Ορισμοί με ετικέτες (19)
Εμφανίζονται 1-10 από 19

Ρεύομαι ενώ χασμουριέμαι με συνέπεια να μαγκώνει η κάτω σιαγώνα (του καρχαρία) και να παθαίνω λουμπάγκο σε ένα τόσο ευαίσθητο σημείο. Οποιοσδήποτε παρευρισκόμενος δεν μπορεί να σας βοηθήσει γιατί γελάει με την ψυχή του, οπότε εύχεσαι από μέσα σου να πάθει το ίδιο και εκείνος.

Φοβάμαι πάρα πολύ, τρομάζω, νιώθω πάρα πολύ μειονεκτικά.

Το ρέψιμο.

Εξελληνισμός της αγγλικής λέξης lion. Χρησιμοποιείται από το άτομο για να δείξει ότι ρεύτηκε.

Η εταιρία η οποία ευθύνεται, μεταξύ άλλων, για μερικά από τα μεγαλύτερα προβλήματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο Έλληνα. Σ' αυτά συγκαταλέγονται οι κακόγουστες τηλεοπτικές διαφημίσεις, αλλά κυρίως η αυξημένη εκπομπή αερίων θερμοκηπίου μέσω του ρεψίματος (ερμηνεύοντας και μια παλαιότερη δήλωση του Π. Αθανασόπουλου), που προκαλεί η κατανάλωση των κατά τα άλλα υψηλής διατροφικής αξίας προϊόντων που παράγει. Τέλος αξίζει να αναφερθεί και το μοναδικό ηχόχρωμα του ρεψίματος που παράγεται, το οποίο πολλοί χαρακτηρίζουν ηχορύπανση Α' βαθμού.

Επιφώνημα, όταν ρεύεται κάποιος. Δεν βγαίνει από το «μοσχάρι», αλλά από το άρωμα του «μόσχου», όπως στα «μοσχοβολώ», «μοσχομυρίζω» κτλ. Υπάρχει και ζώο που λέγεται μόσχος και δεν έχει σχέση με το μοσχάρι, αλλά είναι σαν ελάφι.

Το γάργαρο ρέψιμο.

Παλιά αργκό για το ρέψιμο. Από την ομοιότητα με ήχους της αποχέτευσης.

Είναι το ρήμα που χρησιμοποιούμε για να δηλώσουμε την σπάνια περίπτωση, όπου κατά την διάρκεια ενός κουρέματος ρευόμασταν (ή αντίστροφα κατά την διάρκεια ενός ρεψίματος κουρευτήκαμε).

Αυτά.

Προτροπή που εκφέρεται απαραιτήτως σε εντόνως ειρωνικούς τόνους στις ακόλουθες δύο περιπτώσεις:

1. Όταν κάποιος χρονοτριβεί να αποφανθεί επί τινός ζητήματος και κωλυσιεργεί, κοινώς μας έχει γκαστρώσει. Επί παραδείγματι, είμεθα σε καφετέρια, η σερβιτόρα έχει ρωτήσει τι θα πάρουμε και περιμένει απάντηση, ενώ ο δικός μας περί άλλα τυρβάζει, κοινώς το χαβά του. Η σερβιτόρα, που εξακολουθεί να στέκεται από πάνω μας σα χριστουγεννιάτικο δέντρο χωρίς τις μπάλες (ή και με μπάλες, ο νοών νοείτω, χε χε) αρχίζει να τα παίρνει. Τότε ακριβώς σκάει η ατάκα: πες τα ρε νταλάρα! Σε πιο λάιτ εκδοχή παίζει και το «πέστα χρυσόστομε». Στόχος να εξέλθει ο αποδέκτης της εν λόγω ατάκας εκ της νιρβάνας του και να τσουλήσει το θέμα.

2. Μετά απο μεγαλοπρεπές ρέψιμο (μπερπ) το «πες τα ρε νταλάρα!» έρχεται εν είδει επιβράβευσης από την παρέα στο περήφανο μοσχαράκι, που καμαρώνει για την παλιμπαιδιστική συμπεριφορά του. Σε πιο εξτρίμ καταστάσεις, ενδεχομένως να παίζει και μετά από ηχηρό κλανίδι (δε μου έχει τύχει).

Εις αμφότερες τις περιπτώσεις, κοινό υπόβαθρο και προϋπόθεση για την ατάκα είναι η παγκοίνως εμπεδωμένη στη συνείδηση του λαού μας ότι ο νταλάρας πάντα «βγαίνει και τα λέει». Δε θα επεκταθώ σχετικά, και σας παραπέμπω στα επίλοιπα νταλαροειδή λήμματα.