Ορισμοί με ετικέτες (32)
Εμφανίζονται 1-10 από 32

1. Στους Μηχανολόγους ΕΜΠ, οι «ανοιχτοσχολάκηδες» νικήθηκαν κατά κράτος από το κοινό πλαίσιο αγώνα (250 ψήφοι έναντι 40). Ένα σημαντικό πρόβλημα ήταν ότι δεν υπήρξε (για άλλη μια φορά) σταθερή στήριξη από τις δυνάμεις στο να λειτουργήσει η συντονιστική επιτροπή αμέσως μετά τη συνέλευση, με αποτέλεσμα ο κόσμος να σκορπίσει. Η επέμβαση της ΣΣΠ τονίζει ιδιαίτερα αυτό το σημείο, που έχει γίνει ένα χρόνιο πρόβλημα. (ΟΚΔΕ).
2. Όσο το πανεπιστήμιο (θεσμός που εξ ορισμού βρίσκεται στην υπηρεσία του καπιταλιστικού κράτους και της καπιταλιστικής ανάπτυξης) παραμένει δημόσιο και δωρεάν (με την έννοια που προαναφέρθηκε), υπάρχει ένα πιο πρόσφορο έδαφος για την αμφισβήτηση του ρόλου του σε μια καπιταλιστική κοινωνία μέσω της κατάληψης των υποδομών του από εξωφοιτητικά στοιχεία, τη διοργάνωση μαθημάτων αυτομόρφωσης και πάσης φύσεως πολιτικών εκδηλώσεων, την αποκάλυψη των βιοπολιτικών δραστηριοτήτων του κλπ. Γι αυτό και τώρα τα πανεπιστήμια μπορούν και γίνονται πεδία αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίησή τους, με τους/τις καταληψίες φοιτητές/τριες να αμφισβητούν στην πράξη τον πειθαρχικό νόμο του 2021, κόντρα στους ανοιχτοσχολάκηδες και τους παρτάκηδες (κρατάμε βέβαια μια πισινή για το αν θα συνεχιστεί ο αγώνας και μέσα στην εξεταστική). (Indymedia).
3. Έχει σημασία να αναφέρουμε στο σημείο αυτό πως οι δυνάμεις της ΑΡΑΣ -που αποτελούν βασικά τα ΕΑΑΚ, αφού οι άλλες δυνάμεις (ΝΑΡ-ΑΡΑΝ-ΑΡΙΣ) που τα συγκροτούσαν έχουν είτε αποχωρήσει είτε βρίσκονται σε διαδικασία αποχώρησης- στις συνελεύσεις αντιμετωπίζουν τους φοιτητές που θέλουν να ανοίξουν οι σχολές με έναν ενιαίο τρόπο, χαρακτηρίζοντάς τους συλλήβδην «ανοιχτοσχολάκηδες», «κρυφοδαπίτες» και «φυτά». Με τραμπουκισμούς, βρισιές, απαγορεύσεις σε φοιτητές να μιλήσουν επειδή διαφωνούν, επίπλαστες απαρτίες για να εκβιάσουν αποφάσεις, ελέγχους στις πόρτες των αμφιθεάτρων των σχολών για την είσοδο ή όχι σε αυτές με βάση την πρόθεση ψήφου, νοθείες σε ορισμένες περιπτώσεις και κάθε είδους διαλυτικές πρακτικές, οι δυνάμεις αυτές δυσφημούν το ήθος και τις αξίες της αριστεράς, εκφυλίζουν τις συλλογικές διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος και δίνουν το καλύτερο άλλοθι στη ΔΑΠ, την ΠΑΣΠ, τις διοικήσεις των σχολών και τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης για να λοιδορούν το φοιτητικό κίνημα, τις γενικές συνελεύσεις και τους αγώνες. Η πραγματική αριστερά ποτέ δεν υιοθέτησε και πάντα στρεφόταν απέναντι στις δεξιές λογικές της βίας και των τραμπουκισμών, έπειθε με το δίκιο και την πειστικότητα των επιχειρημάτων της. Τέτοιες πρακτικές ήταν και είναι πρακτικές της δεξιάς, της ΟΝΝΕΔ του Καλαμπόκα, της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ των μπράβων και της δεξιάς τρομοκρατίας.(E-prologos).

1. Ρε μην τον παίρνεις στα σοβαρά τον Θανάση, αρρωστάκιας είναι! Για το Δαφνί κατευθείαν!

2. Καλά ρε αρρωστάκι, όλη μέρα ταξιδεύαμε και ψοφήσαμε στην κούραση κι εσύ θες να παίξουμε τώρα κομπιούτερ; Έλεος!

1. - Φιλαράκι μήπως έχεις ένα πεντάευρο; Είμαι δυο μέρες αρρωστάκι!

2. - Μην ξαναπαρκάρεις Μεταξουργείο. Είναι τίγκα στα αρρωστάκια! Σου σπάνε τζάμι για τα κέρματα που έχεις στο χειρόφρενο!

3. - Αρρωστάκι ο Τζες με τη Μαρία!
   - Ε φυσικά, αφού τον έχει στο φτύσιμο!

- Πάτα φρένο ρε, δεν το βλέπεις το φανάρι που είναι κόκκινο; Εντάξει είσαι γκαζάκιας αλλά μη μας σκοτώσεις κιόλας!

- Βγήκαν χτες το βράδυ κάποιοι γκαζάκηδες και κάψαν 4 αυτοκίνητα και 3 τράπεζες.

1. Δεν ξέρω τι έχω πάθει τελευταία. Μου φαίνεται πως έχω σεληνιαστεί! Όσο μπόι μου λείπει τόση καύλα περισσεύει... Σιχάθηκα την κωλοπολιτική. Ακούω «αυτοδιοικητικά» και βγάζω φλύκταινες. Δεν αντέχω άλλο τα μπιμπερά και τα κωλόπανα! Και προπαντώς βαρέθηκα τη γυναίκα μου! Θέλω να πετάξω τα δασκαλίστικα σακάκια και να χωθώ βαθιά στη λάσπη. Γουστάρω με τρέλα να γίνω ελεεινός γλειφομουνάκιας! [...] Προχθές καμάκωσα μια τύπισσα άπαιχτη. Κλασική περίπτωση ανεμώνας. Μουνάρα όσο τη βλέπεις, χωρίς να την έχεις. Κι άμα πας να την πιάσεις γίνεται μπουχός. Εγώ, όμως, την κρεβάτωσα! Μεγάλη μου μαγκιά! [...] Κατά της μία το πρωί, κει που την είχα ξεθεώσει στ’ αεροπλανικά, έπαθε υπογλυκαιμία και με ρώτησα τι γλυκά έχω σπίτι. [...] Γμτ μου, τι φταίω που η μανούλα μου μ’ έκανε φαρμακοτσούτσουνο κι όχι γλυκοτσούτσουνο; (Απ' το κρυφό ημερολόγιο του Δείμου).
2. INE KATI ALLO NA LES TIS EGLIPSA TO MUNAKI KE MU ARESE TRELATHIKA KE KATI ALO NA LES OLES AFTES TIS MALAKIES PU IPE. EGO IME DILOMENOS GLIFOMUNAKIAS KE TO MONO PU ME ENDIAFERI INE NA PERNAO KALA ME TA MUNAKIA STI GLOSA MU KE AN TIHI KATI PARAPANO KALOS NA TIHI, MUNAKIDES EHO GLIPSI TO MUNAKI TIS Α. KE TIS K. ALLA KE TIS S. PIO PALIA KE TO KORITSI KAVLONI KE HINI MIA HARA. (Από σάη για ενήλικες).
3. Συνεργασία με ΠΑΣΟΚ δεν είναι μια... «νέα Βάρκιζα»! Τεταμένη ήταν η κατάσταση κατά τη διήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με το κρισιμότατο θέμα των συμμαχιών του κόμματος.
   Σχόλιο: καλα χαλασμενα φαρμακα εχει παρει αυτος και ολο το συναφι των 300 γελοιων? τυμβορυχοι ειναι? τι εχει να μας πει για την αποκατασταση της εθνικης αντιστασης? τι εχει να μας πει για τους παλαιολογους? τι εχει να μας πει για τους 300 του λεωνιδα? (αν του επιτρεψει ο γλυφομουνακιας ο αδωνις). (Από το ksipnistere).

Δες
Πρίν από μερικά χρόνια όταν η λέξη λαθρομετανάστης ήταν άγνωστη στους περισσότερους Αθηναίους όπως
και οι λαθρομετανάστες επίσης, υπήρχε μια «τάξη»
στην εγκληματικότητα.
Μια συμφωνία Κυρίων και Κυριών.
Οι τραβεστί είχαν πιάτσα στη Συγγρού λίγα αγοράκια
στην Πλατεία Κουμουνδούρου και τα δικά τους μαγαζιά
τόπους συνάντησης και διασκέδασης στου Ψυρρή και μετά
στο Γκάζι.
Οι φτηνοί οίκοι ανοχής με Ελληνίδες πάντα στη Φυλής, στην Ιάσωνος,
στην Κεραμεικού,
οι μεσαίοι στα στενά της Πατησίων και οι πολυτελείας στο Κολωνάκι.
Σωστή χωροθέτηση που εξυπηρετούσε τους πάντες.
Εκδιδόμενες-ους, πελάτες και Αστυνομία.
Τα πάντα με πρόγραμμα όμορφα και ήρεμα.
Προσαγωγές για παραβάσεις ρουτίνας.
Ασφαλώς υπήρχαν και οι ληστές και οι διαρρήκτες στην πλειοψηφία
τους όμως τσακωμένοι με τη βία και με τα όπλα.
Όμορφες δουλειές.
Ο γριλάκιας που έμπαινε στα σπίτια σπάζοντας δύο γρίλιες
στο παράθυρο και ανοίγοντας το τσεμπερέκι (μάνταλο) με το
κατσαβίδι.
Άνοιγε έμπαινε στα νύχια άοπλος ούτε καν με σπρέϋ ύπνου
έπαιρνε κάτι τι και την κοπάναγε.
Την άλλη ημέρα στην Ασφάλεια οι σεσημασμένοι γριλάκηδες
παρόντες για καφέ.
Μετά από κανά δυό ώρες «εντάξει εγώ ήμουνα κυρ αστυνόμε»
και τελείωνε.

Σε δημόσια υπηρεσία:
- Ρε εσύ, ζήτησαν άρον άρον από τον διευθυντή παραγωγής να δώσει 50 άτομα για να πάνε να δουλέψουν στη νέα μονάδα που ανέγειραν τώρα στα πλαίσια της συνεργασίας που έκανε η εταιρεία μας με τη Χ (μεγάλη πολυεθνική). Μιλάμε για θέσεις μαυρίλας, άσχετες με τα πτυχία των ατόμων. Εν τω μεταξύ πνιγόμαστε στις δουλειές που ήδη έχουμε και κανείς δεν συζητάει για νέες προσλήψεις. - Και με ποιο τρόπο θα κάνει την επιλογή ο manager;
- Ε δεν τον ξέρεις; Κλασσικός εξελάκιας. Για να μη δυσαρεστήσει τους παλιούς θα φτιάξει το excel του θανάτου. Θα βρει τους 50 νεώτερους και αυτό είναι όλο.

1. Ο κλασοπόμολος ήταν πάντα ερωτησάκιας και πρηξαρχίδης, τόσο στο σχολείο, όσο και στο πανεπιστήμιο και η θητεία δεν αποτελεί εξαίρεση. Αν κάνεις το λάθος να σταθείς δίπλα του για πάνω από μια περιστροφή ηλεκτρονίου, την πάτησες. Θα σου βάλει να ακούσεις την πλήρη δισκογραφία: από τις κλασικές επιτυχίες «Πού μας πάνε τώρα;», «Τι φαΐ έχει σήμερα;» και «Τι ώρα είναι η αναφορά;», μέχρι πιο σπάνια indie κομματάκια όπως «Την αρβύλα τη γυαλίζουμε δεξιόστροφα;» και «Σε ποια θέση μπαίνει η ασφάλεια του G3 για να μην πυροβολάει;». Ακόμα και οι αστεράτοι ωχριούν μπροστά στο ανελέητο πρηξοπούτσι του! Ο τύπος είναι ικανός να βγει το πρωί στο τάγμα για να αναφέρει ότι στην χθεσινοβραδυνή περίπολο είδε 5 σταγόνες λάδι κάτω από ένα Στάγιερ. (Ο Mikeius χαρτογραφεί φαντάρους).
2. Δεν με πειράζει, κανένα ερώτημα σου! Ίσα ίσα χαίρομαι με όσα ρωτάς γιατί σε πάω. Εγώ πάλι όταν ερωτώ, ερωτώ για να πάρω απάντηση, αν όχι λύση, άλλωστε την λύση μ' αρέσει να την δίνω εγώ στο τέλος αφού συλλογιστώ και τις διάφορες απαντήσεις που πήρα. Τα ερωτήματα, είναι my best! εγώ ερωτησάκιας είμαι! Τώρα όλα αυτά που λες, η απώλεια αισθημάτων, η συναίσθηση της ανυπαρξίας, του άχρονου χώρου τα βάζω στο κουτάκι, φαντασία. (Εδώ).
3. Άναυδος κι ερωτησάκιας μια ζωή. Τι έγινε ρε παιδιά, πότε, πώς, πούουουου ου ου; Πού το καημένο το κορκοδειλάκι, σαν πούυυυυ (πάμε με το ένα δύο τρία λέμε…ενωμένα τα χειλάκια και απορία στο μάτι μέχρι να σκάσει γάιδαρο και πουουουου ούλοι μαζί για συμπαράσταση) έγινε το κακό και δεν το πήρα πάαααααλι χαμπάρι; Και πότε ρε θεέ πότε με την φορέσανε και κιχ δεν είπα; Και γιατί βρε μάνα εσύ που όλα τα με ξέρεις και όλα τα συ λέω γιατί ενώ με είπανε μόδα είναι το χαμηλοκάβαλο τώρα μη τον επιάνουνε κι ας πρόσεχες μη λιένε; (Εντεταλμένη επιθετικοποίηση της θάλασσας).

1. -Διάβασες το κείμενο 46; Σοσάρα να ξέρεις, αυτό θα πέσει!
   -Άσε ρε θαπεσάκια της κακιάς ώρας, σε είδαμε και στην ιστορία πόσο μέσα έπεσες..
2. Για να μην αγχωθείς την προηγούμενη μέρα των πανελληνίων απόφυγε την επαφή με τη μάνα σου και τους αμέτρητους θαπεσάκιες που θα σου την πέσουν.