Ορισμοί με ετικέτες (42)
Εμφανίζονται 31-40 από 42

Η έκφραση «σε πρώτη παγκόσμια αποκλειστική μετάδοση/εκτέλεση» είναι από αυτές που τα μήδια το έχουν γαμήσει και ψόφησε. Γι' αυτό, για κάποιον που ούτε η μάνα του δεν τον ξέρει, αλλά απτόητος διατηρεί ψώνισμα σαράντα καρδιναλίων ότι και καλά το έργο του είναι κοσμοϊστορικό και πανανθρώπινης εμβελείας, λέμε ειρωνικά ότι θα μας παίξει λ.χ. το τραγούδι του «σε δεύτερη παγκόσμια αποκλειστική εκτέλεση». Εννοείται ότι η πρώτη έγινε σπίτι του. Και η δεύτερη σε εμάς τους ελάχιστους κολλητούς του.

Η ψεύτικη και προσποιητή φιλία. Ο λύκος, όπως όλοι γνωρίζουν, είναι ένα άγριο ζώο που δεν μπορεί να εξημερωθεί, όσο και αν προσπαθήσουμε. Μεταφορικά, κάτι αντίστοιχο γίνεται και με τη φιλία: όσο κι αν προσπαθήσουμε να γίνουμε φίλοι με κάποιον που φύσει είναι σαν λύκος [μοναχικός και επιθετικός], το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Η πασπαρτού φράση που χρησιμοποιεί η Σχολή δημοσιογρ(κ)άφ(ρ)ων για οποιαδήποτε δήλωση οποιουδήποτε, οποτεδήποτε.

Επειδή όταν λέμε για κάποιον ότι είναι θεός δεν υπάρχει μετά κάτι παραπάνω να του αποδώσουμε μες στον ενθουσιασμό μας, ο Χάρρυ Κλυνν απέδωσε στον ναρκισσισμό του ήρωά του Διγενή Αντύπα (Νίκος Αντύπας και Λευτέρης Πανταζής) την ατάκα: «Είμαι θεός! Τι λέω; Τι θεός; Ημίθεος και βάλε!», σατιρίζοντας παράλληλα και την ημιμάθεια αστέρων, όπως η Άντζελα Δημητρίου, που ενδεχομένως δεν κατανοούν την λέξη «ημίθεος».

Οπότε η φράση χρησιμοποιείται όταν δεν βρίσκουμε λέξεις για να εκφράσουμε περισσότερο τον θαυμασμό μας για κάποιον, (ή για τον εαυτό μας), αφού έχουμε ήδη πει το «είσαι θεός!».

Ο αστέρας- αστέρι- σταρ, που έχει καταντήσει τέρας. Προφέρεις χαμηλόφωνα το «ασ» και πιο δυνατά και με έμφαση το «τέρας». Ομοίως και στο «ιερόν τέρας», που χαρακτηρίζει τον απόλυτο γκουρού ενός τομέα, προφέρεις με έμφαση το «τέρας». Βλ. παραδείγματα.

Trivia: 1. Οι λέξεις «αστέρι» και «τέρας» έχουν κοινή ετυμολογία, και στην αρχαιότητα «τέρας» σήμαινε αστέρι ή παράξενο φαινόμενο στον ουρανό. Αυτό έχει επιβιώσει στην έκφραση «σημεία και τέρατα». Από εκεί άρχισε μετά να σημαίνει το παράξενο, το τερατώδες κτλ. Και η λέξη «star» είναι από την ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα.

1. H ομοιότητα της λέξης «star» με το σ(ι)τάρι έχει δώσει αφορμή σε κάμποσα λογοπαίγνια, όπως το γνωστό ανέκδοτο με το παιδί απ' τη Λάρισα: «-Μπαμπά, θέλω να γίνω σταρ! -Μωρ, δεν πας να γίνεις και κριθάρ';». Επίσης την έκφραση «σταράτος» για τους σταρ, «λόγια σταράτα» κ.ο.κ.

Έκφραση που έχει σχηματιστεί από την επανειλημμένη εδώ και δεκαετίες παρανόηση του περιεχομένου πινακίδων τις οποίες είχαν κάποτε οι ταβέρνες.

Κάποτε λοιπόν, για να δείξουν στους πελάτες ότι το μαγαζί διαθέτει και κήπο (που όμως δεν φαίνεται από τον δρόμο) κι ότι δεν είναι καταδικασμένοι στην τσίκνα ντε και καλά, αναρτούσαν μια πινακίδα στην είσοδο της ταβέρνας όπου αναγραφόταν το περίφημο «Στο βάθος κήπος». Καμιά φορά η πάντοτε χειρόγραφη επιγραφή συνοδευόταν κι από ένα ζωγραφισμένο βελάκι που έδειχνε το προς τα πού πέφτει ο κήπος αυτός. Τώρα μη φανταστείτε τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας, για μικρές εσωτερικές αυλές μιλάμε.

Αν όμως η φράση διαβαστεί λάθος, τότε έχουμε ένα ουσιαστικό: το βάθος κήπος, του βάθους κήπους (κλίνεται κατά το κήτος), το βάθος κήπος, ώ! βάθος κήπος. Πληθυντικός δεν χρησιμοποιείται.

Καμιά φορά μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς με την έννοια του «στο κάτω-κάτω» ή του «δεύτερου πλάνου» σε μια εικόνα.

Ατάκα που βγήκε από την ταινία «Το ξύλο βγήκε απ' τον παράδεισο» (βλ. παράδειγμα 1) και χρησιμοποιείται σήμερα με χιουμοριστική διάθεση (βλ. παράδειγμα 2).

Ε οκ, φυσιολογική ελληνική λέξη, αλλά το ενδιαφέρον είναι στον τρόπο που χρησιμοποιείται στα μήντια, και ειδικά στα μεσημεράδικα.

Η νέα σύνταξη, θέλει το αντικείμενο του ρήματος «αγαπάμε» χωρίς άρθρο. Έτσι το εφφέ γίνεται πολύ τρέντυ.

Θεωρίες συνωμοσίας αναφέρουν ότι ενδεχομένως δηλώνει συμπάθειες και κλίκες (γλειψ-γλειψ)

H φράση προέρχεται από γνωστό τηλεπαιχνίδι που παιζόταν παλιότερα στο Mega με παρουσιάστρια την Έλενα Ακρίτα και αποτελούσε μεταφορά του ομώνυμου κουίζ σόου του BBC με τηλεπαρουσιάστρια την Αν. Ρόμπινσον. Η τελευταία είχε κερδίσει τον τίτλο της πιο στριμμένης τηλεοπτικής πρωταγωνίστριας. Η ελληνική έκδοση ξεκίνησε το 2001 και η Έλενα Ακρίτα κινείτο σε αντίστοιχη ρώτα με την Αν. Ρόμπινσον και γι' αυτό ο Μητσικώστας είχε σατιρίσει δεόντως το αυστηρό και βλοσυρό ύφος της. Τα σκηνικά του παιχνιδιού ήταν σκούρα. Οι παίκτες έπαιζαν ως ομάδα και στο τέλος κάθε γύρου καλούντο να επιλέξουν τον παίκτη που χαντακώνει την ομάδα. Τόσο το στυλ της πρωταγωνίστριας, όσο και τα σκηνικά του παιχνιδιού, δημιουργούσαν την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Η χαρακτηριστική φράση με την οποία η παρουσιάστρια εκτελούσε τον παίκτη ήταν: «Λυπάμαι, είστε ο πιο αδύναμος κρίκος». Στο τέλος διαγωνίζονταν μεταξύ τους οι δυο εναπομείναντες με στόχο να προκύψει ο νικητής.

Άρα η έννοια του όρου βασίζεται στην εύρεση του αδύναμου κρίκου της ομάδας. Η εύρεση δηλαδή του παίκτη που χαντακώνει την ομάδα. Αντίστοιχα, όταν λέμε πως κάποιος είναι ο αδύναμος κρίκος, θεωρούμε πως τα αποτελέσματα ή οι επιδόσεις του υπολείπονται των άλλων και τον καλούμε ή να διορθωθεί ή να αποχωρήσει. Επίσης λέγοντας τη φράση, μπορεί να θεωρούμε πως η γνώμη του δεν ταυτίζεται με την άποψη της πλειοψηφίας και τον καλούμε να συμβιβαστεί με αυτή την άποψη ή να αποχωρήσει.

Η φράση αυτή λέγεται με χιουμοριστικό στυλ, ωστόσο διατηρεί μέσα της έναν τόνο, κάτι σαν ετυμηγορία, σαν πόρισμα, που παραπέμπει στο στυλ της τηλεπαρουσιάστριας. Συνήθως, μια τέτοια ανακοίνωση κρύβει στο background της συσσωρευμένη αντίδραση για την επίδραση του αδύναμου κρίκου στην ομάδα.

Ο άνθρωπος πίσω από όλη, μα όλη την ελληνική βιομηχανία μουσικής. One-man όχι show, αλλά music industry δηλαδή. Πρέπει να έχει στο ενεργητικό του κάθε δίσκο του ελληνικού πενταγράμμου που έχει κυκλοφορήσει από την Πρωτοχρονιά του 1971, οπότε και γεννήθηκε (ο Φοίβος, και άρα και το ελληνικό πεντάγραμμο).

Πιο συγκεκριμένα, αναλαμβάνει πολλές φορές τη μουσική, αλλά το φόρτε του είναι οι στίχοι, αφήνοντας έτσι για την εκάστοτε καλλιτέχνιδα μόνο την ερμηνεία και τα βυζιά.

Οι κακές γλώσσες λένε πως έχει στη διάθεσή του ένα lyrics generator (βλ. screenshots), ο πηγαίος κώδικας του οποίου διέρρευσε πρόσφατα στο διαδίκτυο. Παρατίθεται παραδειγματικά το κομμάτι για το tab «Τίτλος», το κομμάτι δηλαδή του κώδικα που αναλαμβάνει τίτλους δίσκων και τραγουδιών:

[κώδικας]
$list1 = array("Ο", "Η", "Το");
$list2 = array("μακρύς", "πικρός", "γεμάτος", "κόκκινος",
"σκοτεινός", "απέραντος", "δικός");
$list2 = array("μου", "σου");
$list3 = array("αγάπη", "μαρτύριο", "πάθος", "έρωτας",
"δρόμος", "ζωή", "φιλί");

echo $list1[rand(0, count($list1)-1] . " "
.$list2[rand(0, count($list2)-1] . " "
.$list3[rand(0, count($list3)-1] . " "
.$list4[rand(0, count($list4)-1];
[/κώδικας]

Ο lyrics generator δουλεύει ως εξής:

• Ο Φοίβος θέλει να βγάλει κι άλλον δίσκο.
• Ο Φοίβος πατάει το κουμπί «Παραγωγή» στο tab «Τίτλος».
• Το πρόγραμμα επιστρέφει έναν προτεινόμενο τίτλο, επιλέγοντας τυχαία φράσεις από τις τέσσερις λίστες και ενώνοντάς τις. Για παράδειγμα ο τίτλος «Το πικρό μου πάθος» είναι ένας καθόλα έγκυρος τίτλος τραγουδιού ή δίσκου.
• Το πρόγραμμα ρωτάει τον Φοίβο αν είναι σίγουρος πώς θέλει να αποδεχτεί τον τίτλο, ή αν θα πρέπει να παράγει άλλον.
• Ο Φοίβος επιλέγει το πρώτο γιατί έχει να το κάνει άλλες 11 φορές για να συμπληρώσει δίσκο και πρέπει να τελειώνει κάποτε.
• Ο Φοίβος επαναλαμβάνει τα βήματα 2-5 και για τους στίχους.