Μετά το πιο αργά από την καθυστέρηση έρχεται το ακριβώς αντίθετο. Όταν το λέμε η φωνή μας πρέπει όπωσκαιδήποτε να έχει έναν ή και δυο τόνους προστακτικότητας και μια ιδέα από caps lock φωνή. Σημαίνει άσε τα φιλοσοφικά και κάνε αυτό που σου λέω τώρα, αν το πούμε σοβαρά και με τον παραπάνω τρόπο. Η παύση ανάμεσα στα «τώρα» ορίζεται από εμάς.
— Πιάσε μου λίγο ένα ποτήρι νερό ρε συ...
— Περίμενε.
— Όχι «τώρα», ΤΩΡΑ.— Θα πάμε στο Mall, έρχεσαι;
— Πότε;
— Όχι «τώρα»... τώρα.
