Αξίζει να φανταστούμε την εικόνα: αφράτος παπάς, με ράσα που κυματίζουν άνετα και αεράτα γύρω του, με μαλλί και γενειάδα μακρά και βιβλική, που αφήνεται σε διάφορους φυσικούς σχηματισμούς, ακόμα και ράστα, να ανεμίζει και, πιθανώς, τον σταυρό να κρέμεται στο λαιμό του περασμένος σε αλυσιδίτσα. Αν λοιπόν αυτός ο άνθρωπος μπλέξει, για οποιοδήποτε λόγο, στα βάτα (αγκάθια, βλ. βατομουριά) τη γάμησε τη βάρκα...
Μ' άλλα λόγια μιλάμε για ένα απίστευτο μπλέξιμο, ένα σκάλωμα στον ιστό της αράχνης που, όσο σπαρταράς να ξεφύγεις, τόσο αιχμαλωτίζεσαι περισσότερο. Συνεκδοχικά, η έκφραση αναφέρεται και στα μεθεόρτια αυτής της νταού κατάστασης, γιατί αν σ' αρπάξουν τα βάτα, μόνο ματωμένος θα βγεις, αν βγεις...
Τώρα, κάτω από ποιες περιστάσεις ένας παπάς μπορεί να μπλέξει στα βάτα είναι σκανδαλιστικά διφορούμενο. Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες παπάδων (κουβέντα να γίνεται) που θα φάνε τέτοια φόλα:
α. Είτε, απλώς, ο αγρότης παπάς που θα του έρθει η ατυχής έμπνευση να περάσει από ανάμεσά τους φορώντας (φυσικά) τα ράσα του,
β. Είτε ο παπάς που, για να μην τον πιάσουνε στα πράσα και δεν φοράει ράσα αναγκάστηκε, σε κάποιο πηδύλλιο ηγούμενου-προηγούμενου να τρέξει με τα τακούνια στα τυφλά και να πέσει πάνω στους εν λόγω θάμνους, στην τελική όμως, θα προτιμούσε να φοράει απλά το μαγιό του...
- Μα τους είπα ότι του παππού τού έχουνε πάρει τις πινακίδες και δεν μπορεί να πάει αυτοπροσώπως στου διαόλου τη μάνα να υπογράψει...
- Και δεν βγήκε άκρη ε;
- Αρχίδια μάντολες, αυτοί της ψωλής τους τον χαβά.
- Ε ρε δημόσιο φορέβα...
- Και πού είσαι ακόμα. Περιμένω να λυθεί αυτό για να πάω στο υποθηκοφυλακείο, να πάρω βεβαίωση για το κτηματολόγιο, να κάνω αίτηση για να μην πληρώσω πρόστιμο για εκπρόθεσμο, και όλα αυτά πριν τη δικάσιμο, για να έχω τα χαρτιά που θέλει ο δικηγόρος...
- Έχεις μπλέξει σαν τον παπά στα βάτα...
