Ο Αλέξανδρος Σούτσος (Κωνσταντινούπολη 1803- Αθήνα 1868) ήταν Φαναριώτης ρομαντικός πεζογράφος, σατιρικός ποιητής και θεατρικός συγγραφέας της Α’ Αθηναϊκής Σχολής.
Και επειδή ήξεραν στην παλιά Αθήνα τι καλαμπουρτζής ήταν ο Σούτσος, του έπαιξαν ένα παιχνίδι.
Τον εκάλεσαν σε μια συνεστίαση πολύ επίσημη και του σέρβιραν για φαγητό ένα ψητό αγελαδινό μουνί. Τότε αυτός, βλέποντας τι του είχαν σερβίρει, ξεκούμπωσε το παντελόνι του και την πέταξε έξω.
Οι κυρίες στην συνεστίαση θορυβήθηκαν και ο Σούτσος τους απάντησε «το κατάλληλο πιρούνι για το κατάλληλο φαγητό».
Κάποια στιγμή ο Σουρής περνούσε από το σπίτι του Σούτσου και τον βλέπει να τακτοποιεί κάτι βιβλία... - Ρε Γιώργη, του φωνάζει, τι κάνεις εκεί; - Δεν βλέπεις ρε μπαγάσα, απαντάει ο άλλος, στοιβάζω (στη βάζω)!! Αυτό ο Σουρής το εφύλαξε και μια μέρα που ο Σούτσος περνούσε απ' το σπίτι του, τον βλέπει στ' ανοιχτό παράθυρο να γράφει κάτι σ' ένα χαρτί και τον ερωτάει τι κάνει. Εκείνος του απαντάει... «στιχώνω... ρε Γιώργο... στιχώνω (στην χώνω)»!!
Η στερνή μου θέληση είναι όταν αποθάνω, εκατοντάδες γυναικών στο μνήμα μου επάνω, να γαμηθούν πατόκορφα από μπροστά και πίσω, μήπως μπορέσω και εγώ στο μνήμα μου και... χύσω!!
