Ορισμοί με ετικέτες (9)
Εμφανίζονται 1-9 από 9

Ο κολλημένος σε παρωχημένες ιδέες, που παρουσιάζει μια ψυχαναγκαστική επαναληπτικότητα, λέγοντας ξανά τα ίδια και τα ίδια. Βλ. και κολλάει η βελόνα, βάζω την κασέτα.

Πάσα (Δ.Π.): Gatzman.

Σλανγκοπρεπέστερη εκδοχή του φρικιού με την προσθήκη του γαμοσλανγκοεπιθήματος «-ίκουλας». Οι κυριότερες (και συχνά αλληλοκαλυπτόμενες) φυλές του φρίκουλα περιλαμβάνουν:

1. Ρατσιστικά: ανθρώπες με ειδεχθή εμφάνιση.

Εδώ υποβόσκουν τέσσερις κατηγορίες:

• Τα ακραία μπάζα.
• Τα «τέρατα της φύσεως» (lusus naturæ), άτομα δηλαδή με εκ γενετής δυσμορφίες και δυσπλασίες (μικροκεφαλισμός, σιαμαία δίδυμα κλπ).
• Διαμελισμένα θύματα ατυχημάτων ή πολέμων.

• Όσοι οικειοθελώς υιοθετούν το λουκ, υποβαλλόμενοι σε αντεργκράουντ πλαστικές επεμβάσεις, λιμάρισμα κυνοδόντων, εξτρήμ πήρσινγκ, στρέτσινγκ και τατουάζ, κ.ά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο industrial μουσικός Genesis P-Orridge που υπεβλήθη μαζί με την (μακαρίτισσα πλέον) σύζυγό του σε αλλεπάλληλες εγχειρήσεις προκειμένου να σμιλευτεί ένα νέο «πανδρόγυνο» είδος.

  2. Ο γκίκουλας τση τεχνολογίας

Για παράδειγμα:

• Ο κλασικός νερντ φύτουκλας που κάνει παπάδες με τα μπλιμπλίκια του αλλά in real life στερείται κάθε στοιχειώδους κοινωνικής δεξιότητας. Βλ. τον χαρακτήρα του Sheldon στο «Big Bang Theory».

• Ο χακεράς εταιρειών τηλεφωνίας. Πρόκειται για ελληνοποίηση του phreak (phone freak).

  3. Άτομα που έχουν ψώρα / κόλλημα με κάτι.

Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στα εξήνταζ για τους ψυχεδέλες (acid freak). Χαρακτηριστικά παραδείγματα:

• Φρίκουλας με την καθαριότητα.
• Φρίκουλας με την γυμναστική.

• Φρίκουλας με την οικολογία, κλπ.

  Συνώνυμο: ναζί του/της... (όπως π.χ. ναζί της γραμματικής)

4. Ο λατέρνατιβ, το φρίκουλο.

Κι εδώ υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες:

• Σε πολιτισμικό επίπεδο: το αρχέτυπο του μουλτικουλτουριάρη τζιβάτου ραστοφόρου γκρηνιάρη και πάει λέγοντας.

• Σε πολιτικό επίπεδο (παραφράζοντας τον χαλικού) φρίκουλα αποκαλεί η ανάρχα το μπάχαλο, ο αριστεριτζής τον ανάρχα, ο σφυριζαίος τον αριστεριτζή, και όλους τους παραπάνω ο ο κνίτης και το χρυσαύγουλο.

  Μπορεί οι φρίκουλες να κάνουν ορισμένους να φρίττουν, αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι το λήμμαν δεν ετυμολογείται εκ της φρίκης αλλά εκ του αγγλικάνικου freak.

(από σφυρίζων, 04/03/13)

Στην μουσικοτεχνική σλανγκ, πεταλάδες αποκαλούνται οι οργανοπαίκτες (κυρίως κιθαρομπασίστες, αν και όχι μόνο ετούτοι) που χρησιμοποιούν πετάλια ή πεταλιέρες (μεμονωμένα πετάλια εφέ τύπου distortion, fuzz, wah, delay κ.α. ή συγκεντρωμένα σε ένα μηχάνημα) με σκοπό να διαμορφώσουν τον ήχο τους διαφορετικά απ' ότι θα ήταν εάν επέλεγαν να παίξουν καρφί. Η πρακτική αυτή συναντάται και σε γκρουποφάσεις, αλλά και σε πιο μοναχικές μουσικές εξερευνήσεις, σε πάρα πολλά είδη μουσικής -με εξαίρεση, ίσως, τα μουσικά ιδιώματα όπου το καρφί είναι άποψη.

Οπωσδήποτε ο ήχος του κάθε οργανοπαίκτη είναι πολύ σημαντικό πράγμα, είτε παίζει μόνος κι άμπαντος, είτε παίζει σε γκρουπ ή ακολουθεί επαγγελματική καριέρα. Τα πετάλια είναι εργαλεία και η χρήση τους μπορεί να βοηθήσει κάποιον στο να δώσει ένα πιο προσωπικό στίγμα, ενώ μπορούν εξίσου να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης, εκτελεστικά ή και συνθετικά ακόμη. Όμως, πολλοί πεταλάδες από κάποιο σημείο και μετά ενδέχεται να αναπτύξουν το λεγόμενο GAS (Gear Aquisition Syndrome), οι ασθενείς του οποίου διακατέχονται από μία ξέφρενη μανία να αγοράζουν συνεχώς εξοπλισμό (ασχέτως τύπου) και να αναβαθμίζουν το rig τους. Επίσης, υπάρχει και η αντίθετη περίπτωση (καθόλου σπάνια, ειδικά σε πιο μικρές ηλικίες): ο οργανοπαίκτης μπορεί να έχει ένα σετ από μπλιμπλίκια που να περιλαμβάνει της Παναγιάς τα μάτια, και να επιλέγει πολύ συγκεκριμένους προκάτ ήχους, ή να μην παίζει τίποτα παραπάνω από πολύ βασικά, έως και παιδικά πράγματα στο όργανό του. Με λίγη θέληση όμως από την πλευρά του, καθώς και με εξωτερική βοήθεια, τα πάντα διορθώνονται -αν όχι επιτόπου, τότε σίγουρα με τον καιρό και την συσσώρευση εμπειρίας. Η πραγματικά δημιουργική χρήση των πεταλιών κάθε τύπου (καθώς και οποιουδήποτε μουσικού εξοπλισμού) θέλει ψάξιμο, και δεν πετυχαίνεται ποτέ με την καλημέρα.

Μία άλλη περίπτωση πεταλάδων είναι οι κατασκευαστές τέτοιων πεταλιών, είτε ως ονομαστές εταιρείες εξοπλισμού, είτε ως μοναχικοί, μερακλήδες και καραψαγμένοι τεχνίτες (που βαράνε όμως τις κατασκευές τους στο Θεό).

Μία εναλλακτική εκδοχή της λέξης είναι πεταλάκηδες.

Παραγγελιά στην ερημιά, στη μοναξιά και στον καημό μου από τον Δεινόσαυρο.

Που έχει σχέση ή θυμίζει ή αρμόζει σε κλαμπάκι.

Κλαμπίσιο λέμε συνήθως ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, ως προς το ύφος και τον ήχο του (δηλ. να χαρακτηρίζεται από έντονο και χορευτικό μπιτ και να έχει μεγάλη διάρκεια, ή έστω να έχει ηχητικά εφέ που χαρακτηρίζουν συνήθως ένα τέτοιο κομμάτι).

Λέμε όμως και τον ήχο αυτό καθεαυτόν που βγαίνει από ηχεία τα οποία «φωνάζουν», δηλ. προορίζονται για τις παραπάνω μουσικές και όχι πχ για τζαζ ή κλασική, οι οποίες έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις (όγκο, βάθος, ευκρίνεια κλπ)

Κλαμπίσιο λέμε και το ύφος ενός μαγαζιού ή μια φωνή ή, τέλος, ένα στυλ ντυσίματος που συνηθίζεται στα κλάμπζζζ, δηλ. σέξυ, φανταχτερό, αποκαλυπτικό κλπ.

Από το αγγλικό club.

Σπανίως λέγεται και για κλαμπ με την έννοια της λέσχης (βλ. παρ. 7).

Η τεχνικούρα χρησιμοποιείται για να δηλώσει την υπερβολική χρήση τεχνικής ορολογίας και επαγγελματικής-τεχνικής ιδιολέκτου αναφορικά με θέματα που ενώ θα μπορούσαν να εξηγηθούν ή να περιγραφούν με πιο απλό και κατανοητό απ' όλους τρόπο, εν τέλει απλά αφήνουν το κοινό με ερωτηματικά πάνω από το κεφάλι τους. Επίσης, η τεχνικούρα χρησιμοποιείται αναφορικά με θέματα που απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις, τις οποίες και κατέχει ο εκάστοτε ειδικός του τομέα. Τέλος, παρατηρείται η χρήση του όρου ως επιθετικός προσδιορισμός αποκλειστικά αρσενικού γένους για ανθρώπους που συγκεντρώνουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Η τεχνικούρα είναι παρεμφερής και εν μέρει συνώνυμη της μπολικούρας, με μία όμως ειδοποιό διαφορά: Η τεχνικούρα είναι εξεζητημένη μεν, αλλά δεν ξεφεύγει ποτέ (ή μάλλον σχεδόν ποτέ) από το συγκείμενο, οπότε με αυτή την έννοια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανούσια. Αυτό όμως δεν κρύβει τα ενίοτε άκρως ελεεινά κίνητρα του τεχνικούρα, τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο από την επίδειξη γνώσεων, την τεχνοκρατική του ποζεριά και εν τέλει το ατελείωτο ψώνιο του.

Βέβαια, υπάρχει και το σπάνιο είδος ανθρώπων οι οποίοι παρουσιάζουν μία εμφανή και ειλικρινή αδυναμία να εκφραστούν με οποιοδήποτε άλλο τρόπο. Αυτούς τους άδολους τεχνικούρες η κοινωνία θα πρέπει να τους αγκαλιάσει με συμπόνια και κατανόηση... χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι με αυτό τον τρόπο θα γίνουν πιο δημοφιλείς.

Τελικά, όπως είχε πει και ο τρισμέγιστος Μπουκόφσκι, «μεγαλοφυΐα είναι να λες εξαιρετικά δύσκολα πράγματα με εξαιρετικά απλό τρόπο», δήλωση με την οποία θα συμφωνήσει ο κάθε μαθητής, φοιτητής, αναγνώστης, ερευνητής, και γενικά ο κάθε ένας από εμάς που αναγκάζεται να ζητήσει την βοήθεια ειδικών για να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα που προέκυψε...

Ο χρήστης λαπτοπίου.

• Λαπτοπάκιας απ΄ το laptop και την κατάληξη άκιας - σχετικά με την κατάληξη αυτή βλ. κάποια πράματα εδώ.

• Λαπτοπάς από την κατάληξη «-ας», κατά τα εφημεριδάς, τσιγαράς, κλπ.

  O Λαπτοπάκιας είναι σχετικά επιτιμητικός όρος, οπότε από τις παρακάτω έννοιες μάλλον αφορά στην α) και γ).

O Λαπτοπάς (πιο αρχοντικό) δηλώνει μάλλον κάτι θετικό οπότε β) και δ).

Υπάρχει όμως μεγάλη αλληλεπικάλυψη, ανάλογα και με την οπτική και πρόθεση του χρήστη της φράσης.

Έννοιες:

α. O ασχολούμενος πολλές ώρες με το λάπτοπ του, ο απορροφημένος και εξ αυτού ολίγον αποβλακωμένος, κατά το τηλεορασάκιας. Αυτός που το χρησιμοποιεί ακόμα λ.χ. και στα μέσα μεταφοράς ή ενώ βρίσκεται με παρέα.

β. O γνώστης περί λάπτοπ, ή ο φανατικός των λάπτοπ που τα προτιμά σε σχέση με τα desktop, ο γκικ. Ενδεχομένως και ο γιατρός των λάπτοπ, ο εξειδικευμένος δηλαδή τεχνικός σε λάπτοπ και νετμπουξ (αυτός μάλλον κυρίως «λαπτοπάς»).

γ. O ντητζέης που παίζει με λάπτοπ (αντί για βινύλιο κυρίως ή αντί για cd when routine bites hard and ambitions are low που λένε και οι joy division). Αντικείμενο λοιδωρίας από τους παραδοσιακούς ομότεχνούς του και μάστιγα του κλάδου σύμφωνα με τη συντεχνία τους. Κατά κανόνα ντιτζέι πιέστο.

δ. O μουσικός κυρίως ηλεκτρακουστικής μουσικής που παίζει με χρήση software σε λάπτοπ (το οποίο μπορεί ή όχι να τροφοδοτεί με τσαχπινιές σε κάθε είδους hardware) και κατά κανόνα σε πραγματικό χρόνο πράγματα που προκαλούν ταχυπαλμίες, ναυτία, απώλεια του προσανατολισμού, αίσθηση αύξησης του βάρους του σώματος και ακινησία, σαμπλάιμ φήλινγκ και βαρηκοΐα. Κυρίως αναφέρεται ως Λαπτοπάς, ενδέχεται όμως και ως Λαπτοπάκιας.

Μάκια μάκια - όπα όπα.
Μετάφραση: «Γειά σας παιδιά, σας φιλώ και συμμετέχω στα γλέντια σας».

Συναντάται και ως «makia makia - opa opa». Πρόκειται κατά κύριο λόγο για τσατικό (εκ του «chat») χαιρετισμό. Συνήθως είναι το πρώτο πράγμα (ή και το τελευταίο κατ' αντιστοιχία με το «γεια - αντίο» της πραγματικής ζωής) που γράφει κάποιος στο text όταν τον καλωσορίζει ο αδμινιστράτορας-οικοδεσπότης κάποιου chat room μουσικού ενδιαφέροντος, του λεγόμενου «οπατζίδικου» (στους σχετικά αδαείς συνιστάται μια βόλτα από το λήμμα αυτό για να πάρετε μυρωδιά για το τί πράμα μιλάμε).

Σλαγκιστί (που λένε και κάτι σλαγκογνωστοί), μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάλλιστα σε μέρη όπου διασκεδάζουν με ακρόαση μουσικής ομάδες ανθρώπων, όπως πάρτι, μπουζουκτζίδικα [sic], συναυλίες κ.λπ. (Να το δω κι αυτό και μετά να έρθουν οι κύριοι με τις άσπρες μπλούζες να με πάνε στον όμορφο κήπο. Δηλαδή προσπαθώ να σκεφτώ την σκηνή: έχει πάρτι, χτυπάς την πόρτα, η πόρτα ανοίγει, μπαίνεις μέσα με τα χέρια ανοιχτά και φωνάζεις «μάκια μάκια - όπα όπα»... κάτι σαν «προσκυνείστε το είδωλο»... τί αντιδράσεις θα έχεις, μουααχαχαχαχα φακ! Ας περιοριστούμε λοιπόν στην παραδοσιακή χρήση σε chat rooms).

Παρόλα αυτά μπορεί να χρησιμοποιείται έτσι στο άσχετο, είτε δικτυακά είτε και στην πραγματική ζωή όπου οι άνθρωποι αναπνέουν αέρα, γιατί είναι μια ανώδυνη χαζοχαρούμενη φράση που, παρόλο που το νόημά της δεν είναι εντελώς αντιληπτό σε όσους δεν μπαίνουν στα τσατ ή στο σλανγκρ, δίνει μια ευχάριστη νότα στον λόγο και μια ανεμελιά ένα πράμα. Γενικώς είναι ένας τρόπος να σε περάσουν για ξανθιά όταν γράφεις σε φόρουμ, σο, όποιος μουστακαλής θέλει να κάνει αλλαγή περσόνας, ας το προτιμήσει.

Αατα.

Ως γνωστόν ο DJ (ντι-τζέι), ή ολογράφως ο disc jockey (ντίσκ τζόκεϊ), σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, είναι αυτός που επιλέγει και βάζει δίσκους σε ντισκοτέκ, σε μουσικές εκπομπές κλπ.

Αντιστοίχως ο TJ (τι-τζέι), ή ολογράφως ο telephone jockey (τέλεφον τζόκεϊ) είναι αυτός που επιλέγει να απαντήσει εναλλακτικά σε εισερχόμενες κλήσεις, είτε στην ίδια συσκευή, είτε σε διαφορετικές συσκευές, είτε στην κονσόλα τηλεφωνικού κέντρου κλπ επί σχετικά μακρό χρονικό διάστημα.

Οι συσκευές μπορεί να είναι είτε κινητές, είτε σταθερές (ενσύρματες ή ασύρματες), είτε συσκευές VoIP κλπ.

1. Ο James Bond, όπως πρωτοακούστηκε σε ευτελές ελληνικό τραγούδι των 60's (περιλαμβάνεται στη συλλογή «Φόλα Παρτίδα»)

2. Αυτός που είναι εξοπλισμένος με τα ακριβότερα και πιο εξελιγμένα γκάτζετ και τα επιδεικνύει πουλώντας μούρη.

3. Ο ριψοκίνδυνος, αυτός που αντέχει και επιβιώνει και στις πιο αντίξοες συνθήκες, όλως παραδόξως χωρίς καν γρατζουνιά, συχνά συνώνυμο του Ράμπο, ή κομμάντο.