Το στέλεχος ή ο υποστηρικτής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, είτε ξένος είτε εγχώριος. Και γενικότερα όποιος πιστεύει ότι «ένας δονητής μας χρειάζεται» κατά το «ένας Παπαδόπουλος μας χρειάζεται» ή «αν δεν υπήρχε δονητής θα έπρεπε να τον εφεύρουμε». Συχνά το βλέπουμε στην πάγια φράση Βρυξελλιώτες και Δουνουτάδες, όπου πρόκειται για δύο αλληλοπεριχωρούμενες/ αλληλεπικαλυπτόμενες πλην διακριτές οντότητες, όπως λέμε κλέφτες κι αρματολοί ή Γραμματείς και Φαρισαίοι ένα πράμα. Ήτοι, ενώ και οι δύο είναι υποστηρικτές των κουτόφραγκων, ο βρυξελλιώτης διατηρεί κάποιο σεβασμό για τον ευρωπαϊκό θεσμικό πολιτισμό, είναι γενικά πιο ευρωκεντρικός, ενώ ο Δουνουτάς είναι πιο αμερικανάκι και οι φίλοι του τον φωνάζουν Τζέφρι.
Εκείνο το σύνθημα έξω οι Αμερικανοί τι έγινε, πήγε να πάρει οδηγίες;
Κατά τα άλλα ο Παπαδόπουλος ήλθε από τους Αμερικάνους,οι σημερινοί από ποίους ήλθαν; Ερωτημα μήπως ήταν καλλίτερα με Παπαδόπουλο χωρίς ΔουΝουΤαδες;
Μέχρι τότε η χώρα δεν χρωστούσε τίποτα, ήλθαν οι κλέφτες και μας τα έφαγαν, ΦΕΡΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΠΙΣΩ.
(εδώ).Σεβαστέ μου Μίκη, [...] Δεν σας κρύβω ότι ένιωσα χαρά και ανακούφιση που βρέθηκε ένας μεγάλος Έλληνας σαν εσάς και όρθωσε το λόγο του στην λαίλαπα των ΔουΝουΤάδων και των εγχώριων υποτακτικών της. (εδώ)
Σύντροφοι ένα είναι το μνημόνιο και πέρασε από την βουλή, μπορείτε να το διαβάσετε και στη γλώσσα των Δουνουτάδων και στην δική μας...σε άλλη γλώσσα δεν μεταφράσθηκε. (εδώ)
