Επιλεγμένες ετικέτες

Επιπλέον ετικέτες

άμπε λαλέ, αμπελαλέ

Ο όρος αποτελεί παραφθορά του Amber Alert, του γνωστού σήματος για τα εξαφανισμένα παιδιά, από τον έγκριτο δημοσιογαύρο Τάκη Τσουκαλά και χρησιμεύει, ιδιαίτερα στα συμφραζόμενα του σχολιασμού αθλητικών σάιτ, για να δηλώσει ότι κάποιος εξαφανιζόλ, μούγκαφον και τα τοιαύτα.

AEK ολέ και...ΑΜΠΕ ΛΑΛΕ!
[...]Στο γήπεδο, λοιπόν, υπήρξε η ΑΕΚ και οι… ΑΜΠΕ ΛΑΛΕ ντε. Ο αντίπαλος με εκτός τόπου και χρόνου προπονητή (ακόμη να καταλάβει τι, που και με ποιον έπαιζε) δεν παρουσιάστηκε ΠΟΤΕ, μα σε κανένα σημείο του αγώνα στο γήπεδο με κάποιο αγωνιστικό σχέδιο, ή έστω με κάτι σαν αγωνιστικό σχέδιο…
Απ'εδώ.

(από ThomasTheBarbarian, 12/02/15)(από ThomasTheBarbarian, 12/02/15)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Το στόμα στην ντούρα σλανγκ, ειδικά όταν αυτό εκφέρει λόγια βαρυσήμαντα (με την καλή ή την κακή έννοια).

- Εγώ πάντως μ' αυτά και μ' αυτά ξαναθυμήθηκα Μαλβίνα και συνειδητοποίησα πόσο λείπει. Τι θα είχε πει ο στόμας της αν ζούσε (εδώ)

- Ooόοοοoo τάπα Κανέλλη ΤΩΡΑ - Tι λέει ο στόμας της ωρέ παιδιά; (εκεί)

- Απ’ όλα τα θεϊκά που έβγαλε ο στόμας του Σταύρου στα γραφεία του πρόταγκον πριν μερικές μέρες ήταν το παρακάτω: «Εγώ τώρα, δε θα πάω στην Ευρωβουλή. Δεν έχω ίσως και τα προσόντα. Καλά καλά δεν ξέρω ξένες γλώσσες. Θα μείνω λοιπόν στην Ελλάδα. Το τι θα κάνω θα εξαρτηθεί πάλι από εσάς. …» (παραπέρα)

Του Τσιφόρου, σύμφωνα με την Ironick (εδώ).

Απαντά ως ιδιωματισμός σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η φράση αυτή είναι δηλωτική απορίας, κατάπληξης και αγανάκτησης ταυτόχρονα, σε ίση μάλιστα αναλογία.

Έχει τις ρίζες της στις θεϊκές δηλώσεις που έκανε ο Νιγηριανός ποδοσφαιριστής του Εργοτέλη Πάτρικ Ογκουνσότο μετά τη λήξη ενός κρίσιμου αγώνα ΟΦΗ-Εργοτέλη διαμαρτυρόμενος για πέναλτι-φάντασμα που έδωσε ο διαιτητής σε βάρος της ομάδας του, και το οποίο την καταδίκασε σε υποβιβασμό. Ο καταιγιστικός, γεμάτος πάθος και λυρισμό αυθόρμητος λόγος του, μπορεί να παραλληλιστεί μόνο με αυτόν του άλλου μεγάλου πυλώνα του σύγχρονου ποδοσφαίρου, Εδεσσαίου παράγοντα κ. Μάτσιου.

Κατακλείδα και κορωνίδα των δηλώσεων του κ. Ογκουνσότο, αποτελεί το αγωνιώδες, προαιώνιο ερώτημα «Πώς γένιν αυτό;» που δεν θα απαντηθεί ποτέ και που δείχνει ότι ο κ. Ογκουνσότο απλά δεν έχει καταλάβει ακόμη ότι βρίσκεται στη χώρα της παράγκας.

  1. Σήμερα αήζω τρία βαθμό πρέπει να πάρει Εργοτέλης, αφν το ντως μας πέναλτι, το έτσι πέναλτι το ΟΦΗ, ντεν ήτανε πέναλτι το ντώσει πέναλτι, χμφφ τελευταίο λεπτό ντώσει πέναλτι, εγκώ ντεν ντώσμε πέναλτι το ε το ντιατητής. Πώς γένιν αυτό;

  2. (νέος αλλοδαπός ειδικευόμενος χειρουργός προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα:)
    - Εγκώ ντεν έκοψε τένοντα, εγκώ έραψε μόνο μυς, αφν, ντεν ακούμπησε νυστέρι μόνο ψαλίντι χμφφφ τελευταίο λεπτό εγκώ ντεν έκοψε τίποτε, αλλά ντάκτυλο ντεν κουνιέται. Πώς γένιν αυτό;
    - Τελέρε Ογκουνσότο.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Λολοπαιγνιώδης παραφθορά του κλιματιστικού air-condition. Πιο συνηθισμένο είναι το αρκουδίσιον ή και απλούστερα αρκούδι με τη λογική ότι αν το βάλεις κάνει κρύο σαν να είσαι στο δάσος με τις αρκούδες ή στον Αρκτικό Κύκλο με πολικές αρκούδες ξερωγώ. Το αρχοντίσιον από την άλλη μάλλον πρέπει να κατανοηθεί στη συνάφεια της ένδοξης εϊτίλας περίπου, ή όποτε τέσπα εισήχθησαν κάπως πιο μαζικά τα κλιματιστικά στην Ελλάδα, όπου το να έχεις κλιματιστικό ήταν σημάδι ότι είσαι κάπως πιο ευκατάστατος και μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου και τους γύρω σου κάποιες περισσότερες ανέσεις. Ή, σε κάθε περίπτωση, το λολοπαίγνιο δηλώνει ότι όταν γύρω γύρω έχει καύσωνα και στη μέση κλιματισμό, γιατί μπορείς, ε τότε είσαι Άρχοντας με όλες τις συνδηλώσεις του όρου, και δεν χρειάζεται να χολοσκάς για την έξω κατάσταση και μπορείς να έχεις και την αρχοντομούνα σου δίπλα χωρίς να δυσανασχετεί. Εβέντσουαλι βεβαίως πήρε και ο κάθε αρχοντόβλαχος αρχοντοχωριάτης αρχοντόγυφτος κι από ένα αρχοντίσιον και μπήκαμε σε έναν καύλο κύκλο ψυχραναγκασμού που επιδεινώνει το κλίμα του άστεως και καταστρέφει και το όζον.

Δέον τέλος να σημειωθεί ότι σαν έκφραση έχει ένα βυζαντινοτέτοιο ζενεσεκουά, και με το τελικό νι, και με την κατάληξη εις -ίσιον (θα μπορούσε να γραφτεί και αρχοντήσιον ακόμη πιο βυζαντινοπρεπώς), αλλά και το ίδιο το άρχοντας, που παραπέμπει ξερωγώ σε Άρχοντες του Οικουμενικού Θρόνου ή σε αρχονταρίκι μοναστηριού. (Ινσέψιο: Το αρχονταρίκι Μονής με αρχοντήσιον). Προσφάτως το αρχοντήσιον εντάχθηκε και στο εικονογραφικό πρόγραμμα ιερού ναού, δίνοντας αφορμή να γίνει λόγος για τον Άγιον Αρχοντήσιον σε κοινωνικά μέσα δικτύωσης.

Άγιον Αρχοντήσιον

  1. για την ημέρα του περιβάλλοντος : ανάψτε όλοι τα αρχοντίσιον. Τα φώτα του σπιτιού και οι θερμοσίφωνες στο φουλ, κάντε παντού σκουπίδια, ναι σε πλαστικά σε θάλασσες και ακτές, ρίξτε ό,τι παλιά λάδια και χημικά έχετε στο έδαφος , σπάστε της ΑΦΗΣ τις στήλες με τις μπαταρίες, λερώστε -χέστε - φτύστε παντού, όλα τα τσιγάρα έξω απ'το παράθυρο, ότι σπρέι έχετε που γαμούνε το όζον καταλύστε τα... (Εδώ).
  2. Άρχοντας με αρχοντίσιον πλέον! (Εκτός κι αν τουρτουρίζεις σε ψύχος πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο, οπότε πράγματι αρκουδίσιον!). (Στου κυρ-Σαράντ).
  3. έχει κρυώσει και το δωμάτιο από το αρχοντίσιον, κρύωσαν και τα υποσυστήματα εν τω μεταξύ, καθάρισα και ό,τι σκόνη υπήρχε. (Εδώ).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Βλάσφημη ευχή για το Πάσχα που έχω πετύχει ως λογοπαίγνιο μεταξύ νεοφιλελέδων. Ως λολοπαίγνιο, ιδίως στον γραπτό Διαδικτυακό λόγο, έχει το πλεονέκτημα ότι έχει πολλαπλά αντικείμενα αναφοράς:

α) Αναφέρεται στο αγγλικάνικο Happy Easter, οπότε ταιριάζει σε αμερικανόπληκτους νεοφιλελέρες που είναι εξοικειωμένοι με ανάλογες αμερικλανιές και τις διασπείρουν και στον αγνό ελληνικό λαό. Το happy easter θεωρείται γενικά ως μια πολύ άχρωμη ευχή σε σχέση με τις ελληνικές.

β) Είναι λογοπαίγνιο με τα υστερία/ υστέρω, οπότε σατιρίζει τους Ελληναράδες ότι το Πάσχα βρίσκουν αφορμή να υστεριάσουν με υπερβολικά έθιμα, όπως τα βεγγαλικά, τα δυναμιτάκια, το μαζικό σφάξιμο αρνιών και φεστιβάλ χοληστερίνης και όλες οι άλλες υπερβολές, που για έναν πιο ορθολογικό νεοφιλελέ φαντάζουν υστερικά. Η ευχή θα μπορούσε δηλαδή να σημαίνει «χαρούμενη υστερία».

γ) Ταυτόχρονα με το χάπι, υποδηλώνει ότι η θρησκεία λειτουργεί ως φαρμακευτική ουσία, όπιο που έλεγε κι ο Μαρξ, ή έστω κάποιο μαζικό αναλγητικό ή ψυχοφάρμακο/ ψυχοτρόπο κ.τ.λ., πρβλ. και χάπι end.

δ) Κυρίως όμως αποτελεί λογοπαίγνιο με το χάπι ύστερα , το χάπι της επόμενης μέρας. Πέρα από το λολαδερό χαρακτήρα λόγω της χωριάτικης προφοράς (ὐστερ' αντί για ύστερα), εδώ έγκειται και η κυρίως βλασφημία, καθώς η Ανάσταση θεωρείται από τους χριστιανούς ως μια αναγέννηση, ως μια νέα γέννηση, οπότε η ευχή για αντισύλληψη σημαίνει λίγο πολύ μια εξάμβλωση αυτής της γέννησης από πεπεισμένους αθέους που επιθυμούν να αντιστρέψουν τις χριστιανικές ευχές (παράβαλε και το γκράφιτι «δεν θα αναστηθούμε ποτέ κουφάλα παπά» που τρέπει το «δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη»).

- Και σε όλους τους φίλους- φίλες από την Ελλάδα, να ευχηθώ χάπι ύστερ! (Από το Φέισμπουκ)

Μεταμοντερνιάρικο αρρωστούργημα του Damien Hirst (από Khan, 19/04/14)(από σφυρίζων, 19/04/14)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Είναι τα ελλήνικος, ουδέτερο ουσιαστικοποιημένο επίθετο στον πληθυντικό. Έτσι υποτίθεται ότι λένε τα ελληνικά, δηλαδή την ελληνική γλώσσα ή ό,τι ελληνικό, οι Ελληνοαμερικάνοι από δεύτερη γενιά και πέρα. Κατ' επέκταση, χρησιμοποιείται κάπως όπως το Ελλάντα, για να δηλώσει την αλλοτρίωση είτε του ομογενή στο εξωτερικό είτε και του εν Ελλάδι νεοελληνέζου, όταν λ.χ. δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει καλά την ελληνική γλώσσα, γράφει σε γκρήκλις χρησιμοποιώντας ξενικές συντάξεις κ.ά.

Ρε παλλικάρι, όποτε μπορέσεις γράψε μάς τα στα ελληνικά χωρίς γκρίκλις και άσε τα ελλήνικος, μας έχεις βγάλει τα μάτια! (Από το Φέισμπουκ).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ακόμα και άτομα που έχουν αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο, θεωρούν ότι το υποθηκοφυλακείο είναι υποθηκοφυλάκιο, ίσως κατά το φυλάκιο ή το οστεοφυλάκιο. Πιθανότατα οι ίδιοι να αποκαλούν τον χειρουργό χειρούργο, κατά τον κακούργο ή τον ραδιούργο.

Κατά συνέπεια, ενώ γνωρίζουμε τι είναι το υποθηκοφυλακείο, διάχυτη είναι η απορία για το υποθηκοφυλάκιο: μάλλον το φυλάκιο όπου φυλάσσονται οι υποθήκες....

- Πατέρα, πού είπες είναι το ποδηλατάδικο;
- Ακριβώς απέναντι από το υποθηκοφυλάκιο αγόρι μου;
- Και πού είναι το υποθηκοφυλάκιο;
- Έλα ρε, από τον καιρό της δικταΚτορίας, είναι στη Μαρίνου Αντύπα, δε θυμάσαι;

ευτηχώς υπάρχουνε και ανθρώποι που κυριολεκτικά γίνονται ταύροι εν υαλοπωλοίο με τη γλωσσική αλητεία και είναι και τσαμπούκια θα λέγαμε - από το blog κάποιου για κάποιο θέμα που τα χώνει και σε κάποιους άλλους (από xalikoutis, 08/07/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Υπάρχουν τρεις μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων που παρευρίσκονται σε πάρτι γενεθλίων.

  • Αυτοί που τραγουδούν «♪♫ παντού να σκορπίζεις της γνώσης το φως ♪♫»,
  • Αυτοί που τραγουδούν «♪♫ παντού να σκορπίζεις της νιότης το φως ♪♫», και
  • Οι υπόλοιποι που σιχτηρίζουμε ακούγοντας για πολλοστή το γελοίο κράμα γνίωσης / γνιώτης, βλαστημώντας την ώρα και τη στιγμή που παρασυρθήκαμε στην ηλίθια αυτή εκδήλωση.

Φορ δη ρέκορντ, το σωστό είναι ♪♫ της γνώσης ♪♫, η γνώση συνδυάζεται συνειρμικά με τα άσπρα μαλλιά και την σοφία, οχι η νίοτη (πόσω δε μάλλον η γνίωση / γνιώτη) mon phelèque dedans!

1.
- Βαρεθηκα να ακουω «παντου να σκορπιζεις της γνιωτης το φως». Μπορουμε να συμφωνησουμε τι διαλο θα λεμε;;;

2.
- Οταν πατε σε γενεθλια ακουτε και εσεις το «...της γνννιότης το φως»;

3.
- εγω παντα μπερδευομαι στο''παντου να σκορπιζεις της γνωσης η της νιοτης το φως'' κ λεω ενα της ''ωοοοηης'' και τελειωνει η υποθεση.

4.
- Ειναι αυτο που οι μισοι λενε «της γνωσης» οι αλλοι μισοι «της νιοτης» και ακουγεται «της γνωτης το φως»;;

5.
- Η όλο και μεγαλύτερη συχνότητα των εκτατεμμένων επεισοδίων προκάλεσε την αντίδραση ομάδας πολιτών, οι οποίοι προσέφυγαν στο ΣτΕ, προκειμένου να βρεθεί μια επίσημη και οριστική λύση. Αρχικά, έγκριτοι επιστήμονες επιχείρησαν να εντοπίσουν το κείμενο με τους πρωτότυπους στίχους του τραγουδιού, ωστόσο οι συντονισμένες και σε βάθος έρευνές τους δεν έφεραν κάποιο αποτέλεσμα. Στη συνέχεια, εξετάστηκε το ενδεχόμενο της δημιουργίας μια νέας λέξης, με τις «γνιότη» και «νιώση» να πέφτουν στο τραπέζι, ωστόσο η λύση αυτή εγκαταλείφθηκε γρήγορα διότι οι δυο σχολές επέμεναν η νέα λέξη να έχει ως πρώτο συνθετικό αυτή της δικής τους εκδοχής.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Παραφθορά του εκκλησιαστικού όρου «Παναγιώτατος», αναφερόμενη σε εξτρεμιστή ιερέα της ορθόδοξης εκκλησίας, ο οποίος απειλεί με τον λόγο του και τη στάση του αντίχριστους, προδότες, κουλτουριάρηδες, ομοφυλόφιλους και γενικά όποιον έχει γνώμη και άποψη διαφορετική από την δική του και της επίσημης εκκλησίας.

Πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε για τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα το 1992, λόγω του εξτρεμισμού του λόγου του.

(χωρίς παράδειγμα)

Ο Παναγιώτατος Άνθιμος Θεσσαλονίκης. Στο 3:52. (από patsis, 06/09/11)Ο Παναγριότατος Σαρουμάνθιμος απειλεί "θα γίνει της Μόρντορ". (από Khan, 12/05/14)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

O μυστακιοφόρος αλλά συνάμα βαρύς κι ασήκωτος μόρτης. Λέξη βασισμένη στον φανταστικό χαρακτήρα «Μυστόκλα» από την ταινία «Μήτσος ο ρεζίλης»(1984). Τον ρόλο του ρεμπέτη μάγκα Μυστόκλα υποδύθηκε ο αείμνηστος Σωτήρης Μουστάκας. Χρησιμοποιείται μάλλον χιουμοριστικά ή/και ειρωνικά για κάποιον (ψευτό)βαρύμαγκα με μεγάλα μουστάκια ή με μουστάκια γενικότερα που παραπέμπουν σε αισθητική της τότε εποχής.

Μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν για το αν η λέξη αποτελεί προϊόν λεξιπλασίας ή παρθενογένεσης/προϊόν φαντασίας του σεναριογράφου. Πιθανή εικασία θα μπορούσε να ήταν ότι αποτελείται από τις λέξεις Μυστάκιον και Πιστόλα με την κατάληξη -ς, (αρσενικό). Δεδομένου ότι ο Μυστόκλας ήταν φανταστικό και όχι πραγματικό πρόσωπο γιατί στην ταινία παρουσιάζεται εκτός τόπου και χρόνου μιας και ο ίδιος, οι υπόλοιποι μάγκες και το περιβάλλον παρουσιάζει καταστάσεις προπολεμικές ή πρώιμες μεταπολεμικές(1925-1950) και περιέργως λόγω κακού σεναρίου/σκηνοθεσίας πριν την σκηνή του Μυστόκλα γράφει χαρακτηριστικά «Αθήνα 1984». Κλασσική άκυρη ελληνική σκηνοθεσία που μπάζει από παντού αλλά και που θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας λόγω του μεγάλου Σωτήρη Μουστάκα. Ο σεναριογράφος ήθελε να τονιστεί η (ψευτο)μάγκικη και ρεμπέτικη φύση του γι' αυτό και παρουσίασε τον Μυστόκλα με 50 εκατοστά μουστάκια σαν αρχιρεμπέτη και (ψευτο)μάγκα του μαχαλά.

- Ρίξε το ψαρικό στο φούρνο, πλακί. Πριν σε πλακώσω στις γρήγορες.
- Παίδαρέ μου!
- Εμείς οι δυό θα περάσουμε φίνα. Με τις φάπες μας. Και τα ωραία μας.

(Μυστόκλας σαν υποψήφιος γαμπρός και απευθυνόμενος στην Σπεράντζα Βρανά)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία