Η εταιρία η οποία ευθύνεται, μεταξύ άλλων, για μερικά από τα μεγαλύτερα προβλήματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο Έλληνα. Σ' αυτά συγκαταλέγονται οι κακόγουστες τηλεοπτικές διαφημίσεις, αλλά κυρίως η αυξημένη εκπομπή αερίων θερμοκηπίου μέσω του ρεψίματος (ερμηνεύοντας και μια παλαιότερη δήλωση του Π. Αθανασόπουλου), που προκαλεί η κατανάλωση των κατά τα άλλα υψηλής διατροφικής αξίας προϊόντων που παράγει. Τέλος αξίζει να αναφερθεί και το μοναδικό ηχόχρωμα του ρεψίματος που παράγεται, το οποίο πολλοί χαρακτηρίζουν ηχορύπανση Α' βαθμού.

- Ρρρρρρρρρπ!
Σλόγκαν: άλλο ένα προϊόν ποιότητας μόνο από την τρία ρέψιλον!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Κλασικός αστεϊσμός. Όταν κάποιοι λένε ή σκέφτονται το ίδιο πράγμα στην ίδια στιγμή, τότε λες «πιάσε κόκκινο!», ή «τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται», το τελευταίο με έναν narcissisme à deux. Όταν όμως δεν θες να εξισωθείς με τον άλλο, και θες να του την πεις χιουμοριστικά, του λες «τα μεγάλα πνεύματα συναντάνε τα μικρά», εννοώντας αυτόν ως μικρό, αλλά η ατάκα είναι μπούμερανγκ. Επίσης, δεν είναι ιδιαίτερα αστεία, αλλά ο καλός καβουροσλανγκόσαυρος όλα τα αλέθει.

- Κοίτα να δεις ανεβάσαμε το ίδιο λήμμα την ίδια στιγμή. Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται.
- Ναι, τα μεγάλα πνεύματα συναντάνε τα μικρά!
- Δηλαδή, εγώ συναντώ εσένα.
(Κι αρχίζει βρις-οφ).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Λες με χιούμορ, κάλλιο αργά ποτέ ή το λες έτσι σε κάποιον που σου λέει ψευτοπαρηγοριές για κάτι που περιμένεις και δεν έχει γίνει ακόμα και κλείνει το λόγο του έτσι: Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

- Λευτέρη μη στενοχωριέσαι ρε. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
- Κάλλιο αυγά παρά πουρέ. Άσε.

Mr Eggman (Pink Flamingos) (από Vrastaman, 24/02/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

«Έτερον εκάτερον», σε χαριτωμενίστικη εκτέλεση αστειάτορα.

  1. - Μεγάλη Παρασκευή πρωί, τσουπ σ’ ένα κανάλι ο Ψωμιάδης να τραγουδάει τον Επιτάφιο θρήνο (η ζωή εν τάφω…)! Ο άνθρωπος είναι πραγματικά μεγάλος διασκεδαστής! Τραγουδάει» - δεν ψάλλει. Έτερον το ένα, κότερον το άλλο!
    Δες πόσο ευγενικά το λέω… (από εδώ)

  2. - Δε ρωτάς τους 50+ να σου πουν τι ποσοστό του ακαθάριστου μισθού τους έδιναν τότε για φόρο (έμμεσο-άμεσο) και για ασφάλεια; Νομίζω ότι θα εκπλαγείς. - Α, έτερον κότερον φίλε! Το μεν δεν αναιρεί το δε...τα θέλουμε όλα, έτσι; (από εδώ)

  3. - Δικτατορία υπήρχε στις καπιταλιστικές μπανανίες της Ν. Αμερικής, δικτατορία και στην «σοσιαλιστική Βόρεια Κορέα».
    Έτερον εκάτερον το κότερον που θά`λεγε και η Καιλή… (από εδώ)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Λογοπαίγνιο με βάση την παροιμία : «Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει», που υποδηλώνει κάτι το εξαιρετικό, συνήθως «περί την βρώσιν» (κυριολεκτικώς ή μεταφορικώς π.χ. μαμά τεκνατζού).

Στην «προκυμαία» περίπτωση όμως, αναφερόμεθα στους γνωστούς, κωδικούς, που αποκλείουν την πρόσβαση (σε κινητά και κάρτες αγορών ή αναλήψεων) στα πλέον αξιαγάπητα μέλη των οικογενειών μας, προς αποφυγήν «πτωχευτικού γεγονότος».

Υπάρχει όμως και άλλη ανάγνωση:
«Το πιν' η μάνα; Του παιδιού να μη δίνει.»
Εδώ ο ποιητής αναφέρεται σε «ουσίες κι οινοπνεύματα» και θέλει να πει ότι, ανεξαρτήτως των έξεων που μας διακατέχουν, οφείλουμε να προστατεύουμε τα παιδιά μας από αυτές.

- Είδες το λογαριασμό του κινητού σου;
- Τον είδα, αλλά δεν τά'κανα εγώ τα τηλέφωνα. Το καμάρι μας τα ΄κανε.
- Πόσες φορές στο 'χω πει; Το pin η μάνα του παιδιού να μη δίνει!

- Τι έγινε ρε Καίτη; Η Μαιρούλα πάλι πιωμένη ήρθε στο μάθημα.
- Δεν είναι τίποτα Λένα μου. Δυο ποτηράκια στο φαγητό ήπιαμε.
- Πόσες φορές στο 'χω πει: Πίν' η μάνα; Του παιδιού να μη δίνει.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Λογοπαίγνιο με τον «μαρξιστικολενινιστικό» όρο «δικτατορία του προλεταριάτου» για τον οποίο, ξοδέψαμε ώρες ατέλειωτες σε αμφιθέατρα, πηγαδάκια και «ζυμώσεις», με ύφος μεγάλων θεωρητικών, έχοντας φυλλομετρήσει κάποιες κομματικές φυλλάδες, απ' όπου είχαμε αποστηθήσει τα sos: κάποια τσιτάτα των κλασσικών, στα οποία είχε γίνει η σχετική κοπτοραπτική για να βολεύουν στη περίσταση. Εκεί κάπου στο τέλος της δεκαετίας του '80 ή στις αρχές της επόμενης δεκαετίας διάβασα τον όρο αυτό, αλλά δε θυμάμαι πού και από ποιόν.

Πιστεύω όμως ότι περιγράφει ακριβώς αυτά που βιώσαμε τις τελευταίες δεκαετίες: Την κυριαρχία της μικρότητας, της κακογουστιάς, της κακοήθειας σε συνδυασμό με το νεοπλουτισμό, το κιτς και τη γκλαμουριά. Χαρακτηριστικό δείγμα η «δημαρχέσα».

- Είδατε τις φωτογραφίες της «δημαρχέσας»;
- Η δικτατορία του κατιναριάτου σ' όλο της το μεγαλείο.

Φαιοκόκκινο κατυν-αριάτο. (από Khan, 26/03/15)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Λογοπαίγνιο - παραποίηση του αρχαίου γνωμικού :«Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον» [είναι αδύνατο ν' αποφύγουμε τη μοίρα μας].
Αναφέρεται σε φαγητά (π.χ. ρύζι, μακαρόνια,όσπρια, κιμάδες κλπ. ) που, από κάποιο καπρίτσιο της μοίρας ( π.χ. πιανω με τις ώρες το τηλέφωνο) πετρώνουν (το γνωστό φαινόμενο της «ορυζοπηξίας», κιμαδοπηξίας κλπ.) σε βαθμό που να μην τρώγονται.

Χθές μας έκανε το τραπέζι η πεθερά μου. Δεν έφταναν όλα τ' άλλα, είχα και τον Τάκη:
«Γιατί δεν έφαγες το πιλάφι της μαμάς; Δε σ' άρεσε;»
«Δε λέω, νόστιμο ήταν Τάκη μου, αλλά να, πώς να στο πώ; Το πετρωμένον φαγείν αδύνατον».

- Δοκίμασες τα γιουβαρλάκια;
- Ναι αμέ! Ό,τι πρέπει για γκολφ. Εσύ;
- Ά πα πα! Το πετρωμένον φαγείν αδύνατον!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Παράφραση του αρχαίου ρητού "το τερπνόν μετά του ωφελίμου". Στη "προκυμαία περίπτωση", το ρητό μας αναφέρεται σε κυρία η οποία, φρονίμως ποιούσα, απολαμβάνει τα θέλγητρα του νεαρού εραστού, άνευ απωλείας των, εκ της συζυγικής σχέσεως απορρεόντων, ωφελημάτων.

Είδες τεκνό που κυκλοφορεί η Μπέτυ; Τι έγινε, χώρισε με τον άντρα της;

Τι λες τώρα; Και ν' αφήσει τη βίλα, το σκάφος και τα λούσα; Το τεκνό μετά του ωφελίμου χρυσό μου!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Άκλιτο ουδέτερο (το καμός, του καμός κτλ). Σημαίνει και προέρχεται από παραφθορά του "ο χαμός". Αιτία της πλατιάς χρήσης της λέξης είναι το τραγούδι του μεγάλου Αλβανού ράπερ Ρόνο "Ποιος το κάνει το καμός", το οποίο και πέρασε τη λέξη στη λαϊκή κουλτούρα.

1) Σήμερα θα βγούμε με τα αλάνια για μπαρότσαρκα. Θα γίνει το καμός!
2) Έτσι και σε ξαναδώ να κλέβεις απ΄το πιάτο μου θα γίνει το καμός!
3) Θα παώ στο ΙΚΑ και αν πάλι δεν μου δεχθούν την αίτηση θα κάνω ένα καμός που θα τρέχουν να κρυφτούν

Σημειώνεται ότι συχνά η λέξη συνοδεύευται απο τη φράση "ποιος το κάνει το καμός"

1) Ποιός το κάνει το καμός; Ο Βαρουφάκης! (από εδώ)
2) Πήγα στις απόκριες ντυμένος Μπιν Λάντεν και όλοι έπαθαν! Ποιος το κάνει το καμός!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ατάκα "χρυσός" μεταξύ Μπραχαμιωτών και λοιπών υψηλών προσωπικοτήτων, χρησιμοποιείται είτε ως χαιρετισμός, είτε ως έκφραση σεβασμού μετά από μεγάλη ξήγα.

Προέρχεται, για τους μη μυημένους, από την κλασική ατάκα my nigger ή mah nigga, ελληνιστί, που χρησιμοποιείται ευρύτατα από τους αφρο-αμερικάνους της Ανατολικής και Δυτικής Όχθης.

Στο τηλέφωνο:
-Πού'σαι δικέ μου νέγρε;
-Πού'σαι μωρή;
-Εγώ εδώ μωρέ Μπραχάμι και ξερό ψωμί.

-Πω ρε μαλάκες δεν κατεβαίνω δεν παίζει σάλιο.
-Άραξε ρε μαλάκα κερνάω εγώ.
-Δικέ μου νέγρε!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία