Ορισμοί με ετικέτες (18)
Εμφανίζονται 1-10 από 18

Ο ταλαίπωρος, ο άνθρωπος που τρέχει και δε φτάνει, που το φυσάει και δε λέει να κρυώσει. Πάντα ολοκληρώνει κάτι ακριβώς κατά την εκπνοή της προθεσμίας και πάντα έχει κάτι ακόμα να κάνει.

Ο χαρακτηρισμός προφανώς προκύπτει απ' τον δημοφιλή ηθοποιό Θανάση Βασιλείου Βέγγο, ο οποίος στις περισσότερες ταινίες του πρέπει να θρέψει 17 στόματα, να παντρέψει 12 αδερφές, να κατεβάσει τη γάτα της γειτόνισσας απ' το δέντρο, να τρέξει λίγο γύρω από μια κολόνα προσπαθώντας να βρει το δρόμο του, να ανέβει σε ένα τρακτέρ ανάποδα και να ψάχνει το τιμόνι, να τον κυνηγήσει ο ιδιοκτήτης του σπιτιού του για το νοίκι και να βγει στο δρόμο με σακάκι, λουστρίνι κι από κάτω ριγέ σωβρακοφανέλα χωρίς καλό λόγο.

Έκφραση για μεθύστακες εμπνευσμένη από τον αθάνατο ελληνικό ήρωα των ταινιών του 50-60.

Χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να τονίσουμε την τάση ενός ατόμου να προδίδει. Το καρφί, ο δοσίλογος.

Ο προδότης, ο χαφιές.

Αρτέμης Μάτσας σε ταινίες Β' ΠΠ: -Παραδώστε τα όπλα σας, οι Γερμανοί μας αγαπούν, είναι φίλοι μας.

Φόρος τιμής στον πιο πλούσιο Έλληνα που γνώρισε ποτέ η χώρα, και είναι πια συνώνυμο του υπερβολικά μεγάλου πλούτου και της χλιδής.

Όνομα παλιού ποδοσφαιριστή, επικράτησε ως επίθετο που χαρακτηρίζει τον ορμητικό, ασυγκράτητο.

Ο καημένος άνθρωπος, ο άνθρωπος για λύπηση.

Ο πολιτικός ή ο συνδικαλιστής που έχει εύκολες τις υποσχέσεις,που θέλει να παραμυθιάζει τους ψηφοφόρους του, που πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Με άλλα λόγια αποδεικνύεται θαθάκιας, κατώτερος των περιστάσεων, υποκριτής και ανίκανος. Ο όρος προέρχεται από την ταινία:«Υπάρχει και φιλότιμο» με τον Κωνσταντάρα, όπου ο Κωνσταντάρας υποδυόταν τον υπουργό αγροτικής ανασυγκροτήσεως Ανδρέα Μαυρογιαλούρο, ο οποίος έχοντας εμπιστοσύνη στους αυλοκόλακες του περιβάλλοντός του αγνοούσε τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου και είχε εύκολες τις υποσχέσεις.

Προσωνύμιο του νομικού, λογοτέχνη, δημοσιογράφου και πολιτικού Γεωργίου Αθανασιάδη Νόβα (1893-1986) ο οποίος διετέλεσε και πρωθυπουργός μετά την παραίτηση του Γεωργίου Παπανδρέου (στιγματίστηκε έτσι ως ο πρώτος πρωθυπουργός της αποστασίας).
Στον Γεώργιο Αθανασιάδη - Νόβα αποδόθηκε το τετράστιχο:

Κι ήταν τα στήθια σου
άσπρα σαν τα γάλατα
και μού 'λεγες
γαργάλατα, γαργάλατα!

Από αυτό το τετράστιχο του προσδόθηκε το προσωνύμιο «Γαργάλατας», το οποίο χρησιμοποιούνταν ευρέως από τους πολιτικούς του αντιπάλους, κυρίως κατά την ταραχώδη περίοδο της Αποστασίας.
Επίσης κατά τα γεγονότα της αποστασίας και στις πολλές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που λάμβαναν χώρα κυριαρχούσε το σύνθημα «Νόβα πού-στηρίζεσαι» το οποίο ήταν ένας διττός υπαινιγμός για την υποτιθέμενη ομοφυλοφιλική του δραστηριότητα και την μη λαϊκή αποδοχή των κυβερνήσεων εκείνων.

Κλάμα, πολύ κλάμα, όπως έκλαιγε η Μάρθα Βούρτση στις ταινίες.