Καταπλήσσομαι / εκπλήσσομαι έντονα από κάτι που μόλις είδα ή άκουσα. Τόσο που μένω ακούνητος και άλαλος σαν πλαστική κούκλα βιτρίνας (ναι, αυτές με τα ωραία βυζιά και τη λεπτή μέση που όλοι κάποτε έχουμε κρυφοκοιτάξει και μετά αποστρέψαμε γοργά από ντροπή το βλέμμα). Η έκπληξη, εννοείται, μπορεί να είναι για καλό αλλά μπορεί να είναι και για κακό.
Τα συνώνυμα (λόγια και σλανγκικά) μπόλικα. Ορίστε μερικά με τη σειρά που μου 'ρχονται:
- αποσβολώνομαι
- μένω άναυδος
- μένω ενεός
- μένω ξερός / μένω σέκος
- μένω στήλη άλατος (σαν του Λωτ τη γυναίκα, γεια σου ρε Νικόλα)
- μένω παγωτό
- μένω μαλάκας
- μένω κόκαλο
- μένω κάγκελο
- μένω καρότο
- μένω Προκόπης (βλ. σχόλιο Khan)
- μένω Παυλόπουλος (βλ. σχόλιο Khan)
- μένω σκουπόξυλο
- μένω πίπα (ψιλοάκυρο κτγμ ως έκφραση, βλ. όμως τον ορισμό για περισσότερα συνώνυμα)
Το θυμήθηκα από ένα παλικάρι που το είπε στο LoveBites του Αντ1 (τίμιο ριάλιτι, και το ξανθό μωράκι αυτής της βδομάδας τα σπάει και τα ξανακολλάει).
