Ορισμοί με ετικέτες (58)
Εμφανίζονται 41-50 από 58

Παραλλαγή του άσματος «ηθοποιός σημαίνει φως» του Δημήτρη Χορν, προκειμένου για τους πολιτικούς. Το εκτέλεσε ο Χάρρυ Κλυνν.

Έκφραση έντονης επιδοκιμασίας και απονομή ευσήμων. Χρησιμοποιείται όταν κάποιος, εκφράζοντας την γνώμη του, ταυτίζεται απόλυτα με το σκεπτικό μας.

Η φράση έγινε ευρέως γνωστή από την εκπομπή του Γ. Γεωργίου «Το καφενείο των Φιλάθλων», με τις επιστημονικότατες αναλύσεις του για την μπάλα και την ζωή γενικότερα

Λες με χιούμορ, κάλλιο αργά ποτέ ή το λες έτσι σε κάποιον που σου λέει ψευτοπαρηγοριές για κάτι που περιμένεις και δεν έχει γίνει ακόμα και κλείνει το λόγο του έτσι: Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Μειωτικός χαρακτηρισμός για την Γενικό Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, Αλέκα Παπαρήγα. Από όσους δεν γουστάρουν το κομμουνιστικό υφάκι της. Λέγεται με ή άνευ του «κολοκύθια».

Αυτό κάνουν οι updated κυρα-περμαθούλες ή κυρα-περμαθούλες νέας κοπής, αντί να απλώνουν φύλλο για πίτες.

Κοροϊδευτικά το συγκρότημα Active Member, προφανώς λόγω του εύσωμου(;) τραγουδιστή τους.

Όταν ο ενεργητικός άντρας συνουσιάζεται με άλλον άντρα με πρωκτικό σεξ ή αλλιώς τον κολομπαρεύει. Είναι επίσης έκφραση απειλής του τύπου «θα τον γαμήσω!»

Εκτός από το σάντουιτς των ΜακΝτόναλντ, δηλώνει και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών. Αποτελεί ταυτοχρόνως μεγεθυντικό, αλλά και σύντμηση του «Μακαριώτατος», που είναι ο ειδικός θεσμικός τρόπος απεύθυνσης στον Αρχιεπίσκοπο.

Χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως περιπαικτικός όρος για να δηλώσει τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο (Θεός σχωρέστον!) από αντι-χριστοδουλική μερίδα του Τύπου (λ.χ. «Ελευθεροτυπία») και κυρίως να περιγράψει τον πληθωρικό χαρακτήρα του.

Τώρα που ο νέος Αρχιεπίσκοπος έχει κάπως ισορροπήσει τις συμπάθειες, μένει στους λεξικογράφους να διαπιστώσουν αν το «Μπιγκ Μακ» ήταν τελικά χαρακτηρισμός θεσμού, όπως ας πούμε το «φαραώ», ή το «Μίνωας», ή χαρακτηρισμός προσώπου, όπως λ.χ. το «Φύρερ» (τυχαία τα παραδείγματα).

Αντώνυμο: Και πάσης Ελλάδος (χρησιμοποιείται από τους φίλα προσκείμενους)

Όπως είναι φυσικό, στο άκουσμα κάποιας προτεινομένης δίαιτας εκδηλώνεται ενδιαφέρον από τους παχείς (έχουν πραγματική ανάγκη να αδυνατίσουν). Φυσικά ενδιαφέρον μπορεί να εκδηλωθεί ακόμα και από κάποιους πολύ αδύνατους που θεωρούν πως μια ελάχιστη αύξηση του βάρους τους πέραν του συνηθισμένου είναι... η αύξηση. (;;;;)

Όσο κι αν δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, υπάρχει μη slang εκδοχή της συγκεκριμένης προτεινόμενης δίαιτας. (Δες εδώ και εδώ, αλλά και στο παράρτημα 2 στο χώρο των παραδειγμάτων)

Στη συγκεκριμένη περίπτωση (slang εκδοχή) όταν κάποιος ακούει τον τίτλο της συγκεκριμένης δίαιτας και δεν ξέρει τι θέλει να πει ο ποιητής, απορεί και ίσως να αναρωτηθεί για την αποτελεσματικότητα μίας τέτοιας δίαιτας. Μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί μέσα του: «Λες ρε ο μπαγάσας να ξέρει κανένα μυστικό τρόπο αδυνατίσματος;» Μπορεί να πει μέσα του: «Δεν πολυτρώω ανανά, όπως οι περισσότεροι άλλωστε. Λες να ισχύει;» Και έτσι ρωτάει για τη δίαιτα μούφα, όμως η δουλειά και απομυθοποίηση του ονείρου, αφού στη «δίαιτα» αυτή τρως τα πάντα και σε όσες ποσότητες θέλεις εκτός από τη βάση της, τον ανανά (κάτι που βάζει άμεσα τον άλλο στο νόημα). Τότε μπορεί αυτός να πει: «Μα ήδη την κάνω... Δεν τρώω ανανά» και να σκάσει στα γέλια. Και να πεί: «Και να τα αποτελέσματα... δείχνοντας την υπερμεγέθη κοιλιά του». Στην ουσία κάνουμε πλάκα στον άλλο, όταν του προτείνουμε τέτοια «δίαιτα», ή σατιρίζουμε τον εαυτό μας, για την αύξηση του βάρους μας, όταν λέμε πως κάνουμε αυτή τη «δίαιτα».

Σημείωση:
Θα μπορούσαμε εκτός του ανανά, να μιλήσουμε και για άλλα εξωτικά φρούτα, ή ασυνήθιστες για δίαιτα τροφές. Όσο πιο εξωτικό και πιο ασυνήθιστο το φρούτο, ή η τροφή, τόσο πιο πολύ κάποιος αναρωτιέται για την ύπαρξη κάποιου επτασφράγιστου μυστικού και τόσο πιο πολύ προσγειώνεται όταν φανεί πως μια τέτοια «δίαιτα» ήδη την κάνει.

Μπορεί η χοληστερίνη να 'ναι πολύ ευαίσθητη και να ανεβαίνει κάθε φορά που ανοίγει η μπουκαπόρτα, εντούτοις όμως χτυπάει κόκκινο σε περιόδους γιορτών.

Σε αυτές τις περιόδους (Χριστούγεννα, Πάσχα, Κούλουμα κλπ), το κλίμα των ημερών, η χαλαρότητα, η ανάγκη για απόλαυση και η ανάγκη για κάτι ξεχωριστό, συνηγορούν για υπερκατανάλωση τρελής ποικιλίας τροφών σε τρελές ποσότητες. Οι πιο απίθανοι συνδυασμοί τροφών λαμβάνουν χώρο σε ένα φεστιβάλ μάσας και πιόματος άνευ προηγουμένου. Πιόμα που χαλαρώνει τον έλεγχο και ως αποτέλεσμα, το download τροφών συνεχίζει ακάθεκτο. Μοναδική λοιπόν η περίοδος, μοναδική και η κραιπάλη.

Το όλο αποτέλεσμα στην υγεία;
Λόγω του αναφερόμενου φεστιβάλ, το στομάχι βάλλεται σ' ένα crash test άνευ προηγουμένου και η χοληστερίνη εκτινάσσεται στα ύψη.

Επειδή λοιπόν, αυτή η υπερκατανάλωση των τόσο διαφορετικών τροφών και ποτών, συντελεί στην αύξηση των επιπέδων της χοληστερίνης, γι'αυτό και αυτό το ανελέητο φαγοπότι ονομάζεται φεστιβάλ χοληστερίνης.

Σημείωση: Για φεστιβάλ χοληστερίνης θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και σε άλλες περιόδους, όπου για συγκυριακούς λόγους θα μπορούσε να παρατηρηθεί υπερκατανάλωση τροφών και ποτών.