Ορισμοί με ετικέτες (106)
Εμφανίζονται 81-90 από 106

Κοροϊδευτικά το black metal, επειδή τα περισσότερα συγκροτήματα του είδους το παρακάνουν με το μακάβριο βάψιμο (corpsepaint), τις βίαιες ενέργειες στα live τους και τους «σατανιστικούς» στίχους, τόσο που να δείχνει πια βλακώδες.

Αργκό από τον χώρο της τζαζ.
Λέγεται αποκλειστικά από τύπους που χτυπάνε με ύφος τα δάχτυλα σε αντιχρονισμό με το που ακουστεί άναρθρο σαξόφωνο και αναφέρεται σε οποιοδήποτε κομμάτι ξέρουν οι ίδιοι, πιθανώς και μόνον αυτοί. Πολλάκις ημερησίως, για να το παίξουν κάποιοι βαφτίζουν στανταράκια κομμάτια που μάλλον χαρακτηρίζονται ως τζαζζζ.
Στη μη εκφυλισμένη εκδοχή (που δεν μας ενδιαφέρει και πολύ), αναφέρεται στα όντως στάνταρ κομμάτια που πρέπει να ξέρει όποιος διατείνεται ότι έχει επαφή με τζαζ. Ε, δεν γίνεται να μην ξέρεις και το Τέηκ Φάιβ ρε θείο...

Ο Τσακιτζής (Τσακίρτζαλη Μεχμέτ Εφέ) ήταν η τουρκική εκδοχή των δικών μας Κλεφτών και Αρματωλών, που έδρασε στην Ανατολία κατά τις αρχές του 20ου αιώνα. Η δράση του εναντίον της οθωμανικής εξουσίας και των πλουσίων τον ανέδειξαν σε θρυλικό λαϊκό ήρωα. Τον αποκάλεσαν «ιππότη της ανατολής» και η φήμη του διαδόθηκε σ' Ανατολή και Δύση. Η ζωή του και η δράση του έλαβαν διαστάσεις μύθου και έδωσαν υλικό για τη λαϊκή μυθολογία, το θέατρο και τον κινηματογράφο, τόσο της Τουρκίας όσο και της Ελλάδας.

Ο όρος χρησιμοποιείται συχνότατα σε ρεμπέτικα τραγούδια, γνωστό δε είναι και το άσμα της μοναδικής Ρόζας (Εσκενάζη). Ως ουσιαστικό η λέξη περιγράφει τον δυνατό και ντόμπρο άνδρα, τον μάγκα που τυγχάνει αποδοχής από όλους. Με άλλα λόγια, του επαναστάτη που δεν φοβάται τις συγκρούσεις.

Οι σχιζοφρένειες στις πανκ συναυλίες.

Ό,τι να ναι έκφραση (από το πάτα κιούτα + dancing) της παλαιάς σχολής των Κοζανιτών πανκς της Θεσσαλονίκης.

Αν ο χορευτής δε διαθέτει λοφίο, το μιμείται με το ένα χέρι, και με το άλλο δουλεύει τον αγκώνα.

Τεχνική στο παίξιμο του ηλεκτρικού μπάσου κατά την οποία ο μπασίστας «χαστουκίζει» τη χορδή με τον αντίχειρα παράγοντας χαρακτηριστικό «κρουστό» ήχο. Συνηθίζεται πολύ στη φανκ/τζαζ μουσική.

Το μότο-προτροπή (get up, αλλά ακριβώς όπως προφέρεται) για χορό σε τραγούδια του θεού της σόουλ, James Brown. Χρησιμοποιείται έτσι στο άκυρο για πλάκα, αλλά και στην πραγματική του έννοια. Επίσης βλέπε γκιράπης.

Ρόκ συγκροτήματα της δεκαετίας του εξήντα - εβδομήντα - ογδόντα που τραγουδάνε ακόμα και σήμερα και κάποιοι από αυτούς μοιάζουν πια με αρσενικές γριές.

Ακόμα κάτι σε ελληνικό πουρόκ (από Rebelais, 14/01/15)

Οι μπύρες. Οι πολλές μπύρες. Κατά συνεκδοχή και η ζυθοποσία παρατεταμένης διάρκειας, οπωσδήποτε με παρέα.

Η κατάληξη της λέξης παραπέμπει στα σπιρίτσουαλς, τα θρησκευτικά τραγούδια των μαύρων του αμερικάνικου Νότου. Ίσως να υποδηλώνεται ότι η ζυθοποσία είναι στις μέρες μας τελετή με θρησκευτικό χαρακτήρα και όταν γίνεται με τη δέουσα ευλάβεια δημιουργεί και ανάλογη έξαρση. Τραβηγμένο μου ακούγεται αλλά, ποτέ δεν ξέρεις.

Σχετικά λήμματα: μπυρόνι, μπυρωίνη, μπυροκοιλιά, μπυροκοιλιακοί

Επιφώνημα χαιρετισμού Έλληνα νεοράπερ σε άλλον «ράπερ», κραδαίνοντας και κουνώντας με χαρακτηριστικό τρόπο τα χέρια του (άπλωμα μπροστά και περιστροφή προς τα έσω όλου του άκρου από τον ώμο και κάτω). Συχνά συνοδεύεται από την λέξη «μαν», για να ολοκληρωθεί ο χαιρετισμός.

Αναφέρεται σε μεγάλα βυζιά, ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Επικράτησε μετά την συμμετοχή της Μαντούς στο διαγωνισμό με βυζαλέο ντεκολτέ.