Το χτύπημα με το χέρι, ενώ τα δάχτυλα είναι κλειστά ώστε να σχηματίζουν γροθιά. Συνήθως, ο χρήστης έχει κακή πρόθεση και έχει σκοπό να προκαλέσει ζημιά σ' αυτόν που δέχεται το χτύπημα, εκτός και αν η μπουνιά είναι φιλική δηλ. στοχεύει σε κάποιο μέρος του σώματος εκτός του προσώπου και με ελάχιστη δύναμη. Είναι ίσως το πιο διαδεδομένο και χρησιμοποιούμενο χτύπημα στον κόσμο όπως το κεφαλοκλείδωμα στις λαβές ένα πράμα. Το έχουμε δει όλοι σε ταινίες ή στην πραγματικότητα και κατέχει θα έλεγα μια ιδιαίτερη στο μυαλό μας σαν χτύπημα.

Πασίγνωστο άθλημα, το οποίο έχει τις ρίζες του στα αρχαία χρόνια και χρησιμοποιούνται μπουνιές για να νικηθεί ο αντίπαλος είναι η πυγμαχία (μποξ).

Υπάρχουν διάφορα είδη «μπουνιών» και η ονομασία τους έχει να κάνει κυρίως με τον τρόπο κίνησης μέχρι να φτάσουν τον στόχο τους. Τα πιο συνηθισμένα και ευρέως χρησιμοποιούμενα είδη, είναι:

1) Το ντιρέκτ (straight right ή jab).
Χαρακτηριστικά: Ταξιδεύει σε ευθεία γραμμή και οι κύριοι στόχοι του είναι το πηγούνι, τα δόντια, η μύτη, τα μάτια και το στήθος.

2) Το κροσέ (hook).
Χαρακτηριστικά: Ταξιδεύει σε κυκλική τροχιά, το χέρι λυγισμένο 90 μοίρες και παράλληλο στο έδαφος. Κύριοι στοχοι του είναι το σαγόνι, οι κρόταφοι, τα αυτιά και τα πλευρά.

3) Το άπερκατ (uppercut).
Χαρακτηριστικά: Ταξιδεύει σε κυκλική τροχιά, το χέρι λυγισμένο 90 μοίρες και κάθετα στο έδαφος από κάτω προς τα πάνω. Κύριοι στόχοι του είναι το σαγόνι (από κάτω), το στομάχι και το συκώτι.

Εναλλακτικές ονομασίες: μπουνίδι, μπουκέτο, γροθιά.

Συντάσσεται με μια ποικιλία ρημάτων αναλόγως με το τι επιθυμεί εκείνος που χρησιμοποιεί την φράση και φυσικά το περιστατικό. πχ. ρίχνω, σκάω, παίζω, δίνω, τρώω, δέχομαι κτλ.

Η πατάτα στα καλιαρντά, επειδή με λίγη καλιαρντή φαντασία ομοιάζει με γροθιά.