Χαρακτηρισμός για τους δεξιούς στο ελληνικό γεωγραφικό διαμέρισμα της Μακεδονίας. Μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα (τουλάχιστον) το άκουγες από στόματα αριστερών και πασοκατζίδων για τους νεοδημοκράτες, νωρίτερα για τους ερετζίδες και λοιπούς δεξιούς της εποχής.

Ετυμολογείται από το σλαβομακεδόνικο/βουλγάρικο Охрана που σημαίνει "προστασία".

Στο Β'ΠΠ στη Βόρεια Ελλάδα έλεγαν επισήμως Οχράνα τα ένοπλα τμήματα δεξιών σλαβόφωνων Ελλήνων που τάχτηκαν υπέρ της Βουλγαρίας. Επειδή όμως η ελληνική δεξιά τα είχε συνήθως καλά με τους καταχτητές και είχε τη τάση συνεργασίας με αυτούς, αλλά και με τους Βούλγαρους και Έλληνες σλαβόφωνους φασίστες στην κατοχή, οι βορειοελλαδίτες έβγαλαν τους Έλληνες δεξιούς οχράνες. Δεν συσχετίζεται με τη ρωσσική Οχράνα των Τσάρων. Δεν γνωρίζω αν πλέον χαρακτηρίζουν έτσι και τα ναζίδια.

-Κουπούκι, οχράνα, δραμινέ θα σι πιτάξω τη τσάσκα στο κιφάλι άμα ξαναπείς τέτοια για τον Αντρέα (σ.σ. Αντρέα Παπανδρέου), άιντε από 'δω παλιοκουπούκι ακάθαρμα...

:S

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Εφήμερη, μετεμφυλιακή σλανγκιά του 1950, με την οποία χαρακτηρίζονταν οι εξόριστοι που ψήφισαν την Δημοκρατική Παράταξη, δηλαδή το αριστερό πολιτικό σχήμα που κατέβηκε στην τότε εκλογική αναμέτρηση, και το οποίο διαδέχτηκε η ΕΔΑ στις εκλογές του 1951.

«Ήμασταν 5 όλοι από ένα Νομό. Είχαν ψηφίσει ένας Φιλελεύθερους, ένας ΕΠΕΚ και τρεις ΔΠ, ο λοχαγός τους κάλεσε και τους πέντε και ρώτησε

«Ποιος ψήφισε Φιλελεύθερους;» Βγήκε αυτός που είχε ψηφίσει και τον έδιωξε.

Ύστερα «Ποιος ψήφισε ΕΠΕΚ;» Βγήκε ακόμα ένας.

«Δεν βρήκες κανένα εθνικό κόμμα να ψηφίσεις βρε γαιδούρι;»

«Μα είχα υπηρετήσει στο γιατρό Αρβανιτάκη που μου έσωσε την αδελφή».

«Φύγε κάθαρμα. Στο πειθαρχείο»

Και ύστερα παρέλαβε εμάς τους τρεις: Με βρισιές και κλωτσιές και μας έστειλε στη γραμμή που συγκέντρωναν τους «Δέλτα – Πίτες». Τριάντα κλείστηκαν στο πειθαρχείο και 150-160 υποβιβάστηκαν στην γ κατηγορία».

εδώ

Οσο για τ’ αποτελέσματα που έδωσε το «Αναμορφωτικό» τους σύστημα πάνω στις χιλιάδες των κρατουμένων, το απέδωσαν με την ψήφο τους ανάγλυφα οι «Δελτα-πίτες» στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950.

Ολα τα παιδιά αυτά, που ζητωκραύγαζαν πότε υπέρ του Βασιλόπουλου κι άλλοτε υπέρ του Μπαϊρακτάρη, [...] τα παιδιά αυτά της ΕΠΟΝ και της Εθνικής Αντίστασης, που κάτω από άγρια βασανιστήρια είχαν κάνει τη δήλωση μετανοίας [...] Ψήφισαν όλα τη Δημοκρατική Παράταξη – το σύνθημα της ομάδας κρατουμένων – και τίναξαν τη Μακρόνησο και το σύστημά της στον αέρα.

εκεί

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η εκμετάλλευση στα κομμέ, -δεν ξέρω αν είναι αυθεντικό κομμέ, είναι περισσότερο κάτι σαν το ψυχανάλα, θεωρείται κάπως πιο μαγκίτικο να κόψεις αυτή την κατάληξη που καθιστά τη λέξη κάπως λόγια.

Το βρίσκουμε ήδη (1954) στο άζμα σε στίχους Χρήστου Γιαννακόπουλου και μουσική Μιχάλη Σουγιούλ "Σβήστε με απ' τον χάρτη".

Σβήστε μ’ απ’ το χάρτη
μια γυναίκα αγάπησα και μου βγήκε σκάρτη
μια γυναίκα αγάπησα και μου βγήκε σκάρτη
Είμαι για κρεμάλα
για φιγούρα μ’ ήθελε και για εκμετάλλα
για φιγούρα μ’ ήθελε και για εκμετάλλα
Είμαι για κρεμάλα

Μιχάλης Σουγιούλ

Ασφαλώς έχει και πολιτικοοικονομική διάσταση "εκμετάλλα αθρώπου από άθρωπο" κτλ. Γενικά είναι μεν παλαιός μαγκίτικος σχηματισμός, αλλά λέγεται και σήμερα για να αποφορτίσει μια συζήτηση μαγκίτικα να μη φανεί ότι χρησιμοποιούμε υπερβολικά τεχνικούς όρους ξέρωγω.

  1. Kαι έρχομαι εις το θέμα αποκομιδή σκουπιδιών. Kαλά, εδώ είναι που πέφτει η χοντρή η εκμετάλλα, καθότι το σκουπίδι, σκουπίδι είναι και ως σκουπίδι να πούμε, η ευαισθησία μεγαλύτερη, όπερ κι η εκμετάλλα μεγαλύτερη. Eκμετάλλα και παραπληροφόρησις. (Χάρρυ Κλυνν σλανγιωτατίζων εδώ).
  2. Δύσκολο πράμα να το καταλάβει ο εργατάκος, και ακόμα πιο δύσκολο να καταλάβει ότι στο σύστημα που ζούμε πέφτει εκμετάλλα. (Από Κομμουνιστικό Ιστολόγιο Ενημέρωσης).
  3. Με τους καταδότες και τους ψευτόμαγκες, τους γιαλαντζί αρσενικούς αγαπητικούς, τους μπασκίνες, τα χασίσια, τη βρομιά, την εκμετάλλα. (Ιστορία της Τρούμπας).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η φράση «Τί Πλαστήρας τί Παπάγος» ειπώθηκε από τον ατακαδόρο παππού του σημερινού πρωθυπουργού, Γεώργιο Παπανδρέου τον Α', όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους για τη μεταστροφή του και τη συνεργασία του στις εκλογές του 1952, όχι με την ΕΠΕΚ του Πλαστήρα (που ήταν ο φυσικός του χώρος), αλλά με τον Συναγερμό του Παπάγου.

Ο ηττημένος του Εμφυλίου ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, συμπλήρωσε από την εξορία: «Άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος, όλοι οι σκύλοι μια γενιά».

Πρόκειται για ισοπεδωτικό αφορισμό που μειώνει τους πάντες και τους κατατάσσει όλους στο ίδιο σακί.

Συνώνυμο: αφεντικά και δούλοι / τα ίδια σκατά είναι ούλοι (κάπου το ανέφερε ο Χοντζ), όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν, δεν έχει σημασία αν τα καταπιείς ή όχι, αφού στο τέλος πουτάνα θα σε πουν κ.α.

Τι Παπάγος τι Πλαστήρας για οικονομία και εθνικά. (από εδώ)

Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα επιλογής. Και οικονομικά και πολιτικά, η λύση πρέπει να είναι μόνο ευρωπαϊκή. Το «τι Παπάγος, τι Πλαστήρας» στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι τόσο γραφικό όσο και τα περί διεκδίκησης πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία. (από εδώ)

(από Khan, 08/08/11)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία