Ορισμοί με ετικέτες (9688)
Εμφανίζονται 11-20 από 9688

Πρόκειται για την πνιχτή μαλακία, άλλως τον αυτο-ερωτικό στραγγαλισμό ή την ασφυξιοφιλία. Συγκεκριμένα, πολλοί αυνανιστές προκαλούν εκούσια ασφυξία κατά την διάρκεια του χερογλυκάνου, με σκοπό να αυξήσουν την αίσθηση ηδονής κατά την κορύφωση λόγω μη οξυγονώσεως του εγκεφάλου.

Η πνιχτή καταγράφεται στην βιβλιογραφία από τον 17ο αιώνα, όταν χρησιμοποιήθηκε σαν θεραπεία για την στυτική δυσλειτουργία. Η αυτοερεθιζόμενοι της εποχής εμπνεύστηκαν παρακολουθώντας δημόσιους απαγχονισμούς, όπου διαπίστωναν ότι πολλοί κρεμασμένοι έφεραν στύση η οποία συχνά παρέμενε και μετά θάνατον.

Φυσικά η πνιχτή αποτελεί μέγιστη μαλακία, δεδομένου ότι πολλοί αφήνουν έτσι άδοξα την τελευταία τους πνοή. Γνωστά θύματα πνιχτής υπήρξαν ο συνθέτης Frantisek Kotzwara (1791), ο ηθοποιός Albert Dekker (1968), ο ζωγράφος κόμικς και πρωτοπόρος του graffiti Vaughn Bodé (1975), ο Άγγλος συντηρητικός βουλευτής Stephen Milligan (1994), o τραγουδιστής των INXS Michael Hutchence (1997), ο πρωταγωνιστής του τηλεοπτικού Kung Fu και του Kill Bill, ηθοποιός David Carradine (2009), o μόδιστρος Alexander Mc Queen (2010), o ηθοποιός Αndrew Koening (2010), κ.α. Στα θύματα φυσικά συγκαταλέγονται και γυναίκες.

Σε περίπτωση που είστε γονέας, συγγενής ή φίλος θύματος πνιχτής, μπορείτε να απευθυνθείτε για στήριξη εδώ.

Παιδιά, don’t try this at home!

Ή και στυλιαροκαταπότης. Εκείνη/-ος που καταπίνει το στυλιάρι (πέος). Τίτλος που τον αποδίδουμε σε λάτρεις του deepthroating, γυναίκες ή ομοφυλόφιλους με ιδιαίτερη έφεση στο να καταπίνουν με σχετική ευκολία το αντρικό μόριο.

Κελεπούρι: από το τουρκικό kelepir, σημαίνει «ευκαιρία». Χρησιμοποιείται για αντικείμενα, τα οποία θα μπορούσε κανείς να αγοράσει, αλλά και ανθρώπους τους οποίους μπορεί να σταμπάρει κανείς για διάφορες χρήσεις («κρεβάτι» με όλες τις παραλλαγές του, γαμπρό/νύφη, πατέρα/μητέρα παιδιών και τα τοιαύτα).

Για αντικείμενα: το κελεπούρι είναι κάτι που συμφέρει να αγοράσει κάποιος, όχι με την έννοια της φτήνιας απαραίτητα, αλλά κατά κύριο λόγο με την έννοια του καλού value for money –σαν να λέμε τα αξίζει τα λεφτά του και με το παραπάνω. Συχνά η συγκεκριμένη έκφραση συναντάται σε αγγελίες με αντικείμενα προς πώληση, για να γίνει η αγγελία πιο τραβηχτική και να πετύχει τον στόχο της (να ξεφορτωθεί ο έχων το κελεπούρι του).

Για ανθρώπους (άντρες/γυναίκες): κάποιος χαρακτηρίζεται ως «κελεπούρι» δεν σημαίνει ότι είναι «φτηνός», ίσα ίσα, υποδηλώνει ότι πρόκειται για «ευκαιρία» που κανείς δεν θέλει να χάσει.

Η έννοια του κελεπουριού είναι όπως όλες οι έννοιες σχετική, ανάλογα με την οπτική γωνία του καθενός. Συγκεκριμένα, το τι ασυνεννοησία υπάρχει μεταξύ των δύο φίλων, στην προκείμενη περίπτωση για το τι χαρακτηρίζει έναν άντρα κελεπούρι, μπορούμε να τα δούμε στα δύο (πραγματικά) τεστ που ακολουθούν –το πρώτο από ανδρικό και το δεύτερο από γυναικείο περιοδικό. Για κάντε και ποστάρετε τα αποτελέσματα να ξέρουμε και μεις με τι κελεπούρια έχουμε να κάνουμε...

Test ανδρικού περιοδικού:

Μπορεί να έχεις την εμφάνιση, το σώμα και την κίνηση, αλλά όταν το κορίτσι χρειάζεται κάτι, μπορείς να της το κάνεις; Μιλάμε για όλα αυτά τα μικρά πράγματα που σε κάνουν άντρα και που κάνουν τη γυναίκα να αισθάνεται γυναίκα: Η αίσθηση ότι μπορείς να την προστατέψεις ακόμα κι όταν δεν το χρειάζεται. Δες τα παρακάτω σημεία και τσέκαρε αυτά που μπορείς να καταφέρεις με ευκολία ή πιστεύεις ότι κατέχεις. Όταν τελειώσεις, πρόσθεσέ τα και δες το αποτέλεσμα.

Μπορείς να...
1) ...βγάλεις ένα φελλό κρασιού χωρίς να τον σπάσεις και χωρίς να γεμίσεις το κρασί κομματάκια;
2) ...οδηγήσεις και αυτόματα, και χειροκίνητα αυτοκίνητα;
3) ...ρίξεις μπουνιά σε σάκο;
4) ...ανάψεις φωτιά σε τζάκι ή κάμπινγκ χωρίς τη χρήση οποιουδήποτε χημικού προσανάμματος;
5) ...εξολοθρεύσεις παράσιτα όταν σου ζητηθεί;
6) ...αλλάξεις λάστιχο χωρίς να πάρεις την Εxpress Service;
7) ...φέρεις στην κοπελιά σου ένα ποτό σε ένα γεμάτο μπαρ σε λιγότερο από πέντε λεπτά;
8) ...κάνεις μία γαμήλια πρόποση που δεν τελειώνει σε μπουνιές ή ακύρωση του μυστηρίου;
9) ...ρυθμίσεις ένα σύστημα home theater;
10) ...διαβάσεις και να προσανατολιστείς σε χάρτη;
11) ...ανοίξεις ένα βάζο χωρίς να κάνεις γκριμάτσες ή να βάλεις μαχαίρι;
12) ...βάλεις μπρος ένα αυτοκίνητο με χαλασμένη μίζα;
13) ...ξεμπλοκάρεις ένα σιφόνι χρησιμοποιώντας μόνο ζεστό νερό και βεντούζα;
14) ...βάλεις αποσκευές ενάμισι αυτοκινήτου σε ένα;
15) ...κάνεις τουλάχιστον δέκα έλξεις χωρίς να αρχίσουν να τρέμουν τα χέρια σου;
16) ...αλλάξεις λάδια στο αυτοκίνητό σου;
17) ...ανοίξεις μία μπύρα χωρίς ανοιχτήρι;
18) ...της κάνεις μασάζ περισσότερο από 10 λεπτά χωρίς να βαρεθείς;
19) ...αλλάξεις ασφάλειες στο σκοτάδι;
20) ...κοιτάξεις ένα δωμάτιο και να μαντέψεις το εμβαδόν του κατά προσέγγιση;
21) ...καταφέρεις να συναρμολογήσεις έπιπλα επιτυχώς;
22) ...ψήσεις κρέας όπως το θέλει ο φίλος σου;
23) ...γράψεις χωρίς ορθογραφικά λάθη;
24) ...κάνεις λέι απ και να βάζεις βολές τις περισσότερες φορές;
25) ...φτιάξεις μια βρύση που στάζει;
26) ...παρκάρεις σε πολυσύχναστο δρόμο με την πρώτη προσπάθεια;
27) ...ξεκουμπώσεις σουτιέν με το ένα χέρι;
28) ...χορέψεις έναν απλό χορό;
29) ...διαπραγματευτείς καλύτερη τιμή σε καινούργιο ή μεταχειρισμένο αυτοκίνητο;
30) ...της φτιάξεις ένα επαρκές κοσμοπόλιταν, τσοκοτίνι, ή κάποιο άλλο εντελώς κοριτσίστικο κοκτέιλ, που δεν θα ήθελες ποτέ να σε δουν να πίνεις; 31) ...κάνεις 10 μέτρα μακροβούτι;
32) ...τυλίξεις ένα δώρο;
33) ...συμβουλευτείς ένα χάρτη στην αρχή του μονοπατιού και μετά να βρεις το δρόμο σου μέσα από το δάσος σαν Ινδιάνος ανιχνευτής;
34) ...κόψεις ξύλα με τσεκούρι;
35) ...κάνεις καλό σπάσιμο στο μπιλιάρδο;
36) ...βρεις ταξί σε ώρα αιχμής;
37) ...δέσεις γραβάτα με δύο διαφορετικούς κόμπους;
38) ...πιάσεις και να πετάξεις ένα φρίσμπι;
39) ...φτιάξεις μία απλή βιβλιοθήκη μετά από επίσκεψη στον ξυλουργό;
40) ...τεμαχίσεις ένα κοτόπουλο σωστά;
41) ...τραγουδήσεις τουλάχιστον ένα καραόκε κομμάτι (ακόμα κι αν σε βάλουν με το ζόρι πάνω στη σκηνή);

Αν συγκέντρωσες...
...0-18: Ηρθε η ώρα να ξεκινήσεις δραστηριότητες και να εμπλουτίσεις τον κόσμο σου. Ταξίδεψε, διάβασε, άλλαξε παραστάσεις και τα πράγματα θα φτιάξουν.

...19-31: Μόλις πέρασες τη βάση. Έχεις πολλά καλά στοιχεία. Έχεις, όμως, ακόμη δρόμο μπροστά σου μέχρι να μπορέσεις να ρίξεις τη γυναίκα των ονείρων σου.

...32-41: Συγχαρητήρια, είσαι ένας πραγματικός άντρας (σ.ς. Κελεπούρι). Γιατί το έχεις ψάξει. Γιατί παίζεις και βλέπεις αθλήματα. Πάνω απ' όλα, γιατί πάντοτε καταφέρνεις να τη ρίξεις.

Test γυναικείου περιοδικού:

Ο άντρας-κελεπούρι και πώς τον ξεχωρίζεις:

Ο καλός σου είναι ταύρος στο κρεβάτι. Όμως, εσύ συνεχίζεις ν' αναρωτιέσαι μήπως πέραν του σεξ, μπορεί να αποδειχτεί και ιδανικός σύντροφος. Αν αμφιβάλλεις για το κατά πόσο ο αγαπημένος σου αποτελεί το πρότυπο του τέλειου άντρα, «του σωστού, του πρόστυχου, του έξυπνου, του γοητευτικού», υπάρχουν δέκα γνωρίσματα που θα σε κάνουν να καταλήξεις. Μέτρα πόσα απ' αυτά διαθέτει ο αγαπημένος σου, και μάθε αν πέτυχες κελεπούρι, ή αν ο θησαυρός σου είναι σκέτο... κάρβουνο.

1. Έχει πολύ καλή αίσθηση του χιούμορ. Γελάει με τα αστεία σου και δεν σε αποκαλεί χαζή ή ηλίθια, όπως κάνουν οι περισσότεροι για να σου την σπάσουν. Αν τα αστεία που κάνεις είναι πράγματι χάλια, δεν σε διορθώνει αλλά συνεχίζει να γελάει για να σε βλέπει χαρούμενη.

2. Διαθέτει φοβερή προσωπικότητα (και ακόμα πιο φοβερούς μηρούς) και διακρίνεται για την εργατικότητά του, τόσο στη δουλειά του, όσο και στα θέματα που έχουν να κάνουν με τη σχέση σας.

3. Έχει πολλούς φίλους. Αυτό δεν τον εμποδίζει να ξεχωρίζει τη διαφορά ανάμεσα στην οικογένεια (εσένα εννοούμε) και τους φίλους και να βάζει τις σωστές προτεραιότητες (και πάλι εσένα εννοούμε).

4. Σε αφήνει να πληρώνεις σε κάποια από τα ραντεβού ή τις εξόδους σας και δεν κάνει τον χορτασμένο σε περίπτωση που ξεμένει από μετρητά. Έπειτα, στη διάρκεια του κάθε ραντεβού, είναι πραγματικός ιππότης. Δεν ξεχνά να σου ανοίγει την πόρτα (στο αυτοκίνητο, στο εστιατόριο, στο διαμέρισμα) και να πληρώνει όλα τα έξοδα του σπιτιού.

5. Ξέρει να βάζει πλυντήριο σωστά, χωρίς να μπερδεύει τα τζην με τα λινά, τα μάλλινα με τα βαμβακερά και τα λευκά με τα χρωματιστά ρούχα. Τέλος, δεν ξεχνά ότι το λευκαντικό μπαίνει μόνο στα λευκά και το μαλακτικό σε όλες τις πλύσεις.

6. Ξέρει πως δεν πρέπει να πετάει τις υγρές πετσέτες του στο πάτωμα. Όταν εσύ κάνεις μπάνιο, πάντα σε περιμένει στην πόρτα για να σε σκουπίσει με την πιο απαλή πετσέτα.

7. Μπορεί να ξυρίσει τα πόδια σου, χωρίς να σε κόψει.

8. Δεν ξεχνάει ποτέ πως πρέπει να σηκώνει το καπάκι της τουαλέτας πριν την ανάγκη του και να το κατεβάζει μόλις τελειώσει.

9. Έχει μάτια μόνο για εσένα και δεν έχει σκεφτεί ούτε να κοιτάξει άλλη γυναίκα (μπροστά ή πίσω από την πλάτη σου). Είναι πιστός και σε κοιτάει ονειροπόλα μέσα στα μάτια μετά το τρίτο ραντεβού, μετά από τρία χρόνια γάμου, ακόμα και μετά την εικοστή σας επέτειο.

10. Ξέρει πότε υποφέρεις και σε κρατάει αγκαλιά χωρίς να κάνει περιττές ερωτήσεις. Γνωρίζει πως πονάς, σε αφήνει να κλάψεις με την ψυχή σου και περιμένει να του μιλήσεις εσύ πρώτη για το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις.

Η ετυμηγορία

Από 0 έως 3 ναι: αγαπητή μου, πάμε γι' άλλα. Αν ο καλός σου δεν διαθέτει ούτε ένα από τα παραπάνω γνωρίσματα, σίγουρα δεν είναι ο ιδανικός σύντροφος, ούτε για εσένα, ούτε για καμία. Αυτό σημαίνει πως γαμπρό δίπλα σου στην εκκλησία δεν τον βλέπω, κι ας διαθέτω ζωηρή φαντασία. Παρ' όλα αυτά, αν είναι άσσος στο κρεβάτι, προτείνω να τον ξεζουμίσεις όσο θέλεις και όσο δεν καίγεσαι για κάτι πιο σοβαρό και του δίνεις την κόκκινη κάρτα, αργότερα.

Από 4 έως 7 ναι: βρίσκεσαι σε καλό δρόμο. Τον αγαπάς και σίγουρα σε αγαπάει και με το παραπάνω. Όμως, για να αγγίξει το αγοράκι σου την τελειότητα, πρέπει να μοχθήσει. Μην τον λυπάσαι, προπόνησε τον, τσιτσίρισε τον, κάν' τον Τέλειο. Θα σου πάρει λίγο χρόνο παραπάνω, αλλά έχει τα φόντα να γίνει ο Εκείνος που ονειρεύεσαι. Αν νιώσει πως κουράζεται στο κυνήγι της τελειότητας, εμψύχωσε τον. Είσαι μια τέλεια γυναίκα και θέλεις τον καλύτερο δίπλα σου.

Από 8 έως 10 ναι: εσύ κλείνεις εκκλησία, εκείνος βγάζει τις άδειες και εμείς αναλαμβάνουμε την οργάνωση του γάμου. Περιττό να σου πούμε ότι χτύπησες τζακ-ποτ, το έπιασες το κελεπούρι και το καλό που σου θέλω, κράτησέ τον με νύχια και δόντια. Και μην το αργείς. Γιατί θα το μυριστεί τον τυχερό σου καμία άλλη και θα έχουμε μαλλιοτραβήγματα.

Από τα δύο ανωτέρω τεστ αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι, οι άντρες δεν έχουν ιδέα για το τι θέλουν οι γυναίκες. Ααατα.

Αναφέρεται σε παντελώς καμένο αντικείμενο, υποκείμενο ή πράξη. Για να μην ταυτολογούμε όμως:

• Καμένο ή κατεστραμμένο λόγω ντίρλας ή τριπακίου,
• Εθιστικά άρρωστο βίνδεο γκέημ, φιλμάκιο στο συσιφόνι, και πάσα μουσική, εικαστική ή άλλη καλτιά / τρασιά,
• Λάθος ή εγκεφαλοκλανίδι,
• Αυτοαναφορικά, η σλανγκοπάθεια.

Λίαν εντυπωσιακός και extreme τύπος κόμμωσης, σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς.

Αμερικανιστί είναι γνωστό ως Mohawk, βρεττανιστί ως Μοhican, αλλά και (σπανιότερα) ως Mowie. To styling απλό: ξυρίζεις τελείως τις δύο πλάγιες όψεις του τριχωτού της κεφαλής, αφήνοντας στην κορυφή, στο μέσον ακριβώς, μια άθικτη λωρίδα μαλλιού να κυματίζει ανέμελη. Το αποτέλεσμα απλά βγάζει μάτια.

Ονομάστηκε έτσι από την ιθαγενή αμερικανική φυλή των Mohawk, για τους οποίους σώζονται μαρτυρίες πως όταν πήγαιναν στον πόλεμο, ξύριζαν το κεφάλι τους κατ’ αυτό τον τρόπο.

Η μοϊκάνα έγινε το απόλυτο σύμβολο της υποκουλτούρας των Punks, στις αρχές της δεκαετίας του '80. Αργότερα υιοθετήθηκε και από άλλα groups και άλλες υποκουλτούρες, όπως π.χ. αυτή του Goth (γκοθάδες), υφιστάμενη κάθε φορά ποικίλες μετατροπές και διαφοροποιήσεις. Η μοϊκάνα δεν θα αργήσει να χρωματιστεί και πολιτικά, με την θερμή υποδοχή που της επιφύλαξαν οι νέας κοπής αναρχικοί/αντιεξουσιαστές (που ασφαλώς ανήκαν στο πολύ ευρύτερο ρεύμα των punk rockers). H σημειολογία της είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Διαθέτοντας αρχαίες πολεμικές περγαμηνές, συμβολίζει την προσχώρηση / εμπλοκή του φέροντος αυτήν, στον ακήρυχτο κοινωνικό πόλεμο εναντίον κάθε είδους Αρχής, που συνήθως συγκεκριμενοποιείται (ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο;) στο Κράτος, την Κυβέρνηση, το Σύστημα Εξουσίας, τον Καπιταλισμό, τον Ιμπεριαλισμό και (πιο πρόσφατα) την Παγκοσμιοποίηση.

Αυτός ο συσχετισμός με τους Ινδιάνους και την όλη ερυθρόδερμη μυθολογία (αντίσταση κατά του Λευκού, αδούλωτο πνεύμα, νομαδικός τρόπος ζωής, μυστικιστικές συνάφειες με τη Μητέρα Φύση) εξηγεί κατά το μεγαλύτερο μέρος την απίστευτη δημοφιλία της. Όμως κάτι υπολείπεται από την εικόνα για να είναι πλήρης, κι αυτό είναι η Ψυχολογία. Το απομονωμένο περήφανο τσουλούφι στην κορυφή της κεφαλής, δημιουργεί ευθέως φαλλικούς συνειρμούς, είναι φαλλικό σύμβολο. Όπως οι οβελίσκοι, τα μενίρ, τα αγάλματα των νησιών του Πάσχα και τόσα άλλα μνημεία, η αρρενωπή μοϊκάνα διατρανώνει την αδάμαστη ενεργητικότητα του κατόχου της, την ατσάλινη θέλησή του για επικυριαρχία, επιβολή, επικράτηση. Ο φαλλικός συνειρμός καθίσταται ακόμη περισσότερο άμεσος στην περίπτωση που η μοϊκάνα συνδυαστεί με τα καρφιά (spikes), τα οποία μορφοποιούνται με τη βοήθεια ποικίλων κολλωδών ουσιών. Η μοϊκάνα είναι απλά μνημειώδης, τελεία και καύλα.

Διατήρηση. Στην περίπτωση της απλής μοϊκάνας (μακρύ τσουλούφι που πέφτει προς τα πίσω), το μόνο που έχεις για να νοιαστείς είναι το τακτικό ξύρισμα των πλαγίων όψεων, ώστε να οριοθετείται με σαφήνεια το τσουλούφι. Θέλει βέβαια λίγη εξάσκηση για να πετυχαίνεις την τέλεια διαγράμμιση, αλλά σε γενικές γραμμές τα πράματα είναι εύκολα. Σε άλλες παραλλαγές, όπως αυτήν όπου το τσουλούφι διαμορφώνεται σε τεράστια καρφιά, κατακόρυφα διατεταγμένα, ίσως υπάρξουν (στην αρχή τουλάχιστον) κάποια ζόρια, αναλόγως και την επιδιωκόμενη πολυπλοκότητα. Για τη συγκράτηση των καρφιών (που ενίοτε αναφέρονται ως Liberty spikes, εκ της ομοιότητάς τους με τα καρφιά της κόμης του αγάλματος της Ελευθερίας στη Ν.Υ.) επιστρατεύονται κάθε είδους κόλλες, ασπράδια αυγού, ζελατίνη, άμυλο καλαμποκιού, καθώς και ειδικά προϊόντα styling (σπρέι, τζελ, αφρός, κερί κλπ). Περιττό να αναφέρουμε ότι τα τελευταία θεωρούνται φλώρικα και απορρίπτονται μετά βδελυγμίας από τους ορίτζιναλ μοϊκανούς, που προτιμούν να ζέχνουν αυγουλίλα παρά να υποκύψουν στα θέλγητρα του καταναλωτισμού και να θεωρηθούν επαναστάτες γιαλαντζί και υποφρικιά. Αν πάλι γουστάρεις το λουκ περικεφαλαία, με έναν ορθωμένο συνεχή τοίχο μαλλιού να τέμνει δεσποτικά απ' άκρου εις άκρον το κεφάλι σε δύο ημισφαίρια, τότε θα πρέπει μάλλον να γίνεις μάστορας και στο πιστολάκι, προκειμένου η φούντα σου να αποκτήσει την πολυπόθητη ξηρή εμφάνιση.

Πολλές μοϊκάνες βασίζονται και στη χρήση έντονων χρωμάτων (ροζ, κίτρινα, κόκκινα, πορτοκαλιά, μοβ), τα οποία μπορεί και να τίθενται εναλλάξ, σχηματίζοντας ψυχεδελικά ουράνια τόξα. Τα εγχώρια φρικιά ποτέ δεν πολυσυνήθιζαν την εμπριμέ μοϊκάνα. Όντας πολύ πιο μπρουτάλ και θιασώτες της sancta simplicitas (άγια απλότης), δεν ένιωθαν άνετα με τέτοιου είδους βρετανικίλες, που πάντοτε ήταν πιο πολύ μόδα και λιγότερο εξεγερσιακή στράτευση. Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για δεκάδες άλλες παραλλαγές του βασικού Mohawk, όπως το bi-hawk (δύο λωρίδες), το tri-hawk (τρεις λωρίδες, αναγκαστικά μικρότερες, όσο αυξάνεται ο αριθμός τους τόσο μειώνεται το πλάτος τους), το duo-hawk (όταν η λωρίδα ξεκινά ενιαία για να χωριστεί κατόπιν σε δύο τμήματα), το dreadhawk (όταν η τούφα πλάθεται σε τζίβα), το Inverted Mohawk ή Reverse Mohawk ή No-hawk ή Anti-hawk (όταν ξυρίζεις μόνο μια λωρίδα στην κορφή, εκεί που θα ήταν κανονικά το Mohawk), το Roman Mohawk ή Sunhawk (όταν η λωρίδα διασχίζει το κεφάλι εγκαρσίως, από το ένα αυτί στο άλλο, και όχι κατά μήκος, από το κούτελο ως το σβέρκο).

Το Halfhawk ή Tophawk συνιστά μια μεσοβέζικη κατάσταση, όπου το τσουλούφι καλύπτει μόνο το επάνω τμήμα του κεφαλιού, και δεν κατεβαίνει προς τα πίσω, στο σβέρκο. Είναι οπωσδήποτε πιο φλώρικο από την αυθεντική μοϊκάνα, πλην όμως έπαιξε αρκετά εδώ στην Ελλάδα, από όσους ήθελαν να είναι μέσα στο πνεύμα της εποχής, απέφευγαν ωστόσο να ταυτιστούν με τα άκρα.

Σε γυναίκες κυρίως απευθυνόταν το λεγόμενο Garbo-hawk: στις πλάγιες πλευρές αντί για ξύρισμα πέφτει απλά ένα πολύ κοντό κούρεμα, ενώ μια μεγάλη φράντζα (το ίδιο το hawk) πέφτει μπροστά και καλύπτει το ήμισυ του προσώπου, όπως περίπου στα γιαπωνέζικα καρτούνια. Κάτι παρόμοιο, σε εντελώς fashion victim πνεύμα, είχε κάνει πριν κάτι χρόνια η Βίσση.

Υπάρχει τέλος και το ντιπ για ντιπ φλώρικο Fauxhawk, όπου απλά έχεις αφήσει ελάχιστα πιο μακριά τα μαλλιά στο κέντρο και τα σηκώνεις με τζελ, χωρίς βέβαια να έχεις ξυρίσει καθόλου τα πλάγια. Είναι ένα από τα πολλά hairstyles των σημερινών ερμαφρόδιτων πιτσιρικάδων, εκφυλισμένη μορφή και μακρινή ανάμνηση της ένδοξης μοϊκάνας των 80's (άντε και λίγο των 90's).

Και αφορμής δοθείσης εκ του Faux, λίγη κοινωνιολογία για το τέλος. Πριν καμιά δεκαπενταριά χρόνια ακόμη, τα μοϊκάνια, τα πανκιά, τα φρικιά, οι ανάρχες, ενέπνεαν το δέος και το σεβασμό. Οι άνθρωποι αυτοί είχαν θέσει ενσυνείδητα εαυτόν παρά την κοινωνία την οποία μάχονταν. Δεν κρύβονταν πίσω από κουκούλες διότι δεν είχαν τίποτα να κρύψουν. Ήταν αυτό που ήταν. Δεν το 'χαν δίπορτο. Δεν είχαν διπλή ζωή, του στιλ σήμερα τα σπάω στην πορεία με τους μπάχαλους και αύριο πάω με το γκομενάκι μου σε χλιδάτη καφετέρια και πληρώνω 4 ευρώ το νεροζούμι. Ο χώρος του «περιθωρίου» ήταν πολύ περισσότερο περιχαρακωμένος, ήθελε αρχίδια για να περάσεις στην αντίπερα όχθη. Το περιθώριο θέλει ζόρι και κουπί και δεν μπορείς πάντα να κάνεις το παπί, τραγούδαγε ο Μπουλάς στο Ελλάς.

Σήμερα όλα παίζουν, οι κίνδυνοι είναι πολύ περισσότεροι, δεν ξέρεις από πού να φυλάγεσαι. Στη σαλαμοποίηση αυτή κυρίαρχο ρόλο έχουν παίξει τα νέα μέσα επικοινωνίας με την τερατώδη ανάπτυξή τους. Σήμερα όσο εξτρίμ κι αν είσαι, όσο σουρωτήρι κι αν έχεις γίνει απ' το piercing, όσο εφημερίδα κι αν είσαι απ' τα τατού, δύσκολα θα πάρεις μια δεύτερη ματιά στο δρόμο. Όλα πλέον είναι μόνο μόδα, καμιά ουσία δεν υπάρχει (αν ποτέ υπήρξε). Όλα είναι απλά σημεία, όπως έλεγε ο λατρεμένος Jean Baudrillard. Kι αν ακούγομαι κάπως νοσταλγικός, ανασυστήνοντας ένα εξιδανικευμένο πλασματικό παρελθόν, να με συγχωρείτε, διότι το παρόν έχει το χαρακτήρα ενός tribute, ενός φόρου τιμής, μιας εκδήλωσης μνήμης.

Με τον όρο σαολίν προσδιορίζουμε μια μεγάλη κατηγορία ανθρώπων. Τους ξέρουν όλοι, πολλές φορές και με διαφορετικά ονόματα, συνήθως με τον αδόκιμο, κοινό και πολύ ευρύ όρο «εναλλακτικός».

Ο σαολίν έχει σίγουρα ποδήλατο, σκύλο, τσίβες και piercing. Παίζει σίγουρα κάτι από τα παρακάτω: κορίνες, δάδες με φωτιά, μπαλάκια, ντιάμπολο.

Παλιότερα ο σαολίν άκουγε Πυξ-Λαξ και Cure, σήμερα ακούει Θανάση Παπακωνσταντίνου και Manu Chao. Παλιότερα ο σαολίν ήθελε να μάθει Γαλλικά και είχε όνειρο να πάει στο Παρίσι. Σήμερα μαθαίνει Ισπανικά και πάει Εράσμους στην Βαρκελώνη.

Είναι συνήθως αριστερών πεποιθήσεων, αλλά πολύ αόριστων και χωρίς να σκοτίζει πολύ το κεφάλι του.

Παλαιότερος τόπος διακοπών: Αμοργός, Ικαρία.
Τωρινός τόπος διακοπών: Σαμοθράκη, Φολέγανδρος.

Η φράση «ο Χ γέρνει» ισούται με «ο Χ είναι ομοφυλόφιλος» ή «ο Χ τον παίρνει».

Επομένως, ο σύνδεσμος και στο γνωστό τον παίρνεις και γέρνεις δεν είναι συμπλεκτικός και δεν συνδέει κατά παράταξη δύο κύριες προτάσεις. Διότι τούτο θα συνιστούσε πλεονασμό, σαν να λέγαμε τον παίρνεις και τον παίρνεις. Η σημασία του και είναι μάλλον συμπερασματική: τον παίρνεις άρα γέρνεις. Η δεύτερη φράση είναι το αποτέλεσμα της πρώτης, δηλ. αν κάποιος αρχίσει να τον παίρνει, στοιχειοθετείται τεκμήριο (μαχητό;) ότι γέρνει, ότι είναι πούσθης.

Κοντινότερο συνώνυμο του γέρνει είναι το κουνιέται.

Το γέρσιμο αναφέρεται φυσικά στο χαρακτηριστικό σπάσιμο της μέσης των λούγκρηδων καθώς αυτοί περιφέρουν το σαρκίο τους δώθε κείθε, με όλη τη χάρη μιας έφηβης νεράιδας όπως θα έλεγε ο vrastaman. H έκφραση είναι κυριολεξία, οι πούστιδι τω όντι γέρνουν. Αντιθέτως οι πιουρ αρσενικοί (οφείλουν να) είναι πάντα στητοί, ευθυτενείς, αλύγιστοι.

Θεμελιώδεις όροι του λεξιλογίου των μπιλντεράδων, σφίχτηδων και λοιπών αθληταράδων.

Στεγνός είναι ο γραμμωμένος, ο γραμμένος, ο κομμένος, ο γράμματας, ο κομμάτιας, ο φέτας, ο άγριος, ο χάρτης. Υπερθετικός του στεγνού είναι το ερπετό.

Στέγνωμα είναι η όλη διαδικασία που οδηγεί στην πολυπόθητη γράμμωση.

Κάπως λιγότερο συχνά, απαντούν και τα συνώνυμα άλιπος και εξαθλίωση του λίπους, αντίστοιχα.

Το σωστό στέγνωμα αποτελεί ζόρικη και μανουριάρικη υπόθεση. Δεν είναι για όλους, απαιτεί αρχίδια, ψυχικό και σωματικό σθένος. Συνίσταται στην σταδιακή, ρεγουλαρισμένη απώλεια σωματικού λίπους με παράλληλη σκλήρυνση των μυών και σαφέστερη διαγραφή τους.

Χαρακτηριστικό του μυός είναι η συμπάγεια και η ενότητα, ενώ του λίπους η αμορφία και η ρευστότητα. Η υπεροχή του ξηρού (στεγνού) έναντι του υγρού στοιχείου, αποτελεί κοινό τόπο της δυιστικής φιλοσοφικής σκέψης, αρχής γενομένης με τους Πυθαγορείους και τα περίφημα αντιθετικά ζεύγη τους. Διαμέσου δε της μεσαιωνικής φιλοσοφίας, επιβιώνει στον κοινό νου ως τα σήμερα.

Με καμία Παναγία δεν πρέπει να συγχέουμε το στέγνωμα με το απλό αδυνάτισμα! Το στέγνωμα αποσκοπεί στην ανάδειξη των μυών, όχι στην απλή απώλεια βάρους. Το σώμα, με την αποβολή του περιττού λίπους, αποκτά έτσι βαθιά κοψίματα, τα οποία δια της φωτοσκιάσεως δημιουργούν ένα καλαίσθητο πλαστικό αποτέλεσμα.

Εξ ου και το στέγνωμα λέγεται και κόψιμο, το στεγνώνω λέγεται και κόβω, ο στεγνός είναι και κομμένος.

Με το σωστό στέγνωμα, το δέρμα καταλήγει να γίνει λεπτό και διάφανο σαν τσιγαρόχαρτο. Γι' αυτό και είθισται να λένε στους γραμμωμένους: «πω ρε φίλε, χαρτί έχεις γίνει!». Εν προκειμένω, το «χαρτί» δεν σημαίνει απλά το τζιτζί και το γαμιστερό, αλλά νοείται τρόπον τινά κυριολεκτικά. Επί του χάρτου τούτου αναδεικνύονται, «πετάγονται», τα περίφημα και ψαρωτικά φλεβίδια. Ένας στεγνός είναι κατά κανόνα και λίαν φλεβικός.

Εκτός όμως από κόπο και ιδρώτα, το σωστό στέγνωμα θέλει και τρόπο. Σωστή διατροφή, καλός ύπνος και βέβαια φαρμακευτική υποστήριξη. Μέχρι κι η γιαγιά μου ξέρει πλέον οτι χωρίς φαρμακάκι η γυμναστικούλα είναι από ένα σημείο και μετά ματαιοπονία. Αν σου πάει τρεις και πέντε να μπεις με τη μία στα χοντρά, παίρνε τουλάστιχον συμπληρωματάκια διατροφής (σκόνες). Αν και μ' αυτά ζορίζεσαι, καλύτερα αραίωνε με το άθλημα και ρίχτο στο πλέξιμο, πιο μεγάλη επιτυχία θα έχεις εκεί.

Ειδικά steroids για στέγνωμα θεωρούνται συνήθως το Winstrol και το Αnavar. Όσον αφορά τα μη στεροειδή, προτιμάται η διεγερτική Εφεδρίνη και το βρογχοδιασταλτικό Clenbuterol. Όλα αυτά δρουν κατά του λίπους με διάφορους έμμεσους τρόπους (ενεργοποίηση μεταβολισμού κλπ). Το απόλυτο λιπολυτικό / λιποδιαλυτικό είναι η πανάκριβη αυξητική ορμόνη, που χτυπά στεγνά στο ψαχνό, καταστρέφοντας αυτούσια λιποκύτταρα και όχι μειώνοντας απλά το μέγεθός τους.

Ο οπαδός / ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, πολιτικού κώματος της Αριστεράς, άκα τΣΥΡΙΖΑ και ΣφΥΡΙΖΑ από διάφορους κακεντρεχείς και σκατόψυχους.

Μέχρι πρότινος δεν είχε προκύψει θέμα με το πώς θα αποκαλούνται οι οπαδοί του, διότι ήταν απλώς γνωστοί μεταξύ τους αλλά και στο ευρύ κοινό με τα μικρά τους ονόματα, π.χ. Γιώργος, Πέτρος, Γιάννης, Αλέκα, Ελενίτσα κλπ. Μετά την εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μάη όμως που ο ΣΥΡΙΖΑ κατέγραψε ποσοστό της τάξεως του 17%, αυτό δεν είναι πλέον εφικτό ή πρακτικό, εξ ου και η ανάγκη για συλλογική αναφορά σε οπαδούς / ψηφοφόρους με τον προαναφερθέντα όρο.

Για την ιστορία, οι οπαδοί της ΝΔ λέγονται Νεοδημοκράτες, του ΠΑΣΟΚ λέγονται Πασοκτσήδες, Πασοκτζήδες ή και Πασοκατζήδες, του ΚΚΕ λέγονται Κουκουέδες, Κομμουνιστές, Κνίτες (όταν είναι μικροί ακόμα), του ΛΑΟΣ δεν έχει σημασία μετά από το ποσοστό που πήρε, της Χρυσής Αυγής λέγονται Χρυσαυγίτες ή χρυσά αυγά, των Ανεξάρτητων Ελλήνων λέγονται well... Ανεξάρτητοι Έλληνες ή Καμμένοι και της Δημοκρατικής Αριστεράς το συζητάνε ακόμα γιατί το Δημαρίτες δίνει τρελή αβάντα στον Γ. Δημαρά και δεν είμαστε τώρα για τέτοια.

Δημοσιογραφικό χαϊδευτικό για τον αντακάβα παρακρατικό.

Αν η Βία είναι η μαμμή της Ιστορίας, τότε η Τυφλή Βία θα μας βγάλει άσχημες ιστορίες. Πάντως, στην Χώρα μας η Δικαιοσύνη διαθέτει εξαιρετικήν όραση.

Στην σύγχρονη εποχή, η πρώτη φορά που αγανάκτησαν κάτι πολίτες, ήταν στο Δουβλίνο το 1916, που έσπευσαν να βοηθήσουν ν' αποκατασταθεί η Τάξη (των Βρετανών). Έκτοτε, κύλησε πολύ νερό κάτω απ' το αυλάκι. Το '40 π.χ. αγανάκτησαν οι πολίτες για τις θηριωδίες των αμάχων εις βάρος των Γερμανών, το '60 αγανάκτησαν για τις αυθαιρεσίες των ψηφοφόρων εις βάρος των πολιτευτών, το '90 αγανάκτησαν κατά των καταλήψεων των μαθητών εις βάρος του Υπουργού Παιδείας κλπ-κλπ.

Ο χαρακτηρισμός είναι πονηρά δικαιολογητικός και καθόλου τυχαίος αφού κατατείνει: (1) στην απαλλαγή από την τιμώρησή του για τις παραβάσεις των άρθρων 308 (σωματική βλάβη) και 361 (εξύβριση) του Ποινικού Κώδικα, λόγω δεδικαιολογημένης αγανάκτησης, αν παρ' ελπίδα συλληφθεί, και (2) στην απαλλαγή από την τιμώρηση των εντολέων του, λόγω της θολής γενίκευσης «πολίτης», ενώ είναι ενταγμένος σε συγκεκριμένη πολιτική ομάδα (ό,τι λάμπει δεν είναι ξημέρωμα). Καρφώνονται όμως, διότι το σημείο εκκίνησης της αγανάκτησης εκάστου πολίτη, συμπίπτει χρονικά με αυτό των άλλων (κοίτα ρε κάτι συμπτώσεις)!

Χαρακτηριστικά:

• Διαθέτει χιούμορ, αφού υπεραμύνεται της εθνοτικής (Ελληνικής πάντα) γνησιότητάς του, ενώ π.χ. η κατατομή του φέρει σαφή ουραλο-αλταϊκά χαρακτηριστικά, το επώνυμό του είναι σλάβικο, του ξεφεύγουν αλλοδαπές –βαλκανικές ή φράγκικες– εκφράσεις κλπ (ή και συγκερασμός όλων των παραπάνω).
• Πάσχει απο τριχόπτωση κι έτσι ξουρίζει συνεχώς το κεφάλι του να περισώσει ό,τι προλάβει (δεν εξηγείται αλλιώς).
• Το αγαπημένο του χρώμα είναι το πράσινο (της ελπίδας) σε όλες τις παραλλαγές.
• Αγαπημένη του ταινία «Η Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή Νο4» (Citizens On Patrol, C.O.P. 1987).
• Κάνει ευφάνταστα τατουάζ (π.χ. η Κύπρος, ο Μαίανδρος, η σημαία μας και 5-6 άλλα).
• Πληρώνει 10ετή συνδρομή σε εικονογραφημένα επιστημονικά περιοδικά τύπου «Και οι Αρχαίοι είχαν Ψυχή», «Διπλωματία δι' Αρχαρίους», «Κουμουνισμός: Το Έσχατο Στάδιο της Επιχειρηματολογίας», «Έρωτες Αρχαίων Ελλήνων», «Ξαναδιαβάζοντας τον Γρηγόρη Μιχαλόπουλο», «Τρίτο Πόδι», «Φυλάξου από τη Γνώση», «Αλτ ή Πυροβολώ», «Θητεία: Τα Μυστικά της Χρήσιμης και Εποικοδομητικής Σκοπιάς», «Το Ξέφραγο Αμπέλι» κ.ά., ενώ θεωρεί τον Λιακόπουλο γραφικό και ατεκμηρίωτο.
• Εφημερίδα διαβάζει μόνον αθλητική.
• Μαθαίνει «αυτοάμυνα» για ν' αποκτήσει εσωτερική γαλήνη και σφίγγεται στα γυμναστήρια για να είναι πάντα έτοιμος για τις ανάγκες της Πατρίδας.
• Κουβαλάει μαζί του όπλα «για ασφάλεια», γιατί «τόσα γίνονται κάθε μέρα».
• Σαν παιδί, οδηγούσε τρίκυκλο ποδήλατο.
• Ονειρεύεται να φορέσει στολή (όποια να' ναι) και να μην χρειάζεται άλλο να κρύβεται.
• Τον παππού του τον έφαγαν αυτά τα σκυλιά οι αριστεροί (πέθανε απο καρδιά το 1974 που νομιμοποιήθηκε το ΚΚΕ).
• Δεν δουλεύει, γιατί του πήρε τη θέση κάποιος αλλοδαπός.
• Δεν έχει γκόμενα, γιατί είναι όλες πουτάνες.
• Η μάνα του τον βλέπει και κουνάει το κεφάλι της (δώστου φώτιση Παναΐτσα μου).
• Ενδημεί σε πορείες, συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, γήπεδα, καταλήψεις, μπάχαλα, δημιουργώντας τουρλουμπούκια εκεί που δεν υπάρχουν ή κάνοντας αντιμπάχαλα εκεί που έχει.
• Η αγανάκτησή του, εκδηλώνεται συνήθως στην κορύφωση κάποιας λαϊκής διαμαρτυρίας.
• Δρα μαζί με την ομάδα του και ποτέ μόνος (συλλογική αγανάκτηση).
• Απευθύνεται στους αστυνομικούς με το μικρό τους κι αυτοί τον καλούν καμιά φορά από συμπ(ό)νοια, να φάει μαζί τους απ' την καραβάνα του συσσιτίου. Έτσι, να αισθανθεί κι αυτό σαν μέλος της Οικογένειας, το καψερό...
• Παραλείπει σκόπιμα να καταχωρηθεί στον τηλεφωνικό κατάλογο (στο «Α» ή έστω στο «Π») ή ν' αφήσει μια κάρτα του και έτσι δεν μπορεί να τονε βρεί με τίποτα η Αστυνομία **Π**όλεων, όσο και να προσπαθήσει (κοίτα ο διάολος)! Μερικοί μύθοι λένε μάλιστα, ότι μεταμορφώνεται σε νυχτερίδα, γι' αυτό και γίνεται άφαντος μετά τα επεισόδια. Το Αρχηγείο της Αστυνομίας έχει βέβαια ζητήσει να εγκριθεί πίστωση για ν' αγοράσουν απόχες, αλλά τώρα με την Κρίση μην περιμένουμε και πολλά πράγματα...
• Έχει συνήθως κοινότατα χαρακτηριστικά (μετρίου αναστήματος προς το κοντό του αλλά τον λες και τηλεγραφόξυλο, χοντρόλιγνος κλπ) αλλά δυσκολοπρόφερτο όνομα (π.χ. Αλεξικρόταλος Σαρρηβαλασουλάκης, Γεώφιλος Κουκλουτζαλίδης, Θεοδόλιχος Φαγιουμτζής, Θρασύδουλος Παπαγεωργοκωνσταντινογιαννόπουλος, Σπανοβαγγελοδημήτρης κ.α.), γιατί οι άνδρες των ΜΑΤ, καίτοι χαριεντίζονται μαζί του με τις ώρες έξω απ' τις κλούβες μέχρι ν' αρχίσει η πορεία, δυσκολεύονται και δεν θυμούνται να καταθέσουν μετά, ούτε πώς μοιάζει ούτε τ' όνομά του.
• Η Αστυνομία διαψεύδει κατηγορηματικά τις φήμες ότι του κάνει πλάτες. Απλώς, όταν στέκει αστυνομικός μεταξύ διαδηλωτή και αγανακτισμένου, του γυρίζει την πλάτη (από περιφρόνηση). Καμιά φορά όμως, γίνεται τσακωτός από μανιάουρους, οι οποίοι του ανοίγουν το κεφάλι, προκειμένου να εξετάσουν το περιεχόμενό του (από καθαρά επιστημονικό ενδιαφέρον).
• Θεωρεί εαυτόν «ήρωα της γειτονιάς», πλακώνοντας νόμιμους μεροκαματιάρηδες (σε σταθερή διεύθυνση διαμένοντες) και καχεκτικούς μετανάστες, αποφεύγοντας επιμελώς ωστόσο, να ζητήσει άδεια παραμονής από τίποτα θηρία από Ρουμανία-Ρωσία-Ουκρανία κλπ.
• Καμιά φορά παίρνει το Νόμο (;) στα χέρια του σκοτώνοντας διάφορους μελαμψούς Λίμπερτυ Βάλανς, παραμένοντας διά παντός άγνωστος και οι δημοσιογράφοι διερωτώνται με ενδιαφέρον ποιος να ήταν (για κάνα μισάωρο και εκτός prime zone).
• Δεν τον πειράζει που ο κόσμος δεν (ανα)γνωρίζει τους αγώνες του. Κάποτε όλοι θα καταλάβουν.
• Οι ΚουσΚουσάρηδες λένε ότι καλύπτεται από μπάτσους, βουλευτές, δημοσιογράφους και δικαστές, αλλά ποιος τους γαμεί; Όλο τέτοια λένε αυτοί (μας έχουν κουράσει).

Να μην συγχέεται με τον αγανακτίστα, που είναι φλώρος...