Η καραμπίνα - κυριολεξία: Ντουφέκι. Διάφορα είδη, παίζει σε κυνηγετική, σκοποβολής (ολυμπιακό αγώνισμα), κοντόκανη, μακρύκανη κ.λπ. Συνήθης πρωταγωνιστής σε αυτοκτονίες, δολοφονίες και μοιραία ατυχήματα, όπως αποδεικνύεται με ένα γούγλε γούγλε (παράδειγμα 1). Ορίστε, πάμε στα σλανγκικά τώρα:

Η καραμπίνα - χρήση στον λόγο: Πρόκειται για όπλο πολύτιμο λεκτικά με διάφορες προεκτάσεις. Αφενός κάνει μπαμ, ή κατά περίπτωση μπαμ-μπαμ-μπαμ (βλ. παρακάτω), αφεδύο είναι συνδεδεμένη ως έννοια με το περιμένω την ευκαιρία. Πώς την έχει στημένη ο κυνηγός πίσω από τον θάμνο, στις καλαμιές, γουοτέβα, με την καραμπίνα του και παραμονεύει το θήραμα για να το μπουμπουνίξει; Έεετσι! Διάφορες καραμπινιές που πρόλαβαν άλλοι στο σάιτ είναι το καραμπινάτο, ως κάτι προφανές (που κάνει μπαμ), η επαναληπτική καραμπίνα, ως ο ενεργητικός και άοκνος σεξουαλικός σύντροφος (κάνει μπαμ, μπαμ, μπαμ), αλλά και το ο καραμπίνας, ως ο τζογαδόρος που παίζει καραμπίνα, δηλαδή περιμένει μέχρι να δει την ευκαιρία για να κερδίσει. Η καραμπίνα όμως; Ιδού:

Η καραμπίνα - ορισμός: Χαρακτηρισμός για γυναίκα κωλοπετσωμένη, κατεργάρα, ενδεχομένως μπαμπέσα, που καιροφυλαχτεί και βρίσκεται συνεχώς σε επιφυλακή για ευκαιρίες οφέλους κάθε είδους και όλες οι ενέργειες, τα λόγια της κ.λπ. είναι προσανατολισμένες σε αυτή την κατεύθυνση. Η ετικέτα μπορεί να σημαίνει απλά καπάτσα ή να ενέχει δόσεις πανουργίας, δολιότητας και μουλωχτής υπουλοσύνης. Δεν αφορά απαραίτητα σε άτομο χωρίς αξία, αλλά σε κάποια που παίζει το παιγνιδάκι της μελετημένα (Παράδειγμα 2).

Η κυρία-καραμπίνα κάθεται και παραφυλάει το θύμα. Μόλις το εντοπίσει, το διπλαρώνει και με τερτίπια επιδιώκει να πετύχει τον στόχο της (τ. να τον τυλίξει, να του πουλήσει ασφάλεια ζωής, να του πουλήσει το μουνί της για εξουσία, τέτοια γενικώς). Η κλασική σκηνήτης Αλίκης να σκουντάει τον Παπαμιχαήλ σε φάση «Με συγχωρείτε, ήταν τυχαίο» χαρακτηριστική. Επίσης χαρακτηριστικά είναι κάτι υποθετικά σενάρια όπου, εντελώς τυχαία και αυθόρμητα, η νεαρή δικηγόρος λιποθυμά στα πόδια του ζάμπλουτου εργένη, του μαγειρεύει ένα καλό γεύμα και καταλήγει να οργανώνει ολυμπιακούς (Παράδειγμα 3).

Παραλλαγή - Παλιά καραμπίνα: Τα ανωτέρω περί καπατσοσύνης έχοντας επιπλέον βαθιά γνώση του αντικειμένου και μεγάλη εμπειρία. Παλιά πουτάνα στο κουρμπέτι κιέτσ' (Παράδειγμα 4).

  1. Τί ξεμυάλισε την Αννούλα; Η καραμπίνα του πατέρα της.

  2. Η Ελένη τα έχει με τον συμφοιτητή της τον Μάρκο που μένει στην εστία και κυκλοφορεί με παπί. Την αγαπάει, ξέρει πώς να χειριστεί την γ-καύλα της και να την μετατρέψει σε πυροτεχνήματα πίσω από τα κλειστά της μάτια και ο ίδιος μπορεί να τελειώσει τρεις φορές σε δύο ώρες χωρίς προβληματισμό.

Η Ελένη όταν βγαίνει με φίλες κοιτάει με ενδιαφέρον στα διπλανά τραπέζια, φλερτάρει και δηλώνει: «Καλός ο Μάρκος, αλλά αν βρω καμια καλύτερη περίπτωση, καναν γιατρό, καναν μηχανικό, κανέναν να έχει τον τρόπο του, ε, δεν θα μείνω με τον απόφοιτο του ΤΕΙ, μην τρελαθούμε».

Στην ανωτέρω ιστορία ο Μάρκος είναι επαναληπτική καραμπίνα και η Ελένη είναι καραμπίνα σκέτο.

  1. -Ξέρεις ρε πώς γνωρίστηκε η Γιάννα με τον Θόδωρα; Λένε ότι του λυποθύμησε στα πόδια την Ανάσταση στο Φανάρι! Παραφύλαγε η καραμπίνα αχαχααα
    -Χέσε ρε, είχε ανάγκη τώρα η Γιάννα, βουλευτίνα γυναίκα, τον Θόδωρα; Όλο μαλακίες διαβάζεις στις κωλοφυλλάδες.

  2. Λέει ο Γ. Μητσάκης μεταξύ άλλων (από εδώ): Στnν Κατοχή με είχε μια γριά [...]τεκνατζού. [...]Με πήγε στο Mοναστnράκι και μου έραψε ένα κοστούμι [...] Ήτανε παλιά καραμπίνα. Μου έλεγε όχι τώρα που σου έφτιαξα το κοστούμι να πάρεις δρόμο... [...] Μου πήρε και μπουζούκι αλλά το μπουζούκι έπρεπε να το κρεμάω στn ντουλάπα, όχι να το παίρνω και να φεύγω. 'Ηθελε να με έχει κρατnμένο.

Η καραμπίνα καραδοκεί. Η εκδίκηση της πάπιας. (από Galadriel, 15/01/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία