Ορισμοί με ετικέτες (29)
Εμφανίζονται 1-10 από 29

1. Και στην τελικη τι προτεινεις? Ενταξει ολα αυτα που γραφεις αλλα ''χουντικο κομμα'' σημερα δεν υπαρχει. Επισης κανει μπαμ (το εχω αποδειξει) οτι εισαι βαμμενος ΝΔ και γουσταρεις ΧΑ αλλα θα κανω τον χαζο και θα σε ρωτησω τι προτεινεις για το σημερα. Χρονομηχανη για να γυρισουμε στο μαγεμενο 67 δεν υπαρχει. Το δια ταυτα πες μας απο ολη αυτην την χουντονοσταλγια. Να αναλαβει κανενας συνταγματαρχης παλι? (Ελεύθερο)
2. Ίσως να είναι zoomer κ να μην ξέρει ότι υπήρχε χουντονοσταλγια στα 90s :D Τότε άκουσα κ πρώτη φορά τις πολύ γνωστές φράσεις "ένας Παπαδόπουλος χρειάζεται" "α ρε Παπαδόπουλε" "που είσαι Παπαδοπουλε" κτλ. Ακόμα κ από τύπους που πρακτικά δεν έζησαν τη χούντα. (Πχόρουμ).
3. Κεφάλαιο, βιομήχανοι, ΣΕΒ, μίζες, διαπλοκή, στρατός, ΜΑΤ, ανήκουμε εις την Δύσιν, πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, βασιλονοσταλγία, χουντονοσταλγία, ευρώ κι ας τρώγαμε και πέτρες, οι Γερμανοί είναι φίλοι μας και χαιλ. (Μακελειό).

Όταν ο μπουλντόζας ο Έβερτ έκανε πολιτέινμεντ, οι Αμερικανοί τρώγανε ρίζες.

Κι εδώ μια βασική πλέον διαφορά, μια καινούρια στιγμή της εποχής της κρίσης. Στο θέμα της ομοφοβίας φαίνεται ίσως πιο ξεκάθαρα: αν οι παλιές έμφυλες και σεξουαλικές ιεραρχίες στην Ελλάδα κατέληγαν στο τι δεν μπορεί να είναι ένας καλός Έλληνας/μια καλή Ελληνίδα (πούστης, λεσβία, γαμημένη κωλοτρυπίδα, πόρνη κ.ο.κ.), αν δηλαδή παλιότερα οι ιεραρχίες προέβαλλαν τα αποκείμενά τους ως εθνικώς διαγραμμένα, οι καινούριες τους επιβιώσεις τα φαντασιώνονται, όλο και περισσότερο, ως νεκρά. Σε αυτό, η νέα ομοφοβία και ο νέος φαλλοσεξισμός έρχονται να συναντήσουν το νέο ρατσισμό, που κι αυτος, την εποχή της κρίσης, (ξανα)δουλεύει όλο και περισσότερο όχι με εικόνες αποκλεισμένων ή διωγμένων Άλλων, αλλά νεκρών ή ζωντανόνεκρων. Σαν το νέο ρατσισμό, έτσι και η νέα ομοφοβία και ο νέος φαλλοσεξισμός «της κρίσης»: γίνονται, όλο και περισσότερο, όχι μόνο βιοπολιτικές στρατηγικές, αλλά και θανατοπολιτικές. Έτσι, αν σήμερα ο εθνικισμός, ο μάτσο ανδρισμός, η εθνομαγκιά και η εθνοφοβία μανατζάρουν σώματα ανθρώπων στην υπηρεσία της εθνοβιοπολιτικής (μας λένε: «Κλειστείτε μέσα και όλα θα πάνε καλά»), η ομοφοβία, ο ρατσισμός και ο νεοσεξισμός, καλούνται να μανατζάρουν και την εικόνα οιονεί νεκρών, στην υπηρεσία μιας αναγκαίας και παραπληρωματικής θανατοπολιτικής (μας λένε: «Εκεί έξω κυκλοφορούν ζόμπι»). (Δημήτρης Παπανικολάου, Αυγή).

Ο ένας δημοκράτορας είπε ότι θα είναι η τελευταία του θητεία ο άλλος βγήκε με κοντά 90%.

1. Στους Μηχανολόγους ΕΜΠ, οι «ανοιχτοσχολάκηδες» νικήθηκαν κατά κράτος από το κοινό πλαίσιο αγώνα (250 ψήφοι έναντι 40). Ένα σημαντικό πρόβλημα ήταν ότι δεν υπήρξε (για άλλη μια φορά) σταθερή στήριξη από τις δυνάμεις στο να λειτουργήσει η συντονιστική επιτροπή αμέσως μετά τη συνέλευση, με αποτέλεσμα ο κόσμος να σκορπίσει. Η επέμβαση της ΣΣΠ τονίζει ιδιαίτερα αυτό το σημείο, που έχει γίνει ένα χρόνιο πρόβλημα. (ΟΚΔΕ).
2. Όσο το πανεπιστήμιο (θεσμός που εξ ορισμού βρίσκεται στην υπηρεσία του καπιταλιστικού κράτους και της καπιταλιστικής ανάπτυξης) παραμένει δημόσιο και δωρεάν (με την έννοια που προαναφέρθηκε), υπάρχει ένα πιο πρόσφορο έδαφος για την αμφισβήτηση του ρόλου του σε μια καπιταλιστική κοινωνία μέσω της κατάληψης των υποδομών του από εξωφοιτητικά στοιχεία, τη διοργάνωση μαθημάτων αυτομόρφωσης και πάσης φύσεως πολιτικών εκδηλώσεων, την αποκάλυψη των βιοπολιτικών δραστηριοτήτων του κλπ. Γι αυτό και τώρα τα πανεπιστήμια μπορούν και γίνονται πεδία αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίησή τους, με τους/τις καταληψίες φοιτητές/τριες να αμφισβητούν στην πράξη τον πειθαρχικό νόμο του 2021, κόντρα στους ανοιχτοσχολάκηδες και τους παρτάκηδες (κρατάμε βέβαια μια πισινή για το αν θα συνεχιστεί ο αγώνας και μέσα στην εξεταστική). (Indymedia).
3. Έχει σημασία να αναφέρουμε στο σημείο αυτό πως οι δυνάμεις της ΑΡΑΣ -που αποτελούν βασικά τα ΕΑΑΚ, αφού οι άλλες δυνάμεις (ΝΑΡ-ΑΡΑΝ-ΑΡΙΣ) που τα συγκροτούσαν έχουν είτε αποχωρήσει είτε βρίσκονται σε διαδικασία αποχώρησης- στις συνελεύσεις αντιμετωπίζουν τους φοιτητές που θέλουν να ανοίξουν οι σχολές με έναν ενιαίο τρόπο, χαρακτηρίζοντάς τους συλλήβδην «ανοιχτοσχολάκηδες», «κρυφοδαπίτες» και «φυτά». Με τραμπουκισμούς, βρισιές, απαγορεύσεις σε φοιτητές να μιλήσουν επειδή διαφωνούν, επίπλαστες απαρτίες για να εκβιάσουν αποφάσεις, ελέγχους στις πόρτες των αμφιθεάτρων των σχολών για την είσοδο ή όχι σε αυτές με βάση την πρόθεση ψήφου, νοθείες σε ορισμένες περιπτώσεις και κάθε είδους διαλυτικές πρακτικές, οι δυνάμεις αυτές δυσφημούν το ήθος και τις αξίες της αριστεράς, εκφυλίζουν τις συλλογικές διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος και δίνουν το καλύτερο άλλοθι στη ΔΑΠ, την ΠΑΣΠ, τις διοικήσεις των σχολών και τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης για να λοιδορούν το φοιτητικό κίνημα, τις γενικές συνελεύσεις και τους αγώνες. Η πραγματική αριστερά ποτέ δεν υιοθέτησε και πάντα στρεφόταν απέναντι στις δεξιές λογικές της βίας και των τραμπουκισμών, έπειθε με το δίκιο και την πειστικότητα των επιχειρημάτων της. Τέτοιες πρακτικές ήταν και είναι πρακτικές της δεξιάς, της ΟΝΝΕΔ του Καλαμπόκα, της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ των μπράβων και της δεξιάς τρομοκρατίας.(E-prologos).

Οι εκλογές με τους περισσότερους υποψόφιους.

Τι Μπάτμαν της Αριστεράς δήλωσε ότι είναι στους Πρωκταγωνιστές; Να έλεγε buttman να το καταλάβω.(ΦΒ)

Έρωτας απ' το πρώτο μπεοχάστουκο. (Φέισμπουκ).

Πολλοί πετσετάριοι έχουν αγκαλιάσει το κίνημα της πετσέτας που διεκδικεί ισότιμη πρόσβαση στους αιγιαλούς.

Θα ψηφίζει ο κάθε βρομογενής από το Αστόρια που εδώ και τρεις γενιές ζει στο μιούρικα και θα του μοιράζει τα ψηφοδέλτια ο παπάς της ενορίας και δεν θα ψηφίζει ο σερβιτόρος που λιώνει ως εποχικός στα νησιά.