Ορισμοί (27979)
Εμφανίζονται 27571-27580 από 27979

Ο πονηρός, ο κρυψίνους, ο ύπουλος. Λέγεται και μουσκφόπιασμα. Ουσιαστικό: μουσκφαμάρα.

Υποκοριστικό του πέος, δηλώνει την πλήρη αδιαφορία

Εγώ είπα αυτά που είχα να πω και πεάκι μου αν κράξετε

Ο επαγγελματίας που ασχολείται με το αμπαλάζ (συσκευασία) προϊόντων, εμπορευμάτων ή αντικειμένων. Εργάζεται σε μεταφορικές εταιρίες, στην παρασκευή τροφίμων κ.α.

Αυτός που με λιγα λόγια έχει ξεμείνει στη ζωή, ο ανίκανος στην ζωή. Δεν ελπίζει πλέον για κάτι, απλά άσκοπα περιμένει κάποια αλλαγή στην μονότονη ζωή του. Είναι γνωστό ότι η μοίρα τον έχει πετάξει και περισσεύει σαν άτομο.

Ο γλοιώδης,ο σιχαμερός κοινώς,εκείνος που που προκαλεί αηδία, κυρίως λόγω χυδαίας συμπεριφοράς.

Ευχή που λέγεται προς τα εσχάτως εμβολιασθέντα άτομα. Πανδημιακό κοβιντιακό λήμμα, του πρώτου κύματος των εμβολιασμών, την περίοδο των πρωτοθρομβώσεων των Αστραζένεκανς.

α)Επίκληση θρυλικού προσώπου, προς ένταση της προσοχής απέναντί στον τελευταίο κίνδυνο πριν μια μεγάλη επιτυχία! Προέρχεται από τον Σοβιετικό καλαθοσφαιριστή Σεργκέι Γιοβάισα, ο οποίος στον τελικό του Ευρωμπάσκετ 1987 κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια, για μην μυρίσει τιρινίνη. Το όνομά του ήταν η τελευταία λέξη του Φίλιππου Συρίγου κατά την περιγραφή του αγώνος, καθώς ο Γιοβάισα επιχείρησε το τελευταίο απελπισμένο τρίποντο της Σοβιετίας. Αλλά και 18 έτη μετά ο Σοβιετικός Άσσος επανήλθε λόγω της ζωηράς φαντασίας του Σκουντή, ο οποίς στα τελευταία δευτερόλεπτα του νικηφόρου τελικού του Ευρωμπάσκετ 2005, ανέκραξε "Γιοβάισα, ναι, όπως και τότε!" για να στερεώσει πλέον ες αεί τον παίκτη - φόβητρο στις μνήμες και στις συνειδήσεις όλων των Ελλήνων.

β) Επίκληση του ίδιου προσώπου, όταν θέλουμε να εκφράσουμε τον περιορισμένο θαυμασμό μας για κάποιον που, παρότι είναι υπερήλιξ, τα ψιλοκαταφέρνει κούτσα - κούτσα. Ολόκληρη η φράση είναι: "Να λοιπόν ο γέρο - Γιοβάισα!" και αποτελεί ακριβές απόσπασμα της ίδιας μετάδοσης του Φίλιππου Συρίγου.

Ευφημισμός της λέξεως "Αργοστόλι" Χρησιμοποιείται αποκλειστικά στην πόλη του Ληξουρίου, για οικονομία του λόγου, ήτοι προς αποφυγήν μεγάλων φράσεων, όπως "Αργοστόλι με το συμπάθεια" ή "Αργοστόλι μετά συγχωρήσεως"

-Μάνα θα πάω στ' Αργοστόλι

-Τι λόγια είναι αυτά παιδί μου;

-Συγνώμη, μητέρα, Αργοτέτοιο.

-Όπως και να το πεις, ΔΕΝ θα πας!

Χρησιμοποιείται και διά κυρίας και δεσποινίδας, που ακολουθούν πιστά την αισθητική των νυχτερινών κέντρων διασκεδάσεως, αποκαλουμένων παλαιόθεν "σκυλάδικα" ή "γαβγάδικά", εποχήν τινα δε και "ελληνάδικα".

Τινές. μη εννοούντες, προφανώς λόγω ελλείψεως μορφώσεως, το όλον πνεύμα και τας αξίας της συγκεκριμένης αισθητικής,χαρακτηρίζουν τις φορείς της "σκυλιά" και, για καταστάσεις -κατά την γνώμην των επικριτών πάντα- υπερβολικάς, λέγεται ότι (το σκυλί) "έκοψε την άλυσο".

- Ωρέ μαλάκα μου, τι σκυλί είναι αυτό!

-Πω ρε μαλέφα μου! Έχει κόψει την άλυσο!!!!