Ορισμοί με ετικέτες (49)
Εμφανίζονται 31-40 από 49

Το μεγαλόπνοο έργο της εκτροπής του ποταμού Αχελώου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως απάντηση-τάπωμα σε κάποιον που μας απευθύνει τον ξενικό χαιρετισμό hello (χελόου).

Το λήμμα μας γίνεται ακόμη πιο πετυχημένο όταν ο συνομιλητής μας χρησιμοποιεί το χελόου! για να μας αφυπνίσει.

Φράση που βγήκε από τα χείλη της ποθητής παρουσιάστριας καιρού του STAR, Πετρούλας, στη θέα του ψηλότερου ανθρώπου του πλανήτη ονόματι Σουλτάν (λοιπά στοιχεία αγνοούνται).

Τα πρώην καθάρματα και νυν ΡαδιοΑρβύλες του ΑΝΤ-1, Αντώνης Κανάκης και Γιάννης Σερβετάς παρέλαβαν αυτή τη φράση και την έκαναν slang στα χείλη όλων.
Το δημοφιλές βέβαια της έκφρασης δεν οφείλεται τόσο στο τι λέχθηκε όσο στο πως λέχθηκε.

Στην καθημερινότητα χρησιμοποιείται σαν εκδήλωση ευγνωμοσύνης.

Χαρακτηρισμος στην Καστοριά, το λέμε σε φίλους ...

Οι παλιοί ονόμαζαν το πασχαλινό μανάρι (αρνάκι), που ήταν η ψυχαγωγία των παιδιών, μπέτσκα απο το μπέ μπέ. Έβαφαν την ράχη του κόκκινη και το τάιζαν με αστραγάλια και ένα χόρτο που ονομαζόταν χασούλα.

Αυτοαναφορικά (και ολίγον φορ τεχ λουλζ), η έκφραση αυτή δύναται να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις χαμηλής ποντοδοσίας ή καθαρής μπαγαποντοδοσίας σε σλανγκιστή, ο οποίος νιώθει ότι αδικήθηκε.

Ειπώθηκε για πρώτη φορά κατά την ιστορική (;) ομιλία του Α. Παυλίδη στη Βουλή πριν τη ψηφοφορία για τη παραπομπή του.

σ.ς.: Χρειάζεται προσοχή στην προφορά της όλης φράσης. Η λέξη «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» προφέρεται αργά και με ελαφρώς τρεμάμενη φωνή (βλ. σχετικό μήδι).

Χαιρετισμός. Ουσιαστικά σημαίνει τα «χαμπάρια».

Χρησιμοποιείται ως υπεραπλουστευμένη και υπεσυντομευμένη έκφραση του χαιρετισμού «γεια, τι χαμπάρια;». Εμπεριέχει και τον χαιρετισμό, αλλά και την ερώτηση.

Προφέρεται βαριεστημένα και αδιάφορα, χωρίς ερωτηματικό.

Συνήθως περιμένει απάντηση από τον χαιρετιζόμενο («καλά εσύ;») αλλά και να μη απαντήσει, δεν τρέχει τίποτα.

Κλητική προσφώνηση που χρησιμοποιείται (λ.χ. από Βράστα και Κνάσο) σε συμφραζόμενα ελαφράς επιτίμησης ή συναδελφικής αλληλεγγύης (frappernité).

Ειδικότερα στη νότια Ελλάδα, το επίθετο / ουσιαστικό «μαύρος» χρησιμοποιείται ως συνώνυμο της λέξεως «καημένος». Προφανώς για λόγους ιστορικούς, από την εποχή της κατάφωρης αδικίας εις βάρος των μαύρων, η λέξη ταυτίστηκε με τον αδικημένο και χτυπημένο από τη μοίρα.

Συχνά χρησιμοποιείται και ειρωνικά, υπό μορφήν «έλα μωρέ καημένε», ήτοι «έλα μου εδώ χάμου ρε μαύρε να τελειώνουμε».

Εκτός από το σάντουιτς των ΜακΝτόναλντ, δηλώνει και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών. Αποτελεί ταυτοχρόνως μεγεθυντικό, αλλά και σύντμηση του «Μακαριώτατος», που είναι ο ειδικός θεσμικός τρόπος απεύθυνσης στον Αρχιεπίσκοπο.

Χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως περιπαικτικός όρος για να δηλώσει τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο (Θεός σχωρέστον!) από αντι-χριστοδουλική μερίδα του Τύπου (λ.χ. «Ελευθεροτυπία») και κυρίως να περιγράψει τον πληθωρικό χαρακτήρα του.

Τώρα που ο νέος Αρχιεπίσκοπος έχει κάπως ισορροπήσει τις συμπάθειες, μένει στους λεξικογράφους να διαπιστώσουν αν το «Μπιγκ Μακ» ήταν τελικά χαρακτηρισμός θεσμού, όπως ας πούμε το «φαραώ», ή το «Μίνωας», ή χαρακτηρισμός προσώπου, όπως λ.χ. το «Φύρερ» (τυχαία τα παραδείγματα).

Αντώνυμο: Και πάσης Ελλάδος (χρησιμοποιείται από τους φίλα προσκείμενους)

1. Από το στρατό ως προσφώνηση ενός φαντάρου (ανεξαρτήτου ύψους).

2. Η γκόμενα, ο δεσμός εν γένει.

Κατ' αρχήν κουμπάρος είναι ο συνέταιρος στο έγκλημα που λέγεται γάμος, κατέχων μάλιστα την τιμητική και εξόχως σημαντική θέση του εκτελεστή.

Βέβαια η καλοκάγαθη φύση του Έλληνος θεωρεί τον κουμπάρο φιλικό και άκακο ον, με αποτέλεσμα η προσφώνηση «κουμπάρε» να είναι συνώνυμη με άλλες τιμητικές / θετικού χαρακτήρα προσφωνήσεις όπως πρόεδρε, αρχηγέ, ψηλέ, μάστορα, γιατρέ μου, δικέ μου, πατριώτη, φίλε, φιλάρα, παληκάρι, αδερφέ και διάφορα άλλα που μου διαφεύγουν (όχι για πολύ).

Οι πρώτοι διδάξαντες στη συγκεκριμένη προσφώνηση είναι οι Κύπριοι αδελφοί μας που τη χρησιμοποιούν με την ίδια συχνότητα που εμείς οι καλαμαράδες χρησιμοποιούμε το «μαλάκα».