Ορισμοί με ετικέτες (266)
Εμφανίζονται 31-40 από 266

Η καραμπόλα στο μπιλιάρδο που γίνεται με εύνοια της τύχης, αλλά και με εντελώς αδόκιμο τρόπο. Φάβα καραμπόλα έχουμε συνήθως μετά από κόντρα ή αναπήδηση της μπάλας.

Το επιτυχημένο μπάρμπεκιου το μενού του οποίου συνήθως περιλαμβάνει άφθονες ποσότητες κρέατος και μπύρας.

Η σημασία της λέξης δεν έχει σχέση με τον Άγγλο φιλέλληνα Τζωρτζ Κάνιγκ (1770-1827), ούτε φυσικά με την πλατεία Κάνιγγος.

Η λέξη αναφέρεται στη στρατιωτική ορολογία και συναντάται συνήθως σε απαντήσεις εφέδρων και μονίμων υπαξιωματικών, αναφορικά με ερώτηση νεοσυλλέκτων για το είδος του φαγητού της ημέρας και αφορά ψαρωτική απάντηση για το φαγητό αυτό.

Ο μη μυημένος, ακούγοντας τον όρο, ξενίζεται γιατί περιμένοντας ως απάντηση ένα τυπικό είδος φαγητού σε έναν εντελώς τυποποιημένο χώρο, εκπλήσσεται. Φαντάζεται διάφορα, αλλά εις μάτην. Όταν με τα πολλά ο νεοσύλλεκτος δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει τον όρο, ρωτά και γειώνεται γιατί καταλαβαίνει πως τόση ώρα δουλευόταν. Η απάντηση που δίνεται από τον ανώτερο είναι: Κάνιγκες είναι οι πούτσες οι Αμερικάνικες.

Οι ταξιδευτές θα γνωρίζουν φυσικά τις πιο διαδεδομένες κατηγορίες του (πολύτιμου) πρωινού γεύματος που προσφέρουν τα αξιοπρεπή ξενοδοχεία: English, Continental και American Breakfast.

Εν συντομία και με σειρά αυξανόμενης βαρύτητας (βλ. επίπεδα θερμίδων, χοληστερίνης και ενέργειας):

Continental Breakfast
Το πρωινό της ηπειρωτικής Ευρώπης (εξ’ ου και το όνομα), αποτελείται από καφέ/τσάι, γάλα, χυμό, ποικιλία προϊόντων φούρνου (μπριός, κρουασάν, μπισκότα), αλλαντικά, τυριά, μαρμελάδες, μέλι και δημητριακά.

American Breakfast Ουσιαστικά, η «αμερικανοποιημένη» έκδοση του English, αποτελείται από αυγά (συνήθως scrambled), λουκάνικα, μπέικον, hash brown (πατάτα σε μορφή μικρής τηγανίτας), ψωμί και muffins.

English Breakfast
Η βασική έκδοση, αποτελείται από αυγά, μπέικον, τηγανητή ή ψητή τομάτα, ψητά μανιτάρια, φέτες τοστ και λουκάνικο. Παραλλαγή αυτού είναι τα Scottish και Irish όπου κάποια υλικά αντικαθίστανται ή προστίθενται τοπικά εδέσματα (π.χ. black pudding στην Σκωτία). Οι πιο βαριές εκδόσεις περιλαμβάνουν υλικά τα οποία είναι αηδιαστικά στους μη μυημένους, όπως φασόλια (baked beans), ρέγγα, τηγανητό νεφρό χοίρου (ή steak and kidney pie) και haggis (Σκωτία).

Ο βασιλιάς του πρωινού γεύματος ωστόσο δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από το Greek Breakfast. Όσοι αναγνώστες βιάστηκαν να συνδέσουν νοητά το πρωινό αυτό με το ψωμί 5 ημερών, το παγωμένο βούτυρο, την πλαστική μαρμελάδα σε μερίδα, τον νες με χλιαρό νερό και τον ζαχαρώδη χυμό πορτοκάλι που σερβίρουν τα Live-your-Myth κοτέτσια ανά την επικράτεια, γελάστηκαν…

Όχι φίλες και φίλοι -(c) Λιακόπουλος-, το Greek Breakfast είναι η επιτομή της υγιεινής ζωής, η πεμπτουσία της διατροφικής αξίας, ο Νώε των απαραίτητων διατροφικών στοιχείων, η απάντηση στις απαιτήσεις του σύγχρονου ανθρώπου. Το Greek Breakfast είναι Φραπέ(ς) και τσιγάρο.

Ρωτήστε τους απανταχού φοιτητές, τους πολυπληθείς αργόσχολους και χλιδάνεργους στις άπειρες καφετερίες -προσοχή στον τόνο- της χώρας, άσχετα αν οι τελευταίοι το παίζουν «κάποιοι» παραγγέλνοντας Freddo και θα σας βεβαιώσουν για το μεγαλείο του Greek Breakfast.
Στις καθιερωμένες δε παραλλαγές, διαφαίνεται το μεγαλείο της Φυλής, με την προσθήκη των απαραίτητων αξεσουάρ: αθλητική εφημερίδα, trash περιοδικά και φυσικά τάβλι (γνωστό και ως Hardcore Greek Breakfast).

Για την εξάλειψη δε, οιασδήποτε αμφισβήτησης για τις ρίζες και φυσικά το Μεγαλείο της Φυλής, η φωτό 2 αποδεικνύει περίτρανα πως τόσο ο φραπές, όσο και η τεχνολογία είναι αλληλένδετα και οφείλονται αποκλειστικά στους αρχαίους ημών προγόνους.

Οι γωνίες του ψωμιού.

Λανσάρισμα του ονόματος της δυναστείας του εξαδάκτυλου πρώην βασιλιά σε ένα νέο είδος χάμπουργκερ.

Φανταστικό προϊόν, εν είδει υπερβολής και χλευασμού.

Έτσι αποκαλείται το κρύο, νιανιά φαγητό των ελληνικών στρατοπέδων, το οποίο τοποθετείται σε παλιοφούρνους χωρίς θερμοστάτη για όσους, την κανονική ώρα του φαγητού, έχουν υπηρεσία και δεν μπορούν να φάνε με τους υπόλοιπους. Ενώ κανονικά θα έπρεπε να λέγεται φαγητό κωλυομένων, χρησιμοποιείται αυτούσια η παθητική μετοχή, λες και το ίδιο το φαγητό κωλύεται.

Το νερόβραστο φαγητό, με πολύ ζουμί και ελάχιστη γεύση. Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από τον ήχο που ακούγεται ρίχνοντας στερεά υλικά στο νερό που βράζει.

Η τροφή που σπάει την δυσκοιλιότητα και φέρνει το καλό, το ωραίο, το πολυπόθητο χέσιμο.