Ο καφές.

Προφανώς το λήμμα έγινε ευρέως γνωστό από τον 2ο δίσκο των ΗΜΙΖ (Ημισκούμπρια), με τα θρυλικά άσματα «Πώς γινόταν ένας γκαϊφές» και «Πώς γίνεται ένας γκαϊφές».

Ωραία μέρα έχει σήμερα ρε παιδιά, μετά τη δουλειά πάμε για κανα γκαϊφέ;

Να πιω τον γκαϊφέ και μετά να μου πεις την μοίρα μου. Λεφτά βλέπεις; (από Galadriel, 25/02/09)(από Khan, 11/03/11)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ο καφές στα καλιαρντά. Μάλλον λόγω του ότι εννοείται ο καφές που όλοι ονομάζουν «τουρκικό», ενώ εμείς τον λέμε ελληνικό (βλ. λίνκι για την πιθανή του προέλευση).

Άμα τελείωνε ο αγώνας στο γήπεδο και μετά, μερικοί φίλαθλοι πηγαίνανε για τουρκόσουπα ή πίνανε κάνα ουζάκι και περίμεναν να νυχτώσει. (Αποκατέ).

Diedwste! (από Khan, 02/08/13)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

1.α. και 1.β.
Το φρέσκο και αρυτίδωτο πρόσωπο.

Υπάρχει ένας γκρεϊπφρουτοειδής καρπός, ο οποίος γίνεται και γλυκό του κουταλιού (βλ. μήδι + παρ.1.α.), που δείχνει σαν φουσκωμένος και χρησιμεύει σαν παράδειγμα για την αφράτη όψη μας.

Όταν δηλαδή έχουμε καλοκοιμηθεί ή καλoπεράσει γενικώς, το πρόσωπό μας δεν δείχνει τις ρυτίδες του και δεν είναι κομμένο (ορισμός 2), ίσα-ίσα είναι σαν του μωρού παιδιού λέμε τώρα.

Το λέει και εδώ: Φράπα: θηλ. Τα προγούλια και μαγουλάκια, τρυφερά και τροφαντά (δες μωρό), ροζ, μαλακά και γεμάτα υγεία, δείγμα πως ο άνθρωπος αυτός κοιμάται πολύ, κοιμάται συχνά, κοιμάται ήσυχος, κοιμάται μεσημέρι.

  1. Άλλη ονομασία για τον (πραγματικό) φραπέ.

  2. Παρατσούκλι - χαριτωμενιά για τον Φρανκ Ζάπα (βτς -όχι πως ενδιαφέρει κανέναν- τον έχω γραμμένο εκεί όπου έχω τον Σαββό).

  3. Ο ορισμός της kelly εδώ μέσα στο σλανγκρ.

Νονά λημμάτου: Μες, αλλά στο αυτάκι, όχι από το ΔΠ.

1.α. Παίρνουμε 2-3 μεγάλες φράπες και τις τρίβουμε εξωτερικά να φύγει το όξινο μέρος. 2. Κόβουμε σε τετράγωνα μέτρια κομμάτια και τα ζυγίζουμε. Τα πλένουμε καλά και τα βάζουμε να βράσουν. Αλλάζουμε το νερό 2-3 φορές, στραγγίζουμε και βάζουμε σε λεκάνη με χλιαρό νερό. 3. Την επόμενη στραγγίζουμε καλά και ενώνουμε με τη ζάχαρη, βράζουμε για 5΄-10΄ και αφήνουμε στη κατσαρόλα. 4. Την επόμενη το πρωί το βράζουμε έως ότου δέσουν. Προσθέτουμε τη γλυκόζη και το λεμόνι. 5. Αφήνουμε να βράσουν 2΄-3΄ και βάζουμε σε βάζα. 6. Όταν κρυώσουν τα βάζα τα βράζουμε επί 20΄.

1.β. Άσε ρε τις πίπες που λέει, το άτομο χαλαρά την κοιμάται κανα δεκάωρο στάνταρ, δεν τον βλέπεις, φράπα είναι η μούρη του κάθε μέρα, έτσι είναι οι αϋπνίες;

1.β. Προχθές μιλούσαμε για το μπαμπιλόνι, ε να μην αφήσουμε παραπονεμένη τη φράπα. Στην Άντρο, μη βασκαθούμε, έχουμε πολλές φράπες. ( όχι μόνο στα δένδρα) Πριν χρόνια ήταν καμάρι για μια γυναίκα να τη λένε φράπα. Σήμερα μόνο όταν μας λένε: «μπράβο αδυνάτισες» χαιρόμαστε. από εδώ

  1. Δεν χτυπάς καμιά φράπα σήμερα; Βαρέθηκα τον ζεστό.

  2. Το φράπα το έχω ακούσει για τον Φράνκ Ζάπα απο φάνς του.
    Βγαίνει έτσι διότι μπερδεύονται μερικές φορές και το λένε μπερδεμένα δηλαδή Ζανκ Φράπα: «Βάλε κανα Φράπα, μας έπρηξες με τα σκυλάδικα»
    OstySan στο σχόλιο του λήμματος φράπα.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Το καλαμάκι, π(ου) ρουφάν(ε) την πορτοκαλάδα ή τον φραπέ.

- Πιάσε ρε ένα άλλο προυφάν, γιατί τσάκισε αυτούνο και δεν τραβάει!

Βλέπε και πουρουφάν.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Πολύ πικρός (συνήθως για ροφήματα). Ως γνωστόν τα περισσότερα δηλητήρια έχουν πικρή γεύση. Έτσι η Μητέρα Φύση μας προστατεύει από το να τα φάμε ή να τα πιούμε.

Τι καφές είν' αυτός! Δηλητήριο! Δεν έβαλες ζάχαρη;

(από Khan, 22/12/12)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Μιλάμε για ειδική κατηγορία σπαζαρχίδη, σπαζαρχίδη όμως, που όλο του το μένος το βγάζει από την ώρα που θα ξυπνήσει μέχρι την ώρα που θα πιει καφέ, όπου με την κυκλοφορία της καφεΐνης στο αίμα, θα μπορέσει να αποκατασταθεί μέσω coffee therapy procedure, η νευρική διαταραχή του. Φυσικά αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να συμβεί και στην περίπτωση που αυτός αργήσει να πιει καφέ.

Άρα μιλάμε για κάποιον που στο θέμα αυτό λειτουργεί ως Δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάϊντ.

Αν το διάστημα που μεσολαβεί από την ώρα που θα ξυπνήσει μέχρι να πάει στη δουλειά και να πιει εκεί καφέ είναι μεγάλο και στο μεταξύ κάποιος τον σκουντήξει στη στάση του λεωφορείου, ή του πει κάτι που έτσι σε φάση shut down που είναι αυτός, του φανεί περίεργο, τότε αυτός είναι ικανός να τη δει Κόναν ο βάρβαρος) και να κάνει...τη φασαρία.

Τον βλέπουμε π.χ. να φτάνει στη δουλειά και πριν πιει καφέ να 'χει προκύψει μια επείγουσα κοπιαστική δουλεία, ή κάποιος να γελάει δυνατά. Αυτά τα στοιχεία είναι ικανά να τον κάνουν μαινόμενο ταύρο σε υαλοπωλείο.

Μια άλλη χαρακτηριστική περίπτωση που θα μπορούσε να αναφερθεί σχετίζεται με την περίοδο των διακοπών του. Κάνοντας παρέα με άλλους ανθρώπους, μοιραία αλλάζει το πρόγραμμα του κι έτσι αργεί να πιει καφέ μ' αποτέλεσμα να ναι μέσ' τα νεύρα και στην κατήφεια. Θεωρεί πως οι άλλοι φταίνε για την καθυστέρηση, επειδή δε σέβονται την συνήθεια του. Οι άλλοι παράλληλα τον αποκαλούν εξαρτημένο. Συνεννόηση κλαρίνοπου πολλές φορές φέρνει τον τσακωμό.

Ενδόμυχα και ετσιθελικά θεωρεί πως οι άλλοι, είτε τον ξέρουν, είτε όχι (πιστεύει πως θα 'πρεπε να αναγνωρίσουν την περίπτωση) θα πρέπει να τον κατανοήσουν. Αλλιώς είναι ιδιότροποι και επειδή η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, θα πρέπει να τους σπάσει τα νεύρα (Για να τους δείξει και καλά πόσο κακό είναι να σου σπάνε τα νεύρα) Απ' τη σκοπιά των άλλων βέβαια η οπτική είναι διαφορετική. Αυτοί πιστεύουν πως θα πρέπει να 'χουν γαϊδουρινή υπομονή για να αντέξουν τα νεύρα και τις ιδιοτροπίες του.

Τελικά η κατάσταση χρήζει γιαλομοθεραπείας. Είναι εξαρτημένος;
Οι ειδικοί δέχονται μεν τασυμπτώματα στέρησης(αίσθημα κόπωσης, υπνηλία, πονοκέφαλο, εκνευρισμό) αλλά 12 - 14 ώρες μετά το τελευταίο φλιτζάνι. Ως ένα βαθμό δηλαδή, μπορεί να μιλάμε για εξάρτηση, αλλά από ‘κει και πέρα μπαίνει ο σπαζαρχιδισμός του.

Γι’ αυτό το σπαζαρχιδισμό φταίει και το οικείο περιβάλλον, που δείχνοντας μεγάλη ανοχή σ' αυτή την κατάσταση οδηγεί τον τύπο στο να επικαλείται βιολογικά ρολόγια. Έτσι αυτός, μη δεχόμενος ναξεκολλήσειαπό το μύθο του και χωρίς να είναι διατεθειμένος να δείξει ευελιξία και να εξελιχθεί νικώντας τις ιδιοτροπίες του, υιοθετεί την άποψη «Είμαι έτσι κι όποιος αντέξει» και την άποψη «Σ' όποιον αρέσουμε για τους άλλους δε θα μπορέσουμε». Αν βέβαια, από γκαντεμιά, του συμβεί μια δυσμενής συγκυρία που έχει επίδραση στη ζωή του (π.χ.: αν τσακωθεί με τον προϊστάμενο πριν πιει καφέ), τότε ο τύπος το φυσάει και δεν κρυώνει.

Και για να 'μαστε δίκαιοι θα πρέπει να αναφέρουμε πως στη θεωρία περί βιολογικού ρολογιού, επιδρά κατά κάποιον τρόπο και το σχετικό πλαίσιο της ελληνικής κοινωνίας, στο οποίο ο καφές έχει στάνταρ θέση μέσα στο ελληνικό breakfast. Άρα, εναρμονιζόμενος αυτός σε αυτή την κατάσταση, σταθμίζει αντιστοίχως και το βιολογικό ρολόι του.

-Ρε τον μαλάκα το Μήτσο. Μόλις μπαίνει στη δουλειά, δε μιλάει σε κανένα. Είναι μόνιμα βαρύ πεπόνι και τζόρας του κερατά. Κι όταν αργότερα πιει, γίνεται συνεργάσιμος και έξω καρδιά. Λίγα λεπτά φτάνουν για να γίνει ο άγριος πολιτισμένος. Και μ' αρέσει που μιλάει για παν μέτρον άριστον ο μαλάκας.
-Καφαρχίδης κανονικός…

Τώρα ήπια καφέ (από GATZMAN, 13/02/09)Τζέκιλ-Χαϊντ (από GATZMAN, 13/02/09)Κόναν ο Βάρβαρος (από GATZMAN, 13/02/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Αυτός που περιφέρεται μονίμως με έναν φραπέ ανά χείρας. Τον συναντάμε αρκετά συχνά και σε εργασιακούς χώρους υπό τη μορφή άνετου και απελευθερωμένου εργαζόμενου.

Συνώνυμο (κατά Νομάρχη Θεσ/νίκης): Φραπεδόμαγκας.

- Αρίστο, πιάσε μερικές Α4 από την αποθήκη ναούμ, θέλω να τυπώσω τις προσφορές. Θα μας γαμιοδοτήσει ο Αίγαγρος..
- Θα μας κλάσει μια μάντρα μαζί με την περίφραξη. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αγχώνεσαι, θα κόψει η επιδερμίδα σου!
- Άσε ρε μαλάκα Φραπεδοκράτορα, που μου κάνεις όλη μέρα σουλάτσα με τη φραπεδιά στο χέρι, πιάσε να κάνεις και καμιά δουλειά εδώ μέσα, που μου το παίζεις και παλιός. Πού είσαι, στον στρατό ναούμ;
- Δ.Π. (δεν προβλέπεται)...

Ο κύριος Βακόνδιος (από poniroskylo, 19/06/08)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Το γνωστό σέ όλους "κατά Τσοβόλαν" καλαμάκι. Ετυμολογία (για τυχόν αγνοούντες): "Αυτό που ρ'φαν", ήτοι "αυτό με το οποίο ρουφάν". Προτείνεται η καθιέρωση του όρου πανελλαδικώς, διότι ούτω πέως θα επιλυθεί η μεγίστη διχογνωμία Βορρά-Νότου, σχετικώς με το "καλαμάκι" και επί πλέον θα αποφευχθούν παρεξηγήσεις βήτα ή γάμα τύπου.

Έτσι αν τυχόν βρεθείτε σ' εκείνα τα μέρη και ακούσετε:

"Πιάσ'ένα Γιάννη που ροβουλάει μ' εφτά σκουμάρες και πουρφάν!"

θα ξέρετε ότι πρόκειται για "ένα Johnnie Walker με seven up και καλαμάκι".

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Εκλεκτό έδεσμα της ελληνικής κουζίνας. Ψήνεται μόνο σε μπρίκι και σερβίρεται αναμμένο.

- Πω πω... Πεινάω.
- Να σου ψήσω ένα φλαμπούτσο;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Κρύος, χτυπητός καφές, το εθνικό ρόφημα του Ελληναρά. Φράπα, φραπεδούμπα, φραπόγαλο, φραπές.

- Πήγαμε στην καφετέρια κι αράξαμε 6-7 ώρες...
- Καλά, και τι κάνατε τόσες ώρες σε μια καφετέρια;
- Ε, πίναμε φραπεδιόλες και λέγαμε μαλακίες...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία