Ορισμοί με ετικέτες (43)
Εμφανίζονται 11-20 από 43

Αυτοκίνητο ανήκον σε καγκούρι, το οποίο έχει επενδύσει τρελά σε χαρκορίλα στέρεο 2.5 εκτομμυρίων βαττ τουλάστιχον και εννοεί να κινείται εντός του αστικού ιστού εκπέμποντας ηχητική ρύπανση σε ένταση που σου ματώνουν τ' αυτιά ένα πράγμα και νιώθεις το μπάσο να σου ανοιγοκλείνει την κωλ..., να σου δονεί τα σωθικά ρε παιδί μου.

Η έκφραση είναι Ξεσσαλονίκη 80's, άντε έρλυ 90's και αναφέρεται στο γνωστό και πολύ δημοφιλές κλαμπ της εποχής Μπουντρούμ, το οποίο στεγάζετο στον χώρο των πρώην Εκπαιδευτηρίων Δημητριάδη, απέναντι από το σημερινό ΙΚΕΑ. Το εν λόγω κλαμπ το λαλούσε το πράμα δυνατά και γενικώς ενοχλούσε ΠΟΛΥ, σίγουρα μέχρι το Φοίνικα, μη σου πω και αρχές Βότση και Καλαμαριάς άμα φυσούσε. Ωσεκτουτού έγινε συνώνυμο της πολύ υψηλής έντασης και έτσι χρησιμοποιήθηκε από τους Ξεσσαλλλονικιούς για τα καγκουράμαξα που περιέγραψα παραπάνω.

Παρακαλούνται οι resident media experts να ανεβάσουν σχετικά μήδια για το Μπουντρούμ, τα Εκπαιδευτήρια Δημητριάδη και δείγματα καγκουραμαξίων - παρακαλώ όχι μήδια του ΙΚΕΑ.

Disclaimer: To παρόν λήμμα και ο ορισμός του, ουδεμία σχέση έχουν με την παρούσα πολιτική κατάσταση και λογοπαίγνια με βιβλικές καταστροφές και σενάρια εξόδου από το ευρώ, ιφ γιου νόου γουάτ άι μην, κνκ

αατα

Είναι μια σουηδική βότκα. Αλλά το λέμε και όταν κάποιος είναι ο number one, ο τελειοτερότερος, πολύ καλός ή πολύ κουκλί, γκόμενος ή γκόμενα (εξαρτάται απ' το φύλο).

Και υπάρχει και το επίρρημα αμπζοφακινλούτλυ, που θα πει σίγουρα, οπωσδήποτε, δε σηκώνω αντιρήσεις φίλε! Το 'πε ο Παπακαλιάτης σε μια σειρά και μετά έμεινε.

Ατάκα από την τηλεοπτική σειρά των αρχών της δεκαετίας του 1990 «Οι Απαράδεκτοι», βλ. βιντεάκι.

Λέγεται από την πρωταγωνίστρια Δήμητρα (Δήμητρα Παπαδοπούλου) στον συμπρωταγωνιστή της Γιάννη (Γιάννη Μπέζο) στο επεισόδιο «Καλλιστεία 92», όταν ο δεύτερος εκπαιδεύει την πρώτη στο στυλ «λαϊκιά, χαμηλοβλεπούσα, σεμνή», μήπως και διακριθεί στα καλλιστεία «Λυκαβήττεια 92».

Η σειρά υπήρξε ιδιαιτέρως επιτυχημένη, με ενθουσιώδες κοινό και πολλές ατάκες της επιβίωσαν μέχρι σήμερα, είκοσι χρόνια μετά (βλ. τι έγινε ρε παιδιά, η Παπαρήγα η καλή κλπ).

Στην συγκεκριμένη, η εκφραστική υπερβολή και η επιτηδευμένη και άρα ανειλικρινής σεμνότητα, έμειναν χαρακτηριστικά ενσωματωμένες στην έκφραση για να επικοινωνήσουν ένα μικτό μήνυμα: ότι κάποιος διατυμπανίζει πως είναι σεμνός και ταπεινός ώστε να υφαρπάξει τα οφέλη και από τις δυο στάσεις (παράδειγμα 4).

Αν κάποιος το λέει για τον εαυτό του, είτε απλώς παίζει με μια προφανώς πλαστή εικόνα ταπεινοφροσύνης (παρ. 1), είτε τονίζει με ειρωνεία και έμφαση ότι τα λεγόμενά του είναι σωστά σε βαθμό που και τα προσχήματα ακόμα μετά βίας χρειάζεται να τηρηθούν (παρ. 2).

Από το Δημόσιο Πρόχειρο (xalikoutis).

Ο μπάφος, δηλαδή το τσιγάρο που περιέχει χασίσι, αφού μετατρέπεται στα ποδανά ως φοσμπά, στην συνέχεια παίρνει και μια κατάληξη τέτοια που να θυμίζει τον τραγουδιστή Kurt Cobain του συγκροτήματος Nirvana. Παλαιότερη σλανγκιά όταν ήταν περισσότερο της μοδός το συγκρότημα, ναϊντίλα κιέτσ'.

Πάσα: Χότζας.

Δεν μιλάμε για την εταιρεία Μικρομαλάκιον και τα παράθυρά της, αλλά για το πεουλίνι που είναι μικρό και μαλακό και ωσεκτουτού δεν κάνει καλά την δουλειά του. Νταξ, σεφερλιά, αλλά λέγεται.

Πάσα: Νακοβία.

Τζέφρι αποκαλούν ειρωνικά τον Γιώργο Παπανδρέου πολλοί Ελληνάρες πολιτικοί του αντίπαλοι. Περνούν έτσι το υποβολιμαίο μήνυμα ότι δεν είναι βέρος Έλληνας αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, αμερικανάκι.

Όπως προκύπτει από τα επίσημα αρχεία της πολιτείας Minnesota (βλ. μύδι 1), ο Γιωργάκης πολιτογραφήθηκε ως George Jeffrey Papandreou το 1952. Σύμφωνα δε με εξακριβωμένες πληροφορίες, όταν το πληροφορήθηκε ο επονομαζόμενος και «γέρος της δημοκρατίας» παππούς του, χτύπησε οργισμένος την γροθιά του στο γραφείο εξαπολύοντας μύδρους κατά του Andreas: «τι Τζέφρι και μαλακίες, να βαπτιστεί Γεώργιος τώρα!»

Και έτσι, ο μικρός Τζέφρι βαφτίστηκε Γ.Α.Π. στα 7 του.

Η ατημελήτως ξυρισμένη ή παντελώς αξύριστη θήλεια γάμπα, ως σλανγκιστί εκαλείτο κατά την των 90αζ δεκατίαν, ήτις καθίσταται εμφανής υπό του αδυνάτου ίνα κρύψει τις λεπτομέρειες καλσόνιου, ιδίως δε του λευκού.

βραβεία κινηματογράφου 1 (από ΠΡΩΤΕΥΣ, 03/09/10)

βραβεία κινηματογράφου 2 (από ΠΡΩΤΕΥΣ, 03/09/10)

μιςς Πίγκυ (από ΠΡΩΤΕΥΣ, 03/09/10)

(από ΠΡΩΤΕΥΣ, 03/09/10)

Έχει έννοια αντίθετη από αυτήν που δηλώνει, δηλαδή ο καλύτερος, ο γαμώ τα παιδιά, ξηγημένος τύπος, τρελός, έχει πολλές σημασίες.

Το χρησιμοποιούσαμε στον Πειραιά από τα μέσα του '90, μπορεί και πιο παλιά! Προσωπικά δεν το έχω ακούσει πουθενά εκτός απ' τον Πειραιά!!

1. Η εκφώνηση της λέξης ποιότητα από τον Κώστα Σημίτη

2. Η λέξη χρησιμοποιήθηκε από ορκισμένους εχθρούς του τέως πρωθυπουργού για να αναφερθούν απαξιωτικά στο στυλ του και την πολιτική του. Ενίοτε η λέξη προσωποποιήθηκε, “Ο κύριος Πχοιότητα”, για αναφορά στο πρόσωπο του τέως πρωθυπουργού είτε από επικριτές τους είτε από οπαδούς του με αίσθηση χιούμορ.

3. Στην μετά Σημίτη εποχή η λέξη χρησιμοποιείται ως προσδιορισμός, με ποικίλες και και πολλές φορές αντίθετες έννοιες, σχετιζόμενος με την τέχνη. Σε γενικές γραμμές η λέξη χρησιμοποιείται για να εκφράσει αποδοχή ή αποδοκιμασία ενός έργου τέχνης ή μιας καλλιτεχνικής αντίληψης. Το ενδιαφέρον βρίσκεται στο γεγονός ότι η χρήση της είναι αυθαίρετη και η απόδοση θετικής ή αρνητικής έννοιας στον προσδιορισμό εξαρτάται από την σχολή καλλιτεχνικής αντίληψης του χρήστη της λέξης και από την άποψή του για το έργο τέχνης ή σχολή αναφοράς.

α) Σε πολλές περιπτώσεις η λέξη χρησιμοποιείται για να αποδοκιμάσει τέχνη η οποία είναι κατ' εξοχήν καταναλωτική ή απλά χαμηλής αισθητικής (με βάση την αποδοχή της καλλιτεχνικής ελίτ).

β) Σε κάποιες περιπτώσεις η λέξη χρησιμοποιείται για να επιδοκιμάσει καλλιτεχνικά έργα τα οποία παρότι είναι υψηλής αισθητικής, σε σχέση φυσικά με τις προτιμήσεις του σχολιαστή τους, δεν τυγχάνουν ευρείας αποδοχής καθώς οι δημιουργοί τους δεν ανήκουν στο “γενικά αποδεκτό” στερέωμα της τέχνης και δεν τυγχάνουν ευνοϊκής κριτικής από τα μίντια.

γ) Σε μια “διεστραμμένη” μορφή, η λέξη χρησιμοποιείται για να εκφράσει αποδοκιμασία τέχνης η οποία, παρά το γεγονός ότι αντικειμενικά είναι υψηλής αισθητικής, δεν τυγχάνει αποδοχής από τον σχολιαστή της, που, ουσιαστικά, προτιμά μία μορφή υπο-κουλτούρας η οποία δεν «είναι γενικά αποδεκτή από το ευρύ καλλιτεχνικό κοινό.

δ) Άλλες φορές τέλος χρησιμοποιείται απλά ως υποκατάστατο της λέξης »ποιότητα«.

1. Ο όρος απαντά και ως πχιόττα, ενσωματώνει δηλαδή και το φαινόμενο του φαγώματος μιας συλλαβής. Πιθανότατα δε, το πχιόττα να ήταν η εκφώνηση του πχοιότητα από τον Κώστα Σημίτη σε περιπτώσεις που ήταν ιδιαίτερα κουρασμένος.

1. α) - Πού πήγες χθες βράδυ τελικά;
   - Σ' ένα undergound σκυλάδικο στην Εθνική (οδό Αθηνών-Λαμίας)
   - Μουσική πχοιότητα βλέπω!

Παρακλάδι της εγχώριας μέταλ σκηνής που χαρακτηρίζεται στο ξεκίνημά του από την άθλια μουσική, την άθλια παραγωγή και τους στίχους που μοιάζουν με κρεσέντο πολύωρης παλινδρόμησης του πέοντα κατά την τρυφερή εφηβική ηλικία. Αποτέλεσμα της απόλυτης καΐλας που διακρίνει αυτά τα συγκροτήματα είναι οι απολύτως ανοιχτοί μουσικοί (λέμε τώρα) ορίζοντες (από καφρίλες, ποζεριές και μέταλ του μπιμπερό μέχρι Μενιδιάτη και βγάλε)...

Ιδιαίτερη άνθιση παρουσίασε το ιδίωμα στο δεύτερο μισό των 90's, με κύριο βήμα την στήλη των ελληνικών κυκλοφοριών του περιοδικού Metal Hammer, στο οποίο οφείλει και την ονομασία του. Μετά το κίνημα του masturbation metal άρχισε να ξεφτίζει, όχι όμως πριν παρουσιάσει πραγματικά διαμάντια του είδους που πρεσβεύουν με ταλέντο, τέχνη και αξιοπρέπεια την πραγματική μαλακία στην μουσική, πάντα με σεβασμό στην μεγάλη εθνική μας παράδοση στον τομέα (της μαλακίας).