Τυποποιημένη έκφραση αυστηρής κριτικής ή αυτοκριτικής κατόπιν εορτής. Καταλογίζει στεγνά ευθύνες για την κακή έκβαση των γεγονότων. Μπορεί να εμπεριέχει μια δόση αποδοχής έως απελπισίας (όταν το λες στην πάρτη σου) ή κακεντρέχειας (όταν στο λένε). Στην δεύτερη περίπτωση χτυπάς δύο φορές το κεφάλι σου: μία για την αρχική μαλακία και μία μπόνους που εμπιστεύτηκες τον πόνο σου στον άνιωθο.
Στο είχαν πει, είχες ενημερωθεί, είχες προειδοποιηθεί, είχες προηγούμενη αντίστοιχη εμπειρία (παράδειγμα 1), τα σημάδια της επικείμενης καταστροφής ήταν φανερά, παρόλα αυτά πήγες γυρεύοντας για μπελάδες και συνέχιζες να κατρακυλάς προς την κόλαση. Δεν υπάρχει δικαιολογία για την τωρινή κατάσταση στην οποία βρέθηκες από την απερισκεψία σου, σο, δεν υπάρχει έλεος. Δεν έχει να κάνει με το αν πραγματικά / κυριολεκτικά πρόσεχες - μπορεί και να πρόσεχες, αλλά να την πάτησες. Το ας πρόσεχες σημαίνει επί της ουσίας «καλά να πάθεις».
Πέρα του ξεκαθαρίσματος ότι φταιςςς για την κατάντια σου, η φράση χρησιμοποιείται για να απαλλάσσει άλλα εμπλεκόμενα άτομα από ευθύνες. Η, υπερτιμημένη κττμγ, αξία της απόλυτης ειλικρίνειας δίνει άλλοθι σε εκείνον που την επικαλείται - ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να τσακίσει τις ξένες ψυχολογίες τ. «πώς χόντρυνες έτσι ρε, εγώ στη θέση σου θα αυτοκτονούσα, τί, χαλάστηκες; Ας πρόσεχες φίλο εγώ είμαι ειλικρινές άτομο, τί ήθελες καλύτερα, να σου λέω ψέματα;» - όχι βέβαια, όμως είναι πραγματικά απαραίτητο να μου τονίζεις την ήδη γνωστή αλήθεια; Ας πρόσεχα, νο; (βλ. παράδειγμα 2).
Παίζει και ως γείωση, σε φάση σου πρήζει ο άλλος με την γκρίνια του, του την λες με ένα «ας πρόσεχες» που πα να πει «δε με ενδιαφέρει ρε φίλε» και η συζήτηση αλλάζει.
Σχετικό στο πιο λάιτ: εμ, φιλενάδα;
Παράδειγμα 1- εδώ:
«ΤΟ πάθημα πρέπει να σου γίνεται μάθημα στη ζωή», έλεγε ο παππούς μου ο Γιώργος. [...] ΣΥΝΗΘΩΣ βοηθάμε άτομα που έχουν ανάγκη ή προσποιούνται πως έχουν ανάγκη. Στη δεύτερη περίπτωση μικρό το πρόβλημα· έπεσες σε απατεώνα - ας πρόσεχες! Τώρα να το λουστείς.
(σ.ς. άπειρα τέτοια παραδείγματα στο νετ και στο μυαλό όλων, τί να λέει)
Παράδειγμα 2 - Το άσμα: Ας πρόσεχες αγόρι μου, να μη με ερωτευόσουν, ας πρόσεχες στο είχα πει, μαζί μου όταν κοιμόσουν. (σ.ς. η κυρία την ώρα που το έκανε του βόγκαγε με δαγκωμένο χειλάκι «ναι, ναι, ναι μωρό μου, σε παίρνω τώρα στα τέσσερα, αλλά δεν έχουμε και τίποτα, όλα κι όλα, μη μου ζητάς μετά τα ρέστα»).
Παράδειγμα 3 - δικό μας: Ούτε 'γώ δεν δίνω σημασία σ' αυτά που λέω και δεν ντρέπομαι να το δηλώσω, και συ ρε λακαμά κάθεσαι κι ασχολείσαι; Ασπρόσεχες.
Παράδειγμα 4 - δικό μου: Οδηγώντας νύχτα κοντά στην Ομόνοια σταματάω σε φανάρι. Οι πόρτες ξεκλείδωτες και η τσάντα στην θέση του συνοδηγού (αν είναι δυναμόν). Ένας ταλιμπάν ανοίγει την πόρτα του οδηγού και με τρομοκρατεί ουρλιάζοντας κάτι για το πίσω λάστιχο, όσο ο συνεργός του ανοίγει την άλλη πόρτα και κλέβει την τσάντα που είχε μέσα τα πάντα όλα. Ποιος φταίει; Εγώ φταίω. Ας πρόσεχα, νο;
