Στο Ελληνικό Δημόσιο είχε δημιουργηθεί και εφαρμοζόταν με θρησκευτική ευλάβεια, μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον, μια ιδιάζουσα κινητή αργία, αυτή για χάρη του Αγίου Ενδιάμεσα. Ο συγκεκριμένος Άγιος ετιμάτο με άδεια από την εργασία σε εργάσιμη μέρα που παρεμβάλλονταν μεταξύ δυο αργιών. Π.χ., αν η Πρωτομαγιά έπεφτε Πέμπτη, η επαύριο Παρασκευή παρεμβαλλόταν μεταξύ δυο αργιών και ο δημόσιος υπάλληλος αποκτούσε το δικαίωμα να λείψει από τη δουλειά του, τιμώντας τον Άγιο Ενδιάμεσα. Μάλιστα, ο Άγιος μπορούσε να τιμηθεί και περισσότερες από μια φορές ετησίως, και άλλοτε άλλες φορές κάθε χρόνο, ανάλογα με τη συγκυρία των λοιπών εορτών και αργιών.
Συνώνυμο: άδεια απ' τη σημαία.
- Τι ήταν να πάω του Αγίου Ενδιάμεσα στην Εφορία; Τρεις ώρες στην ουρά έφαγα επειδή είχε έρθει μόνο ο ένας στους τέσσερις υπαλλήλους. Μιλάμε για πολύ ευσέβεια στον συγκεκριμένο Άγιο.
