Το αιδοίον της γυναικός.
Εψαρεύθη από πράκτορά μου σε βιβλίο για την ιδιόλεκτο των φυλακόβιων. Η λογική είναι ότι η συνουσία εννοείται ωσάν ο πέοντας να μπαίνει σε νάρθηκα, όπως συμβαίνει με τραυματισμένα / σπασμένα μέλη μας, για να γιάνει. Οπότε και η συνουσία περιγράφεται ως τον βάζει στο νάρθηκα. Ο καλός νάρθηκας άλλωστε είναι αυτός που εφαρμόζει απολύτως στο μέλος.
Οπωσδήποτε θα υπάρχει μια βαθιά ψυχαναλυτική σημασία στην παραπάνω μεταφορά, πιθανώς σχετιζόμενη με το άγχος ευνουχισμού, την οποία ως ερασιτέχνης γιαλόμας αδυνατώ να διαγνώσω. Πάντως από μια μάλλον μεταφυσική / ερασιτεχνικώς ψυχολογική σκοπιά, θα έλεγα ότι η ένωση της συνουσίας απαλύνει το τραύμα από την ετερότητα του σεξουαλικού χωρισμού (sex < secare = τέμνω) και την επίγνωσή της.
- Τέσσερις μήνες είχε να τον βάλει στο νάρθηκα, αλλά τελικά τα κατάφερε.
