Ορισμοί με ετικέτες (45)
Εμφανίζονται 31-40 από 45

αυτοτρολάρω, τρολάρω τον εαυτό μου

Το αυτοτρολάρισμα είναι ο νέος αυτοσαρκασμός, πουτανόθρεμμα του ιντερνετιού και των κοινωνικών δικτύωνε.

Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων που αυτο-τρολάρουν: ετοιμόλογοι και χιουμορίστες που σερβίρουν στα τρόλια λίγο από το δικό τους δηλητήριο, και ορισμένα κακεντρεχή ή / και βλακώδη παθητικοεπιθετικά καραγκιοζάκια. Στην δεύτερη κατηγορία εμπίπτουν και όσοι διατυπώνουν τον ινσεψιοπλεονασμό: «αυτοτρολάρω τον εαυτό μου».

Πάντως έχει πάρει για τα καλά τον δρόμο των ξύλινων κλισέ, καθώς πιπιλίζεται και φοριέται με αυξανόμενη συχνότητα από τηλεμαϊντανούς και δημοσιοκάφρους.

Λολοπαίγνιο στην «κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας» που προέκυψε από τον τσιπροκαμμένο συνασπισμό του τΣΥΡΙΖΑ με τους Ψεκασμένους Έλληνες.

Το λήμμαν προϋπήρχε των εκλογών τση 25ης Ιανουαρίου 2015, πρωκτοεμφανιζόμενο στο σλανγκρρ από τον Προφήτη Κχανκ (του Μεγαλόψυχου και Φιλεύσπλαχνου) το 2013.

Μεταφορά στα ελληνικά του αγγλικάνικου cracker, το οποίο έχει επίσης μεταφραστεί από το Δελτίο Επιστημονικής Ορολογίας & Νεολογισμών, τ. 9-10 (Ακαδημία Αθηνών, 2009) ως δικτυοκαταστροφέας. Εδώ προτείνονται ακόμη οι όροι κυβερνοπειρατής και ηλεπειρατής με τον χακερά να μεταφράζεται αντιστοίχως ως κυβερνωρύχος.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Όπως διαβάζουμε εδώ, «ο περισσότερος κόσμος αποκαλεί λανθασμένα “χάκερς”, αυτούς που προβαίνουν σε κακόβουλες πράξεις μέσω του Διαδικτύου». Κακώς!

Μη μπερδεύεστε! Στην πραγματικότητα υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες «χρηστών που προβαίνουν σε παράνομες πράξεις: Ένας “χάκερ” είναι εκείνος που ενδιαφέρεται έντονα για τις μυστικές και “κρυφές” λειτουργίες οποιουδήποτε λειτουργικού συστήματος υπολογιστή. Στη πλειοψηφία των περιπτώσεων οι “χάκερς” είναι προγραμματιστές και για αυτό το λόγο έχουν εκτενή και σε βάθος γνώση των λειτουργικών συστημάτων και των γλωσσών προγραμματισμού. Προσπαθούν να ανακαλύψουν τα “κενά” στα συστήματα υπολογιστών καθώς και τους λόγους ύπαρξης αυτών των “κενών”. Οι “χάκερς” αναζητούν σταθερά πρόσθετη γνώση, μοιράζονται ελεύθερα ότι έχουν ανακαλύψει και ποτέ δεν καταστρέφουν δεδομένα σκοπίμως.

Ένας “κράκερ” είναι εκείνος που διεισδύει ή διαφορετικά παραβιάζει την ακεραιότητα συστήματος απομακρυσμένων μηχανημάτων, με κακή πρόθεση. Έχοντας αποκτήσει παράνομη πρόσβαση, οι “κράκερς” καταστρέφουν σημαντικά δεδομένα, αποτρέπουν την εξυπηρέτηση των νόμιμων χρηστών ή προξενούν σοβαρά προβλήματα στα θύματά τους. Οι “κράκερς” χαρακτηρίζονται γενικά από κακόβουλες πράξεις».

Περιττό να πούμε ότι πολλοί αμφισβητούν αυτήν την ηθικιστική διχοτόμηση μεταξύ γκουντ γκάιζ- χακεράδων και μπαντ γκάιζ- κρακεράδων, -η οποία έχει γίνει ακριβώς για να βγάζει λάδι τους αυτοπροσδιοριζόμενους ως χάκερζ-, και εκδέχονται τους χακεροκρακεράδες ως σύγχρονους κλεφταρματολούς ένα πράμα που μεταπηδούν με ευκολία από το θεμιτό στο αθέμιτο ή από το νόμιμο στο παράνομο, καθώς όλοι οι αρματολοί όπως και όλοι οι αμαρτωλοί είναι από το ίδιο χαρμάνι.

Υποτίθεται πως επικοινωνεί με τον υπολογιστή του με τηλεπάθεια και πλασάρεται ως μέγας γνώστης για να εντυπωσιάσει, αλλά επί του πρακτέου είναι για τον πούτσοβιτς και γίνεται ως επί το πλείστον ρεζίλι! Ο ψευτοχάκερ δηλαδή.

Ο σπαμαρχίδας, αυτός που στέλνει συνέχεια σπαμ (δες και εδώ), και κατ' επέκταση αυτός που ποστάρει ακατάσχετα ποστ αμφίβολης ποιότητας και στέλνει πολλά άχρηστα μέλια.

Πάσης φύσεως λολ και καραλόλ υποκείμενο ή αντικείμενο που προκαλεί λόλες καθώς λολάρει πάνω από την Λολάνδη με το ροφλοκόπτερό του σπέρνοντας λολοκαύτωμα φορ τεχ λουλζ.

Όπως το επάγγελμα της στριπτίζούς θεωρείται υποτιμητικό, έτσι και προγραμματιστές οι οποίοι βασίζονται εκτενώς σε χρήση έτοιμων script θεωρούνται κατώτερης ικανότητας από τους συναδέλφους τους.

Αυτός που σερφάρει στο Internet, αλλά με συχνότερη ένταση από έναν μέσο άνθρωπο.

Που έχει σχέση ή θυμίζει ή αρμόζει σε κλαμπάκι.

Κλαμπίσιο λέμε συνήθως ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, ως προς το ύφος και τον ήχο του (δηλ. να χαρακτηρίζεται από έντονο και χορευτικό μπιτ και να έχει μεγάλη διάρκεια, ή έστω να έχει ηχητικά εφέ που χαρακτηρίζουν συνήθως ένα τέτοιο κομμάτι).

Λέμε όμως και τον ήχο αυτό καθεαυτόν που βγαίνει από ηχεία τα οποία «φωνάζουν», δηλ. προορίζονται για τις παραπάνω μουσικές και όχι πχ για τζαζ ή κλασική, οι οποίες έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις (όγκο, βάθος, ευκρίνεια κλπ)

Κλαμπίσιο λέμε και το ύφος ενός μαγαζιού ή μια φωνή ή, τέλος, ένα στυλ ντυσίματος που συνηθίζεται στα κλάμπζζζ, δηλ. σέξυ, φανταχτερό, αποκαλυπτικό κλπ.

Από το αγγλικό club.

Σπανίως λέγεται και για κλαμπ με την έννοια της λέσχης (βλ. παρ. 7).

Ονομάζεται το βλήμα που εκείνα που εκτοξεύει από το στόμα του μοιάζουν με πύρινες μπάλες.

Συχνά και ο ίδιος λειτουργεί ως πυρωμένο βλήμα πυροβολικού (όλμος). Συχνά η αντίδραση των ανθρώπων γύρω του είναι να σκύψουν μην τους πάρουν τα θραύσματα.

Εναλλακτικά: Φλογόμπαλο.