ξεκωλαριλίκια

Η (σ)έξαλλη ερωτική ζωή, γεμάτη καταχρήσεις, τρελό σεχ, ντρόγκες κουτουλού. Καταστάσεις που σε σε ξεκωλιάζουν, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Δεν λέγεται στον ενικό παρά μόνο για πλάκα.

Βλ.

• ξεκωλιάρης
• ξεκωλόμουνο
• ξεκωλόγρια
• ξέκωλο

• ξεκωλοπατόμουνο κλπ

  που προέρχονται από το ρ. ξεκωλιάζομαι και όχι από το ρ. ξεκωλώνομαι.