Επιλεγμένες ετικέτες

Επιπλέον ετικέτες

Πάμπολλες από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά, κυρίως πια αστειευόμενοι ή χαριτολογώντας, προέρχονται από την βίβλο, τους ψαλμούς του Δαβίδ, τις επιστολές των αποστόλων, τα Ευαγγέλια, την Αποκάλυψη κλπκλπ.

Μερικές σλανγκίζονται άγρια (ή μάλλον η σλανγκ αντλεί την έμπνευσή της από την παραποίησή τους) και εδώ ας με συχωρέσουν οι θεοσεβούμενοι που θα πλακώσουν με μηνύσεις μόλις τσιμπήσουν το λήμμα αυτό: δεν έχω διάθεση να προσβάλω ή να κοροϊδέψω τα θεία και όσους πιστεύουν σε αυτά, απλώς, με ορισμένα λυνξ* που δίνω, θέλω να επισημάνω πώς, κάμποσες από τις πρόστυχες εκφράσεις, δεν θα υπήρχαν (ή, ακόμα χειρότερα για τους θεοσεβείς: δεν θα είχαν καμία επιτυχία και πέραση) αν μέσα στο συλλογικό υποσυνείδητο δεν ήταν καταγεγραμμένες οι εκφράσεις των ιερών κειμένων.

Από κει και πέρα, υπάρχουν πολλές άλλες που δεν είναι απαραιτήτως σλανγκ, αλλά μιας και χώσαμε εδώ την Χάβρα, το Άρον-άρον και άλλα, είπα να καταγράψω όσα μπόρεσα.

Πηγές μου οι Εξομολογήσεις του Αγίου Αυγουστίνου και το σάιτ που αναφέρεται στο παράδειγμα. Εννοείται ότι δεν είναι εξαντλητικό το ανθολόγημά μου. Στο εν λόγω σάιτ θα βρείτε κι άλλα. Και υποθέτω ότι αν κάτσει κανείς να μελετήσει τους Ψαλμούς, θα βρει πολλά περισσότερα. Αλλά προς το παρόν, μέρες πού 'ναι, ιδού αυτά τα ολίγα.

Εννοείται ότι δεν έχω βάλει στον κατάλογο τα χιλιάδες Φως των ματιών μου / της χαράς μου / της ζωής μου, Θησαυρέ μου και λοιπές, ερωτικές στην ουσία, προσφωνήσεις-εκκλήσεις του απεγνωσμένου Αυγουστίνου προς τον θεό του.

*Μπορεί να μην τα θυμήθηκα όλα, παρακαλώ λοιπόν τους συμμοντουλαίους να χώσουν ό,τι θυμηθούν, στω.

Από Αυγουστίνο

  1. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου (Αυγουστίνος, βιβλίο Δ, παρ. 22)
  2. Από μέρα σε μέρα (Σειράχ 5,7)
  3. Εν ριπή οφθαλμού (Προς Κορινθίους Α, 15,52)
  4. Κατά πρόσωπο (Ψαλμοί 49,21)
  5. Κυλισμένος στη λάσπη (Ψαλμοί 68,3)
  6. Προφάσεις εν αμαρτίαις (Ψαλμοί 140,4)
  7. Σηκώσατε κεφάλι (Ψαλμοί 72,9)
  8. Σημεία και τέρατα (Ιω., 4,48)
  9. Φτού Φυλακήν τω στόματί μου (Ψαλμοί 140,3)
  10. Φως των ματιών μου (Ψαλμοί 7,9-11)

Από εδώ

  1. Aνάστα ο Κύριος (Ψαλμοί)
  2. Αγρόν αγόρασε (Λουκ. ιδ΄, 18).
  3. Άκουσον, άκουσον (Π.Δ. 2 Βασιλ., κ΄, 16)
  4. Αλλουνού παπά Βαγγέλιο
  5. Ανακατεμένος ο ερχόμενος (παρωδία από Ματθ., κα΄, 9)
  6. Απ' τον καιρό του Νώε (Π.Δ. Γεν., στ΄,9)
  7. Άπιστος Θωμάς (Ιω., κ΄, 25)
  8. Από Θεού άρχεσθαι
  9. Αποδήμησε εις Κύριον
  10. Απολωλός πρόβατο (Λουκ., ιε΄,6)
  11. Άρον άρον (Ιω., ιθ΄, 15)
  12. Βίος και πολιτεία
  13. Βρώμα κι δυσωδία (από τη νεκρώσιμη ακολουθία Δαμασκηνού)
  14. Γενεές δεκατέσσερις (Ματθ. α΄, 17)
  15. Γίνηκε θέατρο στον κόσμο (Προς Κορινθίους επιστολή Παύλου)
  16. Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις (Ευαγγελικό)
  17. Δεν είν' άξιος ούτε τα κορδόνια μου να λύσει (Ευαγγελιστής Ιωάννης)
  18. Έδωσε τόπο στην οργή (Προς Ρωμαίους 12-19)
  19. Εκ του πονηρού (Ματθ., ε΄, 37)
  20. Έλιωσε σαν το κερί (όρθρος, Κυριακή του Πάσχα)
  21. Εν τόπω χλοερώ (νεκρώσιμη ακολουθία)
  22. Έσκαψε το λάκκο του (Δαβίδ)
  23. Κακήν κακώς (Παραβολή αμπελώνα)
  24. Κάνει τη λευκή περιστερά
  25. Κεκλεισμένων των θυρών (Ιωάν., κ΄, 19.)
  26. Κλαίει κι οδύρεται (Από στιχηρό του εσπερινού της Απόκρεω)
  27. Κοντός ψαλμός αλληλούια
  28. Κορβανάς (Μαρκ., ζ΄, 11 & Ματθ., κζ΄, 6)
  29. Κουστωδία (Ματθ., κζ΄, 65)
  30. Κρανίου τόπος (Ματθ., κζ΄, 33 & Ιωάν., ιθ΄, 17. Απόδοση)
  31. Λιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί (Ματθ., κδ΄, 7)
  32. Λύνει και δένει (Ματθ.)
  33. Μέλι γάλα (Ακάθιστος ύμνος και Άσμα Ασμάτων δ' II)
  34. Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας (Παύλου, 1 Κορινθ., ιε΄, 42)
  35. Μη μου άπτου (Ιωαν., κ΄, 17.)
  36. Μη με πιλατεύεις (Λουκ., κγ΄, 1-25.)
  37. Ξίδι
  38. Ο ήλιος βγαίνει για όλο τον κόσμο (Ματθ. ευαγγέλιο)
  39. Ο θάνατός σου η ζωή μου (Ιωάννη Δαμασκηνού)
  40. Ο νοών νοείτω (Καινή Διαθήκη)
  41. Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις (Παύλου, Γαλάτ.)
  42. Όσο η ανατολή απ' τ' δύση (Ψαλμοί)
  43. Ουαί κι αλλοίμονό σου
  44. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση (Π.Δ. 3, Βασιλ., ιη΄, 26)
  45. Πανταχού παρών (Προσευχή του Παρακλήτου)
  46. Περίοδος ισχνών αγελάδων (Π.Δ. Γέν., μα΄, 3)
  47. Σιγά τον πολυέλαιο
  48. Στο δόξα πατρί
  49. Τα καλά και συμφέροντα
  50. Τι μέλλει γενέσθαι (Αποκάλυψη, α΄, 19).
  51. Του ‘ψαλε τον εξάψαλμο (από τους έξι ψαλμούς της αρχής του όρθρου)
  52. Χάβρα Ιουδαίων
  53. Χάθηκε από προσώπου γης (Π.Δ. Γέν. δ΄, 14)
  54. Χαράς ευαγγέλια (εσπερινός του Ευαγγελισμού)
  55. Χτίζει στην άμμο (Ματθ. ευαγγέλιο)
  56. Ως εκ θαύματος (Από εσπερινό Κυριακής)

Σλανγκ που αναφέρεται σε χριστιανικά φαινόμενα, χωρίς να αντλείται κατ’ ανάγκη από ρήσεις της Βίβλου ή εκκλησιαστικούς θεσμούς

  1. αγιασμός
  2. αγριοχρίστιανος
  3. αδιάβαστος (πήγε)
  4. άνοιξε το τριώδιο
  5. άξιος άξιος!!!
  6. Αρσένιε, τα ομόλογα να είναι δομημένα!
  7. αρσενοκνίτης
  8. ασαράντιστος είσαι;
  9. βαλτοπαίδι
  10. βάπτισμα
  11. βοθροδοξία
  12. βυζαντινοτέτοιος
  13. βυζαντινοφωνίξ
  14. γυναίκα από σόγια
  15. έγινε το ανάστα ο Κύριος
  16. εισπήδησις
  17. έπιασε τον πάπα απ' τα αρχίδια
  18. Επιτάφινγκ
  19. θεία μετάληψη
  20. κηδεία
  21. ... λαβών ο Ιησούς άρτον και ευλογήσας έκλασε και δους τοις μαθηταίς... (Ματθαίος 26/κς΄ 26-29).
  22. λήμμα, ο απεδοκίμασεν ο Μπαμπινιώτης, τούτο εγενήθη εις κεφαλήν της σλανγκ
  23. McΣαρακοστή / Mcσαρακοστιανά
  24. μαρξορθόδοξος, ο/με Μαρξ, ορθοδοξία και μια ζεϊμπεκιά
  25. μας πιάσανε στα πράσα και δεν φοράμε ράσα
  26. μοναχισμός, το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού
  27. μοναχοπώλιο
  28. Μπιγκ Μακ
  29. νηστεύω τα νηστίσιμα
  30. νηστίσιμη
  31. ο αναμάρτητος πρώτος χορεύει μπαλέτο
  32. ο γάμος
  33. όλα τα θυμιατά πάνω μου, εδώ σε μένα!
  34. παπαράτσι
  35. πέτρα του σκανδάλου
  36. Πιάνω στασίδι
  37. Πιο αργός από τον επιτάφιο
  38. σαν ταμένο
  39. σαρακοστιανός - σαρακοστιανή
  40. σκύψε ευλογημένη
  41. του κώλου τα εννιάμερα

Χριστοσλάνγκ:

  1. βλέπω τον Χριστό φαντάρο (I saw G.I. Christ)
  2. δεν καταλαβαίνω Χριστό
  3. έλα Χριστέ και μπούκωνε
  4. θέλοντας ο βλάχος, μη θέλοντας ο ζωγράφος, βάλανε στον Χριστό κόκκινα τσαρούχια
  5. ο Χριστός και ο Απόστολος Γκλέτσος
  6. ο Χριστός κι η μάνα του!
  7. ο Χριστός κι ο δούλος
  8. προσκυνώ την πορδούλα σου, Χριστούλη μου!
  9. σερβιτόρος ο Χριστός
  10. σταυρόχριστοι
  11. τον Χριστό σου Ανέστη
  12. Χριστέ και Χατζηπαναγιά μου
  13. χριστέμπορας
  14. χριστιανοταλιμπάν
  15. χριστιανοτρόλ
  16. χριστιανόφατσα
  17. χριστιανόφουστα
  18. χριστοπαναγίες

Παπαδοσλάνγκ:

  1. αγγέλους και παπάδες
  2. αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας
  3. η ζέστη, τα λόγια του παπά...
  4. ή παπάς παπάς, ή ζευγάς ζευγάς
  5. θα δεις παπά κώλο
  6. κλασοπαπαδιά
  7. μπλέκω σαν τον παπά στα βάτα
  8. ούτε στον παπά
  9. παίζω παπάδες
  10. παπαδαριό
  11. παπατζής
  12. παπάς
  13. παπάτζα (το παπαδαριό)
  14. παπατζιλίκι
  15. πρωκτόπαπας
  16. σιγανοπαπαδιά
  17. τραγόπαπας
  18. τρεις παπάδες με μαγιό
  19. τώρα που βρήκαμε παπά, ας θάψουμε πεντ’ έξι

μέρος της Παπαδοσλάνγκ είναι και λίγη Ναρκοσλάνγκ:

  1. αρχιεπίσκοπος
  2. παπαδάκι
  3. παπαδέρα

και τέλος, τα γαμοσταυρίδια, τα χριστοπαναγίδια, οι χριστοπαναγίες και ολίγη Παναγοσλάνγκ:
1. είμαι σκέτη Παναγία
2. Παναγία η Κτηματομεσίτρια

(από electron, 30/12/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ρηλόντεντ παραλλαγή του πάλι ποτέ βάστα Ρόμμελ!, προσαρμοσμένη στα χρόνια τση μνjημονιακής χολέρας.

Χρησιμοποιείται αφενός από μνjημονιακούς (που αναπροσδιορίζονται μεταρρυθμιστές) όταν πανηγυρίζουν επειδή θεωρούν ότι οι μνjημονιακές «μεταρρυθμίσεις» αποδίδουν καρπό (όταν δεν αποδίδουν λόγω συντεχνιακών πιέσεων το γυρίζουν στο πιο σκληρό Μέρκελ, τράβα την πρίζα!) Και αφεδύο από είρωνες αντιμνjημονιακούς, σε βάρος της επονομαζόμενης κατοχικής κυβέρνησης.

Δράττομαι τση ευκαιρίας να πανηγυρίσω το τέλος του μνjημονίου (είτε με εντολή Σαμαρά, είτε επειδή θα το σχίσει ο Αλέξης) με ένα σλανγκαπάνθισμα σλανγκισμώνε, εκφράσεων, λολοπαιγνίωνε και ξύλινης και μη νεογλώσσας που εν πολλοίς αγνοούσαμε πριν ο Γ.Α.Π. εκφωνήσει το κύκνειο άσμα του στο Καστελόριζο:

  • αγανακτίστας: κύκνειο λήμμαν του Ζανουάρ για τους νοικοκυραίους που με ιαχές τ. εεε...ωωω..πάρτε το μνjημόνιο και φύγετε από δω (Ουστ!), δεν πληρώνω δεν πληρώνω, το ελικόπτερο και πουλ, απάλλαξαν τον μελαγχολικό Τζέφρι από τα δυσβάσταχτα καθήκοντά του.
  • αγορές: το μνjημονικό Ιερό Δισκοπότηρο, εκεί που πασχίζαμε να καταλήξουμε ώστε πάλι με χρόνια και καιρούς να δανειζόμαστε όπως παλαιά.
  • αλλαγή νοοτροπίας: να πάψουμε δηλαδή να φερόμεθα ως κλασικοί Έλληνες μαλάκες αλλά ως Ολλανδοί. Έχει και τα καλά του πάντως, οι γκόμενες θα πληρώνουν τον μισό λογαριασμό στη ταβέρνα και την μισή βενζίνη.
  • ανταγωνιστικότητα: εύκολο - να έχουμε μισθούς σχεδόν σαν της Σερβίας (η πικρή αλήθεια όμως είναι ότι η Σερβία δεν είναι ανταγωνιστική γιατί έχει γραφειοκρατία σχεδόν σαν την δική μας :Ρ )
  • αντιμνημονιακoί: μεταξύ άλλων, οι οπαδοί του ΣφΥΡΙΖΑ, οι Καμμένοι Έλληνες, τα χρυσά αυγά και τα στρατευμένα κουτσουμπονιάτα του Κόμματος.
  • ανυπακοή: σ.σ. δηλαδή σε ο,τιδήποτε εκτός από τα όσα προτάσσει το Κόμμα.
  • ασημικά: Αγοράζω παλιά που τραγουδούσε ο Τζορντανέλλι. Με εξαίρεση τον Ριχάρδο, κανένας διεθνής επενδυτής (q.v.) δεν έχει εισέτι σκάσει μύτη.
  • βαράω κανόνι: Βλ. Πρώτο μήδι.
  • βαρβαρότητα ή σοσιαλισμός: προσφιλές σύνθημα του ΓΑΠ
  • βαυαρότητα ή σοσιαλισμός: λολοπαίγνιοτου Τριπραλέξ στο ως άνω σύνθημα του ΓΑΠ (ως γνωστόν, πας Γερμαναράς Βαυαρός εστί).
  • γκέουρο: φρανκενδραχμή που θα αντικαταστήσει το Ευρώ σε περίπτωση γκρέξιτ.
  • γκόου μπακ: κουφάλες τροΐκανοί εδώ είναι Ελλάδα, εδώ είναι Ελλάδα, Ανατολή είμαστε όλοι αραπάδες, είμαστε όλοι αραπάδες, Τσιγγάνοι, Γύφτοι Μοϊκανοί, Μοϊκανοί.
  • γκρέξιτ: ο δραχμαγεδδών (q.v.)
  • δεν θα μας πάρεις τα καγιέν, Ολι Ρεν Ολι Ρεν! προσφιλής αντιμνjημονιακή ιαχή από τα ακριτικά Καγιενοχώρια.
  • διεθνής τοκογλυφία: η ΕΚΤ, το ΔΝΤ και η Κομισιόν που καταχρηστικά μας δανείζουν με 1,5%.
  • δουνουτάς, ΔΝΤ, δονητής: το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως δονητάρι. Ξαπλώστε, κλείστε τα τα μάτια σας και απολαύστε.
  • δραχμαγεδδών: το γκρέξιτ (q.v.) και οι ολέθριες συνέπειές του.
  • επενδύσεις: παράδειγμα προ κρίσεως: πράσινη οικονομία, τουτατέστιν η επιδοτούμενη ανέγερση ανεμόμυλων και η πώληση προς την κρατική ΔΕΗ κιλοβάτ, με επιβάρυνση του προϋπολογισμού. Παράδειγμα στα χρόνια του Μνjημονίου: πωλήσεις δημοσίων εταιρειών ή οικοπέδων, προκειμένου να αποπληρώνονται οι διεθνείς τοκογλύφοι (q.v.)
  • εισφορά αλληλεγγύης: το χαράτσι, στην μνjημονιακή νεογλώσσα.
  • επιμήκυνση: μας επιτρέπει να πληρώσουμε €700 δις σε 20 χρόνια αντί για €100 σε δέκα. Ωσεκτουτού, επιμήκυνση του τροϊκανού πέοντα.
  • γενιά των 700 ευρώ: η σημερινή γενιά των 500 ευρώ τους αναπολεί και κλαίει.
  • η κρίση ως ευκαιρία: Το’ πε κι ο Παγκαλέων: «Το μνjημόνιο είναι ευκαιρία για τον τόπο. Είναι και ευτυχία για τον τόπο». Ειδικά εάν έχεις δικηγορικό οίκοι, εταιρεία συμβούλων, εκκαθαριστής, ο Ριχάρδος, ή οπαλάκιας.
  • ήμουν κι εγώ στην Λίστα Λαγκάρντ: το αμαρτωλό κότερο των Λαζοπουλοψινάκηδων ψωλαρμενίζει στην Βελβετία.
  • κατοχική κυβέρνηση: η λεγόμενη χούντα του σαμαροβενιζέλου, που διαδέχτηκε την επίσης κατοχική κυβέρνηση Παπαδήμ(ι)ου. #Τράγκας.
  • κόκκινη γραμμή: διαπραγματευτικά, το ασάλιωτο πρωκτικό. Στην ρεαλ πολιτίκ όμως η καλή νοικοκυρά όλα τα αλέθει.
  • κούρεμα: το συμβολικό και / ή ουσιαστικό ξεγύμνωμα ανθρώπων, θεσμών, πολιτισμών, νομισμάτων.
  • λεφτά υπάρχουν: είπε ο Τζέφρι, στέλνοντας όλους μας στις κάλτσες.
  • Μάνταμ Μέρκελ: η ευθυμοτυπικά ορθή ΣφΥΡΙΖουσα προσφώνηση τση Καγκελαρίου με το αβυσσαλέο ντρκολτέ.
  • με εντολή Σαμαρά: ο Τσακ Νόρις βρήκε τον μάστορά του στο πρόσωπο του Φον Αντωνάκη.
  • μεταρρύθμιση: τα σκληρά αλλά αναγκαία μέτρα, κολποσκόπηση και χημειοθεραπεία ένα πράμα.
  • μνjημονιακή υποχρέωση: πάσης φύσεως ακάποτο μπιφτέκωμα με εντολή Σαμαρά (q.v.).
  • μνημονιακοί: νεοφιλελέδες, οπαδοί της Νέας Δημοπρασίας και του νεοπασόκ, ΔημΑριστές, ο Βράσταμαν κ.ά. σουργελέισον.
  • νήσος του Πάσχου: νησί που ξεπουλάει από η κατοχική κυβέρνηση (q.v.) στα ξένα και ντόπια αρπαχτικά.
  • ξεπούλημα: το μπιρ παρά σκότωμα κρατικής περιουσίας σε ξένα και ντόπια αρπαχτικά. Η πικρή αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι ξένοι επενδυτές έχουν δείξει πραγματικό ενδιαφέρον για τα ασημικά μας, έστω και σκοτωμένα.
  • οι Γερμανοί είναι φίλοι μας: λένε με θαυμασμό οι βλαχοφιλελέ και ειρωνικά οι μη.
  • οι Γερμενοί ξανάρχονται: η άνοδος τση Χρυσής Αυγής σαν συνέπεια της μνjημονιακής malaise.
  • όλοι μαζί τα φάγαμε: εμβληματική πλην ρεντουξιονιστική ατάκα του Μέγα Παγκαλέωντος.
  • πιστωτικό γεγονός: η πορδή εκείνη που θα πυροδοτούσε την χρεοκοπία και τον δραχμαγεδδώνα.
  • πορδοσάλτε: μνjημονιάκος δημοσιοκάφρος του ΣΚΑΙ. Μαζί με τον Πάσχο Μανδραβέλη (βλ. νησί του Πάσχου), το κόκκινο πανί κάθε στρατευμένου αντιμνημονιακού.
  • πουτσολήπτης: ο έχων πουστοληπτική ικανότητα στις αγορές.
  • πρωκτογενές πλεόνασμα: το πρωτογενές πλεόνασμα που για να επιτευχθεί έκανε «έτσι» το κωλαράκι μας.
  • προσαρμογή: βλ. σοκ και πέος.
  • σακάτης: o Σόϊμπλε, κακοχρονονάχει (ναπαγαμηθεί η κορεκτίλα!)
  • σπρεντ: διαφορά μεταξύ του πόσο τουρλώνει τον πρωκτούλη του ο Έλληνας για να δανειστεί, έναντι του αντίστοιχου πρωκτουρλώματος ενός Γερμανού.
  • σορτάκιας: ο αδερφός του ΓΑΠ που έβγαλε τις κάλτσες του ποντάροντας στον καταποντισμό της οικονομίας.
  • στεγνώσαμε: δεν υπάρχει σάλιο στα ταμεία όπως είπε κι ο ημέτερος Shabba Ranks.
  • τασκ φορς: τριμελής επιτροπής από πέντε-έξι τοποτηρητές τροϊκανούς με κακόηχα τευτονικά ονόματα τ. Φούχτελ.
  • τεστ αντοχής: άνευ ουσίας μείς οι Έλληνεςγιατί είμαστε λοκατζήδες. Για τους καψιμιτζήδες, υπάρχει και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
  • τραπεζοτσολιάς: άλλοτε κυριλέ επάγγελμα καταδικασμένο στην συνείδηση του λαού που ωστόσο τραβάει ζόρι λόγω αναδουλειάς και ελλείψει μπόνους κλαψ, κλαψ, σνιφ, σνιφ.
  • τροϊκανός: κύκνειο λήμμαν του Πανούλις, before Troikans were was cool.
  • Τσολάκογλου: ο Παπαδήμ(ι)ος, οι Σαμαροβενιζέλος, ο κάθε πουλημένος στην διεθνή τοκογλυφία (q.v.) δωσίλογος.
  • Φούχτελ: τεύτων ούννος επίτροπος που μας φουχτώνει τον ποπό.
  • ψαλίδι: σε μισθούς, συντάξεις, παροχές, λίμπιντο.
  • ψεκασμένος: τι μας κάνουν μάνα μου τα αρεοπλάνα των μνjημονιακών σιωνιστώνε κ.ά. όχι και τόσο δημοκρατικών δυνάμεων; Βάστα σύντροφε Καμμένε!

Τέλος, για να μην μου τη πέσουν τα σλανγκαρχίδια παραθέτω και ορισμένα παραδείγματα του Βάστα Μέρκελ!

- Βάστα Μέρκελ!! Πλήρη απελευθέρωση του επαγγέλματος των φαρμακοποιών ζητά η Τρόικα

- Οι μαυραγορίτες, από την πλευρά τους, έχοντας επιλέξει να συνδέσουν την επαγγελματική τους πορεία με την εκμετάλλευση των συμπολιτών τους, δεν μπορεί παρά να ελπίζουν σε παράταση της κρίσης και της εξαθλίωσης. Όπως και οι προκάτοχοί τους, δεν μπορεί παρά να αναφωνούν: «βάστα Μέρκελ!»

- Επί Γερμανικής Κατοχής αυτοί που έλεγαν «Βάστα Ρόμελ» ήταν οι μαυραγορίτες και το σάπιο κατεστημένο που συνέχιζε την προδοτική στάση του με πρωτεργάτες τους «συνεργάτες» των κατακτητών. Σήμερα, αυτοί που πρέπει να λένε «Βάστα Μέρκελ» είναι ο απλός λαός. Ναι, μη δίνεις τη δόση, εάν δεν βεβαιωθείς ότι δεν θα τη διασπαθίσουν τα γνωστά λαμόγια, οι σύγχρονοι μαυραγορίτες και οι συνεργάτες τους.

- ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΜΑΥΡΑ Ο ΟΣΕ (ΒΑΣΤΑ ΜΕΡΚΕΛ): για πρώτη φορά ο ΟΣΕ εμφανίζει θετικό πρόσημο στα λειτουργικά του αποτελέσματα», τα οποία έφτασαν τα 25,1 εκατ. ευρώ, αντί ζημιών -121 εκατ. ευρώ το 2010 και -282 εκατ. ευρώ το 2009

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Παροιμία νέας κοπής. Αποδεικνύει περίτρανα στον νεοελληνικό πατρογονόπληκτο πληθυσμό πως τα μεγαλύτερα μυαλά στον κόσμο αυτόν δεν αποκλειόταν να είναι πούστηδοι. Όταν λοιπόν κάποιος μας αμφισβητεί επειδή είμαστε αδερφάρα, οφείλουμε να του απαντήσουμε χρησιμοποιώντας τη ρήση αυτή κι έτσι είναι εγγυημένο ότι θα τον αποστομώσουμε.

Επίσης το λέμε για παρηγοριά όταν, με μεγάλη μας πικρία, διαπιστώνουμε ότι κάποιο είδωλό μας είναι τελικά κι αυτός μεγάλη πούστρα.

  1. - Ρε φίλε, νά' σαι καλά... μπορεί να είσαι μεγάλη αδερφάρα, αλλά αυτό που σκέφτηκες μας έλυσε τα χέρια...
    - Εμ να, για να μη λες. Εξάλλου, μην ξεχνάμε πως κι ο Σωκράτης ο σοφός, πούστης ήτανε κι αυτός.

  2. (πιπίνι σε άλλο πιπίνι)
    - Ρε να πάρει, το ήξερες εσύ ότι ο Σεργιανόπουλος ήταν πούστης;
    - Ε ναι ρε φιλενάδα, τα είπαμε, την έκαιγε τη βάτα ο τύπος, ξεκόλλα!
    - Μα δεν του φαινότανε ρε συ...
    - Μη χαλιέσαι μωρέ, δεν πειράζει, κι ο Σωκράτης ο σοφός πούστης ήτανε κι αυτός!
    - Στο μουνί μου ο Σωκράτης, εμένα ο Σεργιανόπουλος μου άρεσε.

Ο Σωκράτης αποθαρρύνει τον Αλκιβιάδη από τον στρέιτ έρωτα (από Khan, 30/07/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Είναι μεγάλα, είναι βαριά και πολύ ιστορικά. Και πώς αλλιώς για να αντιταχθούν σε μιλούνια Πέρσες, με προδιασμένο το αποτέλεσμα, συν την προδοσία του Εφιάλτη και να γίνεται η θυσία μόνο και μόνο ως ζήτημα τιμής και ελευθερίας που σαν κι αυτήν δεν έχει; Γιατί χωρίς αξιοπρέπεια η ζωή δεν παλεύεται. Αν είσαι τόσο δυνατός σαν το Λενίδα οφείλεις να τα δίνεις και να τα παίρνει ο άλλος. Αν όμως είσαι σε δυσμενή θέση, τα παίρνεις εσύ, πράγμα καθόλου ευχάριστο γιατί αυτό δηλώνει μεγάλη απογοήτευση από αυτά που ήθελες να κάνεις και δε βγήκανε, συν του ό,τι είναι δύσκολα τα συγκεκριμένα στο κουβάλημα. Χώρια το ξεφτιλίκι που θα ζεις μ' αυτό, μέχρι να τ' αντέξεις και να σου περάσει, να μην σε σκοτώσει, να σε κάνει πιο δυνατό για να δεχτείς το επόμενο που πάλι θα δοκιμάσει τα όριά σου, με μπόλικη δόση αμελέτητων φυσικά. Αντί για την έκφραση "τα τρία μου' ή 'τα τρία του", αναλόγως αυτόν που βρίσκεται σε θέση υπεροχής, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δώσει μια εσάνς πιο γκράντε, με μεγάλες δόσεις τεστοστερόνης, κυριαρχίας, ανωτερότητας και αρχιδίλας. Έτσι, για να φτιαχνόμαστε ή να χαλιόμαστε περισσότερο και να τη βρίσκουμε ή να τη χάνουμε.


1. - Άσε, ο Μάκης πολύ κωλόφαρδος. Στάνταρ το πέρασε το μάθημα και αυτήν τη φορά με αντιγραφή! Ενώ εμείς και που διαάζαμε τόσες μέρες, μη σου πω τί θα πάρουμε...
- Άσε, ξέρω... Τα τρία του Λεωνίδα. Δε βαρίεσαι... Πάμε να το γλεντήσουμε με καμιά μπυρίτσα. Ό, τι παίρνει κανείς, καλό είναι..
2.- Λέει πως άμα του ξαναπειράξεις την αδελφή του, θα έρθει να σε ξεσκίσει.
- Να έρθει πες του. Τα τρία του Λεωνίδα θα πάρει. Νά'ρθει να τονε πηδήξω και δαύτον.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

"Με την επίσημη ονομασία κωνσταντινάτο, ή κοινώς κωσταντινάτο, φέρεται χρυσό νόμισμα βυζαντινό, ενετικό και κυπριακό, κατά τον Φ. Χάσλουκ, των οποίων ο τύπος μοιάζει με αγιογραφία των Αυτοκρατόρων Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης που ανάμεσά τους φέρεται ο χριστιανικός σταυρός." Από εδώ.

Το κωσταντινάτο, εκτός από την (χρηματική) του αξία έχει και άλλες θαυματουργές ιδιότητες, σύμφωνα με διάφορες λαϊκές δοξασίες (περισσότερα εδώ).

Μεταφορικά αναφέρεται σε πρόσωπα που τους αποδίδεται μεγάλη αξία, όπως στο παράδειγμα που ακολουθεί από το παλιό παιδικό παιχνίδι "γκέο-βαγκέο".

Σας πήραμε, σας πήραμε φλωρί κωσταντινάτο!

Λολοπαικτικώς μπορεί να χαρακτηρίσει καταστάσεις "φλωριάς" ήτοι "γκαίυ-βαγκαίυ".

-Πολύ κουνιέται αυτός. Φλωρί κωσταντινάτο μου φαίνεται!

-Συμφωνώ και επαυξάνω. Είναι και βαρέλι δίχως πάτο!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Μεσσαλίνα (είσαι μια Μεσσαλίνα εσύ...): Χαρακτηρισμός για μια γυναίκα σκληρή, αδίστακτη και ανενδοίαστη, φιλήδονη, ακόλαστη και διαστροφική, επιθυμητή, αλλά μοιραία για όσους την πλησιάζουν.

Συνώνυμο: γυναίκα - αράχνη.

Ειρωνικά για μια γυναίκα που είναι ακριβώς το αντίθετο από τα ανωτέρω, αθώα, μαζεμένη και παιδί του κατηχητικού.


Η Μεσσαλίνα ως ιστορικό πρόσωπο

Η Βαλέρια Μεσσαλίνα, Ρωμαία αυτοκράτειρα, σύζυγος του κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερού της αυτοκράτορα Κλαύδιου, φιλόδοξη και καπάτσα, ο άντρας της την είχε στα ώπα ώπα, τον έκανε ό,τι ήθελε και επίσης μαζί την αυτοκρατορία του. Απέσπασε από τον Κλαυδιάκο τα απίστευτα διοικητικά αξιώματα, απέκτησε μεγάλη δύναμη και ουσιαστικά κυβερνούσε η ίδια το μαγαζί, πήρε τον τίτλο της Αυγούστας, τα γενέθλιά της έγιναν δημόσια γιορτή, εν ολίγοις της κακομοίρας, γαμούσε και έδερνε.

Παρόλο το μέγεθος της επιρροής της, ήταν ανασφαλής, γιατί ο Κλαύδιος ήταν για να πεθάνει, είχανε και δυο παιδάκια την Κλαυδία Οκτάβια (παρ: μοντέλο τούρμπο της σκόντα) και τον Βρετανικό (παρ: πλοίο που μάζεψε τους επιζήσαντες από τον Τιτανικό), ήτανε να γίνει αυτοκράτορας ο Βρετανικός, συνεπώς όποιος έμπαινε μπροστά έτρωγε μεγάλη ήττα από την μάνα Βαλέρια που ήθελε να διασφαλίσει το μέλλον των παιδιών της (αχχχ μανούλες μωρέ, αμάρτησε για τα παιδιά της ).

Το τί βρόμες της βγάλανε δεν λέγεται, τί όργια λέει διοργάνωνε, τί λέει είχε και ιδιωτικό μπουρδέλο, μάζευε όλες τις κυρίες της ανώτατης κοινωνικής τάξης και ξεσκιζόντουσαν ομαδικώς, ήταν λέει νυμφομανής, έκανε και κόντρες με την πιο διάσημη πόρνη της Ρώμης για το ποια θα πάρει περισσότερους άντρες σε μια νύχτα και την άφησε πίσω παρασάγγας (και καλά το γκίνες της εποχής), άστα να πάνε.

Το βατερλώ της αυτοκράτειρας προήλθε από τον έρωτα και τα λουλούδια. Καραμπίνα - καραμπίνα αλλά γυναίκα με πάθη, έπιασε και ερωτεύτηκε η καψερή έναν παντρεμένο. Όπως την είχε ψιλοψωνίσει μάλλον το 'χασε, τόσο μεγάλο πάθος της προέκυψε με τον Γάιο Σίλιο, που τον έβαλε να χωρίσει την γυναίκα του και του 'ταξε να τον κάνει αυτοκράτορα στην θέση του αυτοκράτορα, συνωμοτώντας μαζί του για να φάνε μπαμπέσικα τον Κλαύδιο. Έλα όμως που ήτανε ηλίθια (ο έρωτας τυφλώνει) κι έπιασε και τον παντρεύτηκε (διγαμία λέμετε) μπροστά σε μάρτυρες. Σο, του τα προφτάσανε του κερατά τα ρουφιανάκια κι αυτός άφησε τα παιδιά του ορφανά δίνοντας εντολή να την σφάξουν σαν κουνέλι (όπως και έγινε).

Οι μόνοι που την έκλαψαν λένε, ήταν τα παιδιά της (πωωω), ενώ ο Κλαυδιάκος όταν του είπαν ότι έγινε το φονικό, ούτε ανατρίχιασε καν, το μόνο που είπε ήταν «μου βάζεις λίγο κρασί ακόμα;».


Η φήμη της Βαλέριας Μεσσαλίνας - μια ερασιτεχνική ιστορική ανάλυση:

[Ανοίγει παρένθεση: Η ιστορία όπως καταγράφεται, ποτέ δεν είναι αντικειμενική, ανάλογα ποιος την γράφει έχουμε το πέρσοναλ τάτς. Σο, όχι ότι το κορίτσι ήταν και παναγίτσα, και τα μισά από όσα καταγράφηκαν να ήταν σωστά, αλλά μεγάλο μέρος από όλη αυτή την λάσπη ενδέχεται να οφείλεται στους εχθρούς που έκανε.

Κρατάω μια πισινή γιατί, σε όλες τις ανδροκρατούμενες κοινωνίες, όταν μια γυναίκα ανέβει ψηλά, αρχίζουνε να βγαίνουν οι βρόμες με το παραμικρό. Είμαι σίγουρη ότι όποιος δουλεύει σε εταιρία, έχει ακούσει για την μεγαλοδιευθύντρια ότι έφτασε εκεί κάνοντας πίπες και κανείς δεν αναρωτιέται όλες οι άλλες που κάνουν πίπες γιατί δεν έγιναν μεγαλοδιευθύντριες. Γιατί ο άνθρωπος είναι ζηλόφθονας και γουστάρει τη λάσπη, εξού και πουλάνε αντίτυπα οι κωλοφυλλάδες και έχουν τηλεθέαση οι μεσημεριανούδες.

Να επισημανθεί επίσης ότι, η εξουσία είναι μεγάλο αφροδισιακό, με αποτέλεσμα τα μουνάκια να προσφέρονται στο πιάτο στους έχοντες αυτήν και, στην περίπτωση γυναικών σε υψηλά αξιώματα, να έχουμε πρόστυχες φαντασιώσεις στον ανδρικό πληθυσμό (παρ: να παίρνεις την μεγαλοδιευθύντρια που λέγαμε στα τέσσερα πάνω στο γραφείο της και να φωνάζεις «σε γαμάω μωρή καριόλα που δεν μου 'γραψες τις υπερωρίες»). Και ποιος είναι αυτός που αντιστέκεται τόσο σθεναρά στους πειρασμούς, ειδικά αν την έχει ψωνίσει και λιγάκι, οι έχοντες την εξουσία γίνονται με αυτό τον τρόπο ευάλωτοι σε εκβιασμούς κ.λπ. - το πολύ να πηδήξει μετά από τον 4ο όπως πρόσφατο παράδειγμα του πολιτικού μας βίου.

Σο, θα τα πήρε τα λεγεωναριάκια της, τί να της κάνει ο παππούς και σε εποχές χωρίς μπλε χαπάκια, αλλά δεν τους κάθισε κι άσχημα, κοτζάμ αυτοκράτειρα πηδάγανε και μετά κάνανε το κομμάτι τους.

Εν κατακλείδι, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα μεγάλο μέρος από όλη αυτή την τρομερή φήμη της αυτοκράτειρας να προέκυψε από εραστές που φάγανε χυλόπιτα και πιπατζούδες που παρά τις προσπάθειές τους δεν έφτασαν εκεί που έφτασε αυτή. Κλείνει η παρένθεση. ]


Άλλες μοιραίες γυναίκες που έμειναν στην μυθολογία / ιστορία:

****Μήδεια*: σκοτώνει την νεότερη γυναίκα του άντρα της αλλά και τα ίδια τα παιδιά της.
****Κίρκη*: απολάμβανε τα αρσενικά και μετά τα μεταμόρφωνε σε γουρούνια (που έχουν την ίδια μούρη)
****Σειρήνες*: τραγουδούσαν «έλα στην αγκαλιά μου» και όταν πήγαιναν μαγεμένοι κατα κει, τους έτρωγαν.
****Ωραία Ελένη*: τι να πει κανείς εδώ, για το μουνί της πέθανε πολύς κόσμος.
****Λίλιθ:η πρώτη γυναίκα του Αδάμ, τον εγκατέλειψε, επειδή δεν δεχόταν την υποταγή, το γύρισε στους δαίμονες μετά και γεννούσε δαιμονάκια.
****Δαλιδά
: τον αγαπημένο της Σαμψών τον πρόδωσε χαλαρά.
****Σαλώμη*: χορεύει με τα χίλια πέπλα, προκαλεί παραζάλη, της τάζουν ό,τι θέλει και ζητάει το κεφάλι του κακομοίρη του Ιωάννη.
****Κλεοπάτρα*: έκανε παιγνίδι με όχι έναν, αλλά δύο ρωμαίους αυτοκράτορες, κουμάντο σε όλη την Ρώμη μετά, αλλά την έφαγε το μαύρο φίδι. ****Λουκρητία Βοργία*: έκανε αμέτρητους γάμους ανάλογα με τις πολιτικές ίντριγκες, όποιος είχε μεγάλη δύναμη γινόταν ο επόμενος άντρας της και όλοι είχαν μαύρο τέλος (βοηθούσε και το σόι της).
****Μάτα Χάρι*: έχουμε εξειδικευμένο λήμμα πάτε να δείτε τι κουμάσι ήταν και του λόγου της.

Ασίστ: Hank

[διάλογος σε voice chat]

- Εγώ δεν τα καταλαβαίνω αυτά, τα πουτανιλίκια, τα όργια και τις διαστροφές, με αηδιάζουν εντελώς, έχει χαλάσει ο κόσμος, είσαστε και παντρεμένοι άνθρωποι και μεγαλώνετε παιδιά, ου να μου χαθείτε, είσαστε όλοι για φτύσιμο, χχχχκ φτου!

- Άστα αυτά ρε, είμαι σίγουρος ότι είσαι μια Μεσσαλίνα εσύυυ, πλανεύεις τους άντρες, τους χρησιμοποιείς, και μετά τους φαρμακώνεις και χορεύεις την πανσέληνο πάνω από τους τάφους τους. Από τώρα και μπρος έτσι θα σε φωνάζω - συμφωνείτε οι υπόλοιποι; - που μου το παίζεις θεούσα.

(σ.ς.: και τώρα ξέρετε από ποιον διάλογο προέκυψε και έμεινε φορ τεχ λουλζ) ;-)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ο μεγάλος είρωνας και χαβαλετζής. Με τον τίτλο «λόρδος» τονίζεται το ποιοτικό στάτους του χιούμορ του.

  1. - Εσύ ακόμα παίζεις με G.I Joe
    - Όπως λέει κι ο Σεφερλής, τι ήταν αυτό, ειρωνία, χλευασμός; Ποιος είσαι, ο Λόρδος Είρων; (από εδώ)

  2. [...] είμαι εκ φύσεως πειραχτήρι! Και είρων. Δηλαδή δεν είμαι είρων. Σιγά μην ήμουν. Είμαι ο Λόρδος Είρων. (από εδώ)

  3. Είμαι γω ο Λόρδος Είρων
    απ' το γένος των Σατύρων
    όμως αν υπάρχει τζόγος
    γίνομαι κι ηθικολόγος
    ήτοι είμαι ταυτοχρόνως
    Άνθρωπος, Θεός και Όνος
    και για δικαιολογία
    πλάθω ιδεολογία
    άγια καταραμένη
    και στα μέτρα μου ραμμένη
    τα παράσημα ξηλώνω
    και πολιτικώς δηλώνω
    δεξιός σοσιαλίζων
    και αριστερά ψηφίζων
    που αποφασιστικά
    χαιρετά φασιστικά.

(από εδώ)

(από doodoon, 31/07/11)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Πώς λέει ο Τερζής «ρώτησα τα μάτια μου» -καμία σχέση.

Σημαίνει πως βαριέμαι τόσο πολύ να σου απαντήσω στην μαλακία ερώτησή σου, που ζητάω από τον πούτσο μου να μου πει την απάντηση, που μάλλον θα είναι αρνητική. Σα να λέμε τράβα να δεις αν έρχομαι. Όπως λέει και η διαφήμιση: «Δε Νομίζω Τάκη».

  1. Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω
    κι εγώ, πασά μου, ρώτησα τον πούτζον μου τον ίδιον
    κι αυτός μου αποκρίθηκε να μην σε προσκυνήσω
    κι αν έρθεις κατ’ επάνω μου, ευθύς να πολεμήσω.
    (Γ. Καραϊσκάκης)

  2. Να έρθω πάλι να μουχλιάσουμε στης Πόπης και να μην βγω με τα μικρά από το Χαλάνδρι;... Κάτσε μισό να ρωτήσω την πούτσα μου; Μπα, Δε Νομίζω Τάκη.
    (Εγώ)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Παράφραση της επιθανάτιας ρήσης του Ιούλιου Καίσαρα, όταν είδε τον στενό φίλο και προτεζέ του Βρούτο μεταξύ των δολοφόνων του.

Λέγεται από μάτσο, ομοφοβικό άντρακλα, όταν ανακαλύπτει ότι ένας υπεράνω πάσης υποψίας επίσης μάτσο και άντρακλας φίλος του, τελικά την σηκώνει την χλαμύδα. Ο πρώτος φίλος είναι φυσικό να αισθάνεται προδομένος, καθώς μαζί είχαν φάει ψωμί κι αλάτι, είχαν πιει το ίδιο κρασί, καψουρεμένοι για τα ίδια γκομενάκια, και τώρα πέφτει απ' τα σύννεφα, γιατί όλα τα κοινά τους οράματα αποδεικνύονται ένα ψέμμα...

- Σου άνοιξα την ψυχή μου, σου είπα για τις γκόμενες που με κατάστρεψαν! Κι εσύ μου αποδείχθηκες ντιγκιντάγκας! Έ όχι, να με προδώσεις κι εσύ ρε Βρασίδα! Όχι κι εσύ με τεκνό Βρούτε!

Κι εσύ τέκνον Βρούτε; (από Hank, 30/12/08)Κι εσύ με τεκνά Βρούτε; (από Hank, 30/12/08)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Γνωστή ατάκα του χαριτωμένα ευτραφούς συντρόφου του Αστερίξ που, ως γνωστόν, είχε πέσει μικρός στο καζάνι με το μαγικό φίλτρο. Ο εν λόγω κύριος με χόμπυ τα μενίρ, τα αγριογούρουνα και το ξύλο στους Ρωμαίους, όχι απαραίτητα μ' αυτή τη σειρά, χρησιμοποιεί την συγκεκριμένη ατάκα χτυπώντας παράλληλα το κεφάλι του με δάχτυλο, γεγονός που παράγει τον ήχο «τοκ, τοκ», μη μπορώντας να καταλάβει τους Ρωμαίους εν γένει.

Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η ατάκα χρησιμοποιείται από διαφόρους (ανεξαρτήτως σωματικού βάρους και χόμπυ) για να δείξουν ότι δεν κατανοούν τη συμπεριφορά ή τις απόψεις τρίτων.

- ... και πήγανε ρε πούστη μου 3 άτομα να κάνουνε μαγκιά στον Τάσο; Ρε ο Τασούλης έχει 258 νταν και 86 μαύρες ζώνες στο καράτε, στο βαράτε, στο ταβερνόξυλο, στο ακίντο, στο ζίου ζίτσου. Ρε 30 να ήτανε, όχι 3, πάλι θα τους έκανε γκάιντα στο ξύλο ο άλλος.
- Τι να πω... (τοκ, τοκ, τοκ) Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία