Ορισμοί με ετικέτες (3)
Εμφανίζονται 1-3 από 3

Χαρακτηρίζει τον φωνακλά με την απαίσια τσιριχτή, μονότονη φωνή, εκείνον που δεν βάζει γλώσσα μέσα, τον παπαρολόγο, εκείνον που σου παίρνει τα αυτιά, κ.α.

Προέρχεται από τη λατρεμένη σε όλους ακουστική ατραξιόν του φετινού Μουντιάλ, που δεν είναι άλλη από τη συμπαθέστατη πλην δυσβάσταχτη για τα αυτιά, αφρικανική ντουντούκα που λέγεται βουβουζέλα.

Παράλληλα, δημιουργείται από την τραγική εμπειρία όσων έκαναν απόπειρα να παρακολουθήσουν τους ποδοσφαιρικούς αγώνες της Εθνικής Ελλάδος, καθώς δεν μπόρεσαν να διακρίνουν αν η βουβουζέλα ήταν αντικείμενο ή άνθρωπος που προσπαθεί να διεκδικήσει τη θέση της φετινής ακουστικής ατραξιόν του μουντιάλ από την ίδια τη βουβουζέλα, εκφωνώντας με ιδιαίτερο πλην δυσβάσταχτο για τα αυτιά, τρόπο, τις φάσεις του αγώνα.

Συνώνυμο: πουρουπουπού.

Υπάρχουν τρεις μεγάλες κατηγορίες πιτσαρίσματος, όλες κάργα αμερικλανιές.

• Ο ρίπτων μπαλάκια: όταν μπεϊζμπολίστας ή μαλακοσφαιριστής την ρίχνει (pitch) στον αντίπαλο ροπαλοφόρο (batter).
• Ο πλασάρων εαυτόν: όταν ρίχνεις μια ιδέα (pitch an idea) με σκοπό την χρηματοδότηση, την πώληση, την πρόσληψη, την προβόλα, τον προσηλυτισμό, κ.ταλ. Οι έχοντες τα μπικικίνια τείνουν να είναι ανυπόμονα και σφιχτά αγόρια και εάν δεν πιτσάρεις πειστικά στο μέσο χρονικό διάστημα παραμονής κάποιου σε ένα ασανσέρ θα θεωρηθείς παπαρολόγος και θα εισπράξεις το τρίτο το μακρύτερο. Αγαπημένη σλανγκιά επίδοξων γκαραζάδων και σταρταπάδων.
• Μουσική καγκουριά: εκ του τονικού ύψους (pitch) μιας νότας. Κάθε σεβόμενος τον εαυτόν του μιξάρων, σαμπλάρων, γκρουβάρων και δεν συμμαζεύεται, μουσικώνεται ρίπτοντας και κάνα πιτσάρισμα, πειράζοντας δηλαδής ηλεκτρονικά τον τόνο του μπιτακίου προς τέρψιν της γκιράπισσας Τερψιχόρης.

Έτσι αποκαλείται στην ποδοσφαιρική αργκό ο παίχτης που στερείται τεχνικής κατάρτισης, ο αούγκανος ή ζούγκλος της ομάδας. Ενθουσιώδης πλην άμπαλος, αντί να κοντρολάρει ομαλά τη μπάλα με το coup de pied, χρησιμοποιεί για τον σκοπό αυτό το καλάμι του, δηλ. την κνήμη, το δεύτερο μαζί με το βραχιόνιο σε μήκος οστούν του ανθρωπίνου σώματος που υπολείπεται μόνο του μηριαίου και που στην πρόσθια επιφάνεια του βρίσκεται αμέσως κάτωθεν του δέρματος ==> άρα σκληρή, ανένδοτη επιφάνεια ==> ελαστική κρούση της μπάλας ==> γκελάρισμα και απώλεια του ελέγχου της τελευταίας.

Οι καλαμοκοντρόλερς προκαλούν τη θυμηδία της εξέδρας σε κάθε τους ενέργεια, που μεταρσιώνεται σε μπινελίκια, βρισιές, φτυσιές και εκτόξευση κύπελων καφέ μέσα στον αγωνιστικό χώρο, σε περίπτωση που το αποτυχημένο κοντρόλ οδηγήσει σε απώλεια ευκαιρίας ή, αντίστοιχα, σε κίνδυνο για την ομάδα τους.

Χαρακτηριστικοί τύποι καλαμοκοντρόλερ των ελληνικών γηπέδων έχουν υπάρξει οι Τζακ Καλλιτζάκης, Γιώργος -Member of the Parliament - Ανατολάκης, Γιώργος Αμαν-Αμάν Αμανατίδης, κ.α.