Ορισμοί με ετικέτες (51)
Εμφανίζονται 1-10 από 51

Ανθελληνική πρόταση από τα Λιντλ. (Εδώ. Ceci n'est pas παράδειγμα της σλανγκ χρήσης).

Αντιμνημόνιο από τα Λιντλ. (Σλανγκ χρήση και ινσέψιο εδώ).

1. Προφυλακτικά από τα Lidl..γιατί τα παιδιά είναι ευτυχία! (Χιούμορ από τα Λιντλ εδώ).
2. ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΤΟΝ ΧΑΙΚΑΛΗ "ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ ΑΠΟ ΤΑ LIDL!!! "Aνασχηματισμός από τα LIDL". (Κουρδιστό Πορτοκάλι).
3. Διακοπές από τα Lidl!! (Τατζικιστάν) (Εδώ).

1. "Η Λωξάντρα φοβότανε τα γιατροσόφια της κόνα-Αννίκας, της πλάτρας. Τα σιχαίνουνταν. Πράματα ήτανε εκείνα να μήν τα σιχαθείς; Από κατρουλιό αρσενικού παιδιού έκανε η κόνα-Αννίκα γιατρικό για τις χιονίστρες και για τα σκασίματα των χεριών. Από σκυλοκούραδο έκανε σκονάκια για το βήχα, και τα φυσούσε μέσα στο λάρυγγα με καλαμάκι. Από ψόφια ποντίκια και λάδι έκανε ποντικαλοιφή. Μέσα στο καύκαλο του μυδιού έκανε τρεμπεντιναλοιφή, καλλυντικό για το πρόσωπο. Έκοβε το σιριλίκι, γήτευε την ιλαρά, σήκωνε τον αφαλό...και τί δεν έκανε η αδικιωρισμένη, αλλά η Λωξάντρα τη σιχαίνουνταν." (Μαρία Ιορδανίδου, Λωξάντρα, Αθήνα: 1962).
2. Εχθές όπως γυρνούσα σπίτι, πάτησα πάνω σε κάτι περιττώματα σκύλου και αυτό με έβαλε σε σκέψεις. Ενώ κάποιος άλλος θα προσπερνούσε ενοχλημένος ένα τέτοιο συμβάν, εγώ ένιωθα πως μου είχε συμβεί κάτι πολύ σημαντικό, ένα γεγονός κοσμοϊστορικής αξίας, καθώς μου άνοιξε τα μάτια για το νεφελώδη τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύμπαν. [...] Το μυαλό μου είχε απορροφηθεί σε τέτοια θεμελιώδη ερωτήματα και σκεπτόμενος ακατάπαυστα τη σχέση αιτίου αιτιατού που πιθανώς συνέδεε τη Παπαρίζου με το σκυλοκούραδο, έτρεξα γρήγορα σπίτι να καταγράψω τις σκέψεις μου. [...] Στη γαλήνη και ησυχία του δωματίου μου κοίταξα προσεκτικά το παπούτσι μου και το πώς είχαν απλωθεί τα σκυλίσια υπολείμματα πάνω του. Δε μπορούσα παρά να είμαι σίγουρος πως η ίδια συμπαντική δύναμη που έστειλε στο Νεύτωνα το μήλο και έκανε τον κατά τ' άλλα σεμνότατο Αρχιμήδη (ή τον Αριστείδη;) να τρέχει γυμνός στους δρόμους φωνάζοντας «Εύρηκα! Εύρηκα!», προσπαθούσε να μου πει κάτι. «Μίλα μου! Σ' ακούω» είπα στο παπούτσι μου και το κοίταξα ανυπόμονα. (Η συνέχεια του διανοητικού θρίλερ εδώ).
3. Οι ευρωπαίοι νεοέλληνες που βγάζουν το κατοικίδιό τους βόλτα, θεωρούν εικαστική παρέμβαση υψίστης πολιτιστικής αξίας τις σκυλοκουράδες. (Εδώ).

1. "Είσαι ο επόμενος! Είσαι ο επόμενος σκυλοκούραδο!" Ύστερα ο Παξ μουγκρίζει το όνομά μου. Κι έπειτα το επαναλαμβάνει η φωνή του Τάκτου, μετά η Νάιλα από τον Ψηλό Πύργο. Και γρήγορα εκατό φωνές το τραγουδούν σε όλο το κατακτημένο κάστρο, από την αυλή μέχρι τα ψηλά προκαλύμματα και τους πύργους. (Πιρς Μπράουν, Κόκκινη Ανατολή, εκδ. Μεταίχμιο, μετάφραση: Τιτίνα Σπερελάκη).
2. ΓΙΑΥΤΟ ΒΓΑΛΕ ΤΟΝ ΣΚΑΣΜΟ ΗΛΙΘΙΟ ΣΚΥΛΟΚΟΥΡΑΔΟ ΟΥΣΤ ΚΟΠΡΙΤΗ. (Άλλος ένας φωνακλάς που μας ξυπνάει με φωνακλάδικες βρισιές στο Ξυπνήστε Ρε!).
3. Τράβα γαμήσου ρε σκυλοκούραδο ρουφιάνε βρωμότουρκε. Αυτοί οι μογγόλοι γαμάνε την μάνα σου. (Από βρις-οφ στο συσιφόνι).
4. Εναλλακτικός τίπλος: "Με χρησιμοποίησαν σαν σκεύος και αφού ικανοποίησαν τις ορμές τους, με πέταξαν σα σκυλοκούραδο". (Εναλλακτικός τίτλος διαδικτυακού αρρωστουργήματος εδώ).

- ο άλλος τσαχπινοκωλαράκιας είναι! Πότε από εδώ χώνεται, πότε από εκεί χώνεται… Τσαχπινοκωλαράκιας, μια έκφραση είναι. Σημαίνει αυτόν που προσπαθεί ν’ αποφύγει τις ευθύνες. Έτσι το λέμε εμείς στα χωριά της Αττικής. Και μετά βάζει τα κλάματα, επειδή τον είπε ψευτράκο ο Μεϊμαράκης. Κακώς τον είπε ψευτράκο, γιατί είναι αρχηγός κόμματος. Εγώ ορθώς τον λέω ό,τι τον λέω, γιατί εγώ δεν είμαι τίποτα (Θεόδωρος Πάγκαλος ΒΗΜΑ FM, 8/9/15)

Για όσους δεν ξέρουν τον όρο Gauche caviar κατά τον κυβερνητικό βουλευτή Ζουράρι, χαβιαροαριστερά σημαίνει «γκλαμουριάρικη ζητιανιά της εξουσίας»! (εδώ).

1. Όμως, παρ' όλα αυτά, υπάρχει πάντα η «πανουργία της ιστορίας». Μιας ιστορίας που σήμερα οδηγεί σε παγκόσμια κρίση –οικονομική και ταυτόχρονα κρίση της παγκοσμιοποίησης– που οδηγεί σε έξαρση των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων στην περιοχή, με την Παλαιστίνη ως επίκεντρο, μια παγκόσμια κρίση που θα αποτελέσει ταυτόχρονα και κρίση των ιδεολογιών του πολυπολιτισμού, του εθνομηδενισμού και της παγκοσμιοποίησης, μέσα στην οποία κινείται η χαβιαροαριστερά ο αριστερισμός και ο αντιεξουσιασμός της κακιάς ώρας. Και όσο και εάν όλοι αυτοί θέλουν να ταυτίσουν τα αντιπαγκοσμιοποιητικά ρεύματα, που θα ενισχυθούν στην ελληνική κοινωνία, με το ΛΑΟΣ και τον «ρατσισμό», δεν θα μπορέσουν να το πετύχουν. Είναι εξ άλλου χαρακτηριστικό πως ακόμα και ένα γραφειοκρατικό κόμμα όπως το ΚΚΕ –και παρά την αιώνια λογική της προβοκάτσιας με την οποία αναλύει τα κοινωνικά και πολιτικά φαινόμενα– κατορθώνει όχι μόνο να εντάσσει στους κόλπους του ένα σημαντικό μέρος της νεολαίας, ιδιαίτερα από τα λαϊκά στρώματα, αλλά και να αντιστέκεται στην χαβιαροαριστερά. Κατά συνέπεια, θα ήταν μεγάλο σφάλμα να χαρίσουμε όλη τη νεολαιίστικη αντίδραση στις δυνάμεις της ψευδο-εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης και του εθνομηδενισμού, χαρακτηριζοντάς την συλλήβδην ως αντιδραστική ή «φασιστική νέου τύπου». (Αρένα).
2. Σε μπελάδες βάζουν την εγχώρια χαβιαροαριστερά και τους «ταξικιστικούς» (και ουχί ταξικούς) EXOFYLLO_small νεοφιλελεύθερους "αριστερούς" ανανεωτές (εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ), οι εξαιρετικές εκδόσεις Α/ΣΥΝΕΧΕΙΑ, με την έκδοση του βιβλίου του Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα, αντιπρόεδρου της Βολιβίας και στενού συνεργάτη του Έβο Μοράλες. Όχι επειδή ο χώρος του «αριστερού life style, δεν αναφέρεται σαν απόπειρα για έμπνευση ή για προβληματισμό στο μπολιβαριανό κίνημα, αλλά επειδή φανερώνει τις καθηλώσεις και την υποκρισία που το διαπνέει. Υποκρισία αλλά και «εφηβική» εμμονή να γοητεύεται από οτιδήποτε εξωτικό, αλλά να θεωρεί αναχρονισμό και …εθνικισμό να βρίσκει αναλογίες στον δικό της τόπο. Ο Λινέρα, αναφέρει …απαγορευμένες λέξεις για τους κοσμοπολίτες «αριστερούς» μας, που αναφέρονται παραδόξως στην Λατινική Αμερική και στην εθνική ανεξαρτησία που εμπνέει πολλά κράτη της: ιθαγενικό κίνημα, παράδοση, ρήξη με την αναποτελεσματική συμβιβασμένη αριστερά, αντι-ιμπεριαλισμός, κ.α. (Εδώ).

1. Στη Γαλλία η χαβιαριστερά των σοσιαλιστών, αλλά και η ευρωπαϊστικη «αριστερά» του Μελανσόν, ηττήθηκαν κατά κράτος μπροστά στη Λεπέν που εμφανίζεται ως υποστηρικτής της γαλλικής ανεξαρτησίας απέναντι στη Γερμανία. (Άρδην-Ρήξη).
2. Η caviar gauche, είναι παντός καιρού. Πάει με όλα. Και συμφέρει. Φουστόμπλουζο στη δεξίωση και ταφταδένια γκράντε τουαλέτα, στη δουλειά. Απάντηση: έτσι πρώτη φορά χαβιαριστερα … σανο σανο σανο σανο σανο σανο σανο σανο εσείς οι άνεργοι του ΙΤ, δείτε τους να καλοπερνάνε με τα λεφτά των άλλων. (Ολυμπία).
3. Ο νόμος θα εφαρμοστεί όποτε (και σε βάρος όσων) θελήσουν οι τοποτηρητές του υπαρκτού λαμογισμού, οι παραγωγοί χαβιαριστερισμού, οι εκσυγχρονιστές της Siemens και οι λοιποί πασόκοι. Τζάμπα μάγκες. (Δημοκρατία).

1. [...] γι αυτό από τις ισπανικές πλατείες ξεπήδησαν τόσα πολλά κινήματα που βοηθάνε πρακτικά τον κόσμο ενώ από τις ελληνικές πλατείες ξεπήδησε ο βούρκος της πατριωτικής μαγκιάς-κλανιάς, τίγκα στον τζάμπα αντιγερμανισμό και αντισημιτισμό. γιατί, όταν είσαι λούμπεν ελληναριάτο, ποιο είναι το σύνθημα (πάμε όλοι μαζί;): για όλα φταίνε οι κακοί ξένοι. (spiltmilk)

2. Ego dn ipotheto, eise megalos vlakas agori mou. Iparxoun polloi tropoi na to apodeikseis ston eafto sou kai na stamatiseis na to pezeis eksipnos. Esy kai olo to ipoloipo luben ellinariato pou mas ta exete kanei na tosa xronia kai dn stamatate me tpt. (εδώ)

3. Οι Σύριοι πρόσφυγες "απομακρύνθηκαν", κοιμήσου ήσυχο ελληναριάτο. Τα μόνα λαμπάκια που σου ανάβουν δεν κινδυνεύουν πλέον #Christmas #Greece (εδώ)

4. Φυσικά ο όχλος του ελληνορθόδοξου βούρκου, το λούμπεν ελληναριάτο, έχει τις δικαιολογίες έτοιμες. Φτώχεια, Κατοχή, εδώ δεν μπορούσες να σώσεις το τομάρι σου θα έτρεχες για τον διπλανο σου; Σωστά, άρα όταν σταματούσε η Κατοχή θα έτρεχες για τον διπλανό σου, έτσι δεν είναι; Έλα όμως που δεν έγιναν έτσι τα πράγματα. Ένα από τα πολλά παραδείγματα προέρχεται πάλι από τη μαρτυρία της κυρίας Εσθήρ όταν εκείνη επέζησε του Άουσβιτς και γύρισε στο σπίτι της στα Γιάννενα:
   «Χτύπησα την πόρτα και άνοιξε ένας άγνωστος. “Τι θέλετε”, με ρώτησε; “Εδώ είναι το σπίτι μου”, του είπα. “Θυμάσαι αν είχε φούρνο το σπίτι;”, είπε. “Ναι, βέβαια ψήναμε το ψωμί και ωραίες πίτες”, συνέχισα όλο χαρά. “Ε, λοιπόν, εξαφανίσου. Γλίτωσες από τους φούρνους στη Γερμανία, θα σε ψήσω εδώ στον φούρνο του σπιτιού σου”, άκουσα με φρίκη να μου λέει». (εδώ)

5. Όπως Παττακός. Που κι αυτός είχε αρχικά τη λαϊκή αποδοχή του Ελληναριάτου (metarithmisi)

6. Εδώ είναι μαζεμένα τα χρυσαυγίτικα αποβράσματα του λούμπεν ελληναριάτου. Κάποτε όταν είχαν λεφτά την έβγαζαν στο γήπεδο, πλέον μαζεύονται στα καφενεία του Πειραιά και βρίζουν αυτά που ψήφιζαν τόσα χρόνια (τους εαυτούς τους δηλαδή). Είναι ο ορισμός του "Εγώ ΠΑΣΟΚ ψήφιζα 30 χρόνια, αλλά μια Χρυσή Αυγή μας χρειάζεται". Αυτοί είναι οι πραγματικοί άπλυτοι. Ξεδοντιάρηδες, βρωμύλοι, ζέχνουν τσιγαρίλα και σαπίλα και αν ανοίξουν τον οχετό που έχουν για στόμα βγαίνει μόνο εμετός μίσους.
   Η πραγματικά επικίνδυνη πλέμπα της κοινωνίας: εδώ

1. Ισαποστασίτες, αυτή η μάστιγα. (Βαϊραλιά στο Φέισμπουκ).
2. Μια κριτική στη Χαμάς αρκεί για να αποδοθούν οι γνωστές κατηγορίες «χρήσιμος ηλίθιος, πράκτορας (της Μοσάντ), ισαποστασίτης» και μπλα μπλα μπλα. (Εδώ).
3. Πιο γλοιώδης από έναν φανατικό κολλημένο, είναι ένας "καθώς πρέπει" ισαποστασίτης #katadikazotiviaapopoukian_proerxetai. (Από Τουίτερ).
4. Ο «ισαποστασίτης φιλελές» να υποθέσω ότι είμαι εγώ? Τι άλλη φραστική χαζομάρα θα σκεφτεί η αριστερά για να βάλει ταμπέλες σε όσους την αμφισβητούν; (Εδώ).

1. Μπήκαμε. Μύριζε η παράγκα μυρωδιές, πούδρες, σαπούνια, γυναικίλα.
   - Κι αυτά τα μασκαραλίκια τι είναι, δε μου λες; φώναξα βλέποντας αραδιασμένα απάνω σ' ένα κασόνι τσαντάκια, μοσκοσάπουνα, κάλτσες γυναικείες, ένα κόκκινο ομπρελίνο, δυο μποτιλάκια μυρωδιά.
   - Δώρα... μουρμούρισε ο Ζορμπάς με σκυμμένο το κεφάλι.
   - Δώρα;! Έκαμα προσπαθώντας να αγριέψω. Δώρα;
   - Δώρα, αφεντικό. Μη θυμώσεις. Για την καημένη την Μπουμπουλίνα. Λαμπρή ζυγώνει. Άνθρωπος είναι κι αυτή.
   Κατάφερα να κρατήσω τα γέλια. (Νίκος Καζαντζάκης, Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, Αθήνα: Τυπ. Δημητράκου, 1946).
2. Και δεν τον πρόδωσε, δεν τον φανέρωσε ποιος ήτανε σε κανένα, μήτε γνώρισε ποτέ άλλον άντρα, πιστή στ' όνομα που της δώσανε στη Νάξο, Αριάγνη, η πιο αγνή δηλαδή. Χρόνια τον κράτησε μακριά της. Στο ίδιο κρεβάτι, ναι- μα τίποτ' άλλο. Σπάραζε, παρακαλούσε, σήκωνε χέρι. Εκείνη: Αριάγνη. Έμπλεξε αυτός με άλλες, ξενοκοιμότανε, βρωμοκοπούσε γυναικίλα και μυρωδιές, ας τον χαίρονταν οι πατσαβούρες τέτοιον άντρα που δεν είχε αντρισμό. (Στρατής Τσίρκας, Αριάγνη, Αθήνα: εκδ. Κέδρος, 1962).
3. Και σαν γλυκοκοιμότανε τη νύχτα στο κρεβάτι, μ' εμένα τον χωριάτη, εγώ τρυγιαίς εμύριζα, σύκα, μαλλί, τραγίλα, και τόση βαρβατίλα, κι εκείνη πάλι μύριζε κρόκους και μύρα τόσα, παιχνίδια και φιλήματα που δεν τα ΄λεγε η γλώσσα, και γυναικίλα κι έρωτα και γκάστρωμα και γέννα (Αριστοφάνους Νεφέλαι, σε μετάφραση Γεωργίου Σουρή, 1900)

Στάνταρ το διηύθυνε γυναίκα. Η γυναικίλα αιωρούνταν στην ατμόσφαιρα και ήταν πνιγηρή. Δεν ήταν μόνο τα διακριτικά rechaud με άρωμα βανίλιας και κανέλλας, οι απαράμιλλου γούστου καναπέδες με τα έθνικ μαξιλάρια - με τα καλύμματα κεντημένα στο χέρι σαφώς - ήταν... (Η μπλογοτέχνης Αγγελική Μαρίνου εδώ)

Το ανθρώπινο δέρμα δεν πρέπει να μυρίζει ανθισμένα ανοιξιάτικα άνθη αλλά "δερματίλα"!!! Σεξ με αντρίλα και γυναικίλα. Πλύσιμο μόνο με νερό. (Γλάιφο).

Παντως για μενα, η γυναικιλα (ναι, η λεξη θηλυκοτητα δε μου αρεσει, ειμαι βλάχος, τι να κανουμε..) στη γυναικα δε χρειαζεται να ειναι μετρημενη. (Ινσόμνια).

1. Η εξαιρετική φωτογραφία είναι από δω. Μόνο που ο μουσάτος στο πίσω μέρος του κάδρου -είτε βρέθηκε εκεί από φωτογραφική άποψη είτε όχι- καταστρέφει στα μάτια μου την αρμονία της εικόνας, σπάζοντας την γυναικίλα με την αντρόφατσά του. (Ο μπλογοτέχνης Old Boy εδώ).
2. Πολλές γυναίκες μαζί. Δυο, δυο. Τρεις, τρεις. Τέσσερις, πέντε... [...] Κουτσομπόλες όλες αντάμα, ραντεβού στην Βασ. Σοφίας. Δυο, τρεις τέσσερεις, φιλιούνται σταυρωτά, διαισθάνονται αμέσως αν η αύρα του φιλιού είναι θετική -και ναι της Τ είναι σταθερά αρνητική- χαριεντίζονται από κεκτημένη ταχύτητα, είναι σε φόρμα (Η Τ το ‘χει πάντα το προβληματάκι της, ποιος της φταίει που έχει να δει άντρα από τότε που βάφτισε τον γιό της;). Όλες μαζί. Κάτι σαν αδελφότητα ας πούμε. Αδελφότητα πολύπειρων, δυνατών, ευαίσθητων, χαρισματικών (middle aged) γυναικών. Αδελφότητα ανώριμων, ανασφαλών, εξαρτημένων, μαλακισμένων θηλυκών -αν και όχι τόσο, τώρα πια. Η ηλικία και τα «δώρα» της. Έχει και το middle age τα θετικά του… Δεν είναι πολύς καιρός που αυτή η «γυναικίλα» μου έφερνε ναυτία. Μου μύριζε γκρίνια, αγαμία, μπιρίμπα, μούχλα. (Εδώ).

Αν τεκνοποιήσεις με γυναίκα, μπορεί να κολλήσει το παιδί γυναικίλα και να βγεί με κέρατα και ουρά. (Μπουντουσουμού).

Άρα το pride είναι και για εμάς. Και πού ξέρεις μπορεί να ανακαλύψουμε και μια άλλη μας πλευρά που δεν τολμούσαμε. Σκατά στη γυναικίλα! (Ίντυ)

1. Σκέφτομαι πως αν η Ευμορφία και η Ρωρώ αποφασίσουν κάποια στιγμή να γίνουν πλούσιες, θα τα καταφέρουν μια χαρά. Η πρώτη θα μπορούσε να βρει καμιά δεκαριά μαλάκες παύλα θύματα σαν κι εμένα. Η δεύτερη εάν είχε φάρο σε ένα ακρωτήρι κι έβαζε ανακοίνωση στον Τύπο που να λέει ότι από την τάδε μέχρι την τάδε ημερομηνία μπορείτε να 'ρθείτε να με πηδήξετε, θα έβλεπες κάθε μέρα απ' έξω να συνωστίζονται βάρκες, βαρκούλες, καίκια, κρουαζιερόπλοια στη σειρά. Θα τους έδινε και στίγμα ναυτιλιακό. Αυτή είναι γεννημένη για ψωλοφύλακας. Θέλει να καταμετρήσει τις αντρικές αντοχές. Αναλυτικώς. (Μάκης Τσίτας, Μάρτυς μου ο Θεός, Αθήνα: εκδ. Κίχλη, 2013, σ. 198).
2. Ο Χρυσοβαλάντης, για να υπάρξει, σιχαίνεται τους Πακιστανούς, τα «πορνώδη γερόντια», τις λεσβίες, τους Αλβανούς, τους Ρώσους, τα κυκλώματα, τους μασόνους, τους άθεους, τους συναδέλφους του, τις γυναίκες-«ψωλοφύλακες», τις τράπεζες, τα ριάλιτι, τους πουλημένους δημοσιογράφους. (Φοίβος Δεληβοριάς για Μάκη Τσίτα).

1. Η αισθητικοποίηση και ενδηματολογική αναγωγή της πολιτικής διαφωνίας είναι μια αφελής και απλοϊκή πολιτική κοινωνιολογία των διαφορών, είναι στην συνέχεια της κλικίστικης κατηγοριοποιητικής μανίας μια παιδαριώδης απλοποίηση. Δήθεν άπλυτοι, δήθεν γόβες, δήθεν λουμπουτέν, δήθεν μη-γραβάτα, δήθεν σακκιδιάκι, δήθεν ιστπακ διάβολε! Το πρόβλημα είναι ακριβώς το αντίστροφο. Φοράμε όλοι όλα τα ρούχα και αν δεν το κάνουμε ταυτόχρονα, στην ίδια περίοδο της ζωής μας, το κάνουμε άπαξ, δοκιμαστικά επειδή μπορούμε να κάνουμε μικρά ταυτοτικά πειράματα-πειράγματα ή επειδή οι φάσεις ζωής οργανώνουν δικές τους ενδυματολογικές δυνατότητες, ή γιατί η μόδα στην παρανοική της εναλλαγή σκίζει τα παλιά και μας φοράει νέα ρούχα. Προχτές χίπστερ, σήμερα νεορομαντικός κόλεντζ μποι, μεθαύριο ξανά φουτουριστής κιτσάς. Το μεγάλο πρόβλημα, και αυτό είναι που κάνει την τάυτιση κοινωνικού στάτους-φορεσιάς ένα αγονο πεδίο αντιπαράθεσης είναι ότι δεν βγαίνει άκρη- εδώ που τα λέμε και η ωμή προσπάθεια κοινωνιολογικοποίησης των πολιτικών μας διαφορών αποτυγχάνει συνεχώς, είναι ότι τα ρούχα μας δεν έχουν παρά ελάχιστη πολιτική αξία. Ας λήξει λοιπόν η αμοιβαιοποίηση της ανοησίας διότι είμαστε όλοι μουσάτοι. Τα αγόρια δηλαδή. Και το μούσι στην καθ' ημάς Ανατολή, είναι μεταξύ των άλλων και πένθος βαρύ. (Παναγής Παναγιωτόπουλος σπήκινγκ)
2. Επίσης στιχουργικά άσχετα αν συμφωνώ ή διαφωνώ, με χαροποιεί το γεγονός ότι δεν λένε ό,τι να 'ναι και ούτε καταντούν black metal κιτσάδες. (Εδώ).
3. (Scorpions) Την τελευταία βραδιά έκαναν και το show τους οι γνωστοί ανά την υφήλιο Scorpions, πριν τους Μinistry, (Kι' όμως είχαν το θράσος) ναί ναί ανάμεσα σε πενήντα 50 black metal συγκροτήματα (σ.ς.: όχι μόνο μπλακ). [...] Τα σαγηνευτικά riffs των Scorpions και οι μελωδίες τους, νύχτα βράδυ, χωρίς φεγγάρι. Ο Klaus Meine στα γνωστά γνωστότατα ,τραγούδια "για την εντατική". η γνωστή ατμόσφαιρα Scorpions, στα ντράμς ο αμερικάνος james Kotak,και ο προβληματισμός , μα καλά στην προηγμένη Γερμανία (?) οι purist κιτσάδες scorpions(?) ναι, ναι, ναί!!.Πάντως διέθεταν και μπαλέτο γυναικείο, που έβγαινε σε αρκετά τραγούδια και αυτό ανέβασε κατά πολύ την σκηνική παρουσία της μπάντας, όχι τίποτα go-go-girls, μπαλέττο cabaret με χορεύτριες επαγγελματίες. [...] Την σκηνή καταλάμβανε ένα γλυπτό ορειχάλκινο με τα μέλη του συγκροτήματος , δηλαδή ένας αδριάντας των scorpions, άκουσον!! άκουσον !!! τι αυτοσαρκασμός και αυτοκριτική, και το μπαλέτο απο 4 χορεύτριες βγήκανε βαμένες με μπρούτζινο χρώμα , οι μπρουτζινες χορεύτριες για όλο το τραγούδι, είχαν στα χέρια τους μεγάλους σιδηροτροχούς (δράπανα τροχούς δισκοπρίονα) και λιμάριζαν το μπρούτζινο άγαλμα όπου αυτό έβγαζε σπίθες τριβής, άκου τι συνειρμικότητα μεταλλική για να ενισχύσουν το κλίμα. Δίπλα στα τροχίσματα από τις μουνάρες χορεύτριες ο Schenker με την κιθάρα του τά 'δινε όλα, φοβερό!!! (Εδώ).
4. Σα το βλάχικο αντάμωμα να πουμε. Οι μπουρτζόβλαχοι κιτσάδες του ντόλαρ. Γνωστοι κ μη εξαιρεταιοι φιλανθρωποι ηγετες τεχνοκρατες καλλιτεχνες κ η ανφάν γκατέ της εξουσιας. Την ταινια με τον ινδο στο παρτυ μου θυμιζει του Σελλερ. (Παγκόσμιο Οικονομικό Forum Νταβός: «Χιλιάδες συγκεντρωμένοι με εκατομμύρια για ξόδεμα»…).

• 10 πράγματα που μου έμαθε η ζωή για τις διακοπές
  Φροντίστε να είστε μέσα στη θάλασσα νωρίς το πρωί και κατά τη δύση του ηλίου. Το ψυχικό και συναισθηματικό όφελος είναι απείρως πολλαπλασιαστικό. Αποφύγετε το καταμεσήμερο με τον πανσουρλισμό, και τους ρακετάγκουρες. (εδώ)

• Το κέφι ανάβει όταν Ρακετοκάγκουρες και Ξέκωλα ανεβαίνουν στα λευκά τραπέζια του Μπιτσόμπαρου για να αποδώσουν σε χορογραφία λαϊκά άσματα. (εδώ)

• Κοιλιακοι των απειρων "συμπληρωματων" κ λάδι μαυρίσματος με γκλιτερ για να τυφλώνονται αναμετάξυ τους οι ρακετοκαγκουρες.

• Πάντως, δεν έχεις δει ρακετοκαγκουρα αν δεν πας στην παραλια Barceloneta της Βαρκελώνης.. (εδώ)