Ορισμοί με ετικέτες (193)
Εμφανίζονται 31-40 από 193

Εκτίθεμαι, αποκαλύπτομαι, ξεφτιλίζομαι.

Αργκό που προέρχεται από τις μπουζουκλερί «βγαίνει το πρόγραμμα» δηλ. οι τραγουδιάρες στην πίστα = σε κοινή θέα.

Συνώνυμα: Βγαίνω στην πίστα / σέντρα / στον τάκο / στο ικάντιο (παραφθ. εκ του Επτανησιακού «ινκάντο» < ιταλ. incanto = δημόσιος πλειστηριασμός της περιουσίας κάποιου μετά από κατάσχεση = μτφ. διαπόμπευση / χλεύη) κλπ, βγαίνω φόρα (παρτίδα), με παίρνουνε χαμπάρι / πρέφα / κάβο κλπ.

Αφιερωμένο σε Ironick.

Δίνω θρησκευτικό όρκο στο δικαστήριο.

Η φράση λέγεται για να κάνει φανερό ότι κάποιος δεν τό 'χει σε τίποτα να ψευδομαρτυρήσει. Δηλαδή παλαμαριάζει το ιερό ευαγγέλιο χωρίς κανένα σεβασμό, με την ίδια ευκολία και άνεση που παλαμαριάζει μια γκόμενα. Αφού το παλαμαριάσει, καταθέτει στη συνέχεια πρόθυμα και πειστικά ό,τι του έχουν πει να πει, αλήθεια ή ψέμματα αδιάφορο.

Άχρηστες πληροφορίες :

α) Παλιότερα σε γνωστά άθλια καφενεία – στέκια εύρισκες γνωστές σκατόφατσες να μαρτυρήσουν για την υπόθεσή σου, με αντάλλαγμα ένα μεροκάματο. Οι φήμες έλεγαν ότι ήταν πολύ καλοί μάρτυρες, καλύτεροι από τους πραγματικούς αυτόπτες μάρτυρες που συχνά τα έκαναν θάλασσα κατά την εξέταση, λόγω τρακ και απειρίας. Οι επαγγελματίες είχαν όμως το μειονέκτημα ότι με τον καιρό τους μάθαιναν οι δικαστές, όταν τους έβλεπαν επανειλημμένα να καταθέτουν οι ίδιοι και οι ίδιοι για πολλές διαφορετικές υποθέσεις.

β) Και σήμερα βρίσκει κανείς ψευδομάρτυρες, απλώς τα καφενεία έχουνε γίνει πιο τρέντι και κυριλέ. Για το ύψος της ταρίφας ο λημματογράφος δηλώνει ανίδεος.

γ) Πλέον (με αρκετή καθυστέρηση) μπορείς να δώσεις όρκο απλώς στην τιμή και τη συνείδησή σου.

Στην ποδοσφαιρική, ο διαιτητής έχει πιάτο την φάση όταν την βλέπει φάτσα κάρτα. Αυτό βέβαια δεν τον αποτρέπει από το να (σ)την σφυρίξει κατά το δοκούν. Μεγάλο χαρχίνωμα η διαιτησία στη χώρα μας, ο καλύτερος έχει σκοτώσει τη μάνα του.

Επαγγελματική αργκό. Με την εναλλαγή κυβερνήσεων, τα ιδιαίτερα οδοντωτά κομματόσκυλα-στελέχη κρατικών τραπεζώνε, ΔΕΚΟ και λοιπών παρακρατικών οργανισμώνε παίρνουν προαγωγή (συνήθως με κάποιο ανύπαρκτο διευθυντικό τίτλο τ. Διευθυντής Σχεδιασμού Αθιγγανικής Πολεοδομίας) και παροπλίζονται ως χρυσοί έφεδροι.

Οι εν λόγω λεβέντες παρκάρονται στα λεγόμενα ψυγεία, όπου εμφανίζονται φού και φού, σερφάρουν στο φατσομπούκι, ανεβάζουν κάνα λήμμαν στο σλανγκρρ, πίνουν φραπέ, ξύνουν τ' αρχίδια τους και κατά βάθος ανησυχούν μην αλλάξει η κυβέρνηση και αναγκαστούν να αναλάβουν θέση με ευθύνες.

Το σουτ είναι εξόχως διφορούμενο: εκτός από «σουτάρισμα» υπονοεί και «τσίμπα την αργομισθία και μη λες πολλά-πολλά».

Ποδοσφαιρική σλανγκιά για πολύ κλειστό αμυντικό παιχνίδι: όταν μια ομάδα παίζει στο μισό γήπεδο, το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα διεξάγεται στο δικό της μισό τού γηπέδου - συνήθως επειδή η άλλη ομάδα γαμεί.

Η έκφραση έχει παρεισφρήσει και εκτός γηπέδου, περιγράφοντας κάθε λογής ανταγωνιστική ασυμμετρία.

Βλ. επίσης: γέρνει το γήπεδο, κατηφορικό γήπεδο.

Η φράση «έφαγε κόλλημα» στη γλώσσα των νέων σημαίνει: ο υπολογιστής, το κινητό ή οποιοδήποτε μηχάνημα μπλοκάρισε, έχει παρουσιάσει δυσχέρεια στη λειτουργία του. Ή το «τρώω κόλλημα» σημαίνει ότι αποκτώ εμμονή με κάτι.

Αναφορά στην εικαστική αισθητική των κινηματογραφικών οδοιπορικών εκδίκησης του ωτέρ Κουέντιν Ταραντίνο.

Οι εμμονές και επιρροές του Ταραντίνο περιλαμβάνουν το γαλλικό νέο κύμα, τα σπαγγέτι γουέστερν του Λεόνε, σπλατεριές τ. grindhouse, τζαπανάκια του Κουροσάβα, ταινίες blaxploitation και πάσης φύσεως περιθωριακές καλτιές των εξήνταζ και εβδομήνταζ. Το αίμα πάντα ρέει άφθονο, το χιούμορ είναι μαύρο, οι διάλογοι μένουν διαχρονικοί και οι μουσικές επιλογές προσεγγίζουν σε εκλεκτισμό εκείνες του Κιούμπρικ.

Μερικές εκσλανγκευμένες ταραντινιές: γουίνστον γουλφ, γουόκ δη ερθ, η αράχνη έπιασε δυο μύγες, κιλ μπιλ, να συνεχίσουμε εδώ ή στη στενή;

Ζούμε σε ενδιαφέρουσες εποχές: ακατανόμαστα καράβια βγήκαν στη στεριά και πιάσανε τα όρη σαν συνέπεια μιας αχαρτογράφητης ανωμαλίας στο συνεχές του χρονοχώρου.

Χάθηκε κάθε αρχιμήδειο παστό. Εξ ουστ και το ανά οθόνης λήμμαν που εκσφενδονίζουν μεταξύ τους αλλόκοτα μεταλλαγμένες (π)ορδές ορφανών με μισοάδεια τα τηγάνια.

Η λέξη μουαρέ δεν έχει να κάνει με το «μου αρέσει», αν και χρησιμοποιείται στη γλώσσα των νέων από όσο ξέρω. Είναι παλιά αργκό έκφραση, και χρησιμοποιείται για κάποιον που δε ξηγιέται ωραία, δεν συνεργάζεται σωστά πχ στον εργασιακό μας χώρο, κυρίως σε τυπογραφία (γραφικές τέχνες).

Εδώ να εξηγήσω γιατί κυρίως χρησιμοποιείται από τυπογράφους και γενικά ανθρώπους του κλάδου. Η λέξη μουαρέ πραγματικά σημαίνει το ανεπιθύμητο σχέδιο που βγαίνει όταν δεν συμπίπτουν οι μοίρες στο ράστερ δυο φιλμς. Το μουαρέ σχηματίζεται είτε λόγω εκτύπωσης με ελαφρά μετατόπιση δύο τουλάχιστον χρωμάτων, είτε λόγω χρήσης κακής γωνίας η μεγέθους του ράστερ των φιλμ.

Συχνά χρησιμοποιείται με την έννοια του γλείφτη, σφουγγοκωλάριου, της βδέλλας που κολλάει και απομυζά, κ.λ.π.

Κολαούζος ωστόσο αντιθέτως σημαίνει οδηγός, μπροστάρης (εκ του Οθωμανικού kilavuz, που σημαίνει οδηγός).

Οι οδηγοί των καραβανιών της βαλκανικής τα έλεγαν τα άλογά τους κολαούζους, δηλ. οδηγούς, διότι ήξεραν το δρόμο (π.χ Γιάννενα – Βουκουρέστι), και έτσι ενώ ο αναβάτης μπορούσε να αποκοιμηθεί στο σαμάρι, αυτά πήγαιναν μόνα τους, χωρίς έλεγχο των χαλινών. Αν κάποιος δεν ήξερε το δρόμο, έπαιρνε ένα κολαούζο (άνθρωπο και άλογο) και έβρισκε το δρόμο του προορισμού του. Εξ ου και το «χωριό που φαίνεται, κολαούζο». Ο πιο γνωστός κολαούζος της ιστορίας των ελληνικών καραβανιών της Βαλκανικής ήταν ο Γιαννιώτης Ρόβας («Ο Ρόβας εξεκίνησε, μεσ’ τη Βλαχιά να πάει, νύχτα σελώνει τ’ άλογο, νύχτα το καλιγώνει..»).

Πηγή: Δημ. Σταθακόπουλος, 24grammata.com