Ορισμοί με ετικέτες (10)
Εμφανίζονται 1-10 από 10

Εξελληνισμός του αμερικλάνικου nerd δια της προσθήκης του γαμοσλανγκοτέτοιου -ουλας: πρόκειται για χλωρίδα της συνομοταξίας phytus spasiclus, άκα γκίκουλας, φρίκουλας και φύτουκλας.

Ο νέρντουλας διαπρέπει ως επιστήμων κι ως μπλιμπλίκουλας αλλά in real life στερείται κάθε στοιχειώδες ψήγμα κοινωνικότητας, ειδικά προς μη νέρντουλες. Πρόκειται για κινησιολογικά άγαρμπο και γιομάτο καυλόσπυρα καψίδι που πωρώνεται νυχθημερόν με ιδεοψυχαναγκαστικές καμενιές (πιχί κρυπτοζωολογία, μάνγκα, σάει-φάει, κλπ).

Οι κουλές ενδυματολογικές επιλογές του νέρντουλα (à la Sheldon στο «Big Bang Theory») τον καθιστά αντιήρωα στα μάτια κάθε αενάως ψαχνόμενου ποζερά και γουαναμπή χιπστερικού, εξ ουστ και το nerd chic λουκ (βλ. αγόρια και κορίτσια).

Παραγγελιά από το δουπού: Χαν.

Εκ του εγγλέζικου «busybody»: ο ανακατωσούρας, ο αλλοτριεπίσκοπος (αυτός που ανακατεύεται στις υποθέσεις των άλλων χωρίς τη συγκατάθεσή τους), ο αδιάκριτος, ο περίεργος, ο κουτσομπόλης, ο δημιουργός προβλημάτων, ο δραστήριος που ανακατεύεται και παρεμβαίνει στις υποθέσεις των άλλων.

Σαν όρος της εγχώριας πολιτικάντικης σλανγκ χρησιμοποιείται αργά και πού, με την υποτιμητική έννοια «αυτός που ασχολείται με τα πάντα χωρίς να παράγει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα».

Νομίζω πως οι πιθανότητες να δούμε πολλά ιδρωμένα και κατακόκκινα αυτιά δίποδων γαϊδάρων κι αιτία να είναι ο όρος, είναι λιγότερες κι απ' το ποσοστό νικοτίνης σ' ελαφρύ τσιγάρο.

Κυκλοφορεί κι ο «μπιζιμποντισμός».

Εξαιρετικά μειωτικό και περιφρονητικό (πλην ξύλινο) μπινελίκι σε βάρος πολιτικών αρχηγίσκων και πάσης φύσεως αυταρχικών καραγκιόζηδων που πέρδονται υψηλότερα του πρωκτού τους.

Εκ του ονόματος του αδίστακτου υπουργού προπαγάνδας του Τρίτου Ράιχ, η κωμική εμφάνιση-μικιμάου του οποίου απείχε παρασλάγγας από το (παπ)Άρειο πρότυπο που πρέσβευε. Δράττομαι της ευκαιρίας να καταθέσω σε παγκόσμια πρώτη και την παραλλαγή γκεϊμπελίσκος (ο ναζιάρης αρχηγίσκος).

Σ.ς.: γκεμπελσίσκος, για τα σλανγκαρχίδια τση παρέας.

Ο άνδρας που ανέχεται η επιτρέπει συνειδητά και σιωπηρά η γυναίκα του να εκδίδεται για ανταλλάγματα σε στενό κοινωνικό κύκλο, επωφελούμενος και ο ίδιος απ' αυτά.

Ceci n'est pas και τόσο slang, αλλά το σχεδόν εξαφανισμένο επάγγελμα του σαράφη σημειώνει διθυραμβικό κάμπακ με αυξανόμενο σλανγκικό ενδιαφέρον.

Παλαιάς κοπής σαράφηδες είναι οι φτωχομπινεδιάρηδες αργυραμοιβοί που εξακολουθούν να στήνουν τους πάγκους τους στην Αθηνάς. Αγοράζουν την βέρα της συγχωρεμένης, το μενταγιόν της κυρα-περμαθούλας και τα μανικετόκουμπα του μπάρμπα-Μπρίλιου.

Υπάρχουν τουλάστιχον δυο μεγάλες κατηγορίες σαράφηδων νέας κοπής:

• Οι τροϊκανοί: Μετά από τριανταφεύγα χρόνια κακοδιαχείρισης το αμαρτωλό πελατειακό κράτος τελικά βάρεσε κανόνι και προσέφυγε για δανεισμό στο έσχατο καταφύγιο. Για την εξυπηρέτηση των δανειοδανείωνε, και δεδομένου ότι η Ελληνική οικονομία τρώει και την σκόνητης Κολομβίας σε ανταγωνιστικότητα, το κράτος δεσμεύτηκε να πουλήσει τα ασημικά του.

• Οι εταιρείες «αγοράζω χρυσό». Άδραξαν την ευκαιρία που γεννά η οικονομική κωλοσφιξούρα και ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια σε κάθε γειτονιά. «Διευκολύνουν» τους αναξιοπαθούντες αγοράζοντας χρυσαφικά και τα ασημικά μπιρ παρά, τα οποία λιώνουν και εμπορεύονται διεθνώς. Στην απευκταία περίπτωση δραχμαρμαγεδδώνα, οι εν λόγω σαράφηδες θα γνωρίσουν ακόμα μεγαλύτερες δόξες.

  Σε αντίθεση με τους νέας κοπής σαράφηδες, οι παραδοσιακοί διαθέτουν και κάποιο λαογραφικό ζενεσεκουά.

Eκ του τουρκικού sarraf (< αραβ. صرّاف), αργυραμοιβός.

Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες από γκέουρα:

Πρώτη μεγάλη κατηγορία:

• Ο καίων τη βάτα, ο τρίζων την όπισθεν, το αγόρι που δακρύζει καθώς ατενίζει το βεραμάν φεγγάρι. Και για όποιον δεν κατάλαβε, ο πούστης.

Δεύτερη μεγάλη κατηγορία:

• Γκέουρο, εκ του Geuro (> Greek Euro): η προτεινόμενη από τον Tom Mayer (επικεφαλής οικονομολόγου της Deutsche Bank) ονομασία του νέου νομίσματος που ίσως αναγκαστούμε να υιοθετήσουμε οσονούπω. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, ο Ελληνικός λαός θέλει σε συντριπτική πλειοψηφία να παραμείνουμε στο Ευρώ, καταγγέλλοντας όμως και το μνjημόνιο. Με το γκέουρο, γράφει ο Mayer, μπορούμε να έχουμε και την πίτα χορτάτη, και τον σκύλο ακέραιο.

Ας τα πάρουμε από την αρχή: Έστω ότι η επόμενη κυβέρνηση καταγγείλει το μνjημόνιο. Οι τροϊκανοί θα σταματήσουν άμεσα κάθε καταβολή της δανειακής σύμβασης, εκτός φυσικά από την δόση που αφορά στην εξυπηρέτηση των δικών τους δανείων. Λόγω γαμοκαταστάσεως, η κυβέρνηση δεν θα έχει σάλιο να πληρώσει μισθούς και συντάξεις σε Ευρώ. 'Η θα αναγκαστεί να τυπώσει Δραχμές (φορ δε σέϊκ οβ άργκιουμεντ, λέμε ότι δεν θα το κάνει) ή θα εκδώσει «υποσχετικές» – τα γκέουρα – προκειμένου να πληρώσει τους αναξιοπαθούντες δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους. Το γκέουρο θα κυκλοφορεί παράλληλα με το Ευρώ και σύντομα θα χρησιμοποιείται για πληρωμή όλων των εγχώριων συναλλαγών. Η αξία του θα είναι τουλάστιχον 50% χαμηλότερη από του Ευρώ. Ωσεκτουτού, η αγοραστική αξία όσων πληρώνονται με γκέουρα θα είναι αντίστοιχα χαμηλότερη. Τα δάνεια των νοικοκυριώνε θα συνεχίσουν όμως να είναι εκπεφρασμένα σε Ευρώ, αντιλαμβάνεσαι λοιπόν πόσο θα τσούζει, Σούζη;

ΟMayer πιστεύει ότι εάν η νέα κυβέρνηση καταφέρει από μόνη της (χωρίς μνjηνμόνιο) να συγυρίσει την οικονομία πετυχαίνοντας πρωτογενή πλεονάσματα, τότε θα μπορέσει να ανταλλάξει τα γκέουρα με Ευρώ, και θα επανέλθουμε χαλαρουίτα 100% στο Ευρώ. Εάν όμως στηρίξει την πολιτική της στο να τυπώνει και να μοιράζει γκέουρα με τη σέσουλα, τότε η θα καταντήσουμε Ζιμπάμπουε της Ευρώπης.

Εναλλακτικά: γκαίουρο.

Έτσι αποκαλούν απαξιωτικά ορισμένοι αγγλοσάξονες δημοσιοκάφροι και οικονομολόγοι την νότια Ευρωζώνη. Eκ του αρκτικόλεξου «P.I.G.S.» (Portugal, Italy, Greece, Spain).

Στα μάτια των ανέραστων αυτών τεχνοκρατών, τα γουρούνια της Ευρώπης όχι μόνο γουρουνιάζουν στο βούρκο των ελλειμμάτων, της ανεργίας και της διαφθοράς αλλά απειλούν να παρασύρουν και την υπόλοιπη Ευρώπη στο βορβορώδες τους τέλμα. Ποια όμως είναι τα πραγματικά γουρούνια της Ευρώπης αποτελεί θέμα άλλης συζήτας.

Νταξ, ceci n'est pas ιδιαιτέρως slang. Αφορά όλως την χώρα μας και ωσεκτουτού αναρτήθηκε.

Στο γλωσσάρι του ΚΚΕ, κούτβηδες αποκαλούνταν τα καθαρόαιμα κομματικά στελέχη με τίτλο σπουδών από την μεγάλη των ινστρουχτόρων σχολή Κούτβ (КУТВ) στην Μόσχα.

Έλληνες κούτβηδες όπως ο Νίκος Ζαχαριάδης ήταν κατ’ εξοχήν σταλινικοί και πρωτοστάτησαν στην εκκαθάριση του ΚΚΕ από φράξιες τροτσκιστών, λικβινταριστών, αρχειομαρξιστών, κ.α. (παράδειγμα 1).

Σήμερα ο όρος χρησιμοποιείται τόσο από «ανανεωτικούς» μαρξιστές κατά των παλαιάς κοπής συντρόφων τους (παράδειγμα 2) όσο και από αντικομουνιστές ως συνώνυμο του κατσαπλιά (παράδειγμα 3).

Παραφθορά εκ του αγγλικού post-op, το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από σύντμηση του post-operation, δηλαδή μετά την εχγείρηση. Όπου βέβαια «εγχείρηση» δεν είναι ούτε σκωληκοειδής απόφυση, ούτε αμυγδαλές, αλλά η αφαίρεση του κάτω συστήματος, της οικογένειας ολόκληρης, μπαργαλάτσου και αρχιδόμπαλων συμπεριλαμβανομένων. Στην θέση τους προφανώς προστίθεται ψωλότσεπη, η επονομαζόμενη και χοάνη, για τους μη μυημένους μουνί.

Το τραβέλι που έχει κάνει το μεγάλο βήμα είναι πλέον ποστόπι, ενώ οι άλλες οι κραγμένες είναι απλά pre-op και άρα έχουν ακόμη ένα στάδιο μέχρι να χαρακτηρισθούν εντελώς τελειωμένες.

Η έκφραση χρησιμοποιείται τόσο για να περιγράψει κυριολεκτικά άτομο της κατηγορίας Αναΐς από το Παναής, όσο και για να χαρακτηρίσει υποτιμητικά κάποιον που είναι εντελώς φλωρόκουπας και συμπεριφέρεται σαν να μην έχει αρχίδια και τσαγανό.

Το ποστόπι μόνο καταχρηστικά μπορεί πλέον να χρησιμοποιεί εκφράσεις όπως ζμπούτσαμ, στον πούτσο μου λουλούδια και θα μου κλάσεις μια μάντρα αρχίδια, μπορεί όμως θαυμάσια να λέει στο μουνί μου το ιδιότροπο και, αν είναι της περιοχής, μουνί απ' τα Καλάβρυτα.

Απαντάται ενίοτε και στην εισέτι υποτιμητικότερη εκδοχή η ποστόπα, οπότε και συντάσσεται αποκλειστικά με το «ου μωρή».

Προσοχή: Να μη συγχέεται με το τυφλοκόπι. Καμμία σχέση...

Σλανγκιστί, το αφεντικό.

Ο όρος προκύπτει εκ του γεγονότος ότι στα Ρουμάνικα, boss (boş) σημαίνει αρχίδι.