Επιλεγμένες ετικέτες

Επιπλέον ετικέτες

Ερώτηση με πασίδηλη απάντηση που συνηθίζουν να κάνουν οι δημοσιογράφοι σε δύσμοιρους πολίτες. Οι εν λόγω ερωτήσεις καταδεικνύουν περίτρανα ότι οι δημοσιογράφοι έχουν IQ φρυγανιάς.

Σε κάποιον που μόλις έχει πέσει από τον έκτο όροφο:
-Πονάτε;

Σε κάποιον που μόλις έχασε μάνα, πατέρα, τρία αδέρφια και το σκυλάκι του σε αυτοκινητιστικό:
-Πώς αισθάνεστε;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

  1. Γουστάρεις ρε άρρωστη;
  2. Καλά να πάθεις.

(προφανώς πορνογραφικής προέλευσης.)

  1. - Κι άλλο μωρή. Τσούζει τώρα Σούζη, τσούζει;

  2. - Τσούζει Σούζη; Σ' τά 'λεγα εγώ. Δεν θες να μ' ακούσεις...

Η προέλευση της φράσης είναι μάλλον το παλιό (αντιγραφή, κλασικά) rock'n'roll τραγούδι του Καρβέλα Σούζη τσούζει, από τον δίσκο «Τσούζει»... Ιδού και το link για τους στίχους...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Αντικαθιστά όλες εκείνες τις χώρες που βρίσκονται στο τέρμα του Θεού στην Ασία και καταλήγουν σε -στάν. Π.χ. Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργιστάν.

- Και πού πήγε ο Ρίμπο αφού έφυγε από την ΑΕΚ;
- Δε θυμάμαι, στο Τρεχαρωταστάν.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ατάκα που μπορεί να λεχθεί σε μονιμά που το παίζει κεχαγιάς από τρελαμένο φαντάρο που συνήθως μετρά λίγες μέρες για να απολυθεί και είναι σε κατάσταση έκρηξης από την πίεση που αισθάνεται. Η βαλβίδα ασφαλείας του φαντάρου έχει ανοίξει και προκειμένου να τρελαθεί ή να προβάλλει βία, ξεστομίζει με αγέρωχο ύφος τη συγκεκριμένη ατάκα.

Ο μονιμάς νομίζει ότι ασκεί απολυταρχική εξουσία, αλλά όταν ακούσει τη συγκεκριμένη ατάκα γειώνεται. Τρελαίνεται όταν συνειδητοποιεί πως ο φαντάρος που 'χει μπροστά του σε λίγες μέρες θα τον γράψει μόνιμα στα αρχίδια του και πως θα τον στείλει μια και καλή στο χρονοντούλαπο. Τρελαίνεται όταν συνειδητοποιεί πως η δύναμή του είναι σε συνάρτηση με την εξουσία που ασκεί πάνω στο φαντάρο, η οποία βεβαίως έχει ημερομηνία λήξεως και τρελαίνεται όταν συνειδητοποιεί πως σε λίγο ο άλλος θα περάσει τη μάντρα και θα βγει στον πολιτισμό, ενώ αυτός θα συνεχίσει για πολλές ολυμπιάδες, μέσα από τη μάντρα να το παίζει τσοπανόσκυλο. Τότε συνειδητοποιεί ότι ο πολίτης απολαμβάνει πράγματα που αυτός θα αργήσει να τα δει.

Εξαφανίζεται απότομα το έδαφος κάτω από τα πόδια του και το σύστημα αντίληψης της πραγματικότητας σε dt ανατρέπεται και έτσι μπορεί να προβεί σε σπασμωδικές ενέργειες. Αλλά ό,τι και να κάνει τον καιρό του χάνει. Ο φαντάρος και λίγη φυλακή να πάρει δεν είναι τίποτα μπροστά στη στιγμιαία εκτόνωση και στη φούρκα που 'χει στείλει τον άλλο.

Μόνιμος λοχίας έχει βάλει στο μάτι φαντάρο (Βελόπουλος) που θέλει 5 μέρες να απολυθεί και όλο τον τρέχει.
Λοχίας: - Και εσύ Βελόπουλε, μόνος να καθαρίσεις τις τουαλέτες του λόχου και μετά μόνος να μαζέψεις όλες τις γόπες που κυκλοφορούν στο λόχο. Μη δω λέπι... Έτσι θα μάθεις να υπολογίζεις τις εξουσίες εδώ μέσα...ρε.
Βελόπουλος:
- Για πες μου ρε μεγάλε Ναπολέοντα του λόχου για να ψαρώσω, σε πόσες ολυμπιάδες απολύεσαι;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Άλλη μία μνημειώδης φράση που αποδίδεται στον Θεό της αθλητικής δημοσιογραφίας, Γιώργο Γεωργίου.

Γεωργίου: - Πόσων ετών είσαι φίλε;
Τηλεθεατής: - 60.
Γεωργίου: - 60;
Τηλεθεατής: - Ναι.
Γεωργίου: - Φίλε, θα σου πω κάτι αλλά μην παρεξηγηθείς.
Τηλεθεατής: - Εντάξει.
Γεωργίου: - Παππού παππού, τον παίρνεις πού και πού;
Τηλεθεατής: - Ε, sometimes.
(Χαμός στο στούντιο)

(από BuBis, 27/08/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Παλιά φράση που εμπνεύστηκε από τη μαγκιά, την αντρίλα και το ζοριλίκι που απέπνεε στους κινηματογραφικούς του ρόλους ο γνωστός έλληνας ηθοποιός. Οι χαρακτήρες που ενσάρκωνε είχαν κοινό παρονομαστή την «σκληράδα» που δεν του επέτρεπε να κωλώνει πουθενά και μπροστά σε τίποτα - σε κακούς, καλούς, άντρες, γυναίκες, με ιδιαίτερη σπεσιαλιτέ τα τσαμπουκαλέματα πάσης φύσεως.

Ο Γιώργος Φούντας απόδωσε αυτούς τους χαρακτήρες με τόσο ζήλο που η υποκριτική του τέχνη παραστρατούσε συχνά-πυκνά προς τη γραφικότητα και την υπερβολή. Σε κάθε περίπτωση όμως άφησε εποχή με την έντονη παρουσία του στον ελληνικό (και διεθνή κάποιες φορές) κινηματογράφο των δεκαετιών του '50 και του '60.

Αυτή η γραφικότητα και η υπερβολή αποτυπώθηκαν σε αυτήν την φράση που λεγόταν/λέγεται όταν κάποιος είναι στα πρόθυρα λήψης ρίσκου, λίγο πριν προβεί σε απονενοημένο διάβημα που (εκ πρώτης τουλάχιστον) φαίνεται καταδικασμένο. Λέγεται από κάποιον είτε αυτοσαρκαστικά ή με κομπασμό για το μέγεθος των αρχιδιών του (αναλόγως των αποθεμάτων χιούμορ που διαθέτει).

1
- Ρε φίλε αυτό το Μαράκι το γουστάρω τρελά, λέω στα σοβαρά να της πω να πάμε για κανά ποτάκι...
- Πού πα ρε Καραμήτρο; Το Μαράκι είναι γκόμενα χλιδάτη, με τα φράγκα του μπαμπάκα της, να τρέχει στα Παρίσια κάθε τρεις και δύο, είναι γι' άλλα κόλπα το κορίτσι... εσύ με τις τρεις κι εξήντα θα την βγάζεις στα παγκάκια για πασατέμπο; Φιρί φιρί πας να την φας τη χυλόπιτα...
- Γάμησέ μας ρε Αλέκο… σε είδαμε κι εσένα, όλο μη αυτή και μη εκείνη, στο τέλος όλο με τη χείρα με τα πέντε ορφανά τη βγάζεις! Εγώ θα της μιλήσω κι ας φάω και χυλόπιτα στο φινάλε! ε μα πια, σιγά μην κωλώνει ο Φούντας!
- Ε καλά ρε μεγάλε, δεν είπαμε και τίποτα, πάω πάσο… αφού γουστάρεις, έμπαινε!

2
Διάλογος μεταξύ ταβλαδόρων πάνω σε κρίσιμη στιγμή στο πλακωτό:
- Καλά ρε μαλάκα, είσαι με τα καλά σου; την παραμάνα σου αφήνεις;!
- Γιατί ρε; κωλώνει ο Φούντας;

Κωλώνουν ο Βούδας, ο Φούντας, το πεζικό στην κατηφόρα;...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ειρωνική φράση όταν ο καφές (ή κάτι άλλο) που παραγγείλαμε αργεί αδικαιολόγητα, σαν να ήταν κρέας με κόκαλα που θέλει πολλή ώρα να βράσει.

Μάλλον έχει παλιώσει.

  1. Αφού ξηγήθηκα σαφές, παιδί, κόκαλα έχει ο καφές;
    Τραγούδι του Λογό

  2. Πήρε το τηλέφωνο του καφενείου της στοάς.
    - Είπαμε δυο μέτριους στο 18, είπε. Κόκαλα βγάλανε;
    Β. Βασιλικός, Το Ζ, σελ. 254

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Χρησιμοποιείται πολύ συχνά στα τηλεπαιχνίδια από τους παρουσιαστές όταν θέλουν να ρωτήσουν αν ο παίχτης είναι σίγουρος για την απάντηση του και αν η τελική του απάντηση είναι η βλακεία που του ξέφυγε πριν.

Το λέμε ως αντίστοιχο του «Είσαι σίγουρος για την απάντηση σου;». Επίσης, το χρησιμοποιούμε όταν κάποιος λέει κάτι και θέλουμε να το αντικρούσουμε χωρίς να του πούμε κατάμουτρα ότι λέει μαλακίες ή όταν δεν είμαστε σίγουροι ποιος λέει τη μεγαλύτερη μαλακία –εμείς ή αυτός.

– Την 17η Οκτωβρίου είπαμε το ΟΧΙ στους Πέρσες.
– Κλειδώνεις;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Όταν στη στρατιωτική αναφορά, ο ανώτερος πει: «Ηθικόν;», είθισται οι φαντάροι να φωνάζουν ταυτόχρονα «Ακμαιότατον».

Αυτή η φρασεολογία ταξίδεψε στον πολιτικό βίο. Κάποιες φορές κάποιοι, συνήθως μεγάλης ηλικίας (χωρίς όμως αυτό να είναι απαραίτητο), λένε σε κάποιους, κατά την είσοδο τους σε ένα εταιρικό χώρο, ή αλλού «Ηθικόν;» Κάποιοι απαντούν: «Ακμαιότατον».

Ίσως ρωτούν, επειδή τους σπρώχνει ενδόμυχα η ανάγκη να ακούσουν αυτό για να αντιμετωπίσουν πιο θετικά τη μέρα, γιατί ίσως η απλή λέξη καλημέρα έχει φθαρεί και θέλουν να τη συμπληρώσουν και με κάτι άλλο.

Ανεξαρτήτως όμως του βαθύτερου λόγου ή του συνδυασμού των λόγων που τους οδηγεί σ' αυτή την ενέργεια, κάποιος ή κάποιοι που δε γουστάρουν αυτή την τελετουργία, ή τη διατήρηση αυτού του στρατιωτικού κατάλοιπου, ή ακόμα και για λόγους χαβαλέ, εκτελούν μεν, ωστόσο την κάνουν γυριστή στον άλλον και τον ρωτούν «Ανήθικον;».

Η φάση βγάζει γέλιο, ενώ οδηγεί σε σχετική αμηχανία κάποιο άτομο συντηρητικών αντιλήψεων και ειδικότερα αν η φάση γίνεται μπροστά σε πλήθος εταιρικού χώρου.

Σε εταιρεία ο Βασίλης, συντηρητικός της παρέας, άτομο της εκκλησίας, γύρω στα 60, αρχίζει την τελετουργία με τον διπλανό του. Στον διπλανό του, δεν του πολυαρέσει η φάση και είναι λίγο αλλού. Παραδίπλα υπάρχουν διάφοροι.
-Καλημέρα Νίκο.
-Καλημέρα Βασίλη.
-Ηθικόν;
-Ακμαιότατον. Ανήθικον;
Ο Βασίλης δεν απαντά, ενώ ρίχνει ένα φαλτσαρισμένο γέλιο για να κρύψει τη σχετική αμηχανία του.

Απο πραγματική περίπτωση που επαναλαμβάνεται κατά καιρούς.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Το λένε άνθρωποι, όπως οι παρουσιαστές στο «Τηλεφώς», που νοσταλγούν παλιές ρομαντικές εποχές με νιες και παλληκάρια.

Επίσης, το λέμε όταν περιμένουμε από κάποιον να αντιδράσει και κανείς πούστης δεν κουνάει το δαχτυλάκι του.

Επίσης, όταν κάποιος επιζητεί λιγότερο την Τόσκα του Πουτσίνι και περισσότερο την Πούτσα του Τοσκανίνι.

Από τραγούδι της πάνιδας.

Χίλιοι τόσοι Παλαιστίνιοι σφάχτηκαν κι ο ΟΗΕ, ΕΕ, ΗΠΑ τίποτα! Πού είναι ο Βάγκνερ, πού είναι ο Πουτσίνι;

Πού είναι ο Βάγκνερ; (από Hank, 21/01/09)Που είναι ο Πουτσίνι; (από Hank, 21/01/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία