Επιλεγμένες ετικέτες

Επιπλέον ετικέτες

Κλητική προσφώνηση που χρησιμοποιείται (λ.χ. από Βράστα και Κνάσο) σε συμφραζόμενα ελαφράς επιτίμησης ή συναδελφικής αλληλεγγύης (frappernité).

Vrastaman: By the way, στην Ευροβίζιον Τουρκία! Το είδατε το Λίλιαν που θα κατεβάσουν, ωρε κλεφτόπουλα;;; Εδώ.

Του (α)ιδ(ο)ίου: Knaso που χάθηκες ωρε κλεφτόπουλο; Εδώ.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Το μη μου τους κύκλους τάραττε που λέει η Σιλικονέλλα / Σιλικονίτα στην οποία κάνουμε ισπανική (μαλακία ή ακόμη καλύτερα πίπα, για την λεπτή διαφορά βλέπε εμπνευσμένη ανάλυση της Mes), και γι΄ αυτό φοβάται μην σπάσει κανά μπαλόνι και τρέχουμε να ψάχνουμε τα υπολείμματα της poustiάς του Pousti. Για να αποφύγουμε τέτοιες ατάκες το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε (εκτός από το να απαγορεύουμε σε κονάτες να διαβάζουν slang.gr) είναι να ακολουθήσουμε την συμβουλή της Mes από το Πουτσοπόλιταν, ότι οι ρώγες ΔΕΝ είναι κουμπιά ραδιοφώνου, και δεν πρέπει να τους συμπεριφερόμαστε σαν να ήταν...

Λάουρα σε χρόνο ύποπτο: - Αχ μη Χαβιέ (σ.ς.:Ισπανός), μη μου τους βύζους τάραττε. Μόλις γύρισα από Tom Pousti. Και ποιος την ξαναπληρώνει την μπαγαποντοπλαστική!...

(από nick, 05/04/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Μεσσαλίνα (είσαι μια Μεσσαλίνα εσύ...): Χαρακτηρισμός για μια γυναίκα σκληρή, αδίστακτη και ανενδοίαστη, φιλήδονη, ακόλαστη και διαστροφική, επιθυμητή, αλλά μοιραία για όσους την πλησιάζουν.

Συνώνυμο: γυναίκα - αράχνη.

Ειρωνικά για μια γυναίκα που είναι ακριβώς το αντίθετο από τα ανωτέρω, αθώα, μαζεμένη και παιδί του κατηχητικού.


Η Μεσσαλίνα ως ιστορικό πρόσωπο

Η Βαλέρια Μεσσαλίνα, Ρωμαία αυτοκράτειρα, σύζυγος του κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερού της αυτοκράτορα Κλαύδιου, φιλόδοξη και καπάτσα, ο άντρας της την είχε στα ώπα ώπα, τον έκανε ό,τι ήθελε και επίσης μαζί την αυτοκρατορία του. Απέσπασε από τον Κλαυδιάκο τα απίστευτα διοικητικά αξιώματα, απέκτησε μεγάλη δύναμη και ουσιαστικά κυβερνούσε η ίδια το μαγαζί, πήρε τον τίτλο της Αυγούστας, τα γενέθλιά της έγιναν δημόσια γιορτή, εν ολίγοις της κακομοίρας, γαμούσε και έδερνε.

Παρόλο το μέγεθος της επιρροής της, ήταν ανασφαλής, γιατί ο Κλαύδιος ήταν για να πεθάνει, είχανε και δυο παιδάκια την Κλαυδία Οκτάβια (παρ: μοντέλο τούρμπο της σκόντα) και τον Βρετανικό (παρ: πλοίο που μάζεψε τους επιζήσαντες από τον Τιτανικό), ήτανε να γίνει αυτοκράτορας ο Βρετανικός, συνεπώς όποιος έμπαινε μπροστά έτρωγε μεγάλη ήττα από την μάνα Βαλέρια που ήθελε να διασφαλίσει το μέλλον των παιδιών της (αχχχ μανούλες μωρέ, αμάρτησε για τα παιδιά της ).

Το τί βρόμες της βγάλανε δεν λέγεται, τί όργια λέει διοργάνωνε, τί λέει είχε και ιδιωτικό μπουρδέλο, μάζευε όλες τις κυρίες της ανώτατης κοινωνικής τάξης και ξεσκιζόντουσαν ομαδικώς, ήταν λέει νυμφομανής, έκανε και κόντρες με την πιο διάσημη πόρνη της Ρώμης για το ποια θα πάρει περισσότερους άντρες σε μια νύχτα και την άφησε πίσω παρασάγγας (και καλά το γκίνες της εποχής), άστα να πάνε.

Το βατερλώ της αυτοκράτειρας προήλθε από τον έρωτα και τα λουλούδια. Καραμπίνα - καραμπίνα αλλά γυναίκα με πάθη, έπιασε και ερωτεύτηκε η καψερή έναν παντρεμένο. Όπως την είχε ψιλοψωνίσει μάλλον το 'χασε, τόσο μεγάλο πάθος της προέκυψε με τον Γάιο Σίλιο, που τον έβαλε να χωρίσει την γυναίκα του και του 'ταξε να τον κάνει αυτοκράτορα στην θέση του αυτοκράτορα, συνωμοτώντας μαζί του για να φάνε μπαμπέσικα τον Κλαύδιο. Έλα όμως που ήτανε ηλίθια (ο έρωτας τυφλώνει) κι έπιασε και τον παντρεύτηκε (διγαμία λέμετε) μπροστά σε μάρτυρες. Σο, του τα προφτάσανε του κερατά τα ρουφιανάκια κι αυτός άφησε τα παιδιά του ορφανά δίνοντας εντολή να την σφάξουν σαν κουνέλι (όπως και έγινε).

Οι μόνοι που την έκλαψαν λένε, ήταν τα παιδιά της (πωωω), ενώ ο Κλαυδιάκος όταν του είπαν ότι έγινε το φονικό, ούτε ανατρίχιασε καν, το μόνο που είπε ήταν «μου βάζεις λίγο κρασί ακόμα;».


Η φήμη της Βαλέριας Μεσσαλίνας - μια ερασιτεχνική ιστορική ανάλυση:

[Ανοίγει παρένθεση: Η ιστορία όπως καταγράφεται, ποτέ δεν είναι αντικειμενική, ανάλογα ποιος την γράφει έχουμε το πέρσοναλ τάτς. Σο, όχι ότι το κορίτσι ήταν και παναγίτσα, και τα μισά από όσα καταγράφηκαν να ήταν σωστά, αλλά μεγάλο μέρος από όλη αυτή την λάσπη ενδέχεται να οφείλεται στους εχθρούς που έκανε.

Κρατάω μια πισινή γιατί, σε όλες τις ανδροκρατούμενες κοινωνίες, όταν μια γυναίκα ανέβει ψηλά, αρχίζουνε να βγαίνουν οι βρόμες με το παραμικρό. Είμαι σίγουρη ότι όποιος δουλεύει σε εταιρία, έχει ακούσει για την μεγαλοδιευθύντρια ότι έφτασε εκεί κάνοντας πίπες και κανείς δεν αναρωτιέται όλες οι άλλες που κάνουν πίπες γιατί δεν έγιναν μεγαλοδιευθύντριες. Γιατί ο άνθρωπος είναι ζηλόφθονας και γουστάρει τη λάσπη, εξού και πουλάνε αντίτυπα οι κωλοφυλλάδες και έχουν τηλεθέαση οι μεσημεριανούδες.

Να επισημανθεί επίσης ότι, η εξουσία είναι μεγάλο αφροδισιακό, με αποτέλεσμα τα μουνάκια να προσφέρονται στο πιάτο στους έχοντες αυτήν και, στην περίπτωση γυναικών σε υψηλά αξιώματα, να έχουμε πρόστυχες φαντασιώσεις στον ανδρικό πληθυσμό (παρ: να παίρνεις την μεγαλοδιευθύντρια που λέγαμε στα τέσσερα πάνω στο γραφείο της και να φωνάζεις «σε γαμάω μωρή καριόλα που δεν μου 'γραψες τις υπερωρίες»). Και ποιος είναι αυτός που αντιστέκεται τόσο σθεναρά στους πειρασμούς, ειδικά αν την έχει ψωνίσει και λιγάκι, οι έχοντες την εξουσία γίνονται με αυτό τον τρόπο ευάλωτοι σε εκβιασμούς κ.λπ. - το πολύ να πηδήξει μετά από τον 4ο όπως πρόσφατο παράδειγμα του πολιτικού μας βίου.

Σο, θα τα πήρε τα λεγεωναριάκια της, τί να της κάνει ο παππούς και σε εποχές χωρίς μπλε χαπάκια, αλλά δεν τους κάθισε κι άσχημα, κοτζάμ αυτοκράτειρα πηδάγανε και μετά κάνανε το κομμάτι τους.

Εν κατακλείδι, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα μεγάλο μέρος από όλη αυτή την τρομερή φήμη της αυτοκράτειρας να προέκυψε από εραστές που φάγανε χυλόπιτα και πιπατζούδες που παρά τις προσπάθειές τους δεν έφτασαν εκεί που έφτασε αυτή. Κλείνει η παρένθεση. ]


Άλλες μοιραίες γυναίκες που έμειναν στην μυθολογία / ιστορία:

****Μήδεια*: σκοτώνει την νεότερη γυναίκα του άντρα της αλλά και τα ίδια τα παιδιά της.
****Κίρκη*: απολάμβανε τα αρσενικά και μετά τα μεταμόρφωνε σε γουρούνια (που έχουν την ίδια μούρη)
****Σειρήνες*: τραγουδούσαν «έλα στην αγκαλιά μου» και όταν πήγαιναν μαγεμένοι κατα κει, τους έτρωγαν.
****Ωραία Ελένη*: τι να πει κανείς εδώ, για το μουνί της πέθανε πολύς κόσμος.
****Λίλιθ:η πρώτη γυναίκα του Αδάμ, τον εγκατέλειψε, επειδή δεν δεχόταν την υποταγή, το γύρισε στους δαίμονες μετά και γεννούσε δαιμονάκια.
****Δαλιδά
: τον αγαπημένο της Σαμψών τον πρόδωσε χαλαρά.
****Σαλώμη*: χορεύει με τα χίλια πέπλα, προκαλεί παραζάλη, της τάζουν ό,τι θέλει και ζητάει το κεφάλι του κακομοίρη του Ιωάννη.
****Κλεοπάτρα*: έκανε παιγνίδι με όχι έναν, αλλά δύο ρωμαίους αυτοκράτορες, κουμάντο σε όλη την Ρώμη μετά, αλλά την έφαγε το μαύρο φίδι. ****Λουκρητία Βοργία*: έκανε αμέτρητους γάμους ανάλογα με τις πολιτικές ίντριγκες, όποιος είχε μεγάλη δύναμη γινόταν ο επόμενος άντρας της και όλοι είχαν μαύρο τέλος (βοηθούσε και το σόι της).
****Μάτα Χάρι*: έχουμε εξειδικευμένο λήμμα πάτε να δείτε τι κουμάσι ήταν και του λόγου της.

Ασίστ: Hank

[διάλογος σε voice chat]

- Εγώ δεν τα καταλαβαίνω αυτά, τα πουτανιλίκια, τα όργια και τις διαστροφές, με αηδιάζουν εντελώς, έχει χαλάσει ο κόσμος, είσαστε και παντρεμένοι άνθρωποι και μεγαλώνετε παιδιά, ου να μου χαθείτε, είσαστε όλοι για φτύσιμο, χχχχκ φτου!

- Άστα αυτά ρε, είμαι σίγουρος ότι είσαι μια Μεσσαλίνα εσύυυ, πλανεύεις τους άντρες, τους χρησιμοποιείς, και μετά τους φαρμακώνεις και χορεύεις την πανσέληνο πάνω από τους τάφους τους. Από τώρα και μπρος έτσι θα σε φωνάζω - συμφωνείτε οι υπόλοιποι; - που μου το παίζεις θεούσα.

(σ.ς.: και τώρα ξέρετε από ποιον διάλογο προέκυψε και έμεινε φορ τεχ λουλζ) ;-)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η πιο διάσημη κατάσκοπος όλων των εποχών. Γεννήθηκε στην Ολλανδία το 1876. Το πραγματικό της όνομα ήταν: Μαργκαρίτ Γκερτρούντι Ζελ. Διέθετε πλούσιο ερωτικό ταμπεραμέντο. Το 1905 εργάστηκε ως γυμνή χορεύτρια στο Παρίσι με το όνομα Μάτα Χάρι (μάτι της ημέρας, σε κάποια ινδονησιακή διάλεκτο). Κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, οι Γάλλοι έναντι αδράς οικονομικής αμοιβής, της ζήτησαν να αξιοποιήσει το διεθνές δίκτυο εραστών της για να κατασκοπεύσει τους Γερμανούς. Έτσι πραγματοποίησε τα... ταξίδια. Κάποια στιγμή ένας Γερμανός, θεωρώντας πως η Μάτα Χάρι δέχθηκε να εργαστεί ως Γερμανός κατάσκοπος, ενημέρωσε τους δικούς του. Παρόλο που η πληροφορία αυτή δεν αποδείχθηκε ποτέ, όταν εκείνη επέστρεψε στο Παρίσι, συνελήφθη και εκτελέστηκε από τις γαλλικές αρχές γιατί θεωρήθηκε διπλή κατάσκοπος κι υπεύθυνη για το θάνατο πολλών στρατιωτών.

Ως Μάτα Χάρι αποκαλούμε, κάποια καπάτσα κωλοπετσωμένηπανούργα γυναίκα, με ευελιξία και σπιρτάδα πνεύματος, που ως μάνα της καραβίδας διακρίνεται για την πολυμεθοδικότητα της και σκαρφίζεται διάφορα τερτίπια προκειμένου να πετύχει το σκοπό της (επαγγελματικό, προσωπικό, κ.λπ.). Αυτή η γυναίκα αράχνη σχεδιάζει τις κινήσεις της και στήνει αριστοτεχνικά το δίκτυ της, προκειμένου:

  1. Να ψαρέψει μυστικά, με μοναδική μαεστρία και έξυπνο τρόπο.
  2. Να εισδύσει και να τρυπώσει σε εντελώς απροσπέλαστα σημεία προκειμένου να μάθει, να αποκτήσει, ή να κάνει κάτι.
  3. Να μεταβάλλει κυριολεκτικά τη ζωή της.

Τα δόκανα της και οι μέθοδοι της είναι τόσο έξυπνα, ώστε περνάνε απαρατήρητα. Κι ο άλλος φυσικά, τσιμπάει... το δόλωμα χωρίς ούτε καν να αντιληφθεί τι παίζεται.

Πολλές γυναίκες, έχουν ανάγει αυτή τη τέχνη σε επιστήμη, ανακαλύπτοντας νέες μεθόδους και αξιοποιώντας το δίκτυο των πληροφοριοδοτών τους και την καταλληλότητα των συγκυριών. Με λίγη εξάσκηση ανάγουν το πράγμα σε τρόπο ζωής που τις κάνει να ξεπερνάνε μέρα με τη μέρα τα όρια τους και να γίνονται πιο γάτες απ' ότι είναι. Το μυστήριο, η γοητεία του κινδύνου κι η περιπέτεια προσδίδουν νέους ορίζοντες.

Δες και: Σερσέ λα φαμ, Υπολοχαγός Νατάσσα.

-Κατόρθωσε με τρόπους να μάθει πως θα πλησιάσει τον Πετρόπουλο, αυτόν το λεφτά ξέρεις. Τον προκάλεσε, πήγε σπίτι του, ξανά πήγε σπίτι του, μέχρι που κάποια στιγμή που αυτός κοιμόταν έβαλε χέρι στο μπλοκ επιταγών του, που το είχε δει που το βάζει, πλαστογράφησε την υπογραφή του, του 'φαγε ένα τεράστιο ποσό και πριν αυτός αντιληφθεί την απάτη, αυτή είχε γίνειΛούης.
-Α τη Μάτα Χάρι!

Η Γκρέτα Γκάρμπο, ως Μάτα Χάρι (από GATZMAN, 01/03/09)

Αντίστοιχο: Μεσσαλίνα (είσαι μια Μεσσαλίνα εσύ...)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ο Αρχίας ο ολιγαρχικός άρχοντας της αρχαίας Θήβας, (4ος αι. π.Χ.) γλεντούσε στο σπίτι του έμπιστου φίλου του Φυλλίδα, όταν ένας αγγελιοφόρος που έστειλε κάποιος άλλος φίλος του, έφθασε φέρνοντας ένα πολύ επείγον μήνυμα.
« Το πρόσωπο που σας γράφει, του λέει ο αγγελιοφόρος, σας παρακαλεί να διαβάσετε αυτό το γράμμα, χωρίς καθυστέρηση. Αναφέρεται σε μια πολύ σπουδαία και επείγουσα υπόθεση ».« Ες αύριον τα σπουδαία » απάντησε ο Αρχίας γελώντας και παραμέρισε το γράμμα. Όμως η επόμενη μέρα δεν ήλθε ποτέ για τον Αρχία. Συνωμότες, υποστηριχτές του Πελοπίδα, πολιτικού αντιπάλου του Αρχία, τον δολοφόνησαν ενώ ακόμη διασκέδαζε.

Στη φράση «Χές αύριον τα σπουδαία», η λέξη «Χές» σημαίνει χέσε και και η λέξη «αύριον» αναφέρεται στο προσεχές μέλλον. Με τη φράση αυτή είναι σα να λέει κάποιος σε κάποιον άλλον: Χέσε αυτά που θεωρητικά θα πρέπει να γίνουν.

Η ατάκα όταν λέγεται μπορεί να αφορά τις παρακάτω περιπτώσεις ή συνδυασμό αυτών.Η σημασία της αναλύεται ανά περίπτωση:

Μπορεί να αφορά:

  1. Ανεύθυνη στάση κάποιου για ευρεία γκάμα θεμάτων.
    Μιλάμε για άνθρωπο που δεν παίρνει τίποτα στα σοβαρά, που επιδιώκει να αναβάλλει τα πάντα, που έχει ως ευαγγέλιο του το δεκάλογο του τεμπέλη.Ζει χαλαρά, τεμπέλικα, ανεύθυνα,ράθυμα, μέσα στο ραχάτι.Απορεί βλέποντας τους άλλους να τρέχουν πανικόβλητοι φθείροντας τη ζωή τους. (βλ.παράδειγμα 1)

  2. Διαφοροποίηση της έννοιας του σημαντικού από άτομο σε άτομο:
    Οι λόγοι σπουδαιότητας που προβάλλει κάποιος, δε σημαίνει πως είναι σημαντικοί για κάποιον άλλον.Αν όμως ο δεύτερος ενστερνίζεται τον όρο και είναι αναγκασμένος να ασχοληθεί μ' αυτά (π.χ:υπάλληλος), τότε εργάζεται χωρίς άγχος, αγάλι αγάλι,χωρίς να πολυδίνει σημασία στις λεπτομέρειες. (βλ.παράδειγμα 2)

  3. Επανεκτίμηση της έννοιας του σημαντικού: Αλλαγή της στάσης κάποιου για θέματα τα οποία κάποτε θεωρούσε σπουδαία.Πολλές φορές κάποιοι έχουν σταθμίσει στο μυαλό τους τις σπουδαιότητες που νομίζουν πως έχουν κάποια πράγματα και αντιστοίχως πράττουν.Έρχεται όμως μια στιγμή που σαν να ήρθε το ρεύμα ξυπνούν από το λήθαργο που θεωρούν πως είχαν πέσει, αλλάζουν τον αγχώδη και φθοροποιό τρόπο ζωής τους, απλοποιώντας τα πράγματα.Ετσι αναθεωρούν τις βαρύτητες που θεωρούσαν πως είχαν οι λογής λογής ασχολίες τους λειτουργώντας χαλαρότερα. Ως αφορμή θα μπορούσε να θεωρηθεί:
    α) ένα καραμπινάτο πρόβλημα υγείας που ξεπεράστηκε αλλά σήμανε το καμπανάκι μέσα τους για αλλαγή προτεραιοτήτων στη ζωή τους.
    β) ένα γεγονός που τους ταρακουνά και τους οδηγεί στο να απομυθοποίησουν την αντίληψη τους για τον εργασιακό ρόλο τους , την υπερπροσφορά τους στην οικογένεια,κλπ
    γ)συσσωρευμένη κούραση που κάποια στιγμή τη χαρακτηρίζουν αναίτια και οδηγούνται σιγά σιγά σε αναθεώρηση της κατάστασης. Βλ.παράδειγμα 3

  4. Απόρριψη της έννοιας της σημαντικότητας:
    Πλήρης απογοήτευση κάποιου εξαιτίας κάποιου σημαντικού γεγονότος που τον έχει σημαδέψει (π.χ:έχει χάσει την οικογένεια του), μηδενιστική στάση ζωής, κλπ (βλ.Παράδειγμα 4)

  1. Ο Γιώργος διάγει τεμπέλικο βίο
    Γιάννης: Γιώργο έχω να κάνω... τις δουλειές μόλις πάω σπίτι.
    Γιώργος: Ωχου...Χές αύριον τα σπουδαία.Χαλάρωσε ρε. Μην προβληματίζεσαι. Εχει ο Θεός.

  2. -Βασίλη ο προϊστάμενος είπε να ασχοληθούμε με το καθάρισμα της αποθήκης. Το θεωρεί πολύ σημαντικό είπε.
    -Χές αύριον τα σπουδαία φιλαράκι. Ούτε εμάς μας ενδιαφέρει μια τέτοια διευθέτηση, ούτε τα πράγματα της αποθήκης. Γιαυτό ότι κάνουμε θα το κάνουμε.....χαλαρά.

  3. Ο Γιάννης είναι 65 Μαΐων. Αισθάνεται πως έχουν περάσει τα χρόνια και πως δεν έχει χαρεί τις απολαύσεις της ζωής γιατί είναι μόνιμα απορροφημένος με δουλειές και υποχρεώσεις. Κάποτε όμως χάνεται ένας συνομήλικος του και φιλοσοφώντας τα πράγματα αποφασίζει να απλοποιήσει τα πράγματα και να χαρεί περισσότερο τη ζωή του. Μαρία(γυναίκα του Γιάννη): Πρέπει να κάνουμε αυτό...αυτό....αυτό...αυτό. Ωχ πότε θα τα κάνουμε; Δε θα προλάβουμε. Θα σκάσω
    Γιάννης:Δε βαρέθηκες πια; Πάντα θα υπάρχουν δουλειές. Χαλάρωσε λίγο ρε εσύ.Θα πεθάνεις απ' το άγχος.Χές αύριον τα σπουδαία πια. Πότε θα το καταλάβεις;

  4. -Πού λες ο Γιάννης ακολουθεί ένα φιλοσοφικό ρεύμα που δεν αποδέχεται την ύπαρξη σημαντικότητας και τις κάθε λογής αξίες. Όποιον βλέπει να δουλεύει του λέει: «Χές αύριον τα σπουδαία».
    -Από πότε είναι φιλοσοφικό ρεύμα ο δυοξυνισμός;
    -Ε τώρα γίνεσαι άδικος

Έχουμε σοβαρές δουλειές να κάνουμε - ες αύριον. (από Galadriel, 16/02/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Κλασσική, παλαιά έκφραση, που αναφέρεται σε άτομα τα οποία κάνουν αιματηρή οικονομία.

Στον τοίχο καρφώνουμε συνήθως πράγματα που εκτιμούμε και θέλουμε να θαυμάσουμε: κάδρα, φωτογραφίες, πτυχία, αντικείμενα αξίας.

Ακόμα και η δεκάρα, κάτι που θεωρείται ευτελές και ελαχίστης αξίας (έχοντας παλιότερα και μία τρύπα στη μέση), μπορεί, για κάποιον τσιγκούνη να θεωρηθεί αντικείμενο ιδιαίτερης αξίας, άξιο να αναρτηθεί στον τοίχο του.

- Τι λέει ο θείος σου από το Μόναχο, θα μείνεις εκεί τώρα που ανεβαίνεις Γερμανία;
- Σιγά να μην μείνω, ο τύπος καρφώνει τη δεκάρα στον τοίχο, είναι ικανός να με χρεώσει για τη φιλοξενία!

Δεκάρες για κάρφωμα (από krepsinis, 05/02/09)

Βλ. και τσίπης, καβούρια έχει στις τσέπες - καβουράκιας, Σπαγκάϊ Λάμα

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η φριχτά ανούσια και βαρετή ιστορική ανασκόπηση. Συχνά στα κρατικά κανάλια. Συχνά με πολιτικές σκοπιμότητες. Λ.χ. ιστορική ανασκόπηση για τον Γεώργιο και Ανδρέα Παπανδρέου επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ή για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή επί κυβερνήσεων Ν.Δ. Γενικότερα, μια συνήθεια δημοσιοκάφρων, που δεν έχουν τίποτα πρωτότυπο να πουν...

  1. Αυτοκίνητο! Car, voiture, Auto! Από την Ferrari ως το Φιατάκι είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου! Για να κάνουμε όμως μια ιστορική ανασκο(λό)πηση από τότε που οι Σουμέριοι ανακάλυψαν τον τροχό την 4η χιλιετία προ Χριστού ...

  2. Τα εισιτήρια έχουν ήδη εξαντληθεί για το ντέρμπι των δυο αιωνίων Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού την Κυριακή. Και πάμε να δούμε μια ιστορική ανασκο(λό)πηση των ντέρμπι των δύο αιωνίων από το 1908!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Παράφραση της επιθανάτιας ρήσης του Ιούλιου Καίσαρα, όταν είδε τον στενό φίλο και προτεζέ του Βρούτο μεταξύ των δολοφόνων του.

Λέγεται από μάτσο, ομοφοβικό άντρακλα, όταν ανακαλύπτει ότι ένας υπεράνω πάσης υποψίας επίσης μάτσο και άντρακλας φίλος του, τελικά την σηκώνει την χλαμύδα. Ο πρώτος φίλος είναι φυσικό να αισθάνεται προδομένος, καθώς μαζί είχαν φάει ψωμί κι αλάτι, είχαν πιει το ίδιο κρασί, καψουρεμένοι για τα ίδια γκομενάκια, και τώρα πέφτει απ' τα σύννεφα, γιατί όλα τα κοινά τους οράματα αποδεικνύονται ένα ψέμμα...

- Σου άνοιξα την ψυχή μου, σου είπα για τις γκόμενες που με κατάστρεψαν! Κι εσύ μου αποδείχθηκες ντιγκιντάγκας! Έ όχι, να με προδώσεις κι εσύ ρε Βρασίδα! Όχι κι εσύ με τεκνό Βρούτε!

Κι εσύ τέκνον Βρούτε; (από Hank, 30/12/08)Κι εσύ με τεκνά Βρούτε; (από Hank, 30/12/08)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Παροιμία νέας κοπής. Αποδεικνύει περίτρανα στον νεοελληνικό πατρογονόπληκτο πληθυσμό πως τα μεγαλύτερα μυαλά στον κόσμο αυτόν δεν αποκλειόταν να είναι πούστηδοι. Όταν λοιπόν κάποιος μας αμφισβητεί επειδή είμαστε αδερφάρα, οφείλουμε να του απαντήσουμε χρησιμοποιώντας τη ρήση αυτή κι έτσι είναι εγγυημένο ότι θα τον αποστομώσουμε.

Επίσης το λέμε για παρηγοριά όταν, με μεγάλη μας πικρία, διαπιστώνουμε ότι κάποιο είδωλό μας είναι τελικά κι αυτός μεγάλη πούστρα.

  1. - Ρε φίλε, νά' σαι καλά... μπορεί να είσαι μεγάλη αδερφάρα, αλλά αυτό που σκέφτηκες μας έλυσε τα χέρια...
    - Εμ να, για να μη λες. Εξάλλου, μην ξεχνάμε πως κι ο Σωκράτης ο σοφός, πούστης ήτανε κι αυτός.

  2. (πιπίνι σε άλλο πιπίνι)
    - Ρε να πάρει, το ήξερες εσύ ότι ο Σεργιανόπουλος ήταν πούστης;
    - Ε ναι ρε φιλενάδα, τα είπαμε, την έκαιγε τη βάτα ο τύπος, ξεκόλλα!
    - Μα δεν του φαινότανε ρε συ...
    - Μη χαλιέσαι μωρέ, δεν πειράζει, κι ο Σωκράτης ο σοφός πούστης ήτανε κι αυτός!
    - Στο μουνί μου ο Σωκράτης, εμένα ο Σεργιανόπουλος μου άρεσε.

Ο Σωκράτης αποθαρρύνει τον Αλκιβιάδη από τον στρέιτ έρωτα (από Khan, 30/07/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ατάκα που μπορεί να λεχθεί σε μονιμά που το παίζει κεχαγιάς από τρελαμένο φαντάρο που συνήθως μετρά λίγες μέρες για να απολυθεί και είναι σε κατάσταση έκρηξης από την πίεση που αισθάνεται. Η βαλβίδα ασφαλείας του φαντάρου έχει ανοίξει και προκειμένου να τρελαθεί ή να προβάλλει βία, ξεστομίζει με αγέρωχο ύφος τη συγκεκριμένη ατάκα.

Ο μονιμάς νομίζει ότι ασκεί απολυταρχική εξουσία, αλλά όταν ακούσει τη συγκεκριμένη ατάκα γειώνεται. Τρελαίνεται όταν συνειδητοποιεί πως ο φαντάρος που 'χει μπροστά του σε λίγες μέρες θα τον γράψει μόνιμα στα αρχίδια του και πως θα τον στείλει μια και καλή στο χρονοντούλαπο. Τρελαίνεται όταν συνειδητοποιεί πως η δύναμή του είναι σε συνάρτηση με την εξουσία που ασκεί πάνω στο φαντάρο, η οποία βεβαίως έχει ημερομηνία λήξεως και τρελαίνεται όταν συνειδητοποιεί πως σε λίγο ο άλλος θα περάσει τη μάντρα και θα βγει στον πολιτισμό, ενώ αυτός θα συνεχίσει για πολλές ολυμπιάδες, μέσα από τη μάντρα να το παίζει τσοπανόσκυλο. Τότε συνειδητοποιεί ότι ο πολίτης απολαμβάνει πράγματα που αυτός θα αργήσει να τα δει.

Εξαφανίζεται απότομα το έδαφος κάτω από τα πόδια του και το σύστημα αντίληψης της πραγματικότητας σε dt ανατρέπεται και έτσι μπορεί να προβεί σε σπασμωδικές ενέργειες. Αλλά ό,τι και να κάνει τον καιρό του χάνει. Ο φαντάρος και λίγη φυλακή να πάρει δεν είναι τίποτα μπροστά στη στιγμιαία εκτόνωση και στη φούρκα που 'χει στείλει τον άλλο.

Μόνιμος λοχίας έχει βάλει στο μάτι φαντάρο (Βελόπουλος) που θέλει 5 μέρες να απολυθεί και όλο τον τρέχει.
Λοχίας: - Και εσύ Βελόπουλε, μόνος να καθαρίσεις τις τουαλέτες του λόχου και μετά μόνος να μαζέψεις όλες τις γόπες που κυκλοφορούν στο λόχο. Μη δω λέπι... Έτσι θα μάθεις να υπολογίζεις τις εξουσίες εδώ μέσα...ρε.
Βελόπουλος:
- Για πες μου ρε μεγάλε Ναπολέοντα του λόχου για να ψαρώσω, σε πόσες ολυμπιάδες απολύεσαι;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία