ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Η πόρτα του εκδοτικού οίκου Βεστφάλεν έκλεισε, και ο Φριτζ Σλανγκ σκέφτηκε ότι βρίσκεται μπροστά σε μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της καριέρας του.

Ποτέ δεν φαντάστηκε, ότι ένα λάθος στο βιογραφικό σημείωμα, θα τον έφερνε μπροστά σε μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της καριέρας του. Πριν δέκα χρόνια, όταν συμπλήρωσε την αίτηση για τη θέση εργασίας (μεταφραστή), είχε παραλείψει να διευκρινίσει ότι το αντικείμενο ειδίκευσής του (εκτός από εικοσιτρείς άλλες γλώσσες) ήταν η αρχαία Ελληνική, και όχι η νέα Ελληνική γλώσσα. Βέβαια γνώριζε ελληνικά, αλλά μόνο σε ακαδημαϊκό επίπεδο, όχι το ζωντανό κομμάτι της καθομιλουμένης ελληνικής.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Τώρα, έπρεπε να βρει έναν τρόπο να μεταφράσει την «Λιλιάδα», ένα επικό μετασεξουαλικό ελληνικό έργο. Το αφεντικό του, είχε επενδύσει όλο το μέλλον του εκδοτικού οίκου στην πανευρωπαϊκή αποκλειστικότητα αυτού του αριστουργήματος. Η μετάφραση του Φριτζ Σλανγκ, θα ήταν το άνοιγμα του έργου σε όλη την Ευρωπαϊκή ηλεκτρονική αγορά.

Περνώντας από τον γυάλινο θόλο της Ράϊχσταγκ, κλώτσησε ένα άδειο κουτάκι μπύρας που προφανώς κάποιος λάζος πέταξε. Λες και η Ελλάδα τον κατέτρεχε...

Η ΛΥΣΗ

Γύρισε στο γοτθικού τύπου σπίτι του, έβαλε τις παντόφλες του, και άναψε το [ψαροκόκαλο] μπαουχάους φωτιστικό, πάνω από τον υπολογιστή. Κοίταξε την φωτογραφία του πατρικού του σπιτιού στο χιονισμένο Βούπερταλ, έβγαλε απρόθυμα από την τσάντα του ένα αντίτυπο της Λιλιάδας, και ξεκίνησε να διαβάζει:

...Ήταν ντάλα απόγευμα όταν το Λίλιαν αποφάσισε να προσφέρει έναν φραπέ στον Πέρη, για να τον ηρεμήσει, αφού πάντα ξύπναγε με κατουρόκαυλες. Μετά θα έλεγε όλη την αλήθεια. Άλλωστε κάθε υγιής σχέση στηρίζεται σε ένα κάρο φίδια. Από όλες τις οπές του βασανισμένου από το σεξ κορμιού της, έρεαν κομματάκια φλόκια ενθύμια της χθεσινής νύχτας. Άραγε ο αγαθομούνηςΠέρης, θα την συγχωρούσε; Αν του έλεγε, ότι κατάφερε να κρατήσει την σούφρα της ανέπαφη, παρότι όλα τα λέιζερ ήταν πάνω της...

Δεν έβγαζε νόημα με τίποτα... Τι είναι τα φλόκια και οι κατουρόκαυλες; Άνοιξε τον Μπαμπινιώτη, άνοιξε τον Ελευθερουδάκη, τίποτα... Μετά σκέφτηκε να γουγλάρει όλους τους όρους από την πρώτη παράγραφο που δεν ήξερε. Και ως δια μαγείας πέφτει πάνω στο σλανγκρ, και τότε καταλαβαίνει το μεγαλείο του έργου, αφού πλέον κάθε γραμμή του μετασεξουαλικού έπους γίνεται κατανοητή.

- Σώθηκα!!!, αναφώνησε. Με το σλανγκρ, η μετάφραση της Λιλιάδας στα Γερμανικά είναι παιχνιδάκι!

Ευτυχισμένος, αλλά και καβλωμένος από τις πρώτες κιόλας γραμμές του έργου, αποφάσισε να πάρει την Αντρέα και να μεταφράζει το έπος ρίχνοντας κι ένα γρήγορο στην διψασμένη για σπέρμα φροϋλάϊν του.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Keep slanging... Ο Φριτζ Σλανγκ (ο Γερμανός μεταφραστής) θα σας ευγνωμονεί...

εμπνευστής : ιρονικ
χρίσμα : χαν

.....ή ο ξένος μεταφραστής, όπως λέω εγώ.....

....χεχε, ενδιαφέρουσα άποψη περί των 2 γραφών, μου αρέ. Μόνο που ο ξένος μεταφραστής θα χάσει το μπούσουλα!...

...ας θέσω για άλλη μια βολά το αγαπημένο μου επιχείρημα: μπες πχ στη θέση ενός ξένου, ενός γερμανού ξερωγώ, ο οποίος μεταφράζει ένα ελληνικό μυθιστόρημα και συναντά την έκφραση «μπαρούτ κεφτές» μέσα σε διάλογο του κειμένου....
(ιρονικ)

...δλδ, ο γερμανός μεταφραστής αποτελεί το raison d' etre της σλανγκ.....
πλάκα κάνω...
........εγώ ότι ήταν να πω το είπα....
Τώρα ο Φον Σλάνγκεν (ο Γερμανός μεταφραστής, και φαν του σάϊ) θα ξέρει τι να περιμένει, σε περίπτωση που πάει κατα 'κει....
Και μα τον Τουτάτη ας βγω ψεύτης!....
(εγώ)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία