Ορισμοί με ετικέτες (59)
Εμφανίζονται 1-10 από 59

Η λέξη εξηγείται από μόνη της. Το αρχιπουρό είναι ο ηγέτης και συντονιστής των πουρών, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται: πρωτεία ηλικίας ή ηγετικές ικανότητες. Μπορεί να ειπωθεί και σαν βρισιά, αλλά και χαϊδευτικά. Δεν περιορίζεται δηλαδή η εννοιολογική σημασία του λήμματος από την προσθήκη του αρχι- μπροστά, όπως συμβαίνει με άλλες λέξεις, όπως το μαλάκας για παράδειγμα, που άμα το πεις σε κάποιον, δεν του το λες πλέον χαϊδευτικά.

Μπορεί να το λένε και δύο τριαντάρες γκόμενες μεταξύ τους, για να αλληλοπειραχτούνε, αφήνοντας υπονοούμενα όσον αφορά το ότι δεν μπορούνε πλέον να φοράνε μίνι, μήπως και φανούνε τα χείλη τους...

Εκδοχές της λέξης είναι οι εξής:

Πούραρχος, πουραγός, υποπούραρχος, ανθυποπούραρχος, επιπούραρχος, αρχιπούραρχος και πουράρχης.

Ως γνωστόν η Ελλάδα έβγαλε μόνο έναν στρατάρχη, τον Αλέξανδρο Παπάγο και επίσης έβγαλε έναν και μόνο πουράρχη. ...Μαντέψτε ποιον.

Παλιά λέξη. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω:

1. Ακριβοπουτάνα πόρνη πολυτελείας για την οποία απαιτούνται πολλά χρήματα.

2. Πόρνη που έχει άτιτιουντ και πχοιότητα αρχοντομούνας με την καυλή έννοια.

3. Πόρνη προχωρημένης ηλικίας που όμως προσέχει την εμφάνισή της και βγάζει κάτι το αρχοντικό λόγω των εμπειριών της από την ζωή, οπότε την βλέπουμε ως μιλφοειδή μητρική μορφή, πάλι με την καυλή έννοια.

4. Γενική βρισιά για πλούσια κυρία που μπορεί να μην είναι επαγγελματίας πόρνη, αλλά θεωρούμε ότι η συμπεριφορά της είναι πολύ χειρότερη.

Σε κάθε περίπτωση το εφέ του όρου προκαλείται από το ότι αποτελεί μια ελαφρά μορφή οξυμώρου, όπως λ.χ. και το νοικοκυροπουτάνα.

Η ξεπεσμένη πουτάνα, πρώην καλή και τώρα γρια-μάπα... Όταν κάποια ξεπεσμένη παριστάνει την όμορφη. Έκφραση λιμανιού Πειραιά του 50' και πιο πριν.

Παλιά αργκό, στα πρόθυρα της εξαφάνισης.

Αντιγράφω τον ορισμό από Το Λεξικό της Πιάτσας του Βρασίδα Καπετανάκη, πρώτη έκδοση 1950.

Βακέττα, ἡ = Τὀ έκ μὀσχου δέρμα. Μ.τ.φ.ρ. Ἡ ὑπερὠριμος γυνἠ. Ἠ δι' αλοιφὢν καί ψιμμυθἰων προσπαθοὓσα νά παρουσιάσῃ φρέσκον, τό γεγηρασμένον καί ρυτιδωμένον πρόσωπόν της.

Κάπως μου κάνει εμένα ότι ο Καπετανάκης έχει στο νου του ειδικά κάποιες αδύνατες που το πετσί τους, στα μπράτσα ας πούμε, έχει κρεμάσει και έχει ζάρες - ειδικά κι αν είναι στον ήλιο, μαυρισμένες και να γυαλίζουν από τις κρέμες, βακέττα είναι η σωστή λέξη και μακάρι να μη χαθεί.

Πειρακτικός όρος για γεροντοφρικιά και άλλους συνομηλίκους τους που αγοράζουν μηχανές για πρώτη φορά στα 40+ αλλά δεν είναι ούτε τόσο φραγκάτοι, ούτε και τόσο ψώνια για να πάρουν Harley και βολεύονται με μηχανές μικρού κυβισμού.

Ενίοτε παν και διακοπές στα νησιά το καλοκαίρι μ’ αυτές, αλλά συχνά σπάνε και κάνα ποδαράκι...

Αν συνοδεύονται και από αίσθημα (σ' αυτήν την ηλικία λέγεται σύζυγος…) προσθέτουμε και το Σοφία (Αλιμπέρτη). Δεν συνοδεύονται όμως από χαίτη…

Συνώνυμο του ατόμου με τάση να τρώει ξύλο από τους άλλους αδιαμαρτύρητα, του κακομοίρη καρπαζοεισπράκτορα.

Προκύπτει από τον μικρόσωμο ηλικιωμένο συμπρωταγωνιστή του Benny Hill, (κατά κόσμον Jackie Wright), ο οποίος σε κάθε επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς «The Benny Hill Show» έτρωγε μπόλικες γρήγορες ψιλές στο καραφλό του κεφάλι από τον πρώτο και μάλιστα με το φιλμ να παίζει σε πολλές στροφές.

Προέρχεται απο τις ηλικιωμένες ανύπαντρες γυναίκες. Μεταφορικά, οι οπαδοί του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, αφού είναι ο παλιότερος ποδοσφαιρικός σύλλογος στην Ελλάδα. Εξού και «γηραιός».

Ο μεσήλικας ή υπερήλικας άντρας που σαλιαρίζει ή την πέφτει σε πολύ μικρότερης ηλικίας γυναίκες.

Είναι ο νέος -ηλικιακά- ανθρώπας, που είτε γιατί έπαθε γιδιαίτερη μόρφωση και κουλτούρα, ή λόγω μενταλιτέ ή γιδεολογίας, υπολογίζεται πχια περσσότερο ως μέλος της γερολαίας.

Συνώνυμο: ο πάσχων από μπαμπανίαση.

Άλλες σημασίες:
α. Η ironick λέει ότι γεροντόπαιδο είναι το παιδί της γεροντομάνας.
β. Ελληνιστί, έτσι αποκαλείται ο ευβλόγερ Old Boy. (παράδειγμα 6)

Το παιδί που οι γονείς του το έχουν κάνει σε μεγάλη ηλικία, και για αυτό θεωρείται ότι επειδή το σπέρμα δεν είχε δύναμη, έχει βγει λειψό και με ειδικά προβλήματα. Η έκφραση χρησιμοποιείτο παλιά ως βρισιά, αλλά είναι επίκαιρη και στις μέρες μας, όπου γεροντομάνες και γεροντοπατεράδες πιεσμένοι από οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους, αλλά και από πρότυπα, τ. Sex & the City, αργούν υπερβολικά να τεκνοποιήσουν.