Φάτσα κάρτα, απλώς λίγο πιο μάγκικο και όχι τόσο διαδεδομένο.
Το απροκάλυπτο -που έρχεται απότομα μπροστά στα μάτια μας (με φόρα;).
εγω ειμαι της σχολης, οτι το «φατσα-φορα» δεν ερεθιζει τοσο οσο το «μισοκρυμενο»...
...η φαντασια ερεθιζεται πιο πολυ απο το μισοκρυμενο και η φαντασια παιζει πρωτο ρολο στη διεγερση...και πώς να σταματήσω τώρα, να φρενάρω ξαφνικά
μ' έχεις φέρει φάτσα φόρα στον παράδεισο μπροστά
(στίχοι: Μελίνα Τανάγρη, Ιάσων Γρηγορίου - «Ραντεβού»)
από το νέτι
