Ορισμοί με ετικέτες (137)
Εμφανίζονται 21-30 από 137

Παραλλαγή του γέροντα Παϊσίου. Ο γνωστός και μη εξαιρετέος από το φατσοβιβλίο, για τα κακώς κείμενα του χριστιανισμού και όχι μόνο, τον οποίο παραλίγο να τον κλείσουν και φυλάκα και να του βουλώσουν το στόμα, στη μητέρα της Δημοκρατίας στην οποία έχουμε εμείς όλοι την τύχη να ζούμε.

Από τότε συναντάμε διάφορες μορφές του όπως Γέρων Μαϊπρίσιους, Γέρων... Κολοκύθιους κλπ κλπ.

Μειωτικό παρατσούκλι της ομάδας του Άρη. Εκ του Άρης> Αρούλης> Αρούλα> Ρούλα.

Πάσα: Πανκέλης.

Λάθος προφορά της λέξης τηλεόραση από μαγκίτες ή απλώς βαριεστημένους, που δεν βρίσκουν τον λόγο γιατί να προφέρουν δύο φωνήεντα στην σειρά, η οποία έχει διαδοθεί αρκετά και έχει περάσει και στον γραπτό λόγο. Τύπου κοακόλα ένα πράμα.

Το τηλεοπτικό κανάλι (ή και άλλο από τα μήντια) που αποσιωπά σημαντικές πληροφορίες, όταν αυτές δεν βολεύουν ένα ισχύον καθεστώς. Προφανώς, από τροπή του σταθμού Mega Channel. Κατ' επέκταση μπορεί να χαρακτηρίσει και έναν άνθρωπο που σιωπά απέναντι σε μια εξουσία.

Σχετικά: μούγκα στη στρούγκα, μουγκαφόν, μούγκαφων, μούγκαfone, σους δε μπε.

Ο αριθμός τέσσερα (4) στην Αλεφάντειο διάλεκτο.

Αξιοσημείωτοι προσδιορισμοί του τέσσερα στον πληθυντικό αριθμό:
τέσσερες / τέσσαρες / τέσσαροι / τέσσαρις / τέσσεροι.

Λογοπαίγνιο με το τηλεπάθεια που σημαίνει την απάθεια, η οποία καλλιεργείται από την τηλεόραση.

Επειδή στην τηλεόραση τα βλέπεις όλα, και δημιουργείται μια ψευδαίσθηση ότι είσαι «μέσα στα γεγονότα», δεν σου κάνει εντύπωση μετά αν βλέπεις φόνους, βιασμούς, πολέμους και ταλιμπάν. «Στις ειδήσεις τα βλέπεις και τρως», που λέει κι ο μελωδός.

Επίσης, επειδή ακριβώς υπάρχει η τηλεόραση, κάποιος μπορεί να μην βγει από το σπίτι του για να συμμετάσχει σε ένα γεγονός, λ.χ. διαδήλωση, ομιλία, ποδοσφαιρικό αγώνα, αφού μπορεί να το δει στην τιβί. Έτσι ενθαρρύνεται στο να γίνει καναπεδάκιας. Ακόμη περισσότερο με την διαδικτυακή τηλεόραση και τις εκπομπές on demand, που δίνουν την ευκαιρία και σε ιντερνετομαλάκες να τραγουδήσουν μαζί με τον λεπά «και κάνω έρωτα μαζί σου με τηλεαπάθεια, σ'έναν κόσμο μπερδεμένο, όλο απάθεια».

Ιδίωμα που προέκυψε από εκπομπή του συμπαθεστάτου Γιώργου Γεωργίου ο οποίος την χρησιμοποιούσε αναφερόμενος σε διάφορες προσωπικότητες όπως Καπουτζίδης, Γαβαλάς κτλ. Σημαίνει ακριβώς το ίδιο με την σούφρα, δηλαδή σφιγκτήρας, κωλοτρυπίδα κτλ., απλά φτιάχτηκε προφανώς για να μην δημιουργηθεί πρόβλημα με το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο.

Το αυτογκόλ. Η – με άλλα λόγια – επιτομή της χαζομάρας και της ανικανότητας ή/και του υπερβάλλοντος ζήλου ή της εμφανούς διαφοράς δυναμικότητας μεταξύ των ομάδων που αναμετρούνται, ή πληθώρας άλλων λόγων στους οποίους καταλήγουν μετά από αχρείαστα (;) διεξοδική ανάλυση οι αθλητικογράφοι.

Σε ό,τι από τα παραπάνω κι αν οφείλεται το εκάστοτε αυτογκόλ, αφήνει πάντα μια ξινίλα στον οπαδό της ομάδας που το σημειώνει-και μια χαιρεκακία στον αντίπαλο. Ο Μόνιτς ξορκίζει για τους μεν την ξινίλα με χιούμορ και προσφέρει στους δε μια λάιτ εναλλακτική για καζούρα, παραπέμποντας εμμέσως στο σκοπό που εξυπηρετεί κάθε ανέκδοτο.

Το λήμμα προέρχεται από ανέκδοτο λοιπόν, και αποτελεί ένα από τα πολλά ακατέργαστα διαμάντια της ποδοσφαιρικής αργκό, καθώς οι ποδοσφαιρόφιλοι πολλά επινοούν, ακόμα περισσότερα αναπαράγουν αβίαστα, ενώ σπάνια είναι σε θέση να παράσχουν επαρκείς επεξηγήσεις για την αργκό τους.

Ο Πανούτσος σε κάποιο άρθρο του υπερασπίστηκε απόλυτα την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός τουλάχιστο φόρουμ – του χώρου του ποδοσφαίρου εν προκειμένω-όπου να μπορεί ο καθένας να εκφράζεται χωρίς να πολυσκέφτεται τις καταστροφικές εν δυνάμει συνέπειες της αστόχαστης άποψης που εξέφρασε- γιατί απλούστατα, τι είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί λέγοντας (ακόμα) μια μαλακία για τα ποδοσφαιρικά.

Να σημειωθεί ότι όταν πρωτοκυκλοφόρησε το ανέκδοτο, η ενωμένη Γιουγκοσλαβία ήταν και φτηνή αγορά και τίγκα ξέχειλη στα ταλέντα, οπότε κάθε ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα είχε κι από έναν «πορτοφολά»- προσωνύμιο που δόθηκε από τον «Φίλαθλο» στους Σέρβους μπαλαδόρους – στους Ρουμάνους δόθηκε το «κλέφτης». Στη δε ΑΕΚ επί Μπάγεβιτς (πρώτη θητεία) μέχρι και οι σεκιουριτάδες του γηπέδου ήταν συμπατριώτες του.
Εξ ου και το εξυπνακίστικο - ψαρωτικό του ανεκδότου κι ο κύριος λόγος που αφομοιώθηκε.

Λέγεται σε περιπτώσεις που κάποιος αστειεύεται με έναν ηλίθιο και άκομψο τρόπο. Προέρχεται από εκπομπή του Σεφερλή.

Απορρυπαντικό κινημάτων και λοιπών λακέδων με σαφή κομματική δράση και αντιδραστική σύνθεση.