Είναι μια μέθοδος (και καλά) καθησυχασμού ενός ατόμου το οποίο (και καλά ασθενεί) αλλα στην πραγματικότητα δεν έχει τίποτα το ανησυχητικό ούτε το αξιοσυζήτητο. Συνήθως το ατομάκι αυτό έχει τίποτα εξανθήματα απο μια αλλεργία, μια μικροπληγή και γενικά κάτι ασήμαντο, παρ' όλα αυτά μας το αναφέρει. Τότε εμείς οι επίδοξοι καθησυχαστές επεμβαίνουμε και λέμε με έκπληξη για ένα τάχα γνωστό μας, φίλο-φίλη, που είχε πάθει κάτι παρόμοιο και πέθανε.

- Πω πω, έχω βγάλει μια παρανυχίδα άστα να πάνε.
- Για να την δω. Αμάν, και μια φίλη μου είχε μια τέτοια και πέθανε.
- Φάε την γλώσσα σου ρε!
- Σιγά ρε χαζούλα, πως κάνεις τουλάχιστον ξέρεις από τι θα πας.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Όταν κάποιος αρρωσταίνει μυστηριωδώς όταν φυλακίζεται ή πρόκειται να φυλακιστεί...

- Τι έγινε τελικά με το Μητσάρα;
- Άσε! Έπαθε φυλακίτιδα και την γλύτωσε μέχρι νεοτέρας!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία