Χαρακτηρισμός για πολιτικό (ή και γενικότερα για ασχολούμενο με πολιτική ή/και οικονομία) ο οποίος γουσταίρνει τα Μνημόνια και τις μνημονιακές υποχρεώσεις.

Θα μπορούσαμε, ίσως, με βάση τη συνέπειά τους, να διακρίνουμε δύο μεγάλες κατηγορίες μνημονιάκηδων.

Η πολιτική σλανγκιά είναι ήδη καταγεγραμμένη στη Βικούλα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που η Βικούλα μας παίρνει την πρωτιά. (Αιδώς Σλανγκείοι!).

  1. Άδωνις για απολύσεις: Δεν θέλω να μου παίρνει τη δόξα ο Τόμσεν. Σχόλιο: Και μνημονιάκιας και ψεύτης ο Άδωνις!
  2. Οταν έβριζε το Σαμαρά,εκείνος το έπαιζε αντιμνημόνιο. Μετά άλλαξε. Ο Αδωνις όμως ήταν από την αρχή μνημονιάκιας, δεν άλλαξε τα πιστεύω του. (Εδώ).
  3. Τα άκουσε άσχημα ο Καμμένος… «Είσαι και ο πρώτος μνημονιάκιας» του είπε ο αρχηγός της ΝΔ. «Από εδώ και πέρα δεν μπορείς να μας λες Γερμανοτσολιάδες…» (Εδώ).
  4. Παίρνει τον πούλο o μνημονιάκιας Τσίπρας; Μακάρι. (Εδώ).

Στο 5.30 το χρησιμοποιεί ο Γιώργος Τράγκας εναντίον του Αντώνη Σαμαρά

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ο καλοβλαμμένος μικροαστός, ο μικροαστούλης, η κατάληξη -ακιας εν προκειμένω μάλλον θίγει ότι ο εν λόγω έχει συμπεριφορές ή νοοτροπίες ή λέει ατάκες που τις συνηθίζουν οι μικροαστοί. Ενώ το μικροαστός δηλαδή δηλώνει βασικά ότι κάποιος ανήκει πολιτικοκοινωνικά σε μια ορισμένη τάξη, το μικροαστάκιας δηλώνει περισσότερο συμπεριφορά/ νοοτροπία/ τρόπο εκφραστικής που μπορεί να έχει και κάποιος ανήκων σε άλλη τάξη. Η λέξη είναι παλιά, την βρίσκω στον Στρατή Τσίρκα, ενώ φέρεται να την έχει χρησιμοποιήσει και ο Νίκος Ζαχαριάδης.

  1. Τ'Ανθρωπάκι δούλευε διαφορετικά. Να η γραμμή, ιδού το φως. Το υλικό, δηλαδή τα γεγονότα και οι άνθρωποι, με τ' απρόοπτα και τις ιδιομορφίες τους, έπρεπε να πάρουν αυτό το δρόμο. Αν αντιστέκονταν, τα τσαλαπατούσε και τα παραμέριζε. Όσοι γυρεύανε να πεισθούν ή εκφράζανε δισταγμό ήταν μικροαστάκηδες, ύποπτοι. (Στρατής Τσίρκας, Αριάγνη, Αθήνα: εκδ. Κέδρος, 1962, σ. 235).
  2. Δεν είναι τυχαίο ότι ο όρος «αντικαπιταλιστική πάλη» χρησιμοποιήθηκε από ευρωκομμουνιστές, νεοαριστερούς, και κάτι «μικροαστάκηδες και διανοουμενάκηδες», κατά την έκφραση του Ν. Ζαχαριάδη - τους ταιριάζει γάντι ο όρος «αντικαπιταλιστική», γιατί το «αντιιμπεριαλιστική» παραπέμπει ευθέως στον Λένιν και στην επανάσταση, στην ανάλυσή του για τον ιμπεριαλισμό, την εξάρτηση, τον αδύνατο κρίκο, το κόμμα νέου τύπου, την ανισόμετρη ανάπτυξη, τον ΚΜΚ κ.ά. (Ρίζος).
  3. Τώρα τελευταία έχω ένα χοντρό πρόβλημα. Όταν αράζω στο καφενείο και κοπροτεμπελιάζω κοιτώντας σε ένα δυό σημεία για ξεκούραση, στραμπουλάω το δεξί μου αρχίδι και βαριέμαι να κατεβάσω και να αλλάξω σταβροπόδι. Σιγά μην γίνω και εγώ σαν όλους τους μικροαστάκηδες με μηχανή, αμάξι, δάνειο από τράπεζα να έχω κάποια δουλειά, κάποιο σπίτι να αράζω όσο θέλω και όπως θέλω και να πάνε όλοι οι μικροαστάκηδες να γαμιούναι. Και επειδή είμαι και ψαγμένος ταξικά, εγώ όλους αυτούς τους μικροαστάκηδες τους αποκαλώ υβριστικά προκομένους και θύματα του καπιταλισμού. Εγώ είμαι ένας ταξικός αρχιτεμπέλαρος και δεν μασάω με τίποτα.... αλλά ευτυχώς που υπάρχουν άλλοι στην οικογένεια και τα κάνουν άλα αυτά με υπερηφάνεια. Ανατροπέας Αρχιτεμπέλαρος (Ίντυ).
  4. Χαμίνι της Εκάλης, μικροαστάκιας, μεσοαστούλης, αλλοτριωμένος, εξουσιαζόμενος κτλ... (ΡΟΧΑΛΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ "ΕΝΤΕΧΝΗ" ΚΑΡΑΚΙΤΣΑΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία