Πρόκειται για επαγγελματική αργκό των χειρουργών.
Σκουλήκι κατ' αρχή, αποκαλείται η σκωληκοειδής απόφυση και δη όταν φλεγμαίνει (φλεγμονή της σκωληκοειδούς = σκωληκοειδής + κατάληξη -ίτιδα = σκωληκοειδίτιδα), αφού όταν είναι στα σύγκαλά της, γιατί να ασχοληθείς μ΄αυτήν;
Τώρα, η διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας δεν είναι πάντοτε ευχερής: τα υποκειμενικά ενοχλήματα συχνά είναι αμβληχρά, τα κλινικά ευρήματα συν-πλην, λευκοκυττάρωση μπορεί και να μη παίζει, υπερηχογράφημα κλάφ' τα Χαράλαμπε, οπότε τί κάνουμε; Οδηγούμε τον/την ασθενή επί της χειρουργικής κλίνης, αφενός για να αποφύγουμε την περίπτωση να υπάρχει όντως πρόβλημα και να βρεθούμε αν αδρανήσουμε αντιμέτωποι με την κάμερα του Μάκη, ου μην αλλά και για τα γκαφρά που παίζουν (αν δουλεύουμε στον ιδιωτικό τομέα) για το χειρουργείο, αφετέρου.
Τώρα, η υποτιθέμενη σκωληκοειδίτιδα που αποκαλύπτεται στο χειρουργείο, πλέον ότι δεν ήταν φλεγμαίνουσα αλλά αθώα σαν οσία Μαρία, αποκαλείται μεταξύ των χειρουργών και του προσωπικού «αμερικάνικη» με την έννοια του πέτσινου / αβαβά / μουσαντένιου, προφανώς επειδή στο Αμέρικα παίζει πολύ συχνά να οδηγούνται υγιείς στο χειρουργείο, λόγω προφανώς ελεύθερης οικονομίας κιέτσ'.
Φυσικά, ο/η ασθενής δεν χρειάζεται να πληροφορηθεί ποτέ ότι το σκουλήκι του ήταν αμερικάνικο. Μάλιστα δε, στη διάρκεια του ίδιου χειρουργείου, μπορεί εκτός από τη σκωληκοειδεκτομή να γίνουν, ευκαιρίας δοθείσης, και άλλες μικροεπεμβάσεις ή γενικότερο ρεκτιφιέ, όπως χολοκυστεκτομή, αφαίρεση κύστεων ωοθήκης, κύστης κόκκυγα, περιτομή κ.α. μερεμέτια.
- Τί χειρουργεία βάλατε χθες;
- Ε, να, τίποτε σπουδαίο: κανά δυο χολές, ένα στομάχι και ένα σκουλήκι που ήρθε στην εφημερία.
- Το σκουλήκι, ήταν πράγματι;
- Μπαααα, αμερικάνικο.
