Το χιόνι κατά τη διάρκεια της άνοιξης. Χρησιμοποιείται από χιονοδρόμους για να χαρακτηρίσει την υφή και υγρότητα του χιονιού, περίπου από τα τέλη Μαρτίου μέχρι το κλείσιμο των χιονοδρομικών.
Λόγω υψόμετρου, το χιόνι συνήθως ξεκινάει παγωμένο από το βράδυ και, κατά την διάρκεια του πρωινού, σταδιακά μαλακώνει, αποκτώντας σιγά-σιγά την υφή χοντροκομμένου και υγρού αλατιού ή γρανίτας (βλ. το «κύμα» στο μήδι 1).
Λόγω της υφής και της μη ανανέωσης/χιονόπτωσης, η γρανίτα γίνεται σιγά-σιγά λεμονί (ή κατουρλί) καθώς εγκλωβίζει στην επιφάνεια σκόνη και χώμα από τα σημεία που λιώνουν (βλ. μήδια 2 και 3).
Αν και κάπως επικίνδυνο για αρχάριους, μπορεί να είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικό, ειδικά αν καβαλάς σανίδι και το έχεις κερώσει καταλλήλως. Από άποψη τεχνικής, πηγαίνεις όπως και στην πούδρα, δηλαδή το βάρος πίσω για να μην κολλήσεις και σαβουριαστείς αεροπλανικώς (γνωστό ως Superman ή nosedive).
Συνώνυμο: Σούπα (καταχώρηση # 4).
- Μετά τις πούδρες στις αρχές του Μάρτη, το ρίξαμε στη γρανίτα...
- Δε βαριέσαι, καλύτερα απ' τις βρούβες! Όσο προλάβουμε ακόμα!
