Ορισμοί με ετικέτες (50)
Εμφανίζονται 31-40 από 50

Ρήμα στην προστακτική. Σημαίνει «όρμα», αλλά για σεξουαλικό σκοπό.

Το ρήμα πάει ως εξής:

Εγώ μουρντώ
Εσύ μουρντάς
Αυτός μουρντά
Εμείς μουρντάμε
Εσείς μουρντάτε
Αυτοί μουρντάνε

Συνδυασμός των φράσεων πάρε τον πούλο (σήκω φύγε και άει γαμήσου) + πάρε δρόμο (φύγε ταχέως από μπροστά μου, εξαφανίσου). Η νέα φράση συνδυάζει πρακτικότατα τον επιτακτικό και επείγοντα χαρακτήρα με τη χαρά του σιχτιρίσματος.

Πήγαινε. Προστακτική του ρήματος πηγαίνω. Συναντάται στην Κρήτη.

Προέρχεται από τη γνωστή λέξη τουμπεκί, προσθέτοντας την πρόθεση για να παρομοιάσουμε τη λέξη με την Ανατολή και τη σιωπή που υπάρχει από το γυναικείο φύλο.

Ως έχει ήδη αναφερθεί εις το εκλεκτόν αυτό site, καβάτζα εστί η διαφύλαξη-αποθήκευση εφεδρειών όλων των κατηγοριών δια δύσκολας ώρας. Ποία όμως λέγω, είναι η προστακτική του ρήματος «καβαντώνω» ή κατ' άλλους «καβατζάρω» ή «καβατζάω-ώ»; Η λέξη «καβατζάου»! Χρησιμοποιείται μεταξύ φιλων και αποτελεί την ύψιστη προτροπή προς καβάτζα!

Γαλλική αργκό που σημαίνει «πάνε να κωλογαμηθείς στους Έλληνες» και χρησιμοποιείται με την έννοια του σάλτα και γαμήσου!

Η έκφραση αγγίζει μια ιδιαίτερα ευαίσθητη πορδή του πως ο υπόλοιπος κόσμος αντιλαμβάνεται τον Ελληνισμό και τους Έλληνες. Η πικρή αλήθεια είναι πως αυτό που εμείς αποκαλούμε Οθωμανικό Δίκαιο ο υπόλοιπος κόσμος αποκαλεί «Greek Style». Το ρήμα «to Greek someone» ουσιαστικά σημαίνει «κωλογαμάω κάποιον».

Οι ιστορικές ρίζες της ταύτισης Ελληνισμού και πισωκολλητού ανάγονται στην αρχαιότητα, όταν φιλόσοφοι και σοφιστές έπειθαν τους τυχερούς τους μαθητές ότι η γνώση μεταδίδεται πρωκτικά. Θεωρείτο δε απόλυτα φυσιολογικό (και κοινωνικά αποδεκτό) για ένα δάσκαλο να ρίχνει και ένα κρύο στον μαθητή καθώς του μεταλαμπάδευε την σοφία. Ανήκε στα «τυχερά του επαγγέλματος» των εκπαιδευτικών. Φυσικά τα πισωγλέντια μεταξύ συναινούντων ενηλίκων έφερε τότε, όπως και σήμερα,κοινωνικό στίγμα γιατί άλλο Τουπαμάρος κι άλλο το μουνί της Μάρως!

Με την έννοια αυτή λοιπόν, η προτροπή «πάνε να κωλογαμηθείς στους Έλληνες» εμπεριέχει την θετική διάσταση του πάνε μάθε γράμματα και εκπολιτίσου. Λέμε τώρα...

Παρόμοιο με το «όρσε!»

Το λέμε στον άλλον για να μην του ρίξουμε εμείς τη μούντζα, αλλά να φυσήξει ο ίδιος τα πέντε ενωμένα δάχτυλά μας, ώστε αυτά να ανοίξουν σαν λουλούδι και να τον μουντζώσουν. Παιδικό. Χρησιμοποιείται όμως κατά κόρον και από ενήλικες.

Κάπου είδα ότι ζητάμε την σημασία αυτής της φράσης.

Η προστακτική αυτή έχει τις ρίζες τις στον ομώνυμο δίσκο του Χάρρυ Κλυνν, που κυκλοφόρησε το 1979.

Στον δίσκο αυτό και στο ομώνυμο σατυρικό «σκετς», ο Κλυνν διακωμωδεί τον «παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο», ο οποίος είχε ήδη αρχίσει να βάζει την υπογραφή του στο κοινωνικό γίγνεσθαι της μεταπολίτευσης.

Ολόκληρος ο μονόλογος έχει ως εξής (αν είναι μεγάλος κόψ' τε κάτι):

«Φίλοι,συμπατριώτες πολίτες. Είμαι ο συνάνθρωπος σας...είμαι ΕΓΩ!

Εγώ τρέχω και σπρώχνω κι αγωνίζομαι για να μπω πρώτος στο λεωφορείο όταν οι άλλοι περιμένουν στην ουρά. Αυτοί είναι κορόιδα, εγώ είμαι ο έξυπνος.
Δοξάστε με!

Εγώ περνάω με κόκκινο παλικαρίσια. Ας φυλαχτούν οι άλλοι, οι δειλοί. Εγώ είμαι λεβέντης, αντέχω! Δοξάστε με!

Εγώ κράτησα το κεφάλι μου χαμηλά όταν ξεσηκωνόντουσαν οι άλλοι. Εγώ είπα: «Δεν είναι εποχή για ηρωισμούς». Το είδα έξυπνα το πράγμα! Δοξάστε με!

Εγώ σκέφτομαι πριν από σας για σας. Εγώ καίω τα δάση για να μπορέσετε να αγοράσετε οικόπεδο. Να χτίσετε κι εσείς το σπιτάκι σας να βολευτείτε. Δοξάστε με!

Εγώ δεν άφησα να καταστραφούν τα σάπια κρέατα, αλλά τα πούλησα για να μπορείτε να τα φάτε σιτεμένα. Δοξάστε με!

Εγώ, κι αν έκλεψα, κι αν αδίκησα, κι αν έγινα αιτία να πεθάνουν άλλοι, ανθρώπινα τα λάθη. Εξομολογήθηκα όμως. Πήρα συγχώρεση. Είμαι ήσυχος με την συνείδησή μου. Δοξάστε με!

Εγώ και φτύνω κάτω και πετάω σκουπίδια στον δρόμο! Εεεεε είμαι απελευθερωμένος. Δοξάστε με!

Ποτέ μου... ποτέ μα ποτέ δεν ζήλεψα τον ξένο πλούτο αν δεν ήταν πιο πολύς απ τον δικό μου.

Ποτέ δεν άρπαξα από κάποιον που μ' έβλεπε.

Ποτέ δεν είπα ψέματα όταν η αλήθεια δεν μου έκανε κακό.

Ποτέ δεν επιθύμησα την γυναίκα του πλησίον μου, αν δεν ήταν ωραιότερη από την δική μου!

Δοξάστε με!

Είμαι ο συνάνθρωπός σας. Είμαι ο μέσος εσείς! Είμαι....ώριμος

ΔΟΞΑΣΤΕ ΜΕ!!!».

Ξεκουμπίσου, στο πολύ μάγκικο.

Ρούφα ή ρούφα το/τη. Είναι εκδικητικό επιφώνημα που φανερώνει τη χαρά του υποκειμένου για κάτι που έπαθε το αντικείμενο και του άξιζε. Χρησιμοποείται πολύ στα σπορ από φιλάθλους και παίχτες, καθώς και σε περιπτώσεις πολύ πετυχημένης τάπας.