Το λέμε όταν είμαστε σε μια κατάσταση προσωπικής νιρβάνας για κάτι καλό που μας συνέβη ή νομίζουμε ότι μας συνέβη και νιώθουμε σαν τον πούστη Δία, όπως απεικονίζεται από καλλιτέχνες του (τουρκο)μπαρόκ και του ροκοκό να κάθεται πάνω σε σύννεφα ως πατέρας και γαμιάς θεών και ανθρώπων. Πλην η φράση δηλώνει γνώση της μικρότητας και του μπανάλ της νιρβάνας μας ή και του ψευδαισθητικού της χαρακτήρα κατά το άσε με να νομίζω. Μπορεί να ειπωθεί και από τρίτο λοιδωρόντας κάποιον που νομίζει.

Νομίζει πως επειδή του έδωσε το τηλέφωνό της η θεομούνα φραπομούνα, που εντός του σερβίρει το φραπέ, κι επειδή του κάνει τα γλυκά μάτια στο πουτό, ότι θα είναι και εκτός καψουρεμένη μαζί του! Καλά, όταν κατέβει απ' το μικρό του συννεφάκι θά 'χει χάσει κανά σπίτι στα στριπτητζοδάνεια.

Ο πούστης Δίας στο μικρό του συννεφάκι. (από Dirty Talking, 23/06/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία