Ελλείψει ήθους, ευγένειας και καλλιέργειας, ο κλασικός νεοέλλην λεβεντομαλάκας δεν έχει άλλη επιλογή από το να εξαργυρώσει το μόνο αγαθό που διαθέτει, την κονόμα του: «πλερώνει» όπου τον παίρνει για να δεσπόσει κοινωνικά.
Ο χυδαίος αυτός τύπος γύφτουλα δεν διστάζει να σού το υπενθυμίσει με κάθε ευκαιρία, διεκδικώντας κομπλεξικά την απόλυτη υποταγή και (εις μάτην) τον σεβασμό σου.
Αδελφάκι της εξ ίσου εμετικής ατάκας, ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;
Γυφτοπούλα στο χαμάμ
κι εγώ πλερώνω μπιρ ταμάμ
όσα όσα τα πλερώνω
να σε βλέπω μπιρ ταμαμ
(Γιώργος Μπάτης)
- ... μερικοι εχουν την νοοτροπια εγω πλερωνω και γα..., εγω πλερωνω και θελουν ολοι στο μαγαζι να καθονται σουζα ... Βεβαια αυτοι που τα ακουν ολα ειναι κατι σερβιτοροι, κατι υπαλληλοι κλπ κλπ. Εκει βγαινει το ..εγω πλερωνω...σε κανα γκισε δημοσιου ταμειου κανουν ολοι τουμπεκι. Εκει τον πινεις πολλες φορες για να γινει η δουλεια σου..ασχετα αν και εκει εχουμε εξυπηρετηση πελατων.
(εδώ)
- ... η λογική που βγάζει το «άμα γίνει ζημιά θα σε πληρώσουμε, πώς κάνεις έτσι» είναι που με βγάζει από τα ρούχα μου. Λ.χ. επειδή κάποιος έχει λεφτά μπορεί να ρυπαίνει ελεύθερα, αρκεί να πληρώνει; Η αδιαφορία για τους άλλους με το επιχείρημα «εγώ πλερώνω» είναι που με εξοργίζει...
(εδώ)
