Ορισμοί με ετικέτες (2)
Εμφανίζονται 1-2 από 2

Χαβαλεδιάρικο κράξιμο με το οποίο οι περαστικοί τρολάρανε τις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Πέτρου Γαρουφαλιά (επικεφαλής του βασιλοχουντικού κόμματος της «Εθνικής Δημοκρατικής Ενώσεως») το 1974.

Στις συγκεντρώσεις αυτές ακούστηκαν και άλλες ευφάνταστες τρολιές όπως:

(βλ. εδώ, εκεί και παραπέρα)

Άκουσα το σύνθημα για πρώτη φορά δια ράμφους μάινας σε φούρνο στα βλάχικα τση Βάρης προ τριακονταετίας και βάλε.

Πιο σκοτεινή και δυσοίωνη παραλλαγή του τσιτάτου εξεφράσθη και στις συγκεντρώσεις των αγανακτίστας:

Ένας μάλλον καινοφανής τρόπος να γράφει κανείς σε τοίχους ή όπου το γνωστό αντιμπατσικό A.C.A.B. (1=Α, 3=C κοκ).

Λεγόταν που λεγόταν πολλαχώς αυτό το A.C.A.B., τώρα, με την καθόλου τυχαία και αθώα παρεπίδραση ίσως από την «μυστικότητα» της απεύθυνσης του 88, ογδόντα οχτώ των ασπόνδυλων, το σύνθημα μόνοι μας θα το γράφουμε, μόνοι μας θα το καταλαβαίνουμε, οι μυημένοι, εμείς οι γαμάτοι, οι σεσωσμένοι.