Ορισμοί με ετικέτες (73)
Εμφανίζονται 31-40 από 73

Δεν μιλάμε για την κοακόλα, αλλά για την κοκαΐνη, της οποίας η ομωνυμία (κόκα- Coke) με το γνωστό αναψηστικό οδηγεί στον τοιούτο μπανεύκολο συνθηματικό σλανγκισμό. Λέγεται εξάλλου και αναψυκτικό. Μην ξεχνάμε ότι, όπως παρατηρεί ο John Black, ο κοκάκιας είναι πιο φλωρατζής, έχει λόγω κοινωνικού υποβάθρου και συναφούς παιγνιώδους διάθεσης την ευχέρεια για αστεϊσμούς, αναδεικνυόμενος σε άλλον γιο του κοκακόλα, εξ ου και η κοκαΐνη είναι το ναρκωτικό για το οποίο έχουν δημιουργηθεί οι περισσότεροι σλανγκισμοί. Αντιθέτως, ο πρεζάκιας, αν και έχει δημιουργήσει μια σειρά από συνθηματικές σλανγκιές για την ιέρειά του, είναι συγκριτικά πιο σλανγκιπενής και είναι βασικά μία η λέξη που τριβελίζει το μυαλό του για την αιτία όλων του των δεινών.

Caveat: Aν ακούσετε κάποιον να φωνάζει κοκακόλα καφεδάκι σποράκι ροξάκι παιδιά, δεν είναι κατ' ανάγκη βαποράκι.

Πάσα: Χότζας encore.

Δεν αναφερόμαστε σε κλασικές κυριούλες αλλά ούτε και σε τσατσάδες ντέλων.

Μαντάμ αποκαλείται χαϊδευτικά από την υποκουλτούρα των ρέιβερ η μεθυλενεδιοξυμεθαμφεταμίνη (MDMA), το κύριο συστατικό του ναρκωτικού ecstasy.

Γυναίκα της οποίας τα θέλγητρα παραπέμπουν στην γνωστή ιέρεια του έρωτα και η οποία διανθίζει την κατά τα άλλα βαρετή αναπαραγωγική διαδικασία με διάφορες τεχνικές, αξεσουάρ και ειδικά εφέ.

Ειρωνικά, η αποτυχημένη προσπάθεια, διάνα στο γάμο του Καραγκιόζη, εξάρες στο ταβάνι.

Η βουλή των εξουσιαστικών σκυλιών.

Μέσα στη Βουλή, άνθρωποι οι οποίοι έχουν πάρει την ψήφο του έλληνα πολίτη ώστε να τον εκπροσωπούν επάξια, εκμεταλλεύονται τη δύναμη τους για να εκπροσωπήσουν τα δικά τους και μόνο συμφέροντα.

Συχνά το κάνουν με πάθος εξ' ου και οι κοινωνικές αδικίες, ο προσωπικός πλουτισμός των λίγων σε βάρος των πολλών και τέλος η κατάρρευση του κοινωνικοπολιτικού μας συστήματος η οποία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον σύγχρονο μεσαίωνα.

Ο σεισμός που προκαλεί η νότα Φα του γιγάντιου μουσικού πιάνου, στο οποίο έχουν πρόσβαση μόνο ορισμένοι «εκλεκτοί».

Στα σύγχρονα χρόνια, ο φασεισμός έχει παρατηρηθεί σε χώρες όπως η Ελλάδα, Ιταλία, Κίνα κ.α. - χώρες που τυχαίνει να βρίσκονται στα όρια ή έστω αρκετά κοντά στις Τechτονικές πλάκες. Το σύνθημα «Δεν θα περάσει ο φασεισμός» έχει βγει από το στόμα οπισθοδρομικών ανθρώπων, οι οποίοι αδυνατούν να κατανοήσουν αυτό το φυσικομουσικό φαινόμενο, με αποτέλεσμα να το δαιμονοποιούν, καθώς στο μυαλό τους κυριαρχεί η αντίληψη πως η νότα Φα, είναι η αρχή του κακού. Η έλλειψη μόρφωσης και κουλτούρας, οδηγάει σε αυτά τα αποτελέσματα.

Σύμφωνα με τους ίδιους όμως... Η εξήγησή τους γίνεται με την βοήθεια της «εξαφανισμένης» νότας Δα!!! Πηγή όλων των κακών, είναι η μουσική έκφραση της Φα- Σολ- Λα - Δας, όπου εκεί oφείλονται οι δονήσεις.

Σύμφωνα με τους σεισμολόγους, η προσεισμική δραστηριότητα μπορεί να «ανιχνευτεί» με διάφορες μεθόδους. Η έκλυση των αερίων μαζί με σεισμούς μικρού μεγέθους είναι ένα σημαντικό βοήθημα.

Όμως, οι αντιφασείστες, παίρνοντας υπόψην μόνο ότι τους συμφέρει, ρίχνουν το φταίξιμο στη νότα Φα!!! Και ο συλλογισμός τους;;; Φα -Σολ -Λα -Δα + αέρια = Φασεισμός! Η αγραμματοσύνη, δυστυχώς, οδηγεί σε αυτή την ανόητη παρανόηση.

Έτσι ονομάζεται το αυτόγραφο που κάποιος διάσημος καλλιτέχνης (τραγουδιστής, ηθοποιός) υπογράφει στο στήθος μιας οπαδού του. Κλασσικό παράδειγμα είναι οι μαστογραφίες του Ανδρέα Μπάρκουλη στα 60s και πρόσφατα του Σάκη Ρουβά στις εκστασιασμένες ρουβίτσες.

Το λήμμα είναι ομόηχο με την γνωστή ιατρική εξέταση της μαστογραφίας, που γίνεται με τη χρήση ακτίνων Rontgen προς διερεύνηση όγκων ή οζιδίων του μαστού.

Μια ακόμη πιο κουλέζικη λέξη για τον φλώρο ή φλωρούμπα. Λόγω και του θηλυκού γένους, αλλά και της εσάνς που έχει η Φλωρεντία σαν πόλη των τεχνών, της ομορφιάς, της Αναγέννησης κ.τ.λ. ο όρος έχει μια λίγο πιο γκέι χροιά από τον απλό φλώρο. Γιατί εννοείται βέβαια ότι το κουλέζικο λογοπαίγνιο αφορά στην Φλωρεντία (Firenze), την σπουδαία πόλη της Τοσκάνης, που άκμασε κατά την Αναγέννηση, και είναι φημισμένη για την ομορφιά της. Εξάλλου, πολλοί από τους Φλωρεντίνους γκεϊλλιτέχνες, την ανακαλύπτανε την φωτοσκίαση, όπως μπορεί να βεβαιώσει και ο τεχνοκριτικός του σάιτ μας JohnBlack.

Όμως, παραμένει αμφίβολη η ετυμολογική σχέση, και εδώ το ζήτημα της ετυμολογίας του φλώρου είναι ανοιχτό. Γιατί, σύμφωνα με τον Μπάμπη:

Φλωρεντία < λατινικό Florentia < florens = ανθισμένος < florere < flos- floris = άνθος
(ενώ Firenze < Fiorenza < Florentia).

Όμως:

φλώρος < αρχαίο χλωρίων (κατά παρετυμολογία από το φλουρί) < χλωρός.

Όπου ο φλώρος θεωρείται ότι προέρχεται από το ομώνυμο ωδικό πτηνό με μελωδικό κελάηδημα, λαμπερό ελαιοπράσινο φτέρωμα, μεγάλες κίτρινες κηλίδες στις φτερούγες και την ουρά και υπόλευκο άνθος.

Είναι όμως όντως έτσι; Εγώ νόμιζα πάντα ότι φλώρος= ο λουλουδάτος.

Και β) πώς ορίζουμε τον φλώρο; Μήπως ήρθε η ώρα για μια αποδόμηση της παραδοσιακής έννοιας του φλώρου, αντίστοιχη με αυτή που έγινε για το φρικιό; Μήπως κατορθώσει κι ο Άλλος να ξαναμπεί στην κούρσα για το Non-Kavli Anti-Prize;

Πηγή: Σχόλιο του the tongue στο λήμμα φλώρος / φλωρούμπας.

Όπως γιγνώσκουν οι αφοσιωμένοι αναγνώσται τοιαύτου διδικτυακού τόπου, η είσοδος εις οινοπνευματοποτεία δι’ ομοφυλόφιλους (κοινώς γκέι μπαρ) γίνεται μετ' επιδείξεως διαπουστευτηρίων.

Αλλά ποία εστί η διαδικασία; Μα εννοείται ότι ακολουθείται το... πρωκτόκωλο! Ήτοι χοντοθεραπεία, κωλοβυθοσκόπηση κτλ.

Υπάρχουν τρεις μεγάλες συνομοταξίες ψώλλυγουντ, έχοντας πάντα ως κοινό παρανομαστή τον πέοντα.

1. Το ψώλλυγουντ το καλό: η Ελληνική τσόντα

Το ψώλλυγουντ το καλό γεννήθηκε την δεκαετία του 60 όταν ο Γιάννης Δαλιανίδης απεκάλυψε στο πανελλήνιο τα πέρκι βυζιά της Ζωής Λάσκαρη. Σε συνέχεια ο Όμηρος Ευστρατιάδης παρήγαγε πλειάδα σοφτ ταινιών με τίτλους όπως «Το κορίτσι και το άλογο» και ηθοποιούς σαν την Έλενα Ναθαναήλ και την Γκιζέλα Ντάλη. Πολλές τέτοιες ταινίες προβλήθηκαν και εκτός συνόρων με πρόσθετες hardcore σκηνές, τοποθετώντας το ψώλλυγουντ στον παγκόσμιο πορνογραφικό χάρτη. «Ιερό δισκοπότηρο» του πρώιμου ψώλλυγουντ παραμένει το έργο «Μικαέλα, ο γλυκός πειρασμός» (1975) με σεναριογράφο και πρωταγωνίστρια την Μιμή Ντενίση, η οποία φέρεται ότι αργότερα αγόρασε και κατέστρεψε τις κόπιες της ταινίας.

Παράλληλα αναπτύχθηκε η πιο σκληρή εκδοχή του ψώλλυγουντ που έβαψε ταβάνια με ταινίες όπως «Σκύψε Ευλογημένη» και «Το Μικρόφωνο της Αλίκης» και με σταρ του βεληνεκούς των Κώστα Γκουζκούνη και την Τίνα Σπάθη. Το genre «Χύνος Φίλμ»® άγγιξε το απόγειό του στα πρώτα 80s, προβάλλοντας την Ελλάδα στο εξωτερικό επιτυχέστερα από τον ΕΟΤ και χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση του Έλληνα φορολογουμένου. Φευ όμως, παρήκμασε και έσβησε στα τέλη των 80ς.

2. Το ψώλλυγουντ το κακό: ο Νέος Ελληνικός Κινηματόγραφος

Πρόκειται για ταινίες της πούτσας σκηνοθετών όπως ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος με τίτλους όπως «Μεγαλέξανδρος» και «Τοπίο στην Ομίχλη». Οι ταινίες αυτές χρηματοδοτήθηκαν από τον Έλληνα φορολογούμενο (μέσω παρακρατικών οργανώσεων σαν το «Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου») και σχεδόν πάντα αφορούσαν τα ζόρια ταλαιπωρημένων σταλινικών. Το κακό ψώλλυγουντ είχε αποκλειστικό σκοπό το αυτοτρομπάρισμα του υπερφίαλα αρρωστημένου εγώ επίδοξων Ταρκόφσκι στη θέση του Ταρκόφσκι σκηνοθετών που οδήγησαν (πάνω από) μια γενιά στα πιο βαθιά χασμουρητά, όπως έγραψε και ο ανοξείδωτος Νιόνιος. Ευτυχώς το κακό ψώλλυγουντ τείνει να εκλείψει, αλληλούια.

3. Το μαγιόξυλο

Πρωτομαγιά, και ο κάθε πικραμένος έχει και σε κάτι καλό να προσβλέπει: το πιάσιμο του ψώλλυγούντ του από την καλή του ή τον καλό του.

Hooray for Ψώλλυγουντ (από Vrastaman, 22/05/09) Εν αρχή ην η Λάσκαρη (από Vrastaman, 22/05/09) Άξιος! (από Vrastaman, 22/05/09)