Στη λογική του «είσαι Θεός, τι Θεός, ημίθεος και βάλε», ο ανθυποτεράστιος είναι μεν τεράστιος, γίγας, ογκόλιθος ένα πράμα, αλλά όχι μόνο. Βάζοντας το πρόθεμα ανθυπο-, το ανυποψίαστο θύμα-αποδέκτης της εν τέλει φιλικής αυτής προσφώνησης, θεωρεί ότι ο συνομιλητής του τον έχει αναβιβάσει σε στάτους γκραν γαμάω κι ακόμη παραπάνω.

Το πρόθεμα ανθυπο- έχει και άλλες χρήσεις πέραν του ανθυπολοχαγού και του ανθυποαρβυλοφύλακα, όπως αυτή του ανθυποτίποτα, η οποία σε αντίθεση με την ως άνω περιγραφόμενη δεν είναι καθόλου φιλική και ο άρτι χαρακτηρισθείς ως «ανθυποτίποτας» μπορεί και να τα πάρει κανονικά και με το νόμο στο κρανίο.

- Γεια σου ρε Τασούλη παιδαρά.
- Γεια σου ρε Μήτσο ανθυποτεράστιε. - Ναι, ναι ρε Τασούλη, τεράστιος και βάλε λέμε. Τι χαμπάρια ρε δικέ μου;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία